“Hey, didn’t you heard what I said a while ago?” tanong ni Aira habang nakataas ang kilay, diretso ang tingin kay Kierra. Sinipat niya ito mula ulo hanggang paa at halos sumakit ang ulo niya sa itsura ng kasama.Nahihiyang napahawak si Kierra sa batok niya at tinignan ang sarili. Nakapajama siya at t-shirt lang, luma na rin at medyo lawlaw na. Iyon lang naman kasi ang maayos niyang damit na meron siya. Alam naman niya na hindi dapat ito ang isuot nito, pero wala naman kasi siyang ibang pagpipilian.“Bar ang pupuntahan natin and do you know what we’re going to do there? We are going to party, not going to sleep,” sarkastikong sambit ni Aira, sabay irap.“Pasensya na po, wala naman po kasi akong magandang damit gaya ng suot niyo,” mahinahong paliwanag ni Kierra, ramdam ang kahihiyan habang pinagmamasdan ang eleganteng suot ni Aira—isang fit na black dress na litaw ang perpektong hubog ng katawan nito, sinamahan pa ng pulang lipstick at perpecting make up, napakaganda nito.Huminga nang
Kagat-kagat ni Kierra ang labi habang kumakatok, hawak niya ang isang tray na may lamang pagkain. Hirap pa siyang balansihin iyon gamit ang isang kamay kaya naman mabilis lang ang ginawa niyang pagkatok.Akala niya ay kailangan pa niyang ulitin, pero bago pa niya iyon magawa ay bumukas na ang pinto. Umawang ang labi ni Kierra nang tumambad sa kanya ang hubad na katawan ng anak ng amo niya. Hindi niya inaasahang ganito ang bubungad sa kanya sa unang araw ng pag-aabot ng pagkain dito.Napakurap-kurap si Kierra at pinilit na tinignan na lang ang mukha nito. Tinapangan niya ang sarili kahit nanlalambot ang tuhod niya sa nakita.“Heto na po 'yung pinaakyat n'yong pagkain—""Put it on my table," ani nito at saka tumagilid para hawakan ang pinto para hindi sumara. Wala man lang ni anino ng hiya sa ayos niya.Muling kinagat ni Kierra ang labi at hindi na nagtanong. Pumasok siya at agad nilapag ang pagkain sa lamesa nito. Hind niya mapigilan ang mailang lalo pa at nararamdaman niya ang mga mat
Chapter 1"I have a hangover, bro. Kagigising ko lang," daing ni Aiden habang pababa ng hagdan, banayad ang bawat hakbang na parang binubuhat ng hangin ang kanyang katawan dahil sa pananakit ng ulo at kaatwan. Hawak-hawak niya ang sentido, waring sinusubukang alisin ang pananakit ng ulo niya sa paghilot non.Hinihilot niya ang sentido gamit ang hinlalaki at hintuturo, habang palinga-linga sa paligid at kausap pa rin ang kaibigan sa linya dahil sa may pupuntahan ulit na inuman mamayang gabi. Ngunit natigilan siya paglapit sa may pintuan malapit sa pool—kumunot ang kanyang noo, nabaling ang atensyon sa kakaibang tanawin.Napailing siya dahil sa itsura ng babaeng iyon."I’ll call again kung sasama ako mamaya," aniya pa, at pinatay ang tawag sa cellphone nang hindi inaalis ang tingin sa labas.Napatingin siya sa isang babaeng nakauniporme ng kasambahay na nakatalikod sa kanya. Nakasilip ito sa pool area, animo'y nagtatago at ayaw mahuli. Sumunod ang tingin ni Aiden sa tinitignan ng babae
Simula pa noong umayos na ang lahat ay talaga namang gusto ni Cheska na makausap ito and it's happening now kaya hindi na siya nag-aksaya ng oras."Pero matagal na iyon kaya kung pwede lang kalimutan na natin at ang regalo mo kay Thali, ikaw po ang mismong magbigay. Tiyak mas sasaya siya kapag nagpakilala kayo sa kanya." Dugtong ni Cheska at saka tinignan ang brochure. Biglang gumaan ang dibdib niya nang masabi niya ang lahat ng iyon, pero sa sunod nitong sinabi ay mas lalong nakaramdam ng gaan sa dibdib si Cheska."I'm sorry... I'm sorry and thank you for everything."Magsasalita sana si Cheska, pero dumating na si Azrael kaya sandali siyang natigilan. Pero nang tignan niya ang lola ni Azrael ay nakatayo na ito."Aalis na ako. Azrael, tell your soon to be wife na huwag tipidin ang kasal niyo," biglang ani nito at saka umalis.Nagkatinginan si Cheska at Azrael."Did she say something again?" Agad na tanong ni Azrael at hindi maiwasang mag-alala.Umiling si Cheska at saka muling ngumit
WAKAS“Heto, oh. Ano tingin mo dito?” Nahihirapang ani ni Cheska. Hirap na hirap siya sa pamimili ng magiging wedding gown niya sa napakaraming pagpipiliin. Hindi niya akalain na mas i-istress siya sa pagpili ng gown na susuotin niya sa kasal.“It’s good. I’m sure it will suit you,” ani ni Azrael habang nakapahinga ng baba sa balikat niya at tumitingin din sa brochure.Muling tinignan ni Cheska iyon.This wedding dress is beautiful and romantic. It has a soft white color with pretty white flower decorations on top, may mga diamonds pang nakapalibot doon na nagbigay kinang sa damit.The top part fits well and is decorated with small 3D flowers, making it look like a garden. It has straps that sit gently off the shoulders, giving it a soft and elegant feel. The skirt is big and flows out in a classic A-line shape, like a fairytale dress. The see-through layer with flowers goes all the way down the dress, adding pretty details and movement. This dress is perfect for a spring or garden we
