Thank you very much po sa mga magcocomment at magv-vote. Para mas lalo pong ganahan na mag-update si Author. Feel free to comment anything. Highly appreaciated po.
"Luhod." Kaagad naman akong kinabahan. Ngunit wala akong nagawa kundi ang sumunkd sa iniuutos nito. Naalala ko nong unang may nangyari sa amin. Malaki iyon, mahaba, at mataba. Alam ko kung anong ipapagawa nito na agad nagdulot ng hindi maipaliwanag na pakiramdam sa akin. "It's gonna take your breathe, baby." Wika nito habang iniipon ang buhok ko para makapitan. "P-pero....uhmmn..." napaungol ako nang maramdaman ko ang dulo ng kalalakihan nito na halos hindi magkasya sa bibig ko. Kapit nito ang mahaba kong buhok habang marahang idinidiin ang sarili sa bibig ko. "Uhmmn.." ungol ko nang maramdamang nangalahati na ito. "Play it with your tongue.." nanggigigil at may pagtitimpi na utos nito. Hindi ko na maintindihan ang init na nararamdaman ko dahil kasabay ng dila ko sa pagkalalaki nito ang pagkabasa ng pagkababae ko sa ibaba "Please...t-take me..."pagmamakaawa ko nang patuloy lang ito sa pagguide sa akin. Dinilaan ko ang dulo ng mahaba nitong sandata habang ang dalawang ka
Paalam, Mask. I'll sail the ocean in sunset. Kahit mahirap maglayag, tatawirin ko ang malalaking alon para makausad. Tumigil ang tricycle ni Hector sa isang medyo may kalakihang bakuran. Malinis at maaliwalas tingnan ang harapan. Halatang nalilinis at naaalagaan ang mga bulaklak at halaman."Nabanggit ko sa'kin ni Madam Kristal na buntis daw kayo? Ako na lamang ang magbubuhat ng mga ito." Pagkadampot ko ng aking maleta ay agad agad nya iyong kinuha at ipinasok sa loob.Sumunod na lamang ako habang panay ang linga sa paligid. Maganda ang bahay na ito kumpara sa bahay namin sa Mindoro.Pagpasok ko sa loob, mabilis itong kumilos upang ipagsalin ako ng tubig."Dyan lang ako nakatira sa katabing kubo sa labas. Kaya kung may kailangan ka. Tumawag ka lang." Nagmamadali itong naghanda ng pagkain at ng mauupuan ko sa may salas."Malayo ba ang bayan rito?" Tanong ko nang marealize na wala nga pala akong dalang mga groceries at gamitin dito sa bahay."Malayo. Ihahatid kita kung mamimili ka." S
"May sinusweldo ako sa pagbabantay sa bahay na ito kaya kasama na roon ang pagbabantay sa nakatira rito." Sagot nito na hindi ko na tinutulan. Tumango-tango na lamang ako at ipinagpatuloy ang ginagawa.Napuno ko ng mga gulay at prutas ang ref. Nang makontento, kinuha ko naman ang karne at nilinis bago inilagay sa ref.Magluluto naman ako ng ulam para ngayong gabi. Nagkarne na ako kanina kaya siguro at pakbet na lamang ang lulutuin ko."Hector?.." tawag ko nang makalapit sa pintuan ng kubo nito. Bukas ang ilaw sa loob kaya alam kong nandito lang ito."Nagluto ako ng ulam." Iniabot ko rito ang pakbet na niluto ko. Mainit init pa iyon dahil kakatapos ko lang naman magluto at nagbabalak pa lamang na kumain."Ahmm...h-hindi ka ba sa bahay kakain?" Nag-aalinlangan na tanong ko rito.Sa liit kasi ng kubo na tinitirhan nito, mahuhulaan talaga na sapat lamang iyon parang tulugan at pahingahan."Kung dinalhan mo na ako rito ng ulam, pa'no pa ako kakain sa bahay?" Pangongonsensya nito kaya naman
