Doctor and Basurera Met

Chapter 3

Doctor Zane Cuanco Point of View

“No dad! It can’t be, panahon pa ni lolo ‘yang arrange marriage na ‘yan. Ayoko!”

Pinatay ko agad ang cellphone ko at binato ko sa manibela.

Nang biglang may malakas na tunog ang narinig ko. Ano 'yon? Putcha! Nakasagasa yata ako. Tinapakan ko ang preno at agad na lumabas at tiningnan ko ang nabangga ko. Isang magandang babae na punit-punit ang damit ang tumambad sa aking mga mata. Maraming tao ang nakakita at lumapit.

“Naku! Tumawag na tayo ng ambulansya walang malay ‘yong babae oh,” sabi ng isang Ale.

“Huwag po kayong mag-alala I’m a Doctor ako na po bahala sa kanya.”

Tiningnan ko muna kung may na tamo bang injury ang babae. Hindi ko muna s’ya ginalaw.

“Miss?” tawag ko sa kanya.

Hindi s’ya nag-response, so I tap her shoulder.

“Miss? Do you hear me? I’m Doctor Cuanco.”

Wala pa rin s'yang response. Sinubukan ko munang ilapat ang tenga ko sa bibig n'ya para malaman kung humuhinga pa ba ang babae.

“Shocks! She’s not breathing.”

Kaya agad kong sinimulan ang Cardio Pulmonary Resuscitation o CPR.

“Please! Please wake up.”

Pinagpatuloy ko lang ang pag CPR sa kanya.

“Hmmmm,” she moaned

 Sa wakas may response na rin, at nagkamalay na s’ya.

“Sino ka?” tanong n’ya sa mahinang boses.

“I’m Doctor Cuanco at sorry na bangga kita.”

“Aalis na ako.”

“Teka! Teka! Huwag ka munang masyadong gumalaw hindi ka pa totally okay.”

“Hindi Doc, okay na ako. Alis na ako salamat.”

Hinawakan ko s'ya para pigilan.

“Sa’n ka ba pupunta? At parang nagmamadali ka? Ihahatid na lang kita.”

Hindi s'ya sumagot.

“Ganito na lang sumama ka sa akin. Gagamutin muna natin ‘yang mga sugat mo at ng makapagbihis ka ng maayos. Pagkatapos ihahatid kita kung saan ka pupunta.”

Nag-isip mo na s'ya, nagulat ako dahil bigla s'yang umiyak.

“Oh, bakit Miss? May masakit ba sayo?”

“Wala naman pero natatakot ako, ibebenta n'ya ako. Ayoko sa Mr.Tanda na 'yon ilayo mo ako dito sir please.”

“Halika muna miss, sumama ka na lang muna sa akin, mukhang may trauma ka pa.”

“Hindi mo ba ako ibebenta?”

“No, hindi, hindi naman ako masamang tao. Gagamutin ko 'yang sugat mo.”

Pumayag na ito, kaya inalalayan ko s'ya papasok sa loob ng sasakyan. Dinala ko s’ya sa Resort na pinagmamay-ari ko. Tahimik lang s’ya na sumasakay na tila malalim ang iniisip.

“Miss? Okay ka lang?” tumango naman ito.

“Ano bang pangalan mo Miss?”

“Pening,” tipid nitong sagot.

Natawa talaga ako sa pangalan n’ya pero hindi ko ipinahalata. Hindi kasi bagay ang pangalan nito sa kanyang mukha. I can’t deny na maganda talaga s'ya at sobrang sexy, lalo na sa suot nito.

“Pening, sorry talaga ha? Hindi ko talaga sinasadya na banggain ka.”

“Okay lang po Doc.”

Ilang sandali lang ang lumipas. Nandito na kami sa Resort.

“Magandang gabi sir!”

Bati ng mga empleyado ko. Nginitian ko lang sila at dumeretso na ako sa pribadong bahagi ng Resort.

Isa itong Beach Resort na may malawak na karagatan at sa kabilang bahagi naman may mga swimming pool. May bar, meron ring camping site, picnic site at mga Restaurants and Café. Meron ding spot dito kung saan gusto mo lang mag-unwind at mag-meditate.

