LOGINThree Months Later
Naging close sila ni Maximo. Para kay Anastacia mabait naman ito at masayang kasama. Sinubukan niya na itong akitin ng inaya niya itong mag cinema. Pero hindi siya nag tagumpay.. Natawa na lang siya sa pinag gagawa niya at mabuti na lang hindi ito nagalit sa kanya.. Hindi niya malilimutan ng magpabili siya ng popcorn at ng umalis ito para mag comfort room pinalitan niya ang box ng porcorn na walang laman kaya ng bumalik ito at sumubok na dumukot ang legs niya ang nahawakan nito. Pulang pula si Maximo ng mga oras na iyon. Mabilis rin nitong inalis ang kamay at pinisil ang kanyang ilong. "Silly, girl." usal nito sabay tutok na sa screen at hindi na siya pinansin pa. Lagi parin itong nagbabantay sa kanya na para siyang bata. Hindi rin siya nito pinapayagang gumimik. Naiinis siya sa pakikialam nito sa buhay niya.. Lalo na sa love life niya ng may nag hatid sa kanya pag uwi para itong boyfriend niya kung umasta. Hindi na bumalik ang lalaki dahil napag alam niyang sinindak pala nito. Kaya hindi pa rin siya tumigil sa pag aakit rito. Kagaya ngayon bored na bored siya sa condo niya kaya may naisip na naman siyang kalokohan. Habang nasa condo siya sinadya niyang magsakit sakitan para papuntahin ito at doon gawin ang pinaplano. Pagpasok nito sa loob. Sinalat agad ang kanyang noo. "Your body temperature was normal. What happened to you?" nag-aalang tanong nito. Imbes na sumagot siya hinila niya ang kamay nito at pinahiga sa tabi niya. Sinimulan niya itong halikan kaso umiwas ito. "Don't play with me, Anastacia. Mukhang ok ka naman. Aalis na ako." inis na wika nito. Nang maka alis ito inis na inis si Anastacia. Nasira lahat ng plano niya. Hindi niya maalis sa buhay niya ito. Masyado na kasi nitong pinapakialaman ang buhay niya. Dinaig pa nito ang daddy niya na tunay niyang ama. Hindi naman niya mabastos to at ayaw niya naman masira image ng dad niya dahil impact din sa dad niya ang mga inaasal niya. Nakatanggap siya ng tawag mula sa batchmates niyang ikakasal na. Kinukuha siyang bridesmaid nito syempre kailangan niyang mag attend ng bridal shower. Umalis siya ng condo at hindi nagpaalam rito. Nag eenjoy na siya sa party at nagsasayaw. Lasing na lasing rin siya at hindi niya alam kung paano siya nakauwi ng kanyang condo. Kinaumagahan nagising siya sa sermon nito. "Anong gusto mong gawin sa buhay mo, Anastacia Collins??" singhal nito. Habang siya naman ay hindi pa nagsi sink-in ang lahat sa kanya. Ang natatandaan niya nasa party siya kagabi pero bakit nasa kwarto siya. At nang igala niya ang kanyang mga mata nanlaki bigla ang eyeball niya. Hindi niya kwarto ito. Nasaan siya? Nang mapansin nito ang kanyang pagkagulat. Nagsalita na rin agad ito. "Nasa bahay kita. At dito ka muna hanggang hindi nawawala yang pagkalasing mo." sagot nito. "W-What? Nasaan ako?" ulit niya at baka nabingi lang rin siya. "Uulitin ko pa ba. Ang sabi ko nasa bahay kita. Bumangon ka na dyan kung ayaw mong pumatong ako sa ibabaw mo." banta nito. Nang marinig niya iyon para siyang kinilabutan. Oo inaakit niya ito dahil naiinis siya rito pero iba pa rin pala ang epekto kapag ito na ang nagsabi. Napabalikwas siya ng bangon. At napasigaw siya bigla ng makitang nakasuot siya ng loose shirt na color white at