Chapter 6

Leila doesn't know if she made the right decision to accept Stefano's invitation for them to attend a party. Nababahala siya sa mga taong makakaharap, baka mangyari uli ang panunugod sa kanya kagaya ng nangyari noong nakaraang araw. Hindi imposible iyon, lalo pa't nasa iisang estado sa buhay ang lahat ng imbitado roon. Even though Stefano assured her that he would never leave her and would protect her, she still couldn't get rid of the fear. What happened to her the other day was scary and still remains in her until now. She is afraid if her sister has done something bad to other people and she will be the one to be mistaken again. Kung noong nakaraang araw ay gustong-gusto niyang lumabas, ngayon ay natatakot na siya.

Leila just sighed at her thoughts. Magtitiwala na lang muna siya kay Stefano.

Nakikita naman niya dito na ayaw din siya nito masaktan. Na nagagalit din ito kapag nasasaktan siya ng iba.

Gagamitin muna niyang dahilan ang maling akala nito. Hindi naman siguro iyon masama, 'di ba? Bahala na...

Tiningnan ni Leila ang sarili sa full size body mirror na nandito sa walk-in closet. She ran her hand over the smooth and soft fabric of the dress she was wearing. It was a satin cowl neck knee length dress in blush which further molded the shape of her body, especially in the part of her hips. It was delivered earlier by Stefano's secretary who he ordered because he was still at the port and was taking care of something. That's what his secretary told her.

Kahit Sabado ay abala pa rin ito. Uuwi ito mamaya para sabay silang pumunta sa sinasabing party nito.

Leila just tied her hair in a messy bun. She put concealer on her face on the part that still had traces of scratches to hide it and then applied foundation.

Halos malito pa siya kung alin ang gagamitin sa kanyang mukha dahil sa dami ng nakikita niyang nakalagay sa vanity mirror ni Lara. Kumpleto ito sa kahit kaliit-liitang bagay at lahat ay mula sa mga mamahalin at sikat na brand.

Isinuot niya ang light nude strappy heels na kasama sa pinadala ni Stefano sa kanya. Mabuti na lang at tama na ang size niyon. Lumabas na siya ng silid at balak na lang niyang hintayin si Stefano sa sala.

Lagpas isang oras ng nakaupo si Leila sa sofa dito sa sala at nakatapos na rin siya ng isang palabas nang hindi pa rin dumarating ang hinihintay. She looked worriedly at the clock, it was half past six in the evening. Alas-sais ang simula ng party na sinabi nito sa kanya, pero hanggang ngayon ay wala pa rin ito.

Nagulat siya nang biglang bumukas ang pinto at nagmamadaling pumasok roon ang kanina pa niya hinihintay.

"I'm sorry, wife, I'm late." Nilapitan siya nito't hinalikan sa pisngi. Kahit ilang ulit na nito ginagawa iyon sa tuwing umuuwi o kahit bago umalis papuntang trabaho, hindi pa rin talaga siya nasasanay. Natitigagal pa rin siya't natutulala.

"I-I'ts alright." Tumikhim siya dahil tila may nakabara sa lalaluman niya. Stefano is sweet and caring, but dangerous when he is mad. Nakakatakot kapag nagagalit ito na para bang malalagutan ka ng hininga 'pag kaharap ito.

"You are not mad?" may pagtatakang sabi nito.

Why would she? Dahil ba sa nahuli 'to ay magagalit na siya? Ito naman ang imbitado at isasama lang siya, kaya bakit pa siya magagalit?

Umiling siya," No."

"Unbelievable," utas nito, pabulong pero narinig niya.

Siya naman ang nagtaka. Yes, when it comes to the word 'on time' it's very important to her because that's what she's used to, but when she finds out the reason why someone is late, she doesn't get mad.

"Come on, Stefano, we're going to get even more late if you just stare at me," pagtataboy niya dahil hindi niya kaya ang mga titig nito sa kanya.

"It's not my fault though. My wife is stunningly beautiful," anito saka siya biglang hinalikan sa labi at patakbong tinungo ang kanilang silid.

Mabilis lang ang paglapat ng labi nito, ngunit pakiramdam ni Imari libo-libong boltahe ng kuryente ang dumaloy sa kanyang buong sistema. Yes, he had kissed her, but that one was different. Hindi niya matukoy kung ano. She was twenty-eight years old and it was embarrassing to admit it but she had no experience in any romantic relationship. May mga nanliligaw sa kanya, ngunit hindi niya pinagtutuunan ng pansin iyon dahil abala siya para sa kanyang sarili, para sa kanyang nararamdaman para sa pamilya niya.