Kinabukasan, maaga akong nagising. Naligo na ako at nagbihis ng pang-alis bago lumabas ng kwarto. Binabalak ko magluto ng sinigang na karneng baboy. Marami pa naman akong biniling ulam na nasa ref. Nakapagluto na ako pero hindi ko pa rin nakikita si Hector sa labas. Tanging tricycle lang nito na nasa garahe ang natatanaw mula rito sa salas.Kaya naman lumabas na ako at pinuntahan ito sa kanyang kubo. Sakto naman na naabutan ko itong nakaupo sa hagdan ng kanyang kubo habang nagkakape.Hindi ko ginustong mamalayan nito ang paglapit ko. Ngunit malayo pa lamang ay nakatitig na ito sa paglalakad ko tila inaantay ang paglapit ko."Nakapagluto na ako ng ulam." Panimula ko rito. "Sinigang na baboy?" Tanong nito bago tumayo at ipinatong lamang ang tasa sa hamba malapit sa pintuan ng kubo."Amoy ko rito." Dugsong nito dahil halata ang pagtataka sa hitsura ko.Nagsimula na akong maglakad pabalik dahil naglakad na rin ito kasunod ko."Nakaayos ka yata ng bihis ngayon? May pupuntahan ka?" Tanong
"P-para saan? Hindi mo kailangang ibigay sa akin iyan. Sa asawa mo na lang. Kapag umuwi ka sa inyo." "Dito ako kumakain. Wala naman akong share sa mga niluluto mong ulam. Ambag ko na iyan." Sagot nito. "H-hindi na. Libre na iyon." Sagot ko ulit. Hindi ko pa tinatanggap ang iniaabot nitong pera kaya nanatili iyon sa ere."Pandagdag para sa gastusin dito sa bahay, Lilienne." Pagmamatigas nito kaya napilitan akong tanggapin iyon. Inilagay ko iyon sa bulsa at ipinagpatuloy na ang pagkain."Wala akong asawa, Lilienne." Wika nito bago maupo sa tapat ko. Kumain na rin ako. At pagkatapos ay naghugas naman si Hector ng mga pinagkainan. Habang ako naman ay nanatili sa salas upang manood ng Tv."Akala ko ba gusto mo ng ginataang gabi? Ni hindi nabawasan iyong ininit ko." Wika nito nang makalapit sa salas. Dala ang isang platito na may sawsawan ng mangga. Umupo ito sa malayong bahagi ng sofa matapos ilagay sa mini table ang mangga at bagoong."Di ko na gusto non." Wala sa sarili kong sagot. Ku
"Mahal kita, Lilienne. Sobrang mahal. At hindi ko alam kung saang sulok ng mundo ako hahanap ng katulad mo, kung sakaling mawawala ka sa akin." Hindi ko alam ang isasagot. Tinitigan ako nito ngunit wala itong ginawang ibang hakbang upang mas lalong mapalapit ang mukha sa akin. Kaya napanatag ako.Akala ko dati. Biruan lamang ang lahat. Akala ko binobola lang ako ni Hector. Hindi ko alam na sa mga pinapakita nyang akala ko ay hindi ko seseryosohin, nahulog ako. Higit pa sa pagkahulog ko sa ama ng batang dinadala ko."Bulaklak para sa mahal na prinsesa." Nakaupo ako sa garden nang dumating ito. May dalang mga pulang rosas. Tinanggap ko naman iyon at inamoy. Hindi ko alam kung saan nya ito nakuha pero sobrang gusto ko iyon."Pinitas mo lang yata ito sa daan, Hector e." Pagsimangot ko. Kunwari malungkot."Binili ko iyan sa bayan. Nagustuhan mo?" Tanong nito at umupo sa harapan ko. May kinuha rin ito sa bulsa at iniabot sa akin.Pera iyon galing sa pamamasahero nya. Simula noong dumating
"M-may pupuntahan ka ba?" Tanong ko rito. "Sa bayan lang." Sagot nito. At tuluyan ng umalis.Bigla akong nakaramdam ng panlalamig. Hindi ko alam kung may nasabi ba akong kakaiba. O may narinig ba ito sa video call namin nina Kristal kanina. Ilang oras akong naghintay sa hagdan ng kubo nito. Hanggang sa mapagod ako at bumalik na lamang sa loob ng bahay. Nanlalamig na rin ang niluto kong meryenda para rito. Mag-aalas-sais na nang dumating ito. May dala itong brown paper bag na hula ko ay tinapay na nabili sa bakery."Namasahero ka ba?" Nakangusong tanong ko rito. Lalapitan ko sana ito pero napaatras na lamang ako. Halatang umiiwas ito dahil sa halip na salubungin ako, dumiretso ito sa lamesa upang ilipat sa isang pinggan ang binili nito. "May hinatid ako sa kabilang baranggay. Medyo malayo kaya nagtagal." Sagot nito. Hinihiwa ang egg pie na dala. Inilagay nya iyon sa dalawang platito. Napatingin ako roon at napanguso. Upang pigilan ang pagtulo ng luha dahil pakiramdam ko. Kapag ma