wala siyang suot na kahit na ano. Base sa pakiramdam niya dahil nilamig siya. "Anong ginawa mo sa akin?" sigaw niya. Malapit na siyang mag hysterical. Ikaw ba naman magising na nasa ibang kwarto ay ewan ko lang kung di ka sumigaw ng malala. Paalis na sana si Maximo ng marinig niya ang sinabi nito kaya napabalik siya at muli itong hinarap. "You don't remember anything?" tanong nito. Na halatang binibitin pa siya. "Ano nga??" bulyaw niya ulit. Hawak niya ang comforter at tinakpan niya ang katawan niya. Hinila naman nito ang comforter kaya napahiga siya sa kama. Nagulat siya ng umibabaw ito sa kanya. At tinitigan siya ng matagal. Nang lumapit ang labi nito sa labi niya akala niya hahalikan siya nito pero bigla itong lumihis at bumulong sa kanya. "I didn't do anything. Ayokong masira ang pagkakaibigan namin ng ama mo. But next time na may gawin ka na namang kagagahan. Hindi ako mangingiming gawin sayo ang iniisip mo. I will punish you, that you couldn't forget for the rest of your life." aniya. Bumangon na ito pero dama niya pa ang bigat ng katawan nitong nakapatong sa kanya maging ang pagkalalaki nitong buhay na buhay. Naiwan siyang tulala at hindi alam ang gagawin. Bumangon na siya at nag ayos ng sarili. May nakita siya sa kama na damit pang babae at pati pang loob. Inis na inis siya bakit alam nito ang sizes ng bra niya. Nang makapag bihis na siya bumaba agad siya. Hindi na niya naabutan ito sa table kaya inis siya. Umalis na lang rin siya at hindi kumain. Umuwi siya ng bahay natulala hanggang sa tumawag si Maxine at nagyaya na naman magparty. Gusto niyang tumanggi sana at natakot siya sa banta ng Tito Max niya. Pero since literal na matigas ang ulo at pasaway siya ginawa niya pa rin ang gusto niya. Nagkita sila sa night bar at nagsimulang mag inuman at sumayaw ng tamaan ng espiritu ng alak. Isa-isa niyang sinayawan ang mga lalaking dadaanan niya. Tuwang tuwa naman ang mga ito hanggang sa natigilan sila ng bumukas ang pintuan at niluwa nito ang mukha ni Maximo na galit na galit at nanlilisik ang mga matang nilapitan siya at binitbit na parang isang sako ng bigas sa gaan niya. "Put me down. Ano ba, Tito Max." sigaw niya habang sinasapok niya ang matigas na biceps nito na hindi man lang natinag. Binaba lang siya nito ng nasa loob na siya ng kotse nitong land cruiser. At agad pinaandar ang sasakyan palalayo. Nahihilo na siya sa dami ng alak na kanyang nainom hanggang sa nakatulog na rin siya. Nagising siya na nilalamig. Kinuha niya ang comforter na nahahawakan niya. Pero may isang matigas na braso ang pumigil sa kanya. Hinawakan nito ang dalawang kamay niya at walang pakundangang hinalikan ang labi niya. Nang idilat niya ang kanyang mga mata kitang kita niya ang mga mata ng Tito Max niyang nanlilisik sa galit. Gusto niya itong sipain kaso wala siyang lakas. Pero kahit anong piglas niya parang may sariling mundo ang utak niya na tugunin ang halik na ginawad nito. Hanggang sa namalayan na lang niya ang sarili na sumasabay sa bawat halik nito. Nang bumaba ang halik nito sa leeg niya napakapit siya habang bumubulong ito sa mga katagang miski siya ay nagugulat. "I told you. You are mine Anastacia Collins." salitang namumutawi sa labi nito habang pinapaligaya siya. Nang bumaba ito sa malulusog