"Siya ba? Siya ba yung rason?!" Bungad sakin ni Lei ng nasa kwarto na kami.
"Huh?" Naningkit ang mga mata ko."Yung lalaking yun. Siya ba ang dahilan bakit need mong kumalma? In love ka ba don? Pakilala mo muna sakin para makilatis ko. Baka mamaya saktan ka lang nun. Lagot talaga siya sa'ken. Walang pwedeng manakit sa pinaka mamahal kong kapatid.." Sa hinaba haba ng sinabi niya wala ni isa akong naintindihan."Pagod ako, Lei. Mamaya na lang tayo mag usap please." Wala akong gana. Nagpalit ako tapos nahiga na agad."Masama ba pakiramdam mo?" Nilapat niya ang palad niya sa noo ko. "Hindi ka naman mainit." sambit nito na parang pinagdududahan pa ang sinabi ko."Iwan mo muna ko, Lei. Tawagin mo na lang ako pag kakain na, please. Masakit ang ulo ko ei. Ipapahinga ko lang muna ang mata ko." Pag alis ko ng salamin ko agad na akong pumikit para umalis na din siya.Baka hindi ko mapigilan muling maiyak. Ayokong makita niya ako sa ganung itsura.[MAREA LEILUNA TRINIDAD]Yun ang unang beses na may naghatid kay Dens na lalaki kaya napagtanto ko na baka ang lalaking yun ang dahilan ng biglang pagbabago niya. Iba talaga ang nagagawa ng pag-ibig sa tao.Gusto ko pa sanang magkwento si Dens pero halatang hindi siya okay. Wala siyang make up at napansin ko din mugto ang mata niya. Hindi ko naman siya mapilit magsalita dahil baka lalo sumama ang pakiramdam niya."Mom ano bang gamot sa sakit ng ulo?" Kumuha ako agad ng baso ng tubig saka binalikan si Dens. Nagtanong pa si Mom kung para kanino. Sabi ko na lang para sakin. Buti na lang at busy siya sa kusina sa pagluluto ng dinner kaya hindi niya ako nakitang umakyat."Dens, uminom ka muna ng gamot. Sabi ni Mom okay lang to inumin kahit wala pang laman ang tiyan."Umangat ito pero hindi para inumin ang inaabot ko. "Hindi ka ba makaramdam, Lei?!" Nabigla ako sa pagsigaw niya sakin kaya nagsimulang magtubig ang gilid ng mga mata ko."So-sorry.. I didnt mean to shout. Sobrang sakit lang talaga ng ulo ko.." Paghinahon nito kasunod ang pagtayo para yakapin ako.Mabilis akong umiyak, magdamdam pagdating sa kanya. Nasanay akong siya ang nagpapatahan sakin noong grade school kami sa tuwing binubully ako ng mga classmate ko.Gumagaan ang pakiramdam ko kapag nakayakap na siya sakin at hinahagod ang likuran ko."Ssshhh.. Sorry. Sorry na.. Wag ka ng umiyak." Pinilit kong luwagan ang dibdib ko. Pero medyo masama pa din ang loob ko kasi ngayon lang niya ko nasigawan ng ganun. Ganun ba talaga kapag in love? Nag iiba?"Inumin mo na to." Kumalas ako sa pagkakayakap niya saka muling inabot sa kanya ang gamot pero imbis kunin yun inuna niyang pahirin ang luha ko.Nang makainom siya pinaupo niya ako sa tabi niya. Tahimik lang ako siguro dahil di pa ko nakakarecover sa pag sigaw niya kanina."Okay ka na ba? Sorry hindi ko gustong sigawan ka. Hindi ko sinasadya, Lei." Pinapakinggan ko lang siya pero hindi ako nakatingin sa kanya. Sa sahig ako nakatingin at muli nanaman akong napaluha. Di ko mapigil ang pagtulo ng luha ko."Sorry na nga. Wag ka ng umiyak. Baka sabihin nila Mom inaway kita.. Sorry na, please.." Paglalambing nito. The more niya yun ginagawa mas lalo akong naiiyak. Hindi ko din alam sa sarili ko. Niyakap na nga niya ko at humingi na siya ng sorry pero ang bigat bigat pa din ng pakiramdam ko.