Tumaas ang kilay ni Lucia at tumingala siya kay Edward. "Kahit makita mo pa si Miss Sasha, wala na siyang maibibigay sa'yo. Huwag ka nang magalit."Alam ni Edward na may malalim na sama ng loob si Lucia laban sa kanya, at alam niyang hindi ito basta-basta mababago. Kaya hindi na niya pinansin ang sinabi ni Lucia.Inulit lang niya ang sinabi: "Kung hindi ko makikita si Sasha, hindi ko pipirmahan ang kasunduan sa diborsyo.""Sa tingin mo ba kulang pa ang ibinigay sa'yo ni Miss Sasha?" May bahid ng pangungutya ang boses ni Lucia."Edward, tanungin mo ang sarili mo, sa tingin mo ba, bilang pangalawang anak ng pamilya Martel, karapat-dapat ka kay Miss Sasha?""Alam mo ba kung gaano kahirap para kay Sasha na pakasalan ka?""Sana naman ay magising ka sa katotohanan at itigil mo na ang panggugulo kay Miss Sasha!""Kung hindi, ang magiging resulta ay hindi mo kakayanin!"Tahimik lang si Edward matapos marinig iyon.Matagal na niyang alam na ang pagkatao at pinagmulan ni Sasha ay hindi kasing si
Nang makita ang pangalang "Janelle Lopez" sa caller ID, sumimangot si Edward. Ayaw niyang sagutin, pero matapos niyang pag-isipan, nagdesisyon siyang pakinggan ang sasabihin ni Janelle."Ano ang kailangan mo?" malamig na tanong ni Edward matapos niyang pindutin ang sagot."Edward, nasaan ka ngayon?" medyo malambing ang boses ni Janelle."Kung may kailangan ka, sabihin mo na," tugon ni Edward, pilit na tinitiis ang kanyang inis sa matamis na boses ni Janelle. Hindi niya maintindihan kung bakit niya ito nagustuhan dati."Edward, bakit ka ganyan? Hindi mo ba sinabi na gusto mo akong pakasalan noong nakaraan? Nasabi ko na sa mga magulang ko, at gusto nilang pag-usapan natin kung kailan magtatagpo ang mga pamilya para pag-usapan ang 'bride price,'" sabi ni Janelle.Nanliit ang mga mata ni Edward. "Bride price? Magkano ang gusto mo?""Edward, mahal kita dahil sa pagkatao mo, hindi dahil sa pera. Pero, baka pwede mong bigyan ang pamilya ko ng isang milyon."Muntik nang matawa si Edward. Isang
Sumimangot si Jericho: "Anong mga kondisyon?"Nakangiti namang sabi ni Edward: "Wala namang malaking bagay. Naalala ko lang na noong ikinasal si Sasha, binigyan niya ako ng pondo bilang dote at ipinagkatiwala ito sa inyo. Malapit na itong maging available, kaya sana mailipat niyo na ito sa akin."Napatigil si Jericho, ang kanyang asawa, at si Elinor.Nang ikasal sina Edward at Sasha, may dala ngang dote si Sasha na 100 milyong piso at ipinambili ng pondo para kay Edward. Ayon sa kontrata, maaaring i-withdraw ang pondong iyon tatlong taon pagkatapos ng kasal nila ni Sasha. Sa pagbilang ng mga araw, ilang araw na lang at tatlong taon na sila.Bagama't ang pera ay kay Edward at Sasha, nasa pangangalaga ito ni Jericho at ng kanyang asawa, na halos itinuturing na rin nilang kanila. Hindi ito maliit na halaga!"Edward, hindi ba mas mabuting manatili na lang ang pondo dito sa amin?" tanong ni Jericho."Bata ka pa, kung makakakuha ka agad ng ganitong kalaking pera, baka hindi ito makabuti sa'y