Bumaba na kami ni Pening sa sasakyan.

“Halika Pening pasok ka.”

“Ayoko po. Dito nalang po ako.”

“Huwag kang mag-alala Pening wala akong masamang gagawin sa'yo.”

Bakas sa kanyang mukha ang pagdadalawang isip ngunit napapayag ko naman itong pumasok. Kumuha muna ako ng damit ko sa kwarto para maipasuot sa kanya.

“Suotin mo ‘to Pening para matakpan ‘yang katawan mo. Ayan ang banyo pumasok ka lang d’yan para makapagbihis.”

Sumunod naman si Pening. 

My phone rings a call from my dad. Heto na naman s’ya pinipilit na naman akong ipakasal sa babaeng hindi ko naman gusto. Gusto n’yang matulad ako sa kanya, sa kanila ni mom pero hindi rin naman nag work ang relasyon nila dahil kagustohan lang ‘yon ni lolo na e-arrange marriage silang dalawa kaya lumaki akong broken family dahil nagkahiwalay rin sila daddy at mommy. Tila tradition na ng pamilya namin ang ganitong set-up at ayokong mangyari sa akin iyon.

“Dad? Ilang ulit ko bang sasabihin sa'yo? Ayoko sa Scarlette na ‘yan.”

“Hindi tungkol d’yan ang tinawag ko Zane! Your lolo is in the hospital, you need to go there ikaw dapat ang doctor n’ya.”

“Dad, may pasyente ako ngayon dito sa Resort wala ako sa hospital don’t worry may maraming doctor naman do’n.”

“And you chose that patient over your lolo?”

“It’s not what you think dad, nakabangga ako ng isang babae a while ago no’ng kinausap mo ako sa phone about that stupid idea of arrange marriage. The girl almost died at kargo konsensya ko ‘yon kung namatay kaya I did everything para magamot s’ya dad. I know lolo will understand.”

Hindi na sumagot ang ama ko binabaan na n'ya ako.

“Dr. Cuanco?” tawag ni Pening sa akin.

“Kanina ka pa?”she nodded.

“Salamat nga pala sa damit na ‘to.”

“Walang ano man, halika gagamutin pa natin ‘yang sugat mo.”

“Huwag na mawawala rin ‘to.”

“Nope kailangan natin ‘yang gamutin para mabilis na gumaling.”

Hindi na s’ya nag protesta pa at umupo na sa harap ko.

Habang ginagamot at nililinis ko ang mga sugat n’ya, tinanong ko muna s’ya.

“Pening, saan ka ba galing kanina at parang na punit-punit ang suot mong damit?”

Biglang tumulo ang mga luha n’ya.

“Kasi—kasi—”

Hindi s’ya nakapag salita umiyak lang s’ya ng umiyak.

“Okay lang ‘yan iiyak mo lang.”

Hindi ko napigilang yakapin s'ya dahil sa awa ko sa kanya. Mukhang matindi ang pinagdadaanan niya.

“Ganito na lang Pening, sabihin mo na lang kung saan ka uuwi, para maihatid kita. Saan ka ba nakatira?”

Natigil sya sa pag-iyak.

“Pasensya na Doc, na istorbo pa kita .”

“Hindi, okay lang kasalanan ko naman.”

“Doc, wala na po akong mga magulang. Isa po akong basurera gano'n din ang nakapulot sa akin na naging mga magulang ko.”

“Tinapon ka lang ng mga magulang mo? Alam mo ba nasaan sila ngayon?”

“Hindi po Doc. Wala rin akong balak na kilalanin sila.”

“Eh ‘yong mga kinikilala mong mga magulang? Nasa’n sila ngayon?”

Umiyak na naman sya ulit.

“Wala na po sila. Namatay po sila kahapon na tabunan po sila ng lupa. Nagka-landslide kasi habang namamasura sila sa dam site ng mga basura.”

Nakaramdam ako ng sobrang awa kay Pening.