[MARIA DENNISE TRINIDAD]Tumahan din sa wakas si Lei pero simula nun hanggang matapos kaming mag dinner at oras na ng pagtulog wala pa din siyang imik. Nakunsensya tuloy ako.Gusto kong ibalik yung nangyare at hindi ko talaga siya kayang sigawan. Hindi ko alam kung anong sumapi sa'ken kanina at nagawa ko yun.Maaga pa para matulog siya at nakakabaliw ang sobrang katahimikan. Ayoko din na matulog kaming hindi naaayos ang lahat. Ayokong may sama siya sakin ng loob kaya kinuha ko yung unan at hinampas ko siya ng malakas sa gilid."Hey! Para san yun?!" Nagtatakang lingon nito sakin. Tumawa lang ako. Hinampas ko siya ulit at this time sa ulo na kaya mas nainis siya lalo saka tumayo na din sa kama, kumuha ng panghahampas din niya.Nagsimula ng bumalik ang palangiting si Lei. Nakahinga na din ako ng maluwag dahil ibig sabihin nun okay na kami. Wala na siyang tampo sakin.Sunod sunod ang ginawa niyang hampas sakin. Sa bigat naming dalawa yumuyugyog na din pati ang kama."Enough na, Lei!" Natatawang pigil ko sa kanya pero panay pa din siya sa paghampas ng unan kaya hinawakan ko na siya sa kamay pero malakas siya at panay pa din ang pagtalon sa kama."Masisira ang kama, ano ka ba.." Awat ko dito. Binitawan na din niya ang unan at binalingan naman ang paghawak sa magkabilang braso ko saka ako tinutulak. Kakaganun niya natumba kami parehas.Napunta kami sa posisyong nawala ako sa sarili. Nakapatong siya sa akin. Magkadikit ng husto ang mga katawan namin. Hawak ko ang magkabilang pulso niya.Parehas pa kaming hinihingal kaya ramdam ko sa mukha ko ang hanging lumalabas sa bibig niya. Panay ang naging paglunok ko dahil sandaling nanatili ang mga mata namin sa isa't isa.Gusto kong magsalita pero tila umurong ang dila ko o baka ang mata ko masyado ng nabighani sa ganda niya. Hindi rin siya umimik na siyang pinagtaka ko.Hindi ko maiwasang mapatingin sa labi niyang mapula. Halos isang inches lang ang layo nun sa akin. Konting lapit ko lang mahahalikan ko na siya. Kumakabog na din ang dibdib ko. Nag aalala na ako baka mapansin niya yun.Siguro halos 5 secs na kaming ganun pero wala pa din siyang aksyong ginagawa. Hindi ba dapat siya ang unang kumalas dahil siya ang nasa ibabaw ko."Anong ginagawa niyo?!" Mabilis na umalis sa ibabaw ko si Lei. Napaisip ako sa reaksyon niya. Agad din naman akong umupo.Siguro kung dipa dumating si Mom nasa ganung posisyon pa din kami at baka nawala na talaga ako sa sarili ko at n*******n siya."Ah wala Mom!" Agad na sagot ni Lei na parang may kakaiba sa tono ng pananalita niya o baka sa hingal lang din dahil sa harutan namin."Naghaharutan kasi kami ng ma out of balance si Leiluna," dagdag ko na lang dahil kulang ang sinabi niya."Handa na ang dinner. Kanina ko pa kayong tinatawag na dalawa. Bumaba na kayo." Paglabas ni Mom parehas kaming natahimik. Iniisip ko at binabalikan yung nangyari. There's something odd. Bakit hindi agad gumalaw si Lei para umalis sa ibabaw ko at the way she look at me. That's the way I look at her na sobrang iniwasan kong mapansin niya.Nakita ko ang papatingin niya na sa'ken kaya umiwas na agad ako. Agad gumana ang utak ko," Tara na. Gutom na'ko!" Pag aaya ko, ngumiti ako kasabay ng pagtayo.Nauna na akong lumabas ng kwarto dahil pakiramdam ko nagiging awkward na ng paligid.After kumaen nagstay na muna ako sa sala at nanood ng TV. Gusto kong maunang makatulog si Lei pero gising pa ito pagpanik ko.Naisip kong mag banyo para ikalma ang sarili ko pero hindi ko napansin na papunta din pala siya duon kaya nagkabanggaan kami. "Ah magbabanyo ka din ba?" Narinig kong tanong niya. Wala naman dipekto ang tenga ko. "Hindi, sige mauna ka na," sagot ko naman ng hindi sumusulyap sa kanya.Pagpasok niya ng banyo agad akong nakahinga ng maluwag. Ano bang nangyari. Sobrang bilis at hindi ko man lang na analyze lahat sa utak ko.Pero hindi mawala sa isip ko ang mga mata niya kanina. May kakaiba sa mga tingin na yun.