Bahagyang tumingin si Edward kay Jericho at mahinahong sinabi ang parehong sagot na ilang beses na niyang sinabi sa nakalipas na tatlong araw: "Hindi pa dumarating ang pera, kaya hindi ako pipirma."Biglang sumiklab ang galit ni Jericho nang marinig niya ito."Pera, pera, pera!" sigaw ni Jericho. "Edward, ang pinag-uusapan dito ay buhay ng isang tao! Nangako ako sa'yo na ibibigay namin ang bahay, at abala na kami sa nakalipas na tatlong araw para dito. Hindi mo ba kayang iligtas muna ang tao at pagkatapos na lang pag-usapan ang pera?"Sumingit din si Perla, huminga ng malalim at nagsabi: "Oo, Edward, pakinggan mo muna ang tatay mo. Mahalaga ang buhay ng tao."Pati ang doktor na nag-aalaga kay Janelle ay sumang-ayon: "Mr. Martel, hindi na natin pwedeng ipagpaliban ito."Tiningnan ni Edward ang grupo sa kanyang harapan at ngumiti: "Hindi niyo ako mapipilit sa ganitong paraan. Walang silbi 'yan." At muling sinabi niya, "Sinasabi ko na nga, kapag wala pang pera sa account ko, wag niyo nang
“Sasha? Paano siya napunta rito? Hindi ba’t dapat nasa kabisera siya ng imperyo?”Bago pa man makareact ang tatlong miyembro ng pamilya Martel sa kanilang gulat, mabilis na pinangunahan ni Sasha ang grupo ng kanyang mga tauhan papunta sa operating room.“Sino kayo? Nasa ospital kayo, ito ang operating room! Ano’ng balak niyong gawin?” Agad na hinarang sila ng mga doktor at nars sa operating room.“Lumayas kayo dito!” sigaw ni Joel, na sumalubong kay Sasha para pwersahang paalisin siya. Nagmamadali siyang lumapit at iniutos na ilabas ang mga tao sa daan.Sa puntong iyon, labis na siyang nag-aalala. Dahil sa takot na magdulot ng hinala ang dami ng mga tao, nagpaiwan siya sa tabi ni Edward. Pero hindi niya inakala na sa paglabas niya para sunduin si Sasha, naipasok na si Edward sa operating room.Kung may mangyari kay Edward, siguradong hindi siya patatawarin ni Sasha.“Miss Sasha, naka-lock ang pinto ng operating room mula sa loob!” Agad na nag-ulat ang isa sa mga tauhan ni Joel. Kinabah
Nagpatuloy si Sasha, at kalmado ngunit matigas niyang sinabi, "Hindi ko na siya pakakawalan sa babaeng iyon. Kahit magalit siya sa akin, hindi ko hahayaang magkita silang dalawa muli."Tanggap ni Sasha na hindi siya mahal ni Edward, at natatanggap niya rin na may ibang babae si Edward. Pero hindi niya matanggap na isasakripisyo ni Edward ang kanyang katawan para sa ibang babae! Kahit na magalit si Edward, hinding-hindi na niya hahayaang mangyari ito muli!"Miss Sasha!" sigaw ni Lucia. "Habang wala ka, ako ang nag-aalaga kay Edward. Ayokong ipakita sa'yo ang mga bagay na ito, pero ngayon, kailangan mong malaman kung talagang sulit ba ang lahat ng ginagawa mo!"Habang nagsasalita si Lucia, inilabas niya ang kanyang cellphone, nagbukas ng photo album, at iniabot ito kay Sasha. "Miss Sasha, tigilan mo na ang pagpapalinlang sa sarili mo. Hindi karapat-dapat si Edward sa pagmamahal mo."Tahimik na tiningnan ni Sasha ang mga litrato sa telepono ni Lucia. Karamihan sa mga larawan ay kuha nina
Narinig ni Sasha ang sinabi ni Joel at napatigil siya sandali. "Tinanong tungkol sa akin?" tanong niya. "Tama," sagot ni Joel, "Parang narinig ni Li Fujiang na sinabi ni Edward na nagdulot ka ng kaunting problema. Tila nakikiusap si Edward na tulungan siyang ayusin ang gulo." "Kapayapaan?" ulit ni Sasha, ngunit bago pa siya makapagsalita, biglang tumayo si Lucia. "Joel! Anong kalokohan ang sinasabi mo?" Tinitigan niya si Joel na para bang gusto siyang patayin. Alam ni Joel kung gaano kamahal ni Sasha si Edward, kaya bakit sinasabi niya ang ganito? Gusto ba niyang mas lumalim ang damdamin ni Sasha? "Hindi pa ako kinakausap ni Edward nitong mga nakaraang araw. Paano siya magtatanong tungkol sa akin o hihiling ng tulong sa iba para mag-ayos ng gusot? Bago mo sabihin ang mga bagay na 'yan kay Miss Sasha, pakiusap, pag-isipan mo muna," galit na sabi ni Lucia. Napayuko si Joel nang marinig ang mga paratang ni Lucia. Napatingin si Sasha kay Lucia, na halatang nagagalit. Mataman siyang t