“I’m sorry to hear that. So wala ka ng mauuwian?”

“Dalawampu’t limang taon na po akong walang inuuwian Doc, Wala naman po kaming bahay pa laboy-laboy lang kami sa daan naghahanap kung saan puwedeng makatulog. Hindi ko rin alam Doc paano makakabalik do’n sa lugar namin.”

“Kung gano’n paano ka nakarating dito?”

Bumuntong hininga muna s’ya.

“Kahapon kasi, habang nangunguha ako ng mga basura may nakilala ako si Madam Viona, inalok n’ya ako ng trabaho tapos binigyan pa nga n’ya ako ng isang libo sakto birthday ko kahapon kaya sobrang saya ko. Sabi nga ng Viona na ‘yon pag nagawa ko raw ng maayos ang trabaho ko magkakaroon ako ng maraming pera at mabibili ko na ang gusto ko kaya tinanggap ko ang alok n’ya pumayag akong magkita muli kami kaninang umaga. Sobrang saya ko kahapon Doc sabik akong ibalita ‘yon kina Nanay at Tatay kaso hindi ko na sila naabutan.”

Humagulhol na talaga si Pening sa pag-iyak. Marami pa sana akong gustong itanong sa kanya pero mas pinili ko na lang na 'wag na lang munang magsalita.

Kinabukasan…

Umaga na bumangon na ako at tiningnan ko kung gising na ba si Pening sa sala lang kasi s’ya natulog tapos sa sahig pa kasi hindi raw s’ya sanay sa malambot matulog.

“Pening? Pening?”

Nakailang ulit na akong tumawag sa kanya ngunit walang sumasagot. Walang Pening ang naabutan ko sa sala. Saan kaya nagpunta ‘yon?

Isabelle “Pening” Point of View

Maaga akong umalis kanina nahihiya na ako sa doctor na ‘yon. Nandito ako sa tabi ng daan namamasura ulit. Ito naman ang nakasanayan kong buhay, habang namumulot ng basura kumakanta ako, pampa-good vibes lang naman.

“Hoy baliw!” nagtawanan ang dalawang babae na na sa likuran ko. Akala ko pa naman walang tao nakakahiya.

“Look at her Cassie kawawang pulubi, maganda sana kaso namamasura. Tinutupak pa nga ‘ata kinaka-usap sarili,” nagtawanan sila ulit.

“Yeah tama ka d’yan girl.”

“Hoy pulubi! Linisin mo nga sapatos namin bago kami papasok sa mall.”

Saad ng isang chinitang babae. Maganda sana ito pero ang gaspang ng ugali.

“Bingi ka ba? Linisin mo raw ang sapatos namin,” saad ng nag ngangalang Cassie.

“May pamunas po ba kayo? Wala akong pamunas eh.”

“Girl pamunas daw,” saad ulit ng Cassie na ‘yon.

“Eh, kung ‘yang nakaw na damit kaya ang ipamunas mo total basurera ka naman,” saad ng babaeng chinita.

Sobrang sakit talaga nilang mag salita.

“Hindi ko naman po ninakaw ang damit na ‘to ma’am binigay po ‘to sa akin.”

“Ah binigay naman pala ‘kala ko ninakaw mukhang branded kasi eh, well bigay man ‘yan o nakaw. Gamitin mo na ‘yan sa pagpunas ng mga sapatos namin.”

Sinunod ko naman ‘yong inutos ng babaeng ‘to sa akin. Pinunasan ko rin ‘yong sa kasama n’ya.

“Oh heto isang daan para sayo, baka sabihin mong ang sasama ng mga ugali namin.”

“Ang laki naman po nito ma’am.”

“Ah gano'n ba, malaki? Edi ‘wag akin na lang ‘yan, tara Cassie baka mahawa pa tayo sa baho nito.”

Hinablot n'ya ang isang daan at tuluyan na silang umalis.

Biglang may bumusina na sasakyan sa tapat ko.

“Pening!!! Pening!!!”

Lumingon ako para tingnan kung sinong tumatawag sa akin.

