BRENT POINT OF VIEW“Ahmm, pwede niyo bang ipaliwanag sa akin? Masyado akong na curious ehh.” Labis na nagtataka si Bella kung paano."Sige, i-kwekwento ko na lang," nakangiting saad sa ko kay Bella. Ngunit, bago pa man simulan, nagtungo muna kami sa sala upang umupo at makapag-usap nang maayos. Mula pa kanina ay hindi ko rin nagawang bitawan muli ang kamay ng asawa. "Matutulog na sana ako kagabi. Pero, biglang tumawag sa akin si Dustine. Sabi niya na may kailangan kaming pag-usapan. So, pinagbigyan ko siya. Nang magkita kami. May ibinigay agad siya sa akin. Naagtaka ako dahil isa itong record. Pero, binuksan ko agad. Then, doon ko nalaman ang panloloko ng tunay na Gina. Yes, narinig ko ang lahat ng pag-uusap ni Dustine at Gina. Marami siyang masamang balak na sinabi para sa 'yo. Doon pa lang, nagsisi agad ako dahil mas nakinig ako sa kaniya kaysa sa 'yo, mahal ko." Hindi ko inisip na gagawa din ng paraan si Dustine para sa pinakamamahal ko.NAKARAAN..."Brent, narinig mo na ang laha
Sa mga nangyari, wala pa rin akong kibo. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kay Brent. Ngayong alam na niya na asawa niya nga ako. Gayunpaman, labis akong natutuwa dahil sa wakas ay natuklasan na niya. Ngunit, sa nakikita ko. Hindi pa rin sumusuko si Gina. "Brent, hindi mo man lang ba iniisip na ako naman ang nakasama mo nang wala si Bella sa tabi mo?Ako naman ang nakilala mong asawa at naging masaya tayo! Pero ngayon na may nalaman ka, tatalikuran mo na lang din ako? Hindi ka ba nagawa nang ginawa mo 'yan sa sarili mong asawa? Tsk! Hindi ko na rin naman kasalanan na naging isang Tanga ka!" lakas loob na sigaw ni Gina. Tila hindi na niya naririnig ang mga sinasabi niya. "Nakasama nga kita, pero ang laman ng puso ko, walang iba kundi ang tunay kong asawa. Kaya ngayon, hindi ko na rin kailangan pang magtaka, kung bakit, iba ang nararamdaman ko para kay Bella kaysa sa 'yo. Dahil, hindi ka naman pala totoo. Tama lang, dahil, kahit na kailan hindi kita mamahalin. Ngayon, gumisin
"Mommy, siya po ba talaga ang daddy ko?" tanong ng anak ko. Narito na kami sa kama at magkatabi kami. Nakahanda na kaming matulog. "Oum, huwag ka sana magalit kay Mommy. Baby, siya ang Daddy mo, hindi ko agad sinabi sa 'yo. Dahil, ayaw ko na masaktan ka. Hindi ko kasi gusto na madamay ka sa problema namin. Kaya naman sana ay maintindihan mo anak," pagpapaliwanag ko sa kaniya. "Ayos lang po mommy, naiintindihan ko naman po. Huwag na po kayo humingi ng sorry dahil hindi niyo naman po kasalanan. Sabi mo nga po ayaw mo akong masaktan. Kaya, dapat po magthank you pa ako." Matured na nga mag-isip ang anak ko. Mas gusto niyang piliin na intindihin ang sitwasyon kaysa sa magalit siya sa akin. "Ang bait talaga ng anak ko. Marunong na rin umintindi sa mga sitwasyon. Ang swerte ko naman dahil, hindi na ako mahihirapan pa sa panganay ko," nakangiting wika ko sa kaniya, habang hinihimas ko ang buhok niya, samantalang nakayakap naman siya sa akin. "Hmm, ngayon naman, kailangan nang matulog ng
