MAGULO ang kanyang isipan habang nakaupo sa swing. Hindi niya alam kung ano ang uunahing isipin sa sitwasyon niya ngayon. Kinakain siya ng kanyang konsensiya, hindi lang dahil sa pagpapaiyak sa anak kung 'di dahil narin sa paglilihim niya tungkol sa ama ng mga ito. Hindi niya alam kung papaano itatama ang mga kasinungalingang tinahi niya. Hindi niya alam kung papaano sasabihin sa mga bata na hindi naman talaga umalis ang ama ng mga ito para magtrabaho. That their father abandoned them.
Bakit nandoon si Nick at ginugulo ang pamilya niya? Dapat ay ituon nito ang pansin sa pamilya nito, sinisira siya ni Nick sa pinanggagawa nito. Ganoon nalang ba ito kawalang puso upang gawin iyon sa kanya?
Napatingala si Alessandra sa langit at napapikit dahil sa sinag ng araw, na para bang masasagot ng araw ang kanyang mga katanungan. Hinayaan niyang tumulo ang luha sa kanyang mga mata, kung ilang minuto siya sa ganoong kalagayan ay hindi niya alam. Naram
"YOUR daughter is recovering fast. Mabuti at nadala niyo agad siya sa hospital. Dengue is lethal if detected late, the fatality rate of dengue these days is increasing. It was good that you brought her here to the hospital quickly.""Thank you, Doc."Nang makaalis ang doctor ay napatingin si Alessandra sa anak na nakahiga sa kama. "You heard that, my brave sweetheart? You'll be okay soon. And when you are fully recovered, we will do anything that you want to do.""I—I want to go to the beach, mommy," sagot ng bata sa mahinang boses."You will go to beach when you recover," sabat ng isang boses. Napatingin sa Alessandra sa nagsalitang iyon, si Nick! Kakapasok lang nito sa loob ng hospital room ng anak nila at narinig ang kanilang pinag-uusapan."T-thank you, Mr Nick," sagot ng bata sabay gawad ng ngiti sa binata. Napatingin si Alessandra sa kanyang anak na puno ng katuwaan ang maputlang mukha."No worries, sweetheart. I have a summerhou
“CAN YOU sing a song?” Alessandra was tucking the twins to bed when Lucas Nicholai asked that. “A song?” she asked in almost a whisper and combed her son’s hair then yanked her gaze to the other side of the bed where Elize Niccola was. She was yawning and her eyelids were dropping close, any seconds or minutes from now, she will fall into a deep slumber. Sanggol palang ang anak niyang babae ay hindi na ito mahirap patulugin, kabaliktaran naman ang kambal na si Lucas. Sumandig siya sa headboard, sa may bahagi ni Lucas at nagsimula sa marahang pagkanta ng isang nursery rhyme na noon pa man ay kinakanta na niya sa mga ito during bedtime, especially to her son. “I love you, sweetheart… Take care of your sister,” masuyong bulong niya sa anak na lalaki pagkatapos ng kanta na papikit-pikit na. Marahang tumango ang bata sa kanya bago tuluyang ipinikit ang mga mata at matulog. Alessandra went to Niccola’s side and kissed her lips gently. God knows how
“MOMMY, I want to play with Mr. Nick.” “When will Mr. Nick come here, Mommy? I want to see him. I miss him na.” Napahilot sa sentido si Alessandra habang nakatunghay sa dalawang anak na nakatingin sa kanya. Nakanguso si Niccola habang si Lucas ay tila maiiyak na. Siya man ay gusto na ring maiyak dahil sa inaakto ng mga ito. Kanina pa hinahanap ng kambal si Nick, ang totoo’y gusto niyang mainis, subalit inosente ang kanyang mga anak sa mga nangyari sa kanila ni Nick sa nakaraan. Sandali niyang tinigilan ang ginagawa at hinawakan ang magkabilang kamay ng dalawa at matamang tinitigan ang mukha ng mga ito. Kapagkuwan ay nagpakawala ng isang marahang buntung-hininga kasabay nang pagyakap sa dalawa. Niccola wiggled her body to free herself, while Lucas hugged her back. “Mommy, I can’t breathe,” it was Niccola. Nang pakawalan niya ang mga anak ay agad na bumalik sa paglalaro ang mga ito. Tahimik niyang ipinagpanalangin na hindi na sila magtan