“Pening!”

Si Doctor Cuanco pala ano kayang kailangan nito? Humakbang na ako papalapit sa kanya.

“Bakit po Doc?”

“Ba’t ka umalis? Hindi ka man lang nagpaalam.”

“Eh kasi doc—ano—”

“Buti na lang at agad kitang hinanap at tama talaga ang hinala ko na baka maaabutan pa kita sa daan.”

“Nag-abala ka pa Doc, salamat nga pala sa pag mamagandang loob mo sa akin Doc, pero hindi mo naman po ako kailangang alalahanin isa pa ayoko pong maging pabigat sa iba.”

“Look Pening, I will help you.”

“Po?”

“Tutulungan kita, pumasok ka muna sa loob ng sasakyan at may pag-uusapan tayo.”

“Ayoko po baka ibenta mo ako sa matandang ‘yon, baka kilala mo si Madam Viona.”

Tumawa si Dr. Cuanco sa mga sinasabi ko.

“Alam mo Pening, kung may masamang balak ako sa'yo kagabi ko pa ginawa. Kung kasabwat man ako sa kung sino ‘yang mga nakilala mo lang sasabihin ko sa'yo hindi ko sila kilala. Doctor ako tumutulong ako sa mga tao lalo na ‘yong mga may karamdaman, kaya ang i-aalok ko sa'yo legal at hindi ka mapapahamak. By the way I’m Doctor Zane Cuanco, 28 at hindi kailanman na sangkot sa ano mang mga krimen, so okay na?”

“Okay po Doc. Pasensya na po.”

“Kaya halika ka na, may magandang balita na naghihintay sa'yo.”

“Sige po.”

“Ah, Pening ewan mo na lang ‘yang mga basurang dala mo.”

“Ay, Hala! Pasensya na po.”

Pinaandar na n’ya ang sasakyan. Pabalik kami ngayon sa Resort. Habang tuloy-tuloy sa pagmamaneho si Doctor Cuanco biglang tumunog ang tiyan ko senyales na nagugutom na.

“I guess your hungry.”

“A-ano po?”

“Sabi ko mukhang gutom ka na.”

“Narinig mo po ‘yon?”

“Yeah rinig na rinig.”

Tumawa ito kaya napahiya na talaga ako nito.

“Good morning sir! Good morning maam!”

Bati ng kanyang mga empleyado. Unang beses na may tumawag sa akin na ma’am ang sarap pala sa pakiramdam. Siguro hindi nila ako nakita kagabi hindi ako binati eh.

“Good morning!” sagot ni Doctor Cuanco.

Dumeretso kami sa kainan na nandito sa loob ng kanyang Resort. Grabi ang ganda ng mga tanawin dito. Kumakalam na talaga ang tiyan ko sa bango ng pagkain ng pumasok na kami sa kainan. Wow! Sobrang linis, hinawakan ko ‘yong sahig kasi ang kintab.

“Pening! Pening no, stop that marumi ‘yan.”

“Ang kintab kasi Doc,” masaya kong saad sa kanya.

Bigla s'yang lumapit sa akin at may ibinulong.

“Pening, tingnan mo lang ang paligid at ‘wag mong hawakan. Tapos please tahimik ka lang.”

“Sige po Doc sorry.”

Grabi ang ganda talaga rito. Tiningnan ko ‘yong mga ilaw grabi sobrang dami. May mga inorder si Doctor na hindi ko masyadong na iintindihan. Hindi ko na lang inalam kung ano ‘yong mga ‘yon.

“Doc grabi sa'yo ba ‘to lahat?”

“Ah oo.”

“Grabe Doc ang yaman mo naman!” 

“ Malaki kasi ang ni regalo ni Lolo sa akin grumaduate ako sobrang proud s’ya dahil may Doctor na sa aming pamilya. Kaya ‘yong binigay n’ya sa akin dito ko inenvest, dito ko ipinatayo maging ang mga sweldo ko binuhos ko talaga lahat dito hanggang sa lumago ang Resort na ito at ini-upgrade ko nilagyan ko pa ng maraming rason para maraming pupunta rito.”