BELLA POINT OF VIEW"Lolo handa na po ako. Kakausapin ko ulit si Brent, tungkol sa amin ni Kiel at ng dinadala ko. Dahil, kailngan ko pong makisama sa kanila. "Iha apo, wala akong maggawa sa dissiyon mo. Mag-iingat ka, iingatan mo ang apo ko. Isa pa, pwede naman bukas na, pero ngayon mo pa talaga naisipan na magtungo sa bahay ni Brent, kung kailan gabi na. --- At ikaw naman apo, mag-iingat ka do'n okay ba? Lolo will miss you," nakangiti na wika pa ni lolo. Wala na talaga akong pagpipilian pa. Kaya, ngayon pa lang kailangan ko nang umalis. "Sasama na ako. Ako na nag maghahatid sa inyo Bella and Kiel," singit pa ni kuya. Tango naman ang naging sagot ko."Ohh sige na, paalam na mga apo, basta babalik pa rin kayo dito.""Opo, lolo." I said. Nag-umpisa na kaming lumakad ni Kiel at Kuya matapos kaming magpaalam kay Lolo.Agad na ribn kaming nagtungo sa sasakyan. At mabilis itong pinaandar ni Kuya. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin maiwasan ang mapa-isip. Lalo na hindi ko alam kung ano ang
“Ang totoo niyan, hindi ko naman sinasadyang marinig ang pag-uusap niyo ni lolo sa balcony. Narinig ko na pinapahanap niyo ang pinsan natin na si Fiona. Kaya, napag-isipan ko na mas mabuti kung ilaan mo na lang muna ang oras mo para hanapin siya. Dahil, kaya ko rin naman ang sarili ko kuya.Sabik na rin akong makita ulit ang pinsan natin. Kaya naman, humanap ka nang paraan para ibalik siya sa atin. AT huwag mo na ako masydaong alalahanin pa.” Kita ko sa salamin na hindi niya nagustuhan ang sinabi ko.“Hinahanap pa rin si Fiona ng mga tauhan ko. Kaya hindi kailangan na iwanan pa kita. Bella naman, nag-iisa ka na lang na pinsan ko na kasama ko. Tapos, magiging ganyan ka pa sa akin. Ako ang huwag mo masyadong alalahanin. Dahil mas kaya ko ang sarili ko. Huwag ka na lang maging makulit pa diyan dahil hindi mo ako pwedeng pigilan sa gusto kong gawin Bella. Proprotektahan pa rin kita kahit na ano pa ang mangyari.” Tulad ng inaasahan ko. Ganito nga ang sasabihin niya. Pero, may magagawa pa ba
BELLA POINT OF VIEW“Hindi ko ibibigay ang anak ko, kahit na an pa ang mangyari. Akin lang ang anak ko. Kaya, pwede ba Brent, huwag mo na akong pilitin pa. Dahil, hindi ko nga kaya na mawala pa sa akin ang tanging ala-ala ko para sa ‘yo. Alam ko na hindi mo ako naiintindihan. Pero, pipilitin ko pa rin na intindihin ka. Dahil, naniniwala ako na darting pa rin ang araw na mababalik ka sa amin ng anak natin. Kaya, please lang Brent, huwag mo nang pilitin pa na kunin mo sa akin ang anak ko.” Higit akong nagsusumamo sa kaniya kahit hindi naman dapat, dahil ako ang mas may karapatan kay Kiel.“Brent, nakiki-usap na rin ako. Hindi mo ‘to pwedeng gawin sa tunay mong asawa. Kahit hindi mo naiintindihan ang mga sinasabi ng pinsan ko. Pakinggan mo na lang ang puso mo na alam ko rin naman na ayaw niyan saktan ang pinsan ko. At huwag mo talagang susubukan na saktan ang pinsan ko kung ayaw mong ako na rin mismo ang makatapat mo. Sa loob ng ilang buwan inalipin m lang ang tunay mong asawa nang bumal