Hoyyyy! Hahaha I need your comment hereeee hahaha
The kiss deepened, hungry and desperate—like he had been starving for so long and finally allowed to feast. Tuluyan nang bumigay si Paul at nawala ang lahat ng pagkokontrol niya. His hand traveled up her spine, pulling her tighter, while the other clenched on the steering wheel as if it could keep him grounded in reality.This woman who sits boldly on his thigh is fvcking something! lahat ng galaw nito ay nagbibigay kuryente kay Paul, setting his entire body ablaze.A soft groan escaped her lips, low and intoxicating, vibrating straight into his chest. It made him lose all sense of control, like a man driven wild. He tilted his head, inangkin ang bawat sulok ng labi niya, tracing every curve and corner, not caring anymore if the world outside noticed or cared.“Hmmm,” Dia moaned again, her voice sultry and weak at the same time, lalo pa siyang nag-init nang maramdaman ang dila ni Paul na dahan-dahang pumasok sa bibig niya.Her hands moved from his chest to curl around his shoulders, p
“Dia…” he whispered again, but it sounded more like a plea than a warning. And the more she looked at him, the more he realized—this wasn’t just temptation. This was torture. The kind that made his heart race and his sanity spiral out of control.“Hmmm?” Si Dia habang nakatitig nanaman sa labi ni Paul, ang mga mata niya ay malalabo pero puno ng init at lambing, na para bang wala siyang pakialam kung nasaan sila.“Dia—” Paul’s voice cracked slightly, a mix of warning and plea.“I want you to call me Jade. Come on, Mr. Sungit. Lahat sila, they call me Dia. But you?” She pouted softly, her lips jutting out in the most dangerous way. “I want you to call me Jade, okay?”Nahihirapan si Paul sobra. Every fiber of his being screamed at him to resist, to push her away. She was drunk, vulnerable, at hindi niya dapat pinapatulan ang kahit anong lambing nito.Yet, every second that passed felt like a slow torture, lalo na nang maramdaman niya ang mainit at mabango nitong hininga na halos dumampi
“Ang bango naman,” bulong ni Dia at halos idikit ang sarili dito at mukha sa leeg ni Paul habang inaamoy kung gaano ito kabango kahit na nakainom na. Her voice was soft, playful, and innocent—pero ramdam ni Paul ang kiliting dala nito na parang apoy na dahan-dahang gumagapang sa balat niya.Napalunok si Paul at agad na lang na dinala ito palabas. He went straight to his car, steadying his steps habang inaalalayan ang halos nakapikit na si Dia. Nang makalapit na sila, ibababa na sana niya ito, pero napansin niyang mukhang tulog na ito—mabagal ang paghinga, mahina, parang bata.“Dia,” he tried calling her name, pero talagang mukhang tulog na ito. Kaya napabuntong-hininga na lang siya at imbes na ibaba, dahan-dahan niyang binuksan ang pinto ng kotse.Another sigh escaped his lips habang maingat niyang inalalayan si Dia sa front seat, careful not to let her head bump against anything. His movements were slow, halos parang may takot na magising ito.Pagkaupo nito, napatitig si Paul nang ma
Hindi niya hahayaang mapahamak si Dia sa kamay ng isang tulad ni Derrick. Alam niyang lasing na lasing na si Dia, halos hindi na nito alam ang sarili, at ang ideya na mapagsamantalahan ito ng isang taong kagaya ni Derrick ay nagdudulot ng panginginig sa buong katawan niya.“Ngayon lang kita nakita rito. And looks like you don’t have a friend with you,” narinig pa ni Paul na bungad ni Derrick, ang boses nito mababa, puno ng panunukso at kumpiyansa. May mapanganib na ngiti sa labi nito habang nakasandal pa ng bahagya, tila ba inaangkin na ang espasyong kinauupuan ni Dia.Dia, already tipsy, brushed her hair back using her fingers. Halata ang panginginig ng kamay, ang mga mata niya’y half-lidded, namumungay, tila ba lumulutang.Lasing na lasing na, parang wala na sa sariling katawan, at sa bawat tawa niya, ramdam ang pagod at kabigatan na pilit niyang tinatabunan ng alak. She leaned slightly forward, as though the weight of her own body was too much to bear, and yet she laughed—reckless,
Alone. Drinking. And clearly, napaparami na talaga ang nainom. The sight of her, nakasandal bahagya sa upuan, hawak ang baso na halos mapuno’t maubos sa bawat lagok, made his chest tighten.Parang may dalawang tinig na nagtutunggali sa isip niya: ang isa, gusto siyang lapitan agad , para ipagtanggol mula sa mapanuring mga mata ng iba; at ang isa, galit na galit sa sarili dahil bakit nga ba siya nag-aalala, gayong ilang beses naniyang pinagsabihan ang babae.Napansin niyang may ilang pares ng mata sa bar ang nakatingin din sa kanya, nakikiramdam kung paano siya magre-react. The tension at the table grew heavier. Ang mga kasama niya ay nagpatuloy sa mga biro, pero ang bawat salita ay parang matalim na tinik na sumasaksak sa tenga niya.Hindi na lang ito simpleng usapan—parang insulto na rin sa kanya. His grip on the glass tightened further, at halos madurog ang katahimikan sa loob niya nang makita niyang may isa sa mga business partner niya ang tila tatayo na para lumapit kay Dia.Paul’
Chapter 36“Bahala ka sa buhay mo!” iritang ani ni Paul, rinig na rinig ni Dia, pero hindi na rin niya pinansin. Hindi niya kayang ipakitang apektado siya, kahit ramdam niya ang bigat ng tono ni Paul.Para bang bawat salitang binitawan nito ay kumakapit sa dibdib niya, nanunuligsa, pero pinilit niyang manatiling matigas ang mukha.Bumalik siya sa loob at agad na umorder ng panibagong baso ng wine.Kinuha pa niya ito nang may bahagyang panginginig ng daliri, pero pilit niyang pinanatili ang kumpiyansa. Pasulyap-sulyap pa siya kay Paul habang naglalakad ito sa gilid niya, hindi man lang siya tinitingnan at dumiretso na sa kumpulan ng mga lalaki sa isang L-shape sofa.May mga babae roon, halakhakan, at parang lalo na lang gustong umirap ni Dia. Lalo siyang nanggigigil."Edi mambabae ka, wala akong pake,": she said, pero alam naman niya na may pakealam siya.Napakagat siya ng labi, ininom agad ang alak at ramdam niyang unti-unti na siyang hinihila ng init ng alak sa dugo niya.Pinikit niy