Library
Search
Home / Romance / My Extraordinary Wife / Chapter 4

Share

Chapter 4

Author: tamurokotafu16
last update Last Updated: 2023-08-19 22:27:57

STESHA'S POV

"What?!" reaksyon nila detective Jean, Gen, Trix matapos kong isawalat sa kanila na kakasal na ako bukas.

Yes you read it right. Lunes ngayon kaya ibig sabihin bukas na ang kasal and frankly speaking, I'm very excited to be tied with that jerk. Not because I feel something cheesy with him but because I want him to suffer.

Sisiguraduhin kong isusumpa niya ang araw na ikinasal siya sa akin.

"Sino sa mga manliligaw mo ikaw ikakasal?" Tanong sa akin ni Trix.

"No. He's not one of them." I said.

Kumunot ang noo nila.

"Then who's the unlucky creature? Pinababantayan kita sa mga tauhan ko at sabi nila wala namang umaaligid sa iyong lalaki," nakahalukipkip na sabi sa akin ni Gen.

So, that answered my question. Kaya pala feeling ko may nakasunod sa akin palagi.

Nakita kong kumunot ang noo ni Trix ngunit agad ring pumungay ang mga mata.

"I've put a cctv camera in your office as well as your room and a tiny cctv camera for your car and bigbike, but heck I can't get a good video on it. Kung hindi blurred ay itim naman!" Ani niya at nagmaktol.

Aba! Malay ko bang bantay sarado pala nila ako. Hindi ko din naman alam na sila pala ang may kagagawan non.

Ngumisi sa akin si Jean.

"I've bugged you. I have always bugged you, anywhere and everywhere you go..." aniya ngunit napalitan ng lungkot ang ngisi nito. "But unfortunately you have always know where did I put the bug and you'll just gonna give the bug to Jeremy which is fine with me too! But heck it was made for you Stesha," she said that made me smile widely.

Parati ko kasing napapansin na palagi na akong niyayakap ni Jean na hindi niya naman gawain noon. And as of Jeremy Alvinci the hunk bestfriend of mine. He's a detective as well as a policeman but oh! Don't be fooled by his face, he may looks so scary but mind you he's a crazy silly man who love puns so much.

"Kayo ah! Di ko alam namay pag ka possessive pala kayo sa akin." ani ko at nagtaas baba sa kilay ko.

Umiwas sila ng tingin sa akin.

"E kasi naman! Ayaw aming mawala ang atensyon mo sa amin!" Trix hissed.

"Ayaw naming pagnagkaboyfriend ka ay babalewalain mo na kami!" Gen second's.

"Kaya lahat ng manliligaw mo ay binubugbug namin!" Ani ni Jean na nagpalaki ng mata ko.

"Y-you what?!" Tanong ko sa kanila.

Napakagat ng labi si Jean samatalang napayuko si Trix at si Gen naman ay hindi alam kung saan ibabaling ang ulo.

"W-we know what we did is selfishness but its just that we love you and we care for you" ani ni Trix.

"Tss. Silly."

"Hey! Stesha and triad" ani Jeremy kaya napabaling ang atesyon namin sa kanya.

Trix was stunned, Gen bite her lips, Jean let her jaw opened.

Gah! Who would have thought that this punk will captured the triad's heart.

"What brought you here, punk?" I asked.

Yumakap ito sa akin.

"May bago kasi akong quiz!" He exclaimed and looked at the triad who still can't get over him.

"W-what quiz?" Kandautal pa na tanong ni Trix.

Ngumisi sa amin si Jeremy.

"Anong tawag sa maayos na puno?" tanong nito.

Nangunot ang noo nila samantalang napafacepalm na lamang ako. Puns!

"Huh? May puno ba na ganoon?" Nalilitong tanong ni Jean.

"Narra?" ani ni Gen

"Mahogany?" Ani ni Trix.

Napahakhak nalamang ako. Takte ang uto uto. Tumingin sa akin si Jeremy.

"Ikaw babe alam mo?"

Napairap nalang ako sa kanya.

I don't answer silly questions.

"Ano? Ano na ang sagot?" Tanong ni Trix.

Ngumisi si Jeremy na siyang nagpapula sa mukha ng mga bruha kong kaibigan.

"E di pine tree! HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"

Tss. Napailing ako. Sure akong matuturn off tong triad na t-

"Oo nga no?" Jean

"Ang galing!" Gen

"Kala ko mahogany!" Trix

Di ako makapaniwala na hindi sila naapektuhan doon sa pinakita ni Jeremy. Ano bang nakita nila dito at mukhang inlove na inlove ang mga kolokoy na ito.

