جميع فصول : الفصل -الفصل 10

"Auntie, may pupuntahan kayo?" Tanong ko nang makasalubong si Auntie sa may bakuran. May dala-dala itong isang maliit na bag at bote ng tubig. "May nakuha akong trabaho sa may kanto, stay-in ng one night. May kasalanan kasi roon at kailangan ng maghihugas ng mga plato." Masaya at tila proud pa nitong wika. Napatitig na lang ako rito at malungkot na napangiti. Soon, Auntie. Soon. "Sayang din ang kikitain, Lilienne." "Auntie, may pera pa naman tayo. Ako na'ng bahala sa atin. Wag na kayo magtrabaho baka magkasakit pa kayo." "At ikaw naman ang napapasama? Katawan mo naman ang mapapasama kung di ako magtatrabaho, Lilienne." Naaawang wika nito sa akin. Kung titingnan mabuti, kitang-kita na ang katandaan sa hitsura ni Auntie simula nang maoperahan. Pero kahit na ganoon, maganda parin ito at maputi gaya ng dati. Mahilig pa rin sa mga kolorete, lipstick, at pampapula ng pisngi. "Basta magmemessage kayo sakin kapag may di okay na nangyari, Auntie." Paalala ko habang iniayos ang tuwal

Wala si Professor ngayon. Hindi ko rin alam kung paano sya haharapin kung sakali. After what hapenned on his car, hindi ako pumayag sa alok nito na ituloy sa bahay nito. Pagkatapos noon, ay mas pinili ko na magpahatid sa bahay. Mabuti na lamang at wala naman ang tiyahin ko kaya hindi ako nahirapang mag-isip pa ng ipapalusot. "You're fine here?" Tanong ni Professor Lucas nang maiparada ang kotse sa tapat ng maliit at gawa sa kahoy naming bahay."Y-yes. Thank you sa paghatid." Palabas na ako nang kotse nang maunahan ako nito sa paglabas. Sinundan ko naman ito ng tingin habang umiikot papunta sa kabilang gilid upang ipagbukas ako ng sasakyan.Kaya namang kinahapunan, usap-usapan sa mga kapitbahay ang nakakotseng naghatid umano sa'kin."Boyprend mo yun, Lilienne? Hindi mo man lamang ipinakilala sa akin." Si tiya nang malaman ang bali-balita."H-hindi ho, tiya. Professor ko po iyon. Wala pong pasok kaya umuwi na lang po ako." Pagsisinungaling ko..............."Hoy, Lilienne! Boyfriend

"Hay naku! Lumipat na nga lang tayo ng kakainan, may masangsang kasi na nangangamoy dito." Sina Ara iyon na lumampas sa amin."Landi landi. Sobra!" Suporta naman ni Nancy sa kaibigan. Mga nakamicro skirt sila na halos makita na ang kaloob-looban dahil sa sobrang ikli. "Hoy hoy hoy. Excuse me? Baka kayo ang malandi." Mabilis na tumayo si Kristal sa upuan at hinarap sina Ara."Hindi malandi ang bff namin no." Nakacross arms na dugtong pa nito."Ikaw ba kinakausap ko, mukhang palaka." Palaban namang sagot nito.Napapantig na ang tenga ko sa ingay at sa kumosyon. Kaya tumayo na ako at umalis. Hindi ko trip makipag-away lalo na at wala ako sa mood kanina pa."Pasalamat ka mabait itong kaibigan namin. At ako mukhang palaka? How dare you? Ikaw nga walang papa e." Asar naman pabalik ni Kristal kaya mas lalong nagkagulo. Hanggang sa magkasabunutan na at magsigawan. Nakikita ko pa na naipit na sina Nancy at Ara dahil sa ginagawang paghila ni Nadine. Si Kristal naman ay ganap na ganap ang pagh

Late na naman ako, kinabukasan. Bukod kasi sa tanghali na akong nagising ay wala pa akong masakyan na tricycle para sana mapabilis ang pagdating ko sa campus.Tirik na tirik ang sikat ng araw kahit na alas-nwebe pa lamang naman. Binaybay ko ang gilid ng kalsada kasabay ang iilang mga elementarya na puro pag-ibig na ang pinag-uusapan.Noong kabataan ko, wala man lang sa isip ko ang pag-ibig. Lalo na't laging nakikita ng mga mata ko ang mga senaryong lalong nagpatindi sa kagustuhan kong huwag na lamang umibig- pananakit ng lalaki sa asawa nito, pambababae, at marami pang iba.Bata pa ako noon pero bukas na ang isipan ko sa mga bagay bagay. Nagtatrabaho si Auntie noon sa isang bar sa Quezon, matapos malugi ang unang bar na pinagtrabahuan nito, gabi-gabi kong nakakasalubong ang mga lalaking may mga nakakatakot na ngisi, at nangangain na mga titig tuwing dumadaan ako sa pasilyo ng bar na pinagtatrabahuan ni Auntie. Stay in kami roon. Gabi-gabi, ang mga lalaking iyon ay may iba't ibang tin