“Mahal na mahal ka talaga ng Lolo mo Doc.”

“Yeah I am so lucky to be his grandchild. Mula kasi no’ng bata pa ako sa kanya na talaga ako lumaki kasi bata pa lang ako hindi na nagkakaintindihan ‘yong mga magulang ko dahil sa arrange marriage na naging tradition na ng pamilya namin.”

“Ano po ‘yong arrange marriage Doc?”

“Ang mga magulang ng lalaki at mga magulang ng babae ay s’yang magdedesisyon na dapat silang dalawa ay ikasal.”

“Kahit hindi nila mahal ang isa’t-isa?”

“Yes, walang magagawa ang kanilang mga anak, kundi sundin ang mga magulang nila, pero sa kanila ni Dad nakasal nga sila ni Mama pero wala kay daddy ang puso ni Mama kaya nagkahiwalay rin sila at ayokong magaya sa kanila.”

“Excuse me sir, nandito na po ‘yong mga orders n’yo.”

Nilapag na ng lalaking ito ang mga inorder ni Doctor Cuanco. Grabi sobrang dami nakakatakam tingnan mukhang masasarap talaga lahat.

“Sa ngalan ng Ama, ng Anak, ng Espiritu Santo. Lord salamat sa napakaraming pagkain na na sa harap namin at sa mga biyayang binibigay mo Amen.”

Natulala si Doctor Cuanco sa ginawa ko.

“Sige na kain ka na Pening.”

“Eh kayo po Doc?”

“Sige na sasabayan kita.”

Kinuha ko ang pagkain gamit ang kamay ko at pinasok ko talaga isa-isa ang mga pagkain sa bibig ko.

“Ah Pening?”

“Yoos po doc?”

Hindi ako lubos makapag salita dahil punong-puno ang aking bibig.

“Huwag kang ma-offend o masaktan sa ituturo ko sayo ha?” Huminto muna ako sa pagkain.

“Ano po ‘yon Doc?”

“Nakikita mo ba ‘to? Ang tawag dito kutsara at tinidor ‘wag mo na pansinin ‘yang iba ito lang dalawa. Itong kutsara ito ‘yong pansandok ng pagkain para ipasok sa bibig mo, ito namang tinidor pangkuha mo ng ulam or ibang pagkain saka mo ipasok sa bibig mo. Sige subukan mo.”

“Sige po.”

Andali lang pa lang gamitin ng kutsara at tinidor. Tinusok ko ng tinidor 'yong may karne steak yata tawag do’n, masyadong malaki ang karne kaya hiniwa ko gamit ang kutsara, kaso hindi ako sanay kaya lumipad at nahulog sa sahig. Namumula na talaga si Dr. Cuanco alam kong nahihiya na s'ya ng sobra ng dahil sa akin.

“Ganito lang ‘yan Pening akin na, ito ‘yong gagamitin panghiwa itong maliit na kutsilyo,hindi ‘yong kutsara.”

“Ay, ok po pasensya na po doc. Ngayon lang kasi ako naka gamit ng ganito.”

“Okay lang, tapos pagkakain ka ‘wag mong punuin ang bibig mo, pagkasubo mo ng isa o dalawa nguyain mo muna para hindi ka mabilaukan at kapag ngunguya ka kailangan naka takip ang bibig mo kasi kung bukas ‘yan ‘yong ibang kakain na nakakita sa pagnguya mo, mawawalan na ng ganang kumain kasi nandidiri. Heto may salamin subukan mong kumain ng nakabuka ang bibig mo at tingnan mo sa salamin kung bakit mandidiri ang tao kapag bukas ang bibig habang ngumunguya.”

Ginawa ko naman ang sinabi ni Doc Cuanco.

“Ang pangit nga Doc. Pasensya na.”

“Sige lang, naiintindihan ko naman, tuturuan pa kita ng maraming dapat gawin. Sa ngayon kakain na tayo, magpaka busog ka at mamaya sasabihin ko sa'yo kung ano ang i-aalok ko saiyo.”