Hindi mapigilan ni Imari ang mapatanaw sa bawat gusali na nadadaanan nila ngayon ni Stefano habang papunta sa lugar kung saan gaganapin ang nasabing birthday party. It was too late for Stefano to tell her about it, she didn't even bring a gift for his friend who would be celebrating the said occasion. Kumpara sa dinaanan nilang nagtataasang mga gusali kanina, ngayon naman ay mga naglalakihang bahay na nasa mataas na bahagi ng lungsod.

Magkakahalintulad lamang ang desinyo ng ibang bahay na nadaanan nila sa mga malalaking bahay sa Espanya. May iba ay gawa na sa modernong desinyo.

"We are here," utas ng katabi matapos iparada nito ang kotse sa kasunod na kulay gray sports car Pagani Utopia.

Pinagbuksan siya ni Stefano saka inalalayan. "Gracias!"

Inilibot ni Leila ang paningin sa kabuuan ng lugar kung saan nakatayo ang kulay puting mansyon. Nasa mas mataas na bahagi ito kumpara sa ibang bahay na nadaanan nila. Mataas rin ang bakod niyon. Sa labas pa lang, batid na ng sinumang mapapadaan sa lugar ang dami ng bisita at antas sa buhay dahil sa mga magagara at mamahaling sasakyan na nakaparada.

"Good evening, Sir... Ma'am," bati sa kanila ng tatlong armadong kalakihan na siyang nagbabantay sa harapan ng gate bago sila pinagbuksan.

Napakapit si Leila sa braso ni Stefano habang tinanguan lang ito ng huli.

Nakakatakot naman kasi ang mga postora ng mga 'to. Bukod sa may mahahabang baril na nakasabit sa mga balikat ay ang lalaki pa ng mga katawan. Katulad lang din mga 'to nina Juan at iba pa, maliban sa walang baril ang dalawa.

Maraming nadaanan sina Leila sa mga bisita at halos lahat napapatingin sa gawi nila ni Stefano, na siyang nagbigay ng panlalamig sa kanyang mga kamay.

Naramdaman niya ang mainit ng kamay ni Stefano na humahaplos sa nakahawak niyang kamay sa braso nito.

"You know what, this is the first time I've seen you nervous. Don't worry, you know almost all the guests here." Iyon na nga, e. Nababahala siya dahil baka kung ano ang mangyari sa kanya gayong kilala ng mga ito ang kapatid niya.

Hindi siya si Lara na magaling makipaghalubilo at makipag-usap sa iba. 

They went straight to the other side of the mansion where almost all the guests were. And they saw the place, it was a garden open air banquet. Pakiramdam ni Leila, kakapusin siya ng hininga dahil sa mga nanunuring tingin sa kanila o mas tamang sabihin na sa kanya lang. Iba naman kasi ang tingin na ibinibigay sa kasama niya lalo na ng mga kababaihan.

"Hey, bud!" masiglang saad ng matangkad na lalake at nakipag-fist bump kay Stefano. Kakaiba din ang taglay nitong hitsura. No wonder why he's only with women now.

"Hey, bud. Where are they?"

"Nandoon sila kasama ang iba. Hi, Lara! You look more beautiful with your new hair, babe." Hindi nakaligtas kay Imari ang ngisi na pinakawalan nito.

Maging ang tingin nito kanina na nasa mukha niya lang ay lumandas pababa, tila nanunuri iyon.

"Damn you, David! Take away your fucking eyes to my wife!" Stefano immediately grabbed David's collar.

Maagap na pumagitna si Leila sa dalawa at pilit inaalis ang kamay ni Stefano sa lalakeng nagngangalang David. "Jesus! Stop it, Stefano!" Nakakahiya ang mga 'to.

Hinila rin palayo ng dalawang babae si David upang maalis sa pagkakahawak ni Stefano.

"Anong balak ninyong dalawa? Magsuntukan? Sa inyo ba ang okasyon na 'to? Masyadong makakapal ang pagmumukha ninyo," mataray ng saad ng boses babae mula sa likuran ni David. 