MATULING lumipas ang mga araw at bawat pagdaan niyon ay lalong tumindi ang kanyang anxiety. Sino ba namang hindi mabubuwang kung palaging sumusulpot si Nick sa kanilang buhay. Hindi niya ito maitaboy kahit anong gawin niya dahil hindi naman siya nito pinapansin.Naroong umaabot na siya sa punto na gusto niyang puntahan ang asawa nito at sabihin ang pinanggagawa nito. Ngunit hindi niya magawa, hindi niya kaya. Kahit na hindi siya pinapansin ni Nick o kahit tapunan man lang ng tingin kapag pumupunta ito sa kanila ay nagbubunyi ang kanyang puso tuwing nasa malapit ito. Martyr na nga siguro siya, mahal parin niya ito sa kabila ng lahat.Ilang gabi narin siyang puyat dahil sa kakaisip dito at sa mga kakaiba nitong ikinikilos. Malakas ang kanyang kutob na may alam si Nick tungkol sa kambal, ang alalahaning iyon ay unti-unting nagpapawala sa kanyang katinuan. Hindi na siya uli nakahanap ng pagkakataon na komprontahin ito dahil palagi itong umiiwa
SHE flinched in her sleep when his hand touched her cheek. His chest contracted in pain when he saw her swollen eyes, her red cheek, and her nose from crying.He wanted to punch himself in the face for doing that to her. He took her roughly and hurt her in the process. Nang bihisan niya ito kanina ay nakita niya ang iba't ibang bahagi ng katawan nito na nagsisimula nang maging kulay ube dahil sa pasa. He was responsible for her bruises and he hated himself for that.He took her out of anger, pain and feeling of being betrayed. Nagalit siya kay Alessandra dahil sa paglilihim nito sa kanya, galit siya sa biro ng tadhana ngunit mas lamang ang galit niya sa kanyang sarili.Tinakasan siya ng rasiyonal na kaisipan kanina at hinayaan niyang manaig ang galit at pasakit sa kanyang dibdib kaya nagawa niya iyon kay Alessandra.Nang humupa ang damdamin ay nakita niya ang sariling nasa ibabaw nito. The reality hits him, he wanted to pull her closer and envelop her in
"Ano ba, Nick!" piksi niya sa galit na boses.Bumuntung-hininga ito at sandaling tinitigan ang galit na mukha ng dalaga bago naglakad patungo sa isang upuan habang hila-hila ito sa braso.Kinuha ni Nick ang isang paper bag doon at inilagay sa kanyang kamay."Wear this," anito kapagkuwan ay binitawan ang kanyang braso.Nagmamadali siyang tumalikod, tinungo ang silid na tinuluyan ng kambal at sinuot ang mga damit na ibinigay nito sa kanya. Kasalanan naman nito kung bakit sira ang kanyang mga damit na pang-opisina niya kaya gagamitin niya ang mga binigay nito.Pagkalabas ng silid ay agad niyang hinila sina Niccola at Lucas na nasa sala at tuloy-tuloy na pumasok sa elevator upang makaalis na sa penthouse ni Nick, hindi man lang niya ito tinatapunan ng tingin. Nagreklamo ang kambal ngunit hindi siya nagpatinag at determinadong makaalis sa lugar na iyon.Nakahinga lang ng maluwa
SI Dad po?" tanong niya sa katulong nang makapasok sa bahay ng kanyang amang si Alessandro."Nasa library, Ma'am."Ngumiti si Alessandra sa katulong at nagpasalamat bago tinungo ang sinabi nito. May kailangan siyang ikunsulta sa kanyang ama tungkol sa trabaho kaya siya nagtungo roon.Nangunot ang kanyang noo nang makarinig ng mga kalabog mula sa loob ng library. Nakaabot rin sa kanyang pandinig ang mataas na tinig ng kanyang ama at ang galit na boses ni Alexander.Nang itulak niya ang pinto ay nanlaki ang kanyang mga mata sa nabungaran. Agad siyang pumasok at tinakbo ang kinaroroonan ni Alexander at pinigilan ito sa gustong gawin. "Kuya, stop it!""Umalis ka rito, Alessandra! He hurt my only sister, my niece and nephew, he has no right to impose! You bastard!" Alex spat while pointing his fingers and darting his eyes in Nick's direction.Nalingon niya si Nick na nakalugmok sa sahig habang pinipigilan parin niya ang galit na kapatid. "You've
HINDI siya nakisabay sa masayang usapan ng mga kasama, pinili niyang ipikit ang mga mata at sumandig sa sandalan ng kinauupuan. Kung siya ang papapiliin ay ayaw niyang sumama sa mga ito, ngunit wala siyang magawa, maging ang ama niya ay sinabihan siyang magbakasyon muna.Dumating ang araw na ipinangako niya sa anak na pupunta sila sa beach. Matagal na dapat nila iyong nagawa ngunit ngayon lang sila nakahanap ng pagkakataon. Hindi nakasama ang mga kapatid niyang sina Ady at AC dahil may pasok ang dalawa, ang kambal naman ay walang pasok sa kindergarten.Narinig ni Alessandra ang pagtawag sa kanya ni Niccola subalit hindi siya nagmulat ng mga mata. "Shh, Mommy is tired," rinig niyang sagot ni Nick sa bata habang nagmamaneho."Hey, wake up, Love." Iyon ang nagpagising kay Alessandra, pagbukas niya ang mga mata ay agad niyang nabungaran si Nick na nakatunghay sa kanya mula sa bukas na pinto ng sasakyan.Inilinga niya ang mga mata sa paligid, doon niya napansi