Chapter 1

I am busy stalking Emmanuel Montefalco sa magazine na hawak ko. Bagong release ito at mukha niya ang nasa unang artikulo. Hindi ko maiwasang pasadahan ng aking kamay ang kanyang gwapo at seryosong mukha. Para itong modelo na nang aakit sa tagapagbili.Ilang babae na kaya ang naging girlfriend niya? Bukod kasi sa puro tungkol sa pagiging mayaman niya ang pinag-uusapan sa diyaryo may bago na namang lumabas na balita na isa raw itong Mafia Boss. A ruthless mafia boss.

"Kung nakakabuhay lang ng isang bagay ang titig, kanina pa nakatayo si Emmanuel sa harapan mo. Tulo laway ka na girl."

Napasimangot ako. Pasalampak na umupo si Cathalea sa kama ko.

Hinampas niya ang puwetan ko. " Bumangon ka na. Mag shopping tayo."

Umingos ako at tumihaya. Itinaas ko ang magazine na hawak ko at muling tiningnan ang gwapong binata." Ayoko. Sayang sa pera.

"Kahit sabihin kong nandoon ang lalaking kinabaliwan mo? Ayaw mo parin?"

Mabilis pa sa alas kwatro na tumalima ako sa banyo at nagmadaling maligo. Narinig ko pa ang tawa ni Cathalea at ang paglagabong ng pinto sa banyo ko nang may tinapon siya doon.

Mula noong college days ko pa pinagpantasyahanan si Emmanuel nang unang lumabas ang kanyang mukha sa magazine noong siya na ang naging CEO nang Montefalco Shopping Mall. Ngunit dalawang taon na ang lumipas hanggang sa magazine ko lang siya nasisilayan. Bihira lang ito magpakita sa mga tao, sa media. Lagi raw itong nasa opisina kaya ganon nalang ang tuwa ko nang sinabi ni Cathalea na nandoon siya sa kanyang mall.

"Himala at lumabas siya sa kanyang lungga," ani ni Cathalea na nasa cellphone ang tingin.

Tapos na akong maligo at hirap akong humanap ng damit na susuotin ko. Kailangan maayos ang suot ko at presintable kapag nagkita kami.

"Agrh! Wala akong maisuot."

"Mag t-shirt at pantalon ka na lang. Hindi naman magtagpo ang landas ninyong dalawa."

Yeah. She's right. Emmanuel is a snob and cold guy. Hindi ito kumakausap ng taong hindi niya kilala. Kahit madapa ka ni hibla ng buhok mo hindi niya hahawakan upang tulungan ka. Kahit tapunan ka ng tingin hindi niya iyon gagawin.

"Fine," pagsuko ko sa pamimili ng damit na suotin ko at dinampot ang high waist ripped jeans at brown crop top na damit.

"Bilisan mo baka hindi na natin iyon maabutan."

"Tapos na ako. Tara na."

Nagmadali kaming sumakay sa kotse ni Cathalea nang makalabas kami sa apartment ko. Tumawag si Ashnaie at pinapadali kami dahil maya-maya ay mag ikot na si Emmanuel sa buong store. Nagtataka man kung bakit sa dalawang taon niya bilang CEO ay ngayon lang siya mag ikot sa loob ng mall niya.

"Nakita mo na ba siya?" Agad na tanong ko kay Ashnaie ng makarating kami.

"Hindi pa. Pero ayon sa pinagtanongan ko dito raw sa super market siya unang mag rounds."

Cathalea scoffs. " Kaya dito ka tumambay sa food stall? Good idea Ashnaie."

Sinubo nito ang siomai at ngumisi." Of course. I'm genius. "

Tumabi ako ng tayo sa kanila at nilibot ang tingin sa paligid baka nandito na siya at hindi siya nakita ni Ashnaie. Bumili na rin ako ng siomai at pizza dahil hindi ako nakapag almusal sa pagmamadali ko na makita si Emmanuel.

"Kanina pa tayo dito wala parin siya. Baka mali ang dinig mo Ashnaie," giit ko.

Ubos na ang binili kong siomai at pizza na ngangalay narin ang paa ko sa kakatayo pero hindi parin siya bumaba.

"Baka sa taas siya unang nag ikot," sabi ni Cathalea. "Tara doon tayo."

"What if maghiwalay tayo sa paghanap? " Suhestiyon ni Ashnaie. "Debbie, sa third floor ka mag ikot total naroon naman ang mga suplay na kailangan mong bilhin kung sakali mang bibili ka. At ikaw Cath sa second floor, naroon lahat ang gusto mo. . At ako, syempre sa supermarket mag grocery ako wala na akong stock. So, text and call nalang kapag nahanap na natin siya, "pinisil niya ang pisngi ko." Para sa kaligayahan mo kaibigan, susuportahan kita kahit ika-ubos ng pera ko."

Napakagat ako sa aking labi sa huling sinabi niya. "Thank you Ash," nakanguso na saad ko.