"Puns!" Ani ko

"Shattap!" They said in unison. I rolled my eyes and flipped my hair on them.

"Yeah, whatever!"

***

BLUE'S POV

'So we'll piss off the neighbors

In the place that feels the tears

The place will lose your fears

Yeah reckless behavior

A place that is so pure

So dirty and raw

In the bed all day, bed all day, bed all day'

Napadilat ako ng mga mata ko ng maputol ang kanta. Fuck! I am enjoying the moment here tapos makikialam ang isa-

"Oh soon to be wife!" Sabi ko ng makitang ang magiging asawa ko pala ang pumutol sa kanta.

Nakahalukipkip siya habang mataman akong tinitignan.

"What the heck is this song?!" Galit na tanong niya.

"W-wife its Pillow Talk by zayn" Sabi ko.

"I don't hella care what is this song and who the hell composed it! What I mean is why are you listening to this?! And what's with your dance?" tanong niya sa akin.

She's mad, I know.

Napangisi ako.

"Its a sexy dance myloves"

Tumitig muna ito sa akin at padabog na nagmartsa sa kwarto niya.

"Don't worry myloves ikaw lang makakakita sa sayaw kong ito!" I shouted.

Narinig ko pa siyang nagsalita.

"Fuckyou!"

Napahalakhak ako.

Wife your driving me insane!

Calling Brian...

"Hello" nakangiti kong bungad

"Himala at hindi mo ako sinigawan ha!" Ani nito sa kabilang linya.

"Tss. O napatawag ka?" Tanong ko.

"I just want to inform you na pupunta kaming Pilipinas bukas"

"O? Paki ko?" Sabi ko dito.

"Ulol! Walakanghiya!" Humahakhak na sabi nito sa kabilang linya.

Binabaan ko na ito ng tawag. Sayang yun sa oras at sa gwapo ko kaya dapat hindi yun inientertain.

Agad kong kinuha ang gym bag ko at sumakay sa kotse ko. I need to do some workout nang sa ganoon macho parin ako sa kasal namin bukas.

Nakikinita ko na tuloy ang magandang mukha ni Sebrine nanaglalakad sa aisle patungo sa akin.

Stesha Shiresebrine Montefalco Salvador.

Ang ganda ng apelyido ko sa pangalan niya.

Ngingisingisi akong pumasok sa gym kaya di tuloy maiwasan ng mga babaeng lumingon sa akin.

Ang gwapo ko talaga. Isang kindat nga!

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • My Extraordinary Wife   Epilogue

    STESHA'S POVDumaan ang anim na buwan at malaki na rin ang impis ng aking tiyan. Nararamdaman ko na rin ang mumunting sipa ng aking anak na muntik pang mawala sa akin noong nagdaang buwan. Dahil sa labis na stress at kawalan ko ng ganang kumain ay napapabayaan ko na ang aking anak.I was confined ng mawalan ako ng malay at sobrang putla pa. Buti nalang at bumisita sina Matteo at ang Triad sa mansion kung kaya't nakita nila akong hinang hina na. Nakahiga lamang ako sa sofa at hindi makagalaw. Walang ganang kumain at labis na nagluluksa sa pagkawala ni Blue."Oh tulala ka na naman? Uminom ka na ba ng vitamins? Gatas?" bungad sa akin ni Trix ng bumisita siya sa bahay nung isang lingo. Napangiti na lamang ako sa labis na pasasalamat dahil narito sila upang gabayan at alalayan ako. "Tapos na po madam,” biro ko dito.Inikotan lang ako nito ng mata saka umupo sa sofa. "Nasaan sina Jean?""May kaso silang inaasi

  • My Extraordinary Wife   Chapter 30

    THIRD PERSON'S POVIsang nakakasilaw na liwanag mula sa fluorescent ang bumungad kay Stesha nang imulat niya ang kanyang mga mata.Maputi ang dingding pati ang mga kagamitan sa loob ng silid.Nasa hospital ako. Bulong niya sa kanyang sarili.Agad siyang napa-upo sa kamang kanyang hinihigaan at napalingon sa paligid.Nandoon ang kanyang pamilya, nakatingin sa kanya ang kanyang ama't ina at mga kapatid. Binigyan naman siya ng tubig ni Sebrone at ininom niya ito bago nagsalita. "Nasaan si Blue mom, dad?"Tumingin sa kanya ang kanyang ina at ama, mababakas sa kanilang mukha ang kalungkutan na siyang nagpakaba kay Stesha. "A-anak, wag ka munang kumilos diyan, makakasama yan sa anak mo.""Anak ko?"Tumango ang kanyang ina na siyang ikinatuwa naman niya. "Alam na ba to ni Blue mommy? Tiyak na matutuwa yun 'pag nalaman niyang magkakaanak na kami."Napaiyak naman si Mrs. Montef