Chapter 161Mainit ang halik ni Azrael. Hindi siya nagmadali, ngunit dama ni Cheska ang bawat galaw nito—maalab, sabik, at puno ng damdamin. Parang sa bawat haplos at bawat paghinga ay pinaparamdam nito kung gaano siya kamahal, kung gaano ito nasasabik sa kaniya, at kung gaano kahalaga ang bawat sandaling magkasama sila."I fvcking really love you, love," bulong ni Azrael habang dinadama ang leeg ni Cheska. Napakapit siya sa batok nito, hinahaplos ang buhok habang pinipigilan ang sariling mapaungol."Hmmm," mahina niyang sagot, pero ramdam niya ang haplos sa dibdib. Hindi iyon tungkol sa tagal ng oras kundi sa lalim ng ugnayan nila. Sa bawat sulyap ni Azrael, sa bawat haplos, pakiramdam niya ay muli siyang nahuhulog dito.Dahan-dahan siyang iniangat ni Azrael mula sa pagkakasandal sa pinto at inihiga sa kama, ang mga mata nito ay tila nagsusumamo sa isa't isa. Napapikit si Cheska habang hinahaplos nito ang kanyang pisngi, pababa sa leeg, at sa bawat bahagi ng katawan niya na tila sina
Chapter 160Napahawak sa ulo si Cheska nang bumaba siya mula sa kwarto at makita si Azrael, Aiden, ang babaeng kapatid ni Azrael na si Aira, at ang anak niyang nakangiti habang nagbubukas ng laruan.“Binili niyo ba ang buong mall?” Hindi makapaniwalang tanong ni Cheska habang ramdam ang pagsakit ng ulo.Paano ba naman, sa sobrang lawak ng sala ng condo ni Azrael ay halos mapuno ito ng napakaraming laruan at mga paper bag. It’s been one month since they all found out about Thali, at sa loob ng buwang iyon, hindi na halos mabilang ni Cheska kung ilang beses lumabas ang mga ito para bilhan ng kung anu-ano ang kanilang anak.Hindi na nga gustong sumama ni Cheska sa mga lakad dahil pati siya ay binibilhan, pero mukhang mali ang naging desisyon niya ngayon dahil napakarami nang gamit, mistulang tambakan na ang buong sala dahil sa mga pinamili ngayong araw lang.“Kahapon binilhan na siya ng mga lolo at lola niya, noong isang araw ang iba niyong pinsan, pinamili siya ulit, tapos ngayon? Ano b
"Mama? Nasaan po tayo?" Naalimpungatan si Cheska nang yugyugin siya ng anak.Sa tabi ni Thali siya natulog nang pumasok si Azrael sa kwarto nila kagabi. Sobrang nag-aalala ito kay Thali na halos hindi na rin nito ininda ang sarili niyang sugat. Pagising-gising si Thali habang umiiyak, at dahil doon, halos hindi na rin siya nakatulog. Ayaw niyang ipaalam iyon kay Azrael. Sa kanilang dalawa, ito ang mas nangangailangan ng pahinga. Tinignan niya ang anak na kinukuskos pa ang mata, magulo ang buhok, at halatang inaantok pa.Bago pa siya makasagot ay muling nagsalita si Thali."And who’s cooking? It smells good, Mama," tanong nito habang inaamoy ang paligid. Kumunot din ang noo ni Cheska dahil hindi rin niya alam kung sino ang nagluluto.Silang tatlo lang naman ang nasa condo. Ilang segundo lang ay nanlaki ang mga mata ni Cheska nang may mapagtangto. Samantala, si Thali ay agad na bumaba ng kama, animo’y gutom na gutom na at sabik sa amoy ng pagkain."What place is this, Mama? Ang laki!" g
Napasinghap siya ng mahina, at ilang segundo ay para siyang nakalimutang huminga. Parang tumigil ang oras. Hawak pa rin niya ang alcohol sa isang kamay at ang gasa sa kabila, pero nanigas ang katawan niya sa narinig. Tila nawalan siya ng kakayahang mag-react, kahit ang paghinga ay naging mahirap. Sa dami ng pinagdaanan nila, sa dami ng nasaktan at napagod, hindi niya kailanman inasahan na sa gitna ng sakit at takot, ay may lalapit na ganitong panukala.Hindi niya alam ang isasagot. Parang isang alon ng emosyon ang sumalpok sa dibdib niya, at natigilan siya sa tindi nito.“Azrael…” mahinahong tawag niya, pilit na iniintindi kung seryoso ba ito o dala lang ng sakit at emosyon ang sinabi. Pero walang alinlangan sa mukha ng lalaki. Walang ngiti, walang alinlangan—tanging determinasyon. Kahit anong pag-aalinlangan niya, mas nangingibabaw ang katotohanang alam ni Azrael ang sinasabi niya. Totoo ito. Buo ang loob nito.“I want to marry you.” Ulit nito, mas mahina, pero mas mabigat. “Ang dami