"Gora na tayo," ani Cathalea. "Shopping time, este, searching time."

Naghiwalay na kaming tatlo at nagtungo sa aming pupuntahan. Nilibot ko ang aking paningin nang makarating ako sa 3rd floor, nagbabakasali na makita ko ang pamilyar na mukha ng lalaking hinahanap ko. Nang wala, dumiritso ako sa school supplies at bumili ng ilang pirasong notebook at isang kahon ng ballpen. Ito lang ang binili ko dahil iba ang pakay ng pagpunta ko dito.

Pagkatapos kung bayaran ay nag ikot-ikot ako, kunyari tumitingin sa mga bilihin. Bawat lalaki na makita ko ay pasimple ko itong tinitinggan baka siya na. Ngunit halos isang oras na akong paikot-ikot ay hindi ko parin siya nakita. Nang mapagod ay bumaba na ako sa second floor at hinanap si Cathalea ngunit hindi ko siya makita. Wala rin silang text ni Ashnaie kaya panigurado hindi pa nila nakita ang hinahanap namin.

Masakit na ang paa ko. Na-i-ihi na rin kaya lumabas nalang ako ng second floor at dumiritso sa cr na kaugnay nito. Pumila pa ako saglit dahil maraming tao.

To: Pretty Ladies

:Nakita niyo na siya?

Text ko sa group chat naming tatlo. Kagagawa lang ito ni Ashnaie at dahil ito sa misyon namin na hanapin ang Multi billionaire/ Mafia Boss sa sarili niyang shopping mall.

From: Genius Ash

Hindi ko siya nakita dito. Nagtanong rin ako sa mga empleyado hindi pa raw siya nakababa dito.

From: Sexy Cath

Siguro may biglaang pinuntahan kaya hindi natuloy ang balak niyang mag ikot sa mga empleyado niya.

I agree with Cath. Siguro nga may biglaang lakad ito. Kasi kung nandito siya alam ng mga empleyado niya. Hayst. Bakit ang die hard ko sa lalaki na 'yon na makita siya.? Hindi naman ako pansinin niyon. Wahhhh!!! Pero gusto ko talaga siyang makita sa personal. Kung ganon rin ba ang mukha niya sa magazine na lagi kung tinititigan parati.

Nang makalabas ako sa cubicle tiningnan ko muna ang mukha ko sa salamin dito sa cr. Maayos pa naman ang mukha ko, hindi pa naman mukhang pagod at haggard. Nag pulbo ako at inayos ang nakalugay at natural na kulot kung buhok. Nang ma kontento ay naglakad ako papuntang food court.

Palinga-linga ako sa paligid baka sakali na nandito siya kahit malabo. Sumilip narin ako sa baba pero wala talaga. Para akong tanga na naghahanap ng isang taong ayaw magpakita. Naglakad ako ulit paikot papuntang escalator, palinga-linga parin sa paligid hanggang na paglingon ko may na bunggo ako. Bago pa ako matumba pinulupot niya ang kanyang braso sa aking hubad na baywang upang saluhin ako.

Pigil ko ang aking hininga sa bilis ng pangyayari. Ang lapit ng katawan namin sa isa't isa, kung mag angat ako ng tingin panigurado magbungguan ang ilong naming dalawa.

" Careful."

Napasinghap ako nang marinig ang malamig at baritong boses ng lalaki na sumalo sa'kin. Yeah. His a boy. A musculine boy. Paano ko nasabi? Dahil nakahawak ako sa kanyang matigas na braso at ang isang kamay ko ay nakakapit sa kanyang damit sa bandang dibdib. Umatras ako ng kaunti kahit hawak niya parin ako ganon nalang ang gulat ko at nanlaki ang mata ko pag-angat ko ng tingin ng makilala siya.

Umigting ang kanyang panga hindi inalis ang tingin sa akin. "Ayosin mo ang damit mo. Kulang nalang mag hubad ka sa suot mo."

Napakurap-kurap ako sa kanyang sinabi. Binitawan niya ako at walang salita na umalis hindi rin ito lumingon. Ang dalawang kamay niya ay nasa loob ng bulsa ng kanyang pantalon. Naglakad ito papuntang escalator. Parang napako ang paa ko, hindi ako makagalaw, nakatingin lang ako sa kanya na papalayo sa akin.

"He talked me. Pinuna niya ang suot kong damit. Hinawakan niya ang baywang ko, " wala sa sariling sambit ko.

Hindi parin ako makapaniwala. Tulala parin akong nakatayo kung saan niya ako iniwan. Hindi ako gumalaw, kahit pagkurap ay parang hindi ko na ginawa.

Oh my god! Emmanuel Montefalco talked to me. And touched me. .my waist.

Gusto kong sumigaw sa subrang saya. Sa loob ng dalawang taon na pag-aasam na makita siya. . finally my dream and wants come true.

This is my best birthday gift ever. Next week pa ang birthday ko pero napa-aga ang regalo na natanggap ko.

To: Pretty Ladies

Nakita ko na siya.