[MAREA LEILUNA TRINIDAD]Sobrang tahimik sa loob ng sasakyan. Napansin ata yun ni Dad kaya siya nagsalita."Okay lang ba kayong dalawa?" Nakita ko ang pagsilip ni Dad sa front mirror. "I'm fine kahit wala akong allowance ng isang linggo.." Sagot ni Dens na halatang nagpapahiwatig. Hindi naman ako nagsalita at iniisip ko pa din yung nangyari kagabi. Nauna akong pumanik ng kwarto, hindi mapakali ng kama at iniisip yung nangyari. Hindi ko alam kung bakit ako nababahala na ewan. Wala naman kaming ginawang kakaiba pero pakiramdam ko merong kakaiba. May kakaiba ba kay Dens o sa akin?! Nang marinig ko ang yapak agad akong nagkumot at umayos. Para akong binabalisawsaw kaya naisipan kong magbanyo.. Nagkabanggaan kami at para akong nakuryente.Pinakiramdaman ko si Dens kung tulog na ba. Nang masigurado kong tulog na siya saka ko siya marahang nilingon. Mahimbing na nga ang tulog niya kasi humihilik na siya. Hindi ko namalayan ang sarili kong pinagmamasdan ko na pala siya at hinahawi ang buh
Kahit ginawa kong panakot kay Dens na hindi ko siya kakausapin ay sumama pa din ito. Ngayon ako tuloy ang sumasalo sa nag uurumintadong mga magulang ko. "Asaan nga ang kapatid mo, Lei?! Imposible naman na hindi mo alam!!" Sa pagtaas ng boses ni Dad malapit na akong maiyak. Tinatatagan ko lang ang loob ko dahil hindi naman na ako bata para maging iyakin pa din. "Hindi ko po talaga alam. Kilala niyo naman po si Dens." Paliwanag ko habang nakaupo at napatingin sa phone ko ng tumunog ito. Isang notification, message from Dens. "Ang kapatid mo na ba yan?!" Napaangat ako ng mukha. Si Mom nakatingin. "Yes po. Wag daw po tayo mag worry. Uuwi din daw po sila bukas. Kasama niya yung mga kaibigan daw po niya." "Asan daw sila?! Sabihin mo susunduin namin siya ng Dad mo.." Sunod na tanong ni Mom. Muli nanaman akong tumuon sa phone ko at tinype ang pinapasabi ni Mom. Sa loob-loob ko hindi nila masusundo si Dens dahil malayo yun unless mag effort talaga sila. Pero baka bago sila makarating duon
[MAREA LEILUNA TRINIDAD] First time kong pumunta at mag stay sa ibang bahay kaya hindi ko alam kung magiging okay ba ako sa una pero ng makabonding ko na ang mga parents at kapatid ni Ghia, okay naman pala. Legal si Ghia sa pamilya niya at nakakatuwa dahil close silang lahat. Nahiya pa ako dahil sinabi niya agad sa mga ito ang tungkol sa feelings niya for me. Sabay kaming lahat kumaen at talagang nabusog ako dahil ang sarap magluto ni Tita, ang mama ni Ghia. Nang nasa kwarto na kami ni Ghia naramdaman ko ang vibration ng phone ko. Nakita ko puro pangalan ni Dens. Hindi ko yun pinansin at bumalik muli kay Ghia. Nagkukwento ito about sa sarili niya kung kailan niya narealize na babae pala ang gusto niya at hindi lalaki. Kung hindi ko sya kilala malabong maisip kong lesbian pala sya. Kasi naman mahaba pa din naman ang buhok nito at sobrang ganda din naman talaga niya. Nakakaproud din sa pakiramdam na may isang gorgeous na magkagusto sa'ken. "Your phone is ringing," sambit nito dahil
[MAREA LEILUNA TRINIDAD] Almost 8pm na wala pa din si Dens. Kanina pa galit si Mom at for sure pagdating ni Dad lalo pang iinit dito sa loob ng bahay. Ang tigas talaga ng ulo niya. Kanina ko pa siya tinatawagan pero hindi niya to sinasagot. Gumaganti ba sya dahil hindi ako tumawag nung gabing nakila Ghia ako? Sinabi sakin ni Ghia na nakausap nga niya ang kapatid ko. "Hi Dad!" Humalik ako sa pisngi ni Dad. Pagod itong naupo ng couch. "Where's Dennise?" Naku po bakit si Dens agad ang nasa isip ni Dad. Di ba pwedeng nasa kwarto na to at natutulog. "Wala nanaman ang anak mo, Sid.. Hindi ko na siya makontak.." "What???" Bulyaw ni Dad. Alam na kapag ganito na ang boses ni Dad. Namumuro na kasi sa kanya si Dens. Hindi ko din maintindihan kay Dens kung ano bang problema nya. "Inuubos ba talaga niya ang pasensya ko? Grounded siya ah! Bakit umalis pa din siya ng bahay?!" Marahan akong yumukod para alisin ang sapatos ni Dad. Pinagdadasal kong wag akong tanungin dahil di ko rin naman alam k