niyang dibdib at salitang s******n hindi na siya umangal dahil aminado naman siya na nagugustuhan niya ang lahat ng ginagawa nito kaya imbes na angal ungol ang lumabas sa kanyang bibig. Nagpatuloy pa ito sa pagpapaligaya sa kanya at nagpatianod na lang siya sa sarap at ligayang pinapalasap nito sa kanya. At nang kunin nito ang pinakainiingatan niyang pagkababae nashock pa ito ng nahirapan siyang ipasok ang pagkalalaki sa loob niya. "Why don't you tell me, darling. Sorry, sana nag ingat ako." usal nito. Nang marinig ang mahinang pag anas niya.Nakarating ng Mansyon si Kaila. Pagpasok pa lang niya sa loob bumalik agad ang alaala ng kanyang buhay rito kasama ang kanyang Mommy Lynette na ngayon ay limang taon na ring namayapa. Habang ang daddy naman niya ay nag asawa na rin. Bago pa mamatay ang kanyang Mommy alam niyang may ibang pamilya na agad ang kanyang daddy kaya isa rin na dumagdag sa sakit ng kanyang Mommy na cancer ay stress ito sa daddy niya. "Mommy, this is our home now? It is big right twins, Marky?" tanong ng limang taong gulang na anak nila ni Markus na si Kyline sa kanyang kakambal. Medyo nonchalant si Marky kaya tumango lang ito. "Shall we go kids? I will shown you your room." wika ni Kaila. "Yes Mommy, I'm so excited. Yahooo." sigaw na malakas ni Kyline na napaka energetic at may patalon talon pa sa labis na tuwa. "Sure, hija." sagot naman ni Kaila at dinala na nga sa itaas ang kanyang kambal. May mga maid pa silang kasama dahil hindi naman umalis ang mga ito kahit na malayo pa siya. Inalagaan n
Kababalik lang ni Markus sa business venture mula Canada. Siya na talaga ang madalas utusan ng daddy niya sa kanilang negosyo. Hindi kasi maasahan sina Jeremiah at Liam sa ganitong bagay lalo na't siya rin ang panganay sa triplets. Pagdating niya ng airport isang tawag ang kanyang natanggap. Someone his invited to attend the Anniversary his chosen charity sponsor. Malapit sa puso ni Markus ang mga bata. Kaya nga ng pumunta siya roon last two years ago at may mga batang naging parang kapatid na niya. "Sir Markus, the party started at exactly 8 am in the morning tomorrow." paalala ni Myla. Her secretary na loyal sa kanya simula ng magtrabaho siya sa kumpanya. "Thanks , Myla." ani niya at binaba na ang tawag nito. Naglakad na siya palabas ng airport at naghihintay ng sundo. Alam naman niya na maraming trabaho parin siyang kahaharapin sa pagbabalik niya ng bansa. Hindi alam ng Mommy, daddy at mga kapatid niya na uuwi na siya. Wala rin naman si Jeremiah at Liam roon. Panigurado i
FIVE YEARS AGO nang umalis si Kaila ng Pilipinas. Wala sana siyang balak bumalik rito kung hindi lang dahil sa huling habilin ng kanyang Mommy Lynette. She was their at the aiport at mabibigat na hakbang ng kanyang mga paa ang kanyang nararamdaman ng mga oras na iyon. She was totally lost. Habang naglalakad siya palabas ng aiport nang biglang magring ang kanyang mobile phone. Nang i-check it was Karen. Yes, si Karen lang ang sinabihan niya ng umalis siya ng bansa at ito rin ang sinabihan niya pagbalik ng bansa. Karen is like her sister too. Saksi ito sa saya at lungkot niyang naranasan. "Yes, bii nasa aiport na ako. Balak mo ba akong sunduin?" pabirong tanong ko. "Nope! I invited you for our reunion. At hwag kang tatanggi dahil magtatampo ako sayo kung hindi ka pupunta." wika niya at may halong pagbabanta. "Hahaha! Fine, just send me the details. Later na lang bii nandyan na ang sundo ko. See you soon." lambing ko dahil alam ko malaki talaga ang tampo niya sa akin ng bigla a