Si Edward ay natigilan sandali at bumulong sa sarili, "Nangangarap ba ako?"Medyo alanganin, inabot ni Edward ang kamay niya, gustong hawakan ang mukha ni Sasha."Asawa, napakaganda mo!" sabi niya, puno ng paghanga.Ang kanyang mga galaw ay malumanay at maingat, na para bang hawak niya ang isang napakahalagang kayamanan. Ngunit habang papalapit ang kamay niya, bigla siyang napatigil at nanlaki ang mga mata."Asawa? Hindi ba nasa kabisera ka ng imperyo? Bumalik ka na?" tanong niya na parang naguguluhan.Bahagyang tumingin si Sasha sa kanya. Ang tono niya ay malamig at tila walang emosyon: "Oo, bumalik na ako."Pagkatapos magsalita, hindi na hinintay ni Sasha ang sagot ni Edward at agad niyang iniutos, "Dahil gising ka na, bumalik ka muna sa akin."Agad niyang inutusan ang bodyguard na dalhin si Edward pabalik sa kanyang villa sa Mirian. Napansin ni Edward na parang mas malamig ang pakikitungo ni Sasha kaysa dati, pero nanatili siyang tahimik.Pagkaraan ng isang oras, nasa villa na sila.
Pero kahit pa binabatikos na si Edward ng mga nakatatanda, matatag pa rin siya sa kanyang paninindigan. Hindi siya umatras, bagkus ay mas lalong tumibay ang kanyang tono."Hindi pa ganoon kalala ang lagay ng katawan ni Sasha para kailanganin agad ang operasyon," mariin niyang sabi. "Basta’t tuloy-tuloy lang ang pag-inom ng gamot at regular ang acupuncture treatment, may posibilidad siyang gumaling."“In fact, sa loob ng isang linggo ng gamutan, may improvements na. Mabagal nga lang ang recovery, pero ibig sabihin nito, hindi imposible ang paggaling.”Tumayo siya at tiningnan ang mga elder isa-isa. “Kung sa tingin niyo nag-eexaggerate ako, puwede n’yong tanungin si Dr. Garcia mismo.”Sumang-ayon naman si Dr. Garcia. “Tama po si Mr. Martel. Totoo pong may improvements na sa kalagayan ni Ms. Tang. Mabagal nga lang ang progreso at hindi sapat para tapatan ang bilis ng paglala ng ilan sa kanyang mga sintomas, kaya ko naisipang magmungkahi ng surgery.”“Pero kung ang pag-uusapan ay best tre
Napakunot ang noo ni G. Zorion sa narinig niyang suhestyon, at bahagya siyang tumingin sa nakatatandang nagsalita. Ngunit sa huli, wala na siyang sinabi pa. Alam niyang totoo ang sinabi nito—hindi nga maganda sa pandinig, pero iyon ang realidad.“Pabor ako na operahan agad si Sasha,” sabi ng isa sa mga elder. “Sa ngayon, kami na lang muna sa council ang bahalang tumutok sa mga araw-araw na gawain ng grupo.”Nagpatuloy ang talakayan ng mga nakatatanda. Halos lahat ay sumang-ayon na ipasailalim na agad si Sasha sa operasyon. Para sa isang pamilyang mahigit isang siglo na ang itinagal tulad ng Zorion, hindi magiging mahirap ang maghanap ng donor ng puso sa loob ng isang buwan. At kung sakali mang pumalpak ang operasyon, kaya rin naman nilang kumuha ng pinakamagaling na surgeon para ikabit ang isang artificial heart.Pagkarinig ng balita ukol sa kalagayan ni Sasha, halos lahat sa loob ng silid ay kinabahan. Sa totoo lang, kung bigla siyang mawala, tiyak na mababalot ng kaguluhan ang buong