Nagising ako dahil sa masakit na sikat ng araw na nagmumula sa siwang ng bintana sa kwarto. Napahikab ako at napaunat ng dalawang braso, matapos tingnang ang oras sa cellphone. Alas-syete pa lamang. Ngunit ang oang-umagang sikat ng araw ay kay sakit na sa balat. Nakakasilaw rin ito. Kaya bumangon na agad ako at dumiretso sa banyo upang gawin ang aking routine kada umaga.Walong buwan na ang tyan ko. At ramdam na ramdam ko na ang paghihirap. Lalo na at napakalaki na nito at mabigat. Mahirap yumuko o di kaya ay umupo dahil naiipit ang tiyan ko."Good mor--" hindi ko na naituloy ang sasabihin nang makita kung sino ang lalaking matyagang naghihintay sa sofa. Habang sa tapat nito ay nakaupo rin si Hector. Magkatinginan ang dalawa. Tila naglalaban ang mga isip sa tahimik ngunit puno ng tensyon na paraan.Sabay napatingin sa akin ang dalawa. Hindi agad ako nakapagsalita. Tila napako ako sa kinatatayuan ko habang ang lalamunan ay tila may bara at hindi na makapagsalita pa.In front of me is
Tanaw mula sa labas ng bahay ang garden na ginawang playground para sa kambal. Lumalaki na kasi ang mga ito. At hindi lang indoor activities ang kailangan.Kitang kita ko kung paano tumigil ang dalawa sa paglalaro at agad na sinalubong ng yakap si Ma'am Aina. Na agad bahagyang lumuhod upang makapantay ang mga anak ko.May sinabi ito sa mga bata. At ramdam ko ang lungkot ng mga ito. Tila sinaksak naman ako sa nakikita kong pag-uusap ng mga ito."Ano bang pinakain mo sa kambal at sabik na sabik palagi sa babae mo." Tanong ko rito. May halong pang-aasar at katotohanan.Napatigil ito sa marahang paghaplos sa tagiliran ko. Marahan itong yumakap sa akin at hinalikan ako sa balikan."Kahit ano pang pagkain iyon. Ang mahalaga ikaw ang mommy nila. At hindi ko alam kung ganito ba ako kung hindi ikaw." Wika nito habang ramdam ko ang hininga sa aking leeg.Pinanood kong umalis si Ma'am Aina. Kinawayan ito nang mga bata. Kumaway rin ito at bahagyang dumako ang tingin sa amin.Bahagya itong ngumiti
Pagod akong napahinga sa kama habang humihingal at marahan umuulos sa ibabaw ko si Lucas. "Sa akin ka pa rin uungol, Lilienne. Hindi kay Hector, hindi kanino man. Sa'kin lang." Wika nito. Marahang nagpahinga sa ibabaw ko.KINABUKASAN"M-may pupuntahan ka?" Tanong ko nang masilayan itong nagbibihis. Napatingin ako sa orasan sa gilid ng kama. Alas-syete pa lamang ng umaga. At kagigising ko lang."Aina's downstairs sabi ni Manang Mely. I should warn her not to visit here anymore." Wika nito. Inaayos ang necktie ng black long sleeve polo na suot."Yeah, you should, Lucas. It won't be so nice seeing your mistress here in our house." Wika ko bago bumangon. "She's not my mistress, Lilienne. Ilang ulit na ba akong nagpaliwanag sa'yo." Hindi ko nagustuhan ang tono ng boses nito kaya tumayo na lamang ako mula sa kamaIpinalupot ko ang puting kumot sa katawan ko at naglakad patungong banyo. Hinayaan ko iyong bukas."Not until you convince me na walang nangyari sa inyo sa loob ng opisina mo sa