Pabalang na binitawan ito ni Stefano habang nakangisi lang din si David. Sabay silang lahat napatingin sa nagsalita niyon at tatlong nagtatangkaran at gwapong lalake na may kasamang dalawang babae ang nakatayo sa likuran ni David. Hindi alam ni Leila kung sino sa dalawang babae ang nagsalita niyon, ngunit base sa nakikita niya'y iyong matangkad na babae na maganda na may kulot na buhok ang nagbitiw niyon. Mukha pa lang kasi mataray na.

"What are you looking at?" Hindi nga siya nagkamali, ito nga dahil parehong boses nito. "Sa tuwing dadating ka talaga Lara ay parati kang may dalanv gulo—"

"Julia..." banta ni Stefano, pero sa halip na matakot ay tinaasan lang ng kilay ni Julia si Stefano.

Habang tinitigan ni Leila si Julia ay naging pamilyar sa kanya ang mukha nito. Parang nakita na niya kung saan, hindi lang niya maalala...

"Wife, naman. Huwag ng high blood. Nagbibiruan lang ang dalawang 'yan," paglalambing ng nasa likurang lalake nito habang nakayapos ang mga braso sa katawan nu'ng babae. So, they are also married.

"Biruan your ass. Happy birthday," ani Stefano saka nakipag-fist bump sa lalakeng binati maging sa mga kasama nito. Hahalikan sana nito ang pisngi ng babaeng mataray nang mabilis na hinarangan ng asawa nito ang kamay kaya doon dumapo ang halik ni Stefano.

"By the way, this is Aileen," singit naman ng isang lalaki. "Love, this is Stefano my friend and his wife Lara."

"Hi, Aileen. It's really nice to meet you. Finally, bud, you have introduced someone to us. Congrats!"

"Shut the fuck up, Stefano."

"Iyan din ang sinabi ko sa kanya," saad ng isang lalake na kasama rin ng mga 'to.

"T-Thank you," kiming sagot ng babaeng katabi ng birthday celebrant, nahihiya dahil sa usapan ng mga lalake sa kanilang harapan.

Nais makilala ni Leila ang ibang kasama nila ngayon para hindi ganitong nangangapa siya kung ano ang itatawag. Ngunit, mukhang kilala na rin ng mga 'to si Lara at hindi niya maaaring gawin ang magpakilala sa mga 'to.

"Hi, Aileen. I'm Lei—Lara..." sabay lahad ng kanyang kamay rito. Napatingin sa kanya ang mga kasama nila maging si Stefano.

"Hello, Lara," pag-abot nito sa kanyang kamay. Gusto niyang matawa dahil sa parehong malamig ang mga 'yun. Mukhang napansin din ata nito't napatingin sa kanya na pareho nilang ikinatawa. "Pasensiya na." Nahihiyang binawi nito ang kamay.

"No, it's okay. Sorry too."

Leila barely touched the food on her plate. She loses her appetite, especially with Julia's treatment of her. Sa tuwing kinakausap siya ng mga kaibigan ni Stefano, binabara siya nito. She was hurt but she didn't show it to them.

Tumayo siya't nagpaalam muna kay Stefano na gagamit muna ng banyo. Kahit panandalian, makalayo man lang siya sa mga matang nanghuhusga sa kanya.

Gusto pa sana siyang samahan nito na agad niyang tinanggihan. Ayaw niyang istorbuhin ang pag-uusap nito't mga kaibigan, lalo pa't patungkol iyon sa negosyo.

"Sasamahan na kita, Leila," agap sa kanya ni Aileen, yumakap ito sa kanyang braso na ikinabigla niya. "U-Uhm, sorry."

"No, it's fine with me. Let's go," nakangiti niyang sagot. Walang masama sa ginawa nito. Nabigla lang siya dahil hindi niya inakala na may isang taong magmamagandang loob sa kanya maliban kay Stefano at sa mga kaibigan nito, kahit pa hindi naman niya masyadong nakakausap. Ngunit ramdam niya ang respeto ng mga 'to sa kanya dahil siguro sa asawa siya ng kaibigan ng mga 'to.

"Ang totoo kasi niyan, hindi ako sanay sa mga ganitong pagtitipon. Nahihiya ako dahil hindi naman ako tulad ninyo ng estado sa bubay," pag-amin nito habang naglalakad sila. "Pero pansin ko lang, bakit ganun ang tingin ng mga tao sa iyo at si Julia?" Natahimik siya't hindi makasagot. Hindi niya alam kung paano sasabihin rito na hindi naman talaga siya ang inakala ng mga 'to na asawa ni Stefano.

That she is Leila, Lara's twin sister, who will be the substitute wife for Stefano.