Narinig ni Mr. Zorion ang salitang "artipisyal na puso," at bagama’t hindi niya ito lubusang naintindihan, alam niyang napakalaki ng panganib na kaakibat ng ganitong klase ng operasyon.“Ano po ang tsansa ng tagumpay?” tanong niya, may bahid ng kaba sa tinig."Sa ngayon po, tatlong kaso pa lang ng matagumpay na artificial heart ang naitala sa Chinese medical community," sagot ni Dr. Charles. "At ang mga pasyente ay patuloy pang inoobserbahan."Napapitlag si Mr. Zorion sa narinig. Halatang nanghina siya ngunit pilit niyang binuhat ang sarili sa pag-asa."Pwede nating ipaopera si Sasha sa abroad," sabi niya, tila nakahanap ng pag-asa."Kung mapagpapasiyahan po na operahan siya," sagot ni Charles, "mas makabubuti kung makakahanap na agad ng donor heart at maisagawa ang operasyon sa loob ng anim na buwan. Kapag patuloy kasing lumala ang kondisyon ni Ms. Zorion, lalong tataas ang risk ng surgery.""Ang ibig mong sabihin," singit ni Edward, "ang pinakamasamang pwedeng mangyari ay mabigo ang
Hindi banayad ang halik ni Sasha—mabilis, magaspang, at may kasamang bahagyang kagat.Alam ni Edward na nakakaramdam ito ng matinding anxiety at emosyonal na hindi matatag, kaya’t hinayaan na lang niya ito at mahinahong tumugon.“Edward…”Biglang iniangat ni Sasha ang ulo niya. May kakaibang liwanag na sumilay sa malalalim nitong itim na mata.“‘Wag kang lalapit sa babaeng ‘yon.”Napakunot ang noo ni Edward. “Babae?”Hindi siya kaagad nakaintindi, pero maya-maya lang ay napagtanto niyang si Ingrid ang tinutukoy nito.“No, it won’t,” sagot niya habang tinititigan si Sasha. “I won’t approach any woman except you.”Sa sandaling matapos ang pangako niyang iyon, unti-unting humupa ang matinding tensyon sa paligid ni Sasha. Para bang bumalik na sa normal ang hangin sa kwarto.Binitiwan siya ni Sasha at dahan-dahang humiga sa tabi niya na parang nauubos ang lakas.Maya-maya pa, narinig na ni Edward ang maayos na paghinga nito—tanda ng mahimbing na pagtulog.Napabuntong-hininga si Edward, til
Bahagyang yumuko si Sasha. “Ituloy natin,” sabi niya.Sa ika-apat at ikalimang tanong, pareho pa rin ang naging sagot nila ni Edward.“Ang galing niyo po, sobrang nagkakaintindihan kayo!” masayang puna ng waiter. “Pwede ko bang itanong kung kayo po ba ay mag-asawa?”Hindi madalas mangyari sa kanilang restaurant na may makasagot ng limang tanong nang sunod-sunod. Sa dami ng pagpipilian kada tanong, bihira ang tamaan. Sa katunayan, ang pinakamataas na record noon ay pitong tanong lang.Ngumiti si Edward at tumango. “Oo,” mahinahong tugon niya.Sinulyapan niya ang oras. May isang oras pa bago magsara ang restaurant—malaki ang tsansa nilang makuha ang ‘mystery prize’.“Sige, tuloy natin,” dagdag pa ni Edward, halatang nag-eenjoy sa laro.Wala namang pagtutol si Sasha at tumango lang siya bilang hudyat sa waiter.Pagdating ng ika-anim na tanong, nagkapareho na naman sila ng sagot.“Grabe, ang lakas talaga ng connection niyo! Isa na lang ang kailangan niyong masagot nang tama, at matatabla
“Pwede mo na siyang makalaro.”Matapos magsalita ni Sasha, bahagya siyang tumingin kay Ingrid pero agad ding iniwas ang paningin.“Tingnan mo, pinsan, pumayag siya! Edward, you can play with me now!”Narinig ito ni Ingrid kaya agad siyang tumawag sa waiter. “Simulan na natin. We're ready!”“Okay po. Pakisulat na lang po ng napiling larawan dito sa card.”Iniabot ng waiter ang isang pink na card kay Ingrid. “Sir, please don’t peek, ha.”Tumango lang si Edward at diretsong tumingin sa direksyon ni Sasha.“Level one na po.”Naglabas ang waiter ng apat na larawan ng prutas. “Alin dito ang paborito mong prutas?”Sinilip ni Ingrid si Edward. Pero sa halip na sa mga larawan, kay Sasha lang nakatingin si Edward. Para bang may sumabog na lemon soda sa dibdib ni Ingrid—maasim, may bula, at masakit.Wala na. Hindi uubra na piliin ko yung gusto ko. Dapat yung gusto niya.Kaya agad siyang sumulat ng numero sa card.Nang makita ng waiter ang isinulat ni Ingrid, nilapitan niya si Edward para ito nam