Ma'am/Doc Aina - sya iyong nakita ni Lilienne sa Bethel High na kausap ni Professor Lucas. Sya iyong teacher na pinapartner nila kay Lucas that time. Nanahimik na lang ako buong game. Bukod sa wala naman akong kilala sa mga naglalaro, ayoko rin namang makisabay ng ingay sa kanila. Dahil ang totoo, wala sa laro ang focus ko. Kundi sa lalaking nakauniporme pa ng pangguro na nag-aantay sa'kin sa may gate. Kanina pa iyon nakasandal sa kotse nya. Nang mapasulyap muli ako sa gawi nya ay may kausap na itong kapwa professor. "Si Doc Aina ba iyong kausap ni Sir?" Napakinggan kong usapan sa may likuran. "Oo nga no. Siniship yang dalawang yan sa room namin eh. Bagay naman kasi." Sabi ng isang kasama pa nito. Napafocus tuloy ang atensyon ko sa may sasakyan ni Professor Lucas. Ano kayang pinag-uusapan nila? Ang seryoso naman yata. "Uy speaking of Sir Lucas. May naissue dati na may girlfriend daw yan." "Pero feel namin si Ma'am Aina 'yon. Kasi nakita ko dati yang dalawa magkausap doon sa
Halos patulog na ang mga bata sa ginawa naming set-up sa ibaba. Hindi pa natatapos ang barbie movie na pinapanood namin ay mahimbing na agad tulog ni Cassady sa tabi ko. Habang si Kaizer naman ay nasa kabilang gilid nito. Dilat na dilat pa ang mga mata. May pagkainip sa ekspresyon habang inaantay na matapos ang pinapanood. Nasa pagitan ako ni Cassady at Lucas. Na walang ibang ginawa kundi ang pasimpleng paghaplos sa tiyan ko. Pababa sa ibabang gitna. "Lucas," may pagbabanta na saway ko. Binabantayan ang galaw ni Kaizer dahil baka lumingon ito. "Tara sa kwarto?" Namamaos nitong aya sa akin. Ramdam na ramdam ko ang mainit na hininga sa leeg ko. Habang ang isa nitong kamay ay mabilis na nahaplos ang gitna ko. Agad ko iyong inalis. "Lucas. Gising pa ang anak natin." Panimula ko na agad kong pinagsisihan. Dahil nakita ko ang pagliyab ng mga titig nito. At ang pagtitig nito sa labi ko. Mabuti na lamang at agad kong napigil ang palad nito na sisimple na naman ng haplos sa ib
"Hiii!" Masiglang salubong nito kay Lucas nang makalapit ito sa sinibg table. Yumakap pa ito at nagbeso. Sa mismong harap ko pa talaga."Aina." Natatawa at medyo kinakabahan na wika ni Lucas. Mukhang hindi nito inaasahan ang pagdating ng babae.Napairap ako at itinuon ang paningin sa pagkain."May bisita ka pala? Sabay pa kami." Natatawang wika nito. Sina-side eye ako at tila nagtatanong kay Lucas kung bakit ako nasa bahay nito."Malamang. Ako ang asawa e. Saan ako titira?" Naiiritang bulong ko na narinig yata ni Lucas kaya natawa ito at napahawak sa batok."Yeah, bumibisita." Wika nito sa isang masayang tono. Hindi nag-abalang ipaghila ng upuan ang babae. Kaya naman bahagyang napataas ang gilid ng labi ko at napangiti ng lihim."Sir, kain na po." Wika ni Yaya Mely. "Good morning, Madam Aina." Bati nito."Isang pinggan pa nga, Manang. Thanks." Wika nito. Halatang hindi nagugustuhan na naroon ako at nagdidinner.Mas lalong hindi ko gusto na nandito sya."So, tuloy ba tayo sa enchanted
4 YEARS LATER... "Kaizer, baby.. come here." Tawag ko sa anak namin ni Lucas. Mabilis nitong natukoy kung nasaan ako at agad na lumapit. Masigla at puno ng buhay ang inosente nitong mukha. Umupo ako upang maging kapantay lang nito. "Where's your daddy, hmm? Bakit iniwan ka rito sa gilid ng pool?" Tanong ko rito. Inayos ang buhok na halos umabot na sa pilikmata nito. Pinagpawisan ito kakalaro. "I miss you, Mommy.." mahigpit na yakap nito sa akin. Niyakap ko rin ito. At hinaplos ang buhok. "I miss you, too, baby. I miss you too.." buong pananabik na wika ko rito. Natanaw ko naman ang tumatakbong si Cassady papalapit sa akin. "Mommyyyy!" Sigaw nito at sinalubong ako ng mahigpit na yakap. "I miss you, mommy. Dito ka ba magdidinner?" Tanong nito habang yakap ako mg mahigpit. Nagsisiksikan sila ni Kaizer sa dibdib ko. "I miss you, too. May mga pasalubong ako. Come, let's open it." Masiglang aya ko sa dalawa. Pinalis ang kaunting luha na tumulo sa pisngi ko.