Wala pa ring kamalay malay si Markus sa lahat ng nangyari. Umuwi siya na lasing na lasing sa kanilang bahay. Hindi niya na nagawang tawagan si Kaila at alam niya namang mag aaway lang sila nito kapag nalaman nitong nag inom siya. Natulog siya at nagpahinga ngayong gabi. Wala pa rin siyang kamalay malay sa nangyayari kay Kaila. Kinabukasan nabulabog siya sa masamang balita..Nang tumawag ang kaibigan ni Kaila sa kanya na si Karen. Ringing.... Kahit antok pa kinuha niya ang kanyang cellphone at sinagot ang tawag kahit antok pa.. Hindi niya rin nakita kung sino nga ba ang tumawag basta na lang rin niyang sinagot ito. "Hello, Markus. It's Me Karen. Paalis na ng bansa si Kaila ngayon baka maabutan mo pa." wika nito. Napabalikwas ng bangon si Markus ng marinig ang sinabi nito. "W-What? Paki ulit nga ang sinabi mo? Sinong umalis ng bansa?" tanong ni Markus na naninigurado lang. Hindi niya kasi talaga naintindihan at putol putol ang dating sa kanya ng boses ni Karen. "Ang sabi
Palaisipan pa rin kay Markus kung bakit nagkakagayan si Kaila. Hanggang sa tawagan siya nila Kiefer at inaya ito na magbasketball. Hindi sana siya sasama kaso badtrip talaga siya sa girlfriend niya na sala sa init at lamig. Hindi na niya maintindihan ang pag uugali nito. Ayaw niyang sukuan si Kaila dahil mahal naman talaga niya ang babae. Pero sa nangyayari nakakapagod rin manuyo ng babaeng hindi naman siya pinapahalagahan. Agad siyang sumakay sa kanyang big bike at umalis ng Mansyon. Hindi siya nagpaalam kay Kaila basta na lang siya umalis. Nakarating siya sa kanilang tagpuan at nakita naman niya sina Kiefer doon. "Hey! Bro, mabuti sumipot ka. Masyado kang busy dyan sa girlfriend mo." tukso nila kay Markus. "Hwag ba muna natin siyang pag-usapan." sagot ni Markus. Ayaw niya kasing pinag uusapan ang girlfriend niya lalo na't wala naman ito ngayon roon. Hindi magandang pag usapan ang taong wala. "Teka, seryoso ka ba talaga sa kanya? Akala ko pustahan lang ang lahat?" tanong
Kinaumagahan masayang papasok si Kaila sa school dahil alam niyang maayos na ang lahat sa kanila ng kanyang boyfriend na si Markus. At tama naman kasi ito bakit niya iisipin ang sasabihin ng iba sa kanilang dalawa. Hindi naman nila kilala ang totoong pagkatao niya kaya mabilis silang mang husga sa kanya. Naghintay muna siya sa waiting shed dahil iyon ang napagkasunduan nilang dalawa ni Markus. Alam niya kasing magtatampo na naman ito kung di siya ang makikita roon. Naupo siya at gumamit muna ng kanyang cellphone para makapag libang man lang. Past 7 am na dumating si Markus sakay ng kanyang kotse. Hindi nga niya ito napansin dahil abala siya sa pagbabasa sa kanyang social media account. "Hey! Love, kanina ka pa ba naghihintay?" tanong ni Markus sabay hawak agad ng kanyang kamay. Paborito kasi talaga ng kanyang boyfriend na hawakan palagi ang kanyang kamay. "Hindi naman love, heto nga kakarating rating ko lang rin." sagot ni Kaila pero ang totoo one hour na siyang naghihintay r







