공유

ตอนที่39 ความฝัน

last update 최신 업데이트: 2025-07-11 16:38:59

เป็นอีกวันที่มนตรามัจฉาเดินทางมาที่โรงพยาบาลเพื่อมาเยี่ยมอัคคี เธอไม่ได้พูดคุยหรือได้เห็นคีมาสักพักแล้ว หลังจากที่เขาหายไปพร้อมกับความเจ็บปวดทรมาน เธอก็ไม่สามารถติดต่อกับเขาได้อีกเลย อีกทั้งสาลิกาเองก็ให้คำตอบกับเธอเพียงว่าไม่ต้องห่วงอัคคี

“เมื่อเช้าพี่โรมเพิ่งมาเยี่ยมพี่อัคเองครับ ได้ข่าวว่าร้านที่พี่โรมไปรีวิว คุณชมพูขอร้องเองเลยเหรอครับ”

มนตรามัจฉาพยักหน้าน้อยๆ ตอบกลับวายุ “ค่ะ พอดีว่าฉันรู้จักกับกระถินแล้วก็รู้ว่าเธอกำลังหาเงินรักษาแม่ แล้วก็อยากเรียนต่อ แถมฝีมือการทำอาหารของเธอก็ดีมากๆ ก็เลยอยากช่วยค่ะ”

“แล้วแม่เธอเป็นอะไรเหรอครับ”

“โรคหัวใจน่ะค่ะ ตอนนี้ก็รักษาไปตามอาการ เพราะต้องรอคิวผ่าตัด เห็นว่าถ้าเธอมีเงินก็จะพาแม่ไปรักษาที่โรงพบาบาลเอกชนค่ะ”

“ตอนนี้โรงพยาบาลเรามีโครงการช่วยคนไข้ที่มีทุนนะครับ ลองให้น้องเขาเอาผลการรักษามาปรึกษาที่นี่ก่อนได้นะครับ เผื่อว่าคณะกรรมการจะเลือกรักษาแม่ของน้องให้เป็นเคสช่วยเหลือก็ได้”

“นับว่าเป็นข่าวดีมากเลยนะคะ แล้วฉันจะรีบบอกกระถินนะคะ” ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มร่า แววตามีประกายของความหวังขึ้นมาทันทีที่ได้ยินข่าวดี

“คุณชมพูพอจะมีเวลาว่างไหมครับ” สีหน้า
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่40 มองอย่างไร้อคติ

    มนตรามัจฉาเก็บกระเป๋าออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่ของวันใหม่ ก่อนไปเธอก็ไม่ลืมที่จะลาและฝากฝังที่แห่งนี้กับท่านศรและสาลิกาสาวเจ้าใช้เวลาไม่นานนักในการขับรถจากบ้านมาถึงโรงพยาบาล จอดรถเรียบร้อยก็หอบหิ้วกระเป๋าไปยังห้องพ่นละอองฆ่าเชื้อโรค จากนั้นก็ตรงไปยังห้องของอัคคีในทันทีในห้องพักฟื้นระกับวีไอพีของที่นี่เปรียบเสมือนคอนโดขนาดย่อมก็ว่าได้ เพราะในตัวห้องพักฟื้นแบ่งโซนเป็นห้องครัวและห้องนอนพร้อมห้องรับแขกของคนที่มาเฝ้า แยกออกจากตัวห้องพักคนไข้อย่างเป็นสัดส่วนมนตรามัจฉาเก็บของเรียบร้อยก็เดินเข้าดูอัคคีที่ยังคงหลับตาพริ้มไม่ได้สติ ชายหนุ่มไม่ได้ดูผอมแห้งหรือหน้าตาไม่มีสง่าราศีเหมือนคนป่วย ทว่าเหมือนคนที่กำลังนอนหลับไหลและไม่รู้ว่าจะตื่นมาตอนไหนเท่านั้น“เมื่อไรคุณจะฟื้นขึ้นมาคะคุณอัคคี” มนตรามัจฉายื่นมือไปจับมือของอัคคีเบาๆ จากนั้นก็หย่อนก้นนั่งที่เก้าอี้มองหน้าของชาหยนุ่มไม่ละสายตา ดวงตาคู่สวยกะพริบตาครั้งแล้วครั้งเล่าพลางคิดว่าอะไรกันที่ทำให้คนที่หน้าตาและชาติตระกูลดีอย่างอัคคีไม่อยากที่จะมีคู่ชีวิตจริงๆ แล้วก่อนหน้าที่เขาจะมาเจอกับชมชีวัน ไม่มีผู้