  • My Extraordinary Wife   Chapter 29

    BLUE'S POVSinundan ko si Sebrine ng makita ko itong hinahabol si Jeremiah. Ibinalibag ko ang lalaking papunta sa direksyon ko. Sinikmuraan ko din ito at pinagsusuntok hanggang sa mawalan ito ng malay. Umalis ako sa pwestong iyon at pinagpatuloy ang pagsunod kay Sebrine. I notice that we were heading down to the underground basement. The walls are sculpted with beautiful writings and it seems like we're back from the past between medieval times and pre-colonial times.Diretso lamang ang aking lakad at patuloy lamang sa pagsunod kay Sebrine. I've heard gun shots kaya mas binilisan ko pa ang lakad ko hanggang sa maabutan ko sila. Nakita kong nakatutok ang baril ni Jeremiah sa direksiyon ni Sebrine kaya agad kong itinapat sa kanya ang aking sibat at palaso. Handa na akong patamaan siya nito ng bigla niyang kinalabit ang gatilyo. I release the bow as I watch him lay on the floor with blood coming out from the wound he got from the gun.Nili

  • My Extraordinary Wife   Chapter 28

    STESHA'S POVMabilis ang aking paghinga habang nakaupo sa sahig. Kakatapos ko lang patulugin ang isa sa mga tauhan ni Jeremy na nakabantay sa pwestong kinalalagyan ko. Tumayo ako at pinindot ang switch na siyang maglo-lock ng lahat ng pintuan ng bahay kubo. I look at Blue's direction and let out a smile before throwing him a paper plane.Napamulat siya sa kanyang mata at napalinga sa paligid, searching the person who disturbed his moment. Agad napako ang kanyang atensyon sa akin at napatitig sa aking kabuuan. Malapit ko nang makalimutan na nagpagupit pala ako ng buhok kaya marahil ay kinikilala pa niya ako lalo na't nasa madilim na bahagi ako ng bahay.He smiled at me and nodded his head. Kinuha ko ang aking baril at lumabas sa aking pinagkublian ngunit may humila sa aking katawan. I was about to kick and throw a punch to this fucking man nang maaninag ko ang kanyang mukha. He smiled and hugged me as soon as I was able to look at him. Muntik pa akong mapaiyak ng makita ko ang kanyang

  • My Extraordinary Wife   Chapter 27

    STESHA'S POVI spread my arms as I savour the coldness of the wind. Tiningala ko ang kalangitan at pinagmasdan ang mga nagkikislapang mga bituwin.This place is so serene, tipong hindi mo aakalaing may nakatagong illegal na druga at kagamitan na nakakubli sa bahay na ito. It's been a year since I found out about that illegal drugs and guns and it's been a year since I've made this place renovated. The grandiose mansion is now a typical bahay kubo.Napapalibutan ito ng mga bulaklak. The underground secret passage was still there ngunit iniba ko ang konsepto nito.Who would have thought that this bahay kubo is not an ordinary house as what they've thought? Na sa likod ng simpleng anyo ng bahay na ito ay nakakubli ang kasamaan at mga patibong na aking hinanda para sa mga mapanlinlang na tao?I took a deep breath as I went inside my car after locking the house. Pinagmasdan ko muna ang bahay bago pinasibad ang kotse papunta sa headquarters."Agent Violet," bati sa akin ng kapwa ko agents n