"Mayumi!" "What?! Just say it! You can trust me, Dens.." Alam kong nauubos na ang pasensya niya. Pumikit ako, huminga ng malalim," I THINK I'M INLOVE WITH MY SISTER!!!" Para akong nabunutan ng tinik. "WHATTTTT????" Sigaw nito. Tinakpan ko agad ang bibig niya. "I know! I know! pero kahit ako hindi ko din maintindihan, Mayumi... So what should I do?? Hindi ko na kayang kasama si Lei sa iisang bahay.. Worst isang kwarto, isang kama at isang kumot.." Napaupo ito sa sahig at napatakip sa kanyang mukha. Mas naging problemado pa ata siya kaysa sakin. "Oh my God.. Anong gagawin mo? So all this time, she's the reason why you are behaving like that?!" Napaupo din ako sa harap niya. Ibig sabihin napansin din nya ang pagbabago ko. "Hindi ko na alam ang gagawin.. I'm going to die, Mayumi.." "OH SHET! That's..... That's insane, Dens. But how? she's your damn sister! For god sake!" "I know! You don't have to remind me... Alam ko at ginagawa ko lahat ng makakaya ko para mamatay ang maling feel
"Fuck what is your problem?!" Himutok nito na napahaplos sa parteng nasuntok ko. Ngumiti ako ng makita ang pagdugo nun. "Kulang pa yan sa ginawa mo sa kapatid ko!" Sigaw ko. Nakatikom pa din ang kanang palad ko. "What are you talking about?!" Nagmamaang maangan pa talaga siya. Alam naman niya ang tinutukoy ko. "Who's your sister by the way??" Salubong ang kilay nito at mas naging punit pa ang mukha ng makita niyang may dugo sa daliri niya mula sa pagkakasipat sa kanyang labi. "Oh shet!" Singhal niya. "LEI! Anong ginawa mo?!" "So Dens is your sister you are talking about?!" Tinuro niya si Dens na ngayon nakatingin sa akin at napatingin naman sa kanya. "Oh my god! Jhanrex, you are bleeding. I'm so sorry.. Halika sa clinic.." Napasinghap ako, tinignan silang dalawa na lumalakad na palayo. Nakuha pa niya talagang akayin ang lalaking yun after ng ginawa sa kanya? UNBELIEVABLE! Dens.. Ito ba talaga ang nagagawa ng pag-ibig sa tao? Nagiging martyr?!Bago pa sila mawala sa paningin ko,
"Maybe.." "Maybe? So possible nga mag boyfriend kana?" Hindi malinaw pero may lungkot sa tinig ni Lei. "Ayaw mo ba kay Jhanrex para sa'ken? Kapag nakilala mo siya for sure magkakasundo kayo.." "Anong boyfriend yang naririnig ko?!" Sabat ni Dad. "Not yet, Dad. Manliligaw pa lang po.. Don't worry Dad pupunta siya ng bahay.." Paliwanag ko, minsang tinatapunan ng tingin si Lei. "Dapat lang sa bahay siya umakyat ng ligaw.. Kapag hindi yan pumasa saken humanap ka na ng iba, anak. At teka kasing gwapo ko ba yan?!" Umandar nanaman ang pagkakulit ni Dad. Napapangiti na lang ako pero si Lei bland pa din ang mukha. Tahimik pa din si Lei simula pagkarating namin hanggang matapos ang dinner. "Hey! Okay ka lang ba?!" Usisa ko. Nakatalikod ito. Imbis na humarap at kausapin ako nagtalakbong pa siya ng kumot. "Hindi ako makakatulog kapag ganyan ka, Lei.. Hey talk to me. Tungkol pa din ba to sa pagtaas ng boses ko sayo?" Kinabig ko siya sa balikat paharap sa akin ng hindi siya umimik. "Wala ba
[MARIA DENNISE TRINIDAD] Masaya ang party pero hindi ako masaya. Hindi ko na nga matandaan kailan ba ko huling naging masaya. Tahimik lang akong umiinom dito sa may gilid kung saan medyo madilim at walang tao. Kasama ko kanina sila Jhanrex at Mayumi pero hindi na ko makatagal. I need to breath. Iniisip ko pa din kung anong kahihinatnan namin ng kapatid ko. She kissed me back, does it mean she have feelings for me too? Mahal din ba niya ko gaya ng meron ako for her? I don't think so at ayokong umasa. Pwedeng nabigla lang din siya sa ginawa kong paghalik. Pwedeng dala lang yun ng emosyon. I don't know anymore what to think or what to feel. HAYYY.. "Hey! Dens! Andyan ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap.. Your sister is here.." "What?!" Parang biglang nabuhay ang patay. Sumunod ako sa paglakad ni Mayumi at nakita ko nga ang kapatid kong kausap ni Jhanrex. "Hey Dens. Andito si Lei. Finally na meet ko din siya not like our first met.." Tumawa ito. Tuwing pupunta kasi sa bahay si Jh