Si shugine ikakasal na sa ex nito? na isang sikat na korean aktor sa bansa nila? 'yon ang huling balita ko dito matapos kong wasakin ng pinong pino ang laptop ko matapos kong mabalitaan iyon. ''Tsiii hindi ka magtatagumpay.'' naibulong ko.Patay ka talaga sa akin pag nakita kita. Hintayin mo lang ako pupuntahan talaga kita d'yan sa korea.Bulong ko bago ako sumakay sa kotse ko at iniwan si Blake.1week later.Bakit ba napakatagal ng celebrity na 'yon?Masyado naman siyang paimportante alam ba niyang marami akong ginagawang project ngayon na dapat maagang matapos ng makalipad na ako sa korea at ng masundo ko na ang lintik na babaeng mahal ko!''Direk matagal paba?'' tanong ko kay direk...''Malapit na 'daw siya. Teka ayan na pala siya.'' sabi ni direk saka kami napatingin sa kotseng parating.Bumilis ang tibok ng puso ko, parang may kung anong mangyayari.At tama nga ako napatayo na lang ako habang lumalabas ang pigura ng isang babae na matagal ko ng gustong makita.Pero teka. May bu
Kian's POINT OF VIEW''FOCCUS'' Malakas na sigaw ng photographer sa akin habang walang tigil ang pagkuha nito.Maya-maya pa ay sumigaw na ito ng''Okay Kian ang galing mo talaga.Break tayo ng Five minutes okay? Pahinga ka na muna.ayusin n'yo na rin si Blake at siya na ang susunod.'' sigaw muli ni direk bago nito pinasadahan ang mga kuha ko sa screen ng computer.Lumabas na muna ako at nag pahangin ng mapansin ko ang bag ko kung san naka lawit ang isang doreimon na key chain sa zipper ng bag ko.''Totoo pala.'' bulong ko sa sarili ko ng may tumapik sa balikat ko.''Totoo ang alin?''''Wala wag mo na lang akong pansinin.'' sabi ko saka ko tinanggap ang tubig na inaabot nito.''Kahit 'di mo sabihin sa akin, alam kong na mimiss mo siya tama?''''Tumigil ka nga d'yan. Sino bang tinutukoy mo?''''Sino paba sa tingin mo? Edi si Shugine.''''Paano mo naman nasabi 'yan huh?''''Bakit hindi ba? Alam mo bang kalat na kalat na sa korea na ikakasal na si shugine sa korean actor na nabalitang ex
Rachelle's Point of view.Halos ilang oras akong nagbabad sa shower. Para lang maalis ang lagkit sa katawan ko.Bukod don ito rin ang paraan ko para marelax ako sa nakakastress na pangyayari ngayon sa buhay ko.Hindi ko kasi inaasahan na makikita ko si Larry ngayon, halos anim na taon itong nawala kaya naman talagang nagulat ako sa pagdating nito.Ano bang dapat ang maramdaman ko ngayon? Dapat ba akong maging masaya? O dapat magalit ako?Nasa ganun akong pag iisip ng may marinig akong nag doorbell.Ini expect ko si Cjmilĺe kaya naman nag tapis nalang ako.Pero laking gulat ko ng hindi si Camille ang napagbuksan ko kundi si Larry, si Larry na pilit kong iniiwasan pero hinahanap ng puso ko at ng isip ko. Si Larry na laging nasa panaginip ko na mahal na mahal ko.''Mag usap tayo.'' At ngayon nakatayo ito sa harapan ko, mapungay ang mata at halatang lasing, ano bang dagat kong gawin? Naguguluhang sabi ko sa sarili ko.Pero sa bandang huli mas pinili ko nalang papasukin ito.Marahil gust
Rachelle's Point of view...Sobrang rinding rindi na ang tenga ko sa best friend kong si Camille sa kakadaldal nito tungkol sa tinakasang kong ka blind date na siya mismo ang nag set.Sa totoo lang matagal ko ng sinabi sa kanya na ayokong munang makipagdate o pumasok sa isang relasyon.Hindi naman sa bitter ako, hindi palang talaga ako handang makipag relasyon sa ngayon.Pati nga si Zig na halos tatlong taon ng nanliligaw sa akin ay di ko sinasagot dahil ayoko pa talaga hindi pa ako handa.Pero itong si Camille hindi sumusuko dahil wala pa rin itong tigil ng kaka set ng date na lagi ko namang hindi sinisipot.Kaya eto talak na naman ito ng talak.''Pwede ba Camille ang ingay mo.Kasalanan mo naman kung bakit ka napahiya di'ba? Umpisa palang sinabi ko na sa iyo na ayoko munang pumasok sa pakikipag relasyon pero sumisige ka pa rin, kaya kasalanan mo 'iyan.'' sabi ko dito na sinimangutan agad nito.Tumayo ito at umikot ikot sa loob ng opisina ko.''Eh kung si Mayor Dion kaya? Di'ba inaan
8 YEARS LATER.Padilim na ang kalangitan ng maisipan kong lumabas at tignan ang papalubog na araw.''ang ganda...'' bulong ko ng bigla akong mapasinghap ng malalim ng maramdaman ko ang lakas ng hangin.Muli ko nanamang naalala ang mga nangyari sa mga nakalipas na anim na taon.Flashback...Inchie's Point of view..Labing isang bwan ng coma si kaze pero hindi pa rin ito nagigising mula ng maoperahan ang tumor nito sa ulo.kaya naman ng mga panahong yon hindi kona alam ang gagawin ko, maliliit pa lang ang kambal ko, na madalas na nasa pangangalaga ng byanan ko, dahil ako ang madalas nagbabantay kay kaze sa hospital ayoko kasing iwan ito dahil baka bigla itong magising ng hindi ako ang katabi..''hindi kapaba magpapahinga ate?'' tanong ng hipag ko. Kasalukuyan din itong nagbabantay sa kapaTid nya para maging kapalitan ko.Pero ewan koba, parang may nagtutulak sakin na wag akong umalis at iwan ang asawa ko ng bigla kong matanawan ang kamay ni kaze na gumalaw kaya naman.''kaze?'' lapit k
Inchie's POV.Nasa kwarto ako, kung saan nakahiga at nagpapahinga si kaze, alam kong pagod na pagod ito dahil kakatapos lang ng chemo nito,, halos araw araw kung sumuka ito at dumadalas narin ang pag sakit sakit ng ulo nito.. Sa totoo lang napaka laki na ng ipinayat ni kaze, unti unti narin nalalagas ang buhok nito.. At halos wala narin itong kulay dahil sa sobrang kaputlaan..Sa totoo nga nyan halos araw araw akong naiiyak sa tuwing nakikita ko ang mabilis na pag laglag ng katawan ni kaze. Lalo na sa tuwing dumadaing at namimilipit na ito sa sobrang sakit ng ulo.Nakikita ko nga minsan na sinusuntok na nito ang ulo nya, dahil siguro sa sobrang kirot at sakit na nararamdaman nito.. alam kong lumalaban si kaze para sa akin... Kahit alam namin na napaka baba na ng porsyento nito para maka survive.Ay di parin ako nawawalan ng pag asa may dyos na pwedeng maghimala.Kahit na sinabihan narin ako ng doktor na maslalo pa daw lumalala ang pagkalat ng cancer nito sa buong katawan ay di parin