  • My Extraordinary Wife   Chapter 26

    THIRD PERSON'S POVNakaupo sa isang silya si Blue habang nakagapos ang mga kamay at paa. Napadura siya ng malasahan ang dugo sa kanyang bibig sanhi ng pagkakabugbog. Puro pasa ang kanyang mukha na animo'y galing sa isang boxing."Boss may badnews," rinig niyang sabi nang isang tauhan.Hithit ang sigarilyo, kitang kita sa mata ni Blue kung paano ibinuga ng amo nito ang usok mula sa sigarilyo sa mukha ng kanyang tauhan."At ano naman yan?""Nakatakas po iyong babae."Agad napatayo sa kinauupuan ang amo nito tsaka sinampal ang tauhan. "Anong sabi mo?!" Lihim na napangisi si Blue sa kanyang nalaman. "Come on wife, save me,” piping dasal niya at bahagya pang natawa. Hindi siya makapaniwala na biglang nabaliktad ang kanilang sitwasyon. Pero okay na rin iyon kaysa naman ang asawa niya ang malagay sa alanganin."Nakataka---""Hangal! Ano pang ginagawa niyo?! Hanapin niyo ang put*nginang babaeng yon!" Inis na naglakad ang amo nito at pinuntahan si Blue sa kanyang kinaroroonan. "Punyeta ka!"

  • My Extraordinary Wife   Chapter 25

    STESHA'S POVMatapos umalis si Matthias sa aking silid ay agad akong tumayo sa aking kama. Tinignan ko ang aking sarili sa salamin, suot ko pa rin ang damit at takong na aking isinuot noong nagdinner kami ni Blue. Kinapa ko ang aking katawan at napansin kong may nakasukbit palang icepick doon. Kinapa ko rin ang aking leeg at napansin kong nandoon din ang kwentas na may tracking device na siyang paborito kong suotin. Hindi lang dahil sa paborito ko ito, kundi dahil sa isa itong susi at isang maliit na parang cellphone. Hugis bilog ito at hindi agad mapaghahalataang may silbi ang bagay na ito.Hinanap ko kung saan nakapwesto ang cctv camera sa loob ng silid. Each corner of the room has a cctv camera at kung hindi ako nagkakamali, may cctv camera din doon sa labas ng C.r. I sat on the couch and think of another possible ways to get out of here.Blue must have tracked me already as soon as he was able to get inside the mansion. Ang ikinapagtataka ko lang ay kung bakit hindi pa nila ako n

  • My Extraordinary Wife   Chapter 24

    STESHA'S POVHindi ako makatulog sa kadahilanang naglalaro sa aking isipan ang box at kung mayroon ba kayang magliligtas sa akin dito. Napapabuntong hininga na lamang ako habang inaalala ang napag-usapan namin ni Mr. Bamar noon."Kunin mo itong box na ito dahil ito ang sagot ng lahat ng mga ito." Aniya sa akin habang inilalahad sa aking harapan ang isang kahon.Kinuha ko ito mula sa kanya at binuksan ito. "Mayroong mapa diyan sa loob, kunin mo ito at baybayin ang lugar na iyan."Napatingin ako dito. "Ano namang meron doon?"Bumuntong hinga muna ito bago nagsalita, "Nandoon ang lahat ng aking sekreto." Ang huling sabi nito sa akin.Napalingon ako sa pintuan naang bahagya itong bumukas. Sinilip ko ito at nakita kong si Matthias pala iyon. Pumasok siya sa loob at umupo sa kama ko."Anong ginagawa mo ditto?" tanong ko sa kanya.Kumunot ang noo nito tsaka napailing pa habang nakatingin sa akin. "Hindi mo pa talaga alam ang totoo no?" tanong nito na siya ring nagpakunot ng noo ko."Anong to

  • My Extraordinary Wife   Chapter 23

    BLUE'S POV"Edi sabihin mo sa amin!""Not until...." Tinitigan ko muna sila bago bahagyang ngumisi. "....you die," bulong ko bago Itinaas ang hawak na sibat tsaka itinutok sa kanilang noo."Gotcha!"bulalas ko tsaka pinakawalan ang palaso.Tatlong palaso ang pinakawalan ko para sa tatlong taong nakatayo sa harap ng mansion namin. Our mansion's wall are made of tinted glass which means, hindi nakikita ng taong nasa labas ang kung ano mang ginagawa namin sa loob. The glass was thick that even bullets can't get pass through it and even sharp things can't break it.Dinisenyo ko itong mansion nato para sa mga gantong pangyayari, bubukas ang glass wall kapag may nararamdaman silang pressure ng isang bagay na nagmumula sa loob. Kapag may binato kang coins or ano mang bagay mula sa loob palabas sa mansion ay biglang magbubukas ito to make that object pass through it.Sapol sa kanyang puso ang tatlong lalaking aking pinana. Kanina ko pa itong nakitang nakamasid sa bahay. Hindi ko lang pinagtuon

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status