LEEXIYA'S POVHINDI KO MAPIGILAN ANG matulala. Iniisip ko pa rin ang nangyari kanina, kung paano kami iniligtas ni Clever sa kamatayan. Ang buong akala ko mamamatay na ako.N'ong oras na pinapipili ng lalaking nagsasalita si Clever, ang akala ko pipili talaga siya. Hindi ko pa rin mapigilan ang takot dahil may chance na hindi naman niya ako piliin, mas importante pa rin ang kapatid niya.Pero, pinili niya kaming iligtas pareho. Doon ko mas lalong nakita ang tunay niyang pagkatao, hindi niya pabababayaan ang taong naging parte sa buhay niya, naging parte na rin ako sa kaniya. Kaya mas lalong sumisidhi ang kakaibang nararamdaman ko para sa kaniya, lalo na sa binigay niyang paunang halik na nagpawala ng nerbyos ko kanina.Napatingin ako kay Claver, natutulog siya, mula kaninang pagdating namin ay hindi pa siya nagigising. Medyo nag-aalala na ako sa kaniya.Bigla namang nagbukas ang pinto kaya tiningnan ko kung sino 'yon, napaayos ako ng upo nang makita kong si Ivo 'yon."How are you feel
NAKARAMDAM AKO NG AWA. Parang hindi siya si Nathan. Parang nag-iba kasi ang itsura niya."I-abante mo pa siya, iho," utos ng doctor. Inilapit ako ni Ivo sa kanila. Kumuha naman ng stethoscope 'yung nurse at chineck ang heartbeat ko."Normal naman ang heartbeat niya doc," sabi nito, tumingin ulit siya sa akin, "Ahm, before we get some bloods from you, let me know if you're feeling well. Wala bang masakit sa 'yo?" Umiling ako, "Wala po, 'yung paa ko lang ang masakit.""17 above ka naman ano?" "Opo.""Kumain ka ba ng maayos at may tulog ka ba ng maayos?""M-Medyo po.""Hindi ka naman uminom ng alak kahapon, hindi ba?""Opo, hindi po.""Gamot? Uminom ka ba?""Hindi rin po.""Uminom ka na ba ng tubig?""H-Hindi pa po," nakita ko naman siyang pumunta sa isang table at kumuha ng dalawang baso ng tubig."Inumin mo 'to, kailangan maubos mo ang dalawang baso ng tubig na 'yan," tumango ako at saka uminom nang uminom."Kukuhanan na po ba natin siya, doc?" Hinarap kami ng doctor na inaasikaso ni
TWENTY-SEVEN-YEAR-OLD Prince Clever “Clev” Del-Vago is sitting in front of the Columbarium in Memorial Park, where his family is. He lit candles in all the cremation niches where the cremation urns of his parents and siblings were. He also gives them different flowers—the favorite flowers of his parents and siblings.Inamoy niya muna ang mga ito bago niya binitawan.“It’s been seven years since I was last with you, embracing and descrying you. It still hurts me to this day to see you here, which is just ashes.” A sad simper is visible on his lips, harking back to his dark past. Nakahalukipkip ang kanyang mga mata.Pitong taon na ang nakalipas, dalawampung taong gulang na siya. Siya ay nasa kolehiyo, at tinatapos niya ang kursong business management.Umuwi siya galing school na pagod at haggard. Hinalikan niya sa noo ang kanyang ina at ang kanyang nakababatang kapatid na si Clayden pagdating niya. Si Clev ang papalit sa pamamahala ng negosyo kaya't siya ay nagtataguyod sa kanyang kurs
HE TOOK A DEEP BREATH as he gazed at a tall building where his ex-girlfriend, Danica Leona Sarmiento, a model for one of the most famous fashion companies and one of the most beautiful women in the Philippines, lives.Her appearance is very popular in the eyes of the people, which drives men crazy, and Clev is one of them.Clev rang the doorbell and tilted his head. He intentionally wore formal clothes because he wanted to invite Danica on a date, and he also wanted to apologize for what he had done.He is now wearing a button-down white long-sleeve pair with black slacks and black shoes. He put gel on his hair, which makes it stay on the side.Pagkabukas ni Danica sa kanyang pinto, bumusangot ito bigla at akmang isasarado niya ulit ang pinto nang biglang isangga ni Clev ang kanyang braso kasabay ang paghawak niya sa kamay ni Danica. "Please, Danica, let's talk. Let's clear up this mess that we made, babe. I don't want to lose you, so please give me a chance," he pleads with her, bit