Habang naglalakad sina Sasha at Edward, naiwan na naman sa likod si Ingrid. Paulit-ulit siyang binabalewala, at sa wakas, hindi na niya kinaya. Pumutok na siya sa galit.“Hoy, kayong dalawa! Tumigil nga kayo diyan!” sigaw niya.“Lumipad pa ako papunta rito para lang makita kayo, tapos ano? Hahayaan n’yong parang wala lang ako?” dagdag pa niya habang nanginginig ang boses sa inis.Siya si Ingrid, ang ikatlong anak ng pamilya Zorion. Sanay siyang tinatrato na parang bituin—laging nasa sentro ng atensyon saan man siya magpunta. Kaya naman hindi niya matanggap na basta na lang siya isnabin.Tahimik na lumingon si Sasha at malamig na tinanong, “Kailan ka aalis?”Halos masamid si Ingrid sa inis. Pakiramdam niya’y sasambulat ang dugo sa sobrang galit. Nakaturo siya kay Sasha habang pasigaw na nagsalita.“Kakarating ko lang, okay?! Ganyan ba kayo tumanggap ng bisita?”Bahagyang tinaas ni Sasha ang kilay. “So you know you're just a guest?”“You…” Napahawak si Ingrid sa dibdib niya na parang sa
Napatigil si Edward.Hindi siya makapaniwalang dinala talaga ni Joel si Yasmi pabalik.Si Yasmi ay alagang hayop ni Sasha—isang dambuhalang snow lion.Dahil sa pagiging agresibo nito, matagal na itong inilagay sa isang courtyard sa imperial capital at inalagaan ng isang espesyal na tagapagsanay ng hayop.Hindi lang malinaw kung bakit, pero ngayon ay bigla na lang itong dinala sa Jiangcheng.Sa nakaraang buhay, si Yasmi ay tanging kay Sasha lang sumusunod. Kapag si Edward ang humaharap, palagi nitong ipinapakita ang matutulis na pangil at gumagawa ng malalakas na "snoring" na tunog na parang babala.Pero sa kabila ng pagiging mabagsik, si Yasmi rin ang nagligtas sa buhay ni Edward sa isang kritikal na pagkakataon. Sa katunayan, isinakripisyo pa nito ang sarili.Ngayon, sa muling pagkikita nila, lumambot ang puso ni Edward. Ngunit hindi siya lumapit kay Yasmi. Bagkus, dumiretso siya sa direksyon ni Sasha at umupo sa may di kalayuan mula sa snow lion.Dahil sa panahong ito, hindi pa dapa
“Wait, hindi mo pa pala alam, no?”Biglang napareact si Ella at dali-daling lumapit kay Liah para magpaliwanag. “Na-kick out na si Lance sa kumpanya! Wala ka nang dapat ikatakot sa kanya!”“Ha? Na-kick out?”Napatingin si Liah kay Ella, malamig ang tingin, halatang gulat na gulat. “Totoo ‘yan? Paano nangyari ‘yon bigla?”“So you really didn’t hear what happened earlier. Wait, ikukuwento ko sa’yo…”Ikinuwento ni Ella kay Liah ang nangyari sa lounge ni August kanina.Nanlaki ang mga mata ni Liah, halos hindi makapaniwala. “Ella, totoo ba ‘yang sinabi mo? Hindi ka naman nagbibiro?”“Grabe naman, magbibiro ba ako sa ganyang bagay?” sagot ni Ella. “At may good news pa! Si Edward na ang pumalit kay Lance—manager na siya ng acting department!”Bago pa man makaramdam ng tuwa si Liah para kay Edward, biglang bumukas ang pinto ng opisina.Pumasok si Edward, at kasunod niya si August.Naka-pulang bandeau dress si August, simple ang gupit pero kapansin-pansin. Para sa ordinaryong babae, masya