"Umalis ka na." Sinimangutan ko si Hector nang sabihin nya iyon. Papaalis na kami. Handa na ang mga gamit at nakasakay na iyon sa sasakyan ni Sir Lucas patungong Cebu City Pier.Pilit kong pinigilan ang mga luhang namumuo na naman sa mga mata ko. Alam kong nakapag-usap na kami nito kahapon. Ngunit hindi iyon sapat."Thank you, Hector. Simula sa pagsundo mo sa'kin nong bagong dating ako. Sa paggawa ng upuan nong buntis ako." Namamagaw kong simula. Nakaupo kami sa hagdan ng bahay kubo nito."Sa pagbili ng mangga, p-pagdala sa'kin sa bayan..Sa..S-sa pagsama sa'kin sa pagpapacheck-up." Napiyok na ako pero hindi ako tumigil. Gusto kong masabi rito ang lahat.Gusto kong iiyak rito lahat ng panghihinayang na nararamdaman ko. Lahat ng pagsisisi. Lahat ng sakit at lungkot na maiiwan ko rito kapag umalis na ako.Lahat ng alaala na panghahawakan ko sa bahay na ito.Tahimik naman itong nakikinig. Nakatanaw sa malayo. Nakatulala sa kawalan."Thank you sa p-pagsama sa'kin sa bahay na 'to." Tinana
LILIENNE'S POVNagising ako sa ingay na naririnig mula sa labas. Kinusot ko ng bahagya ang mata ko. Pumikit muli at nagbanat ng braso. Naabutan ko sa salas na naroon sina Kristal. Hindi ko alam pero napatigil ang mga ito nang makita papalapit ako. Napatingin sa akin.Ganon din si Hector na tila walang emosyong nakatingin lamang sa akin habang papalapit. "Mukhang maayos ang tulog ng tatlong baby ni Professor Lucas, ah." Rinig kong pang-aasar ni Brandon. Anglalaking naging tulay kung paanong ang mundo namin ni Sir Lucas ay naging halos magkapareho.Tumingin ako rito at nahihiyang nangiti. Bukod kay Sir Lucas. Brandon knows almost everything. Dahil sa ipinasa kong profile information dito. "Shut up, Careñas." Rinig kong wika ni Professor.Nakaupo ito sa pang-isahang tao na sofa. Hini-hele si Cassady.Habang si Kristal naman ang may karga kay Kaizer. Mahimbing itong natutulog habang may pacifier pa. Agad akong lumapit sa anak ko na karga ni Lucas. Kukuhanin ko iyon."Did you sleep we
LUCAS MONTREAL's POVAkala ko madali ko lamang itong maiisama pabalik ng Mindoro. Na pagdating ko sa Cebu, mag-iimpake na lamang at babyahe na pabalik.Nakalimutan kong galit nga pala ito sa akin. May sama ng loob. Ayaw na sa akin.Hinila ko ang braso nito upang pigilan sa pag-alis. Hector's in his nipa hut. While Lilienne's friends and my friends were in the backyard. Naiwan kaming dalawa sa kusina. It's like a planned event. A plan closure after our separation. At kung paano nila napakiusapan si Hector ay hindi ko na alam."Bitawan mo ako, Lucas." Angal nito nang mapagtantong pinagkaisahan syang iwan ng mga ito sa kusina. Kasama ko.Sa wakas. Walang sir, walang professor, walang Mr. Pagalit nga lang."Mag-usap tayo." Malambing na paalam ko rito. Tiningnan lamang naman ako nito. Muling ipinilig ang braso ngunit mahigpit ko itong nakapitan."Ilang ulit, Lucas. Ilang ulit pa ba kailangang mag-usap. I'm not gonna go back with you. I'll never be fooled of you schemes again. Never again