LEEXIYA'S POV ABOT tainga ang ngiti ko nang makalabas ako sa convenience store. Sinuri ko muna ang mga pinamili ko. Baka kasi may kulang at pagagalitan na naman ako ni mama. Baka bigla na lang niya akong kurutin o sabunutan, masakit pa naman ‘yon. “I will break the chain that binds me…hmm hmmm hmmm,” I smiled, nakanta ko na naman kasi ‘yung paborito kong kanta na kinanta ni Bruno Mars. Naglalakad lang ako pauwi dahil masyado lang malapit ang bahay namin pero ang daan ay may katabing gubat. Hindi naman ako natatakot dahil sanay na sanay naman na ako, araw-araw din akong nag-jajogging. Dito rin kami naglalaro ng tagu-taguan ng best friend ko, and yeah, kahit ang tanda na namin naglalaro pa kami. “Ahh!” Napatigil ako. Nalukot ang kilay ko dahil sa narinig ko, a woman’s voice, and a yell. I think they are on the rough side. I walked toward the forest, I saw a trace of a car tire and I followed it. Ayun! There’s a black Van parked there, that’s also where I hear shouting. My hands
PINAIKOT-IKOT NIYA ang baril sa kamay niya at kita ko ang malademonyong ngisi niya na para bang nasasarapan siya sa ginagawa niya at parang natutuwa na nakikita kaming umiiyak. Parang naglalaro lang siya ng simpleng laro base sa reaksyon ng mukha niya. Anong klaseng tao siya?Nilapitan niya ang isa pang babae, maganda rin ito, at mukha siyang model. Mahigpit siyang hinawakan ng lalaki dahilan para mapasigaw siya. Niyakap niya ang lalaki, ngunit agad nitong itinulak ang babae palayo sa kanya dahilan para mauntog ang ulo nito sa sahig."Please, set me free! I'm so sorry! Kung ano man ang nagawa ko sa 'yo that time, please sorry. Hindi na ako magpapakita sa 'yo, j-just set me free, please?" Hinawakan ng babae ang mukha ng lalaki. Mabilis niya 'tong hinawi kaya nasubsob ang babae sa sahig."You're ugly." Panlalait niya sa babae at nanggigigil niyang hinablot ang braso niya at sinabunutan. "You know? Your father owes me. Not a thing and not f*cking money! But lives! He hurt my mom, and h
“ANO NAMAN ngayon? Ano pang hinihintay mo!? Patayin mo na ako! Hindi mo ako mapapakinabangan!” Kahit anong ipagawa niya sa akin ay hindi ko gagawin. “Sure?” Hindi! Ayoko pang mamatay! “Isang pagkakamali lang ng sagot mo, babaon ang bala na ‘to sa ulo mo," banta niya. “You are lucky for the reason that you are the one that I had a preference for,” napasinghap ako dahil namantig ang tainga ko sa narinig ko. Binalingan ko siya ng inis na tingin. Masuwerte? Baka malas. Walang suwerte sa sinabi niya! “Iba na lang!” Bigla siyang lumayo sa akin. Kumuha siya ng kung anong bagay na nakapatapong sa lamesa. Isang kaha pala ng sigarilyo, nagsindi ng isang stick at bumaling ulit sa akin. “You’re the one that I desire to be with my fiancé, do you have to do with it?” He lifted his eyebrows. He suddenly goofed up smoke on me. Napaubo ako at halos matanggalan ako ng hininga sa ginawa niya. “Ano ba?! May asthma ako!” Pagsisinungaling ko pero ang totoo, ayaw na ayaw ko lang ang amoy ng sigarilyo
"WHERE DO YOU think you're going, huh?" Nakataas na kilay ngunit malamig na tanong sa akin ng taong nagbukas ng pinto. Nakaramdam ako ng takot at hindi nakapagsalita. Bilin niya na hindi ako pwedeng umalis."Wow! Twinny, 'yan ba ang sinasabi mo? Ganda ah!" Abot tainga ang ngiti ng kasama niya 'tsaka tiningnan ako mula ulo hanggang paa at nag-lip bite.Manyak! Bagay nga kayo ng kasama mo.Sarap ipag-untog 'tong dalawa, halata naman na mag-kambal sila. Ang kaibahan lang ay ang kulay ng kanilang mga buhok. Black yung kay killer, oo killer yung tawag ko sa kanya, tutal bagay naman sa kanya ang bansag na 'yon dahil mamamatay tao siya. Heartless pa. Tapos 'yung kakambal niya ay brown yung hair may piercing din.Sa lahat-lahat pa ng tao, bakit 'tong lalaki na 'to ang nagkaroon ng kakambal? Parang nadoble lang 'yung nakakainis niyang pagmumukha. Ang sagwa sa paningin."Twin, pinasuot mo pa talaga ang Jersey shorts mo 'no pero nung ako 'yung nanghiram ayaw mo kasi sabi mo bigay 'yan ni Danica