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่39 ความฝัน

    เป็นอีกวันที่มนตรามัจฉาเดินทางมาที่โรงพยาบาลเพื่อมาเยี่ยมอัคคี เธอไม่ได้พูดคุยหรือได้เห็นคีมาสักพักแล้ว หลังจากที่เขาหายไปพร้อมกับความเจ็บปวดทรมาน เธอก็ไม่สามารถติดต่อกับเขาได้อีกเลย อีกทั้งสาลิกาเองก็ให้คำตอบกับเธอเพียงว่าไม่ต้องห่วงอัคคี“เมื่อเช้าพี่โรมเพิ่งมาเยี่ยมพี่อัคเองครับ ได้ข่าวว่าร้านที่พี่โรมไปรีวิว คุณชมพูขอร้องเองเลยเหรอครับ”มนตรามัจฉาพยักหน้าน้อยๆ ตอบกลับวายุ “ค่ะ พอดีว่าฉันรู้จักกับกระถินแล้วก็รู้ว่าเธอกำลังหาเงินรักษาแม่ แล้วก็อยากเรียนต่อ แถมฝีมือการทำอาหารของเธอก็ดีมากๆ ก็เลยอยากช่วยค่ะ”“แล้วแม่เธอเป็นอะไรเหรอครับ”“โรคหัวใจน่ะค่ะ ตอนนี้ก็รักษาไปตามอาการ เพราะต้องรอคิวผ่าตัด เห็นว่าถ้าเธอมีเงินก็จะพาแม่ไปรักษาที่โรงพบาบาลเอกชนค่ะ”“ตอนนี้โรงพยาบาลเรามีโครงการช่วยคนไข้ที่มีทุนนะครับ ลองให้น้องเขาเอาผลการรักษามาปรึกษาที่นี่ก่อนได้นะครับ เผื่อว่าคณะกรรมการจะเลือกรักษาแม่ของน้องให้เป็นเคสช่วยเหลือก็ได้”“นับว่าเป็นข่าวดีมากเลยนะคะ แล้วฉันจะรีบบอกกระถินนะคะ” ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มร่า แววตามีประกายของความหวังขึ้นมาทันทีที่ได้ยินข่าวดี“คุณชมพูพอจะมีเวลาว่างไหมครับ” สีหน้า

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่38 ตัวต้นเหตุ

    “เธอรู้ธาตุแท้ของโรสแล้วใช่ไหม”“เธอรู้อะไรมา” นินันท์จ้องหน้าสุคนธาเขม็ง“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าโรสพูดถึงฉันให้เธอฟังยังไงบ้าง ฉันพยายามที่จะเข้าไปพูดคุยกับเธอหลายครั้งอยากให้เธอระวังโรส แต่โรสก็คอยกันท่าบอกว่าเธอไม่อยากรู้จักกับฉัน”“แต่โรสบอกฉันว่าเป็นเธอต่างหากที่เกลียดฉัน เพราะฉันคบกับคุณเมธ เลยทำให้เธอกลับไปคืนดีกับเขาไม่ได้”“ฉันไม่สงสัยสิ่งที่เธอพูดเลย เธอจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่นะ ฉันเคยคบหากับเมธและฉันก็ต้องเลิกกับเมธเพราะโรสใส่ร้ายว่าฉันมีผู้ชายคนอื่นให้เมธฟัง ตอนนั้นไม่ว่าฉันพูดอะไรเมธก็ไม่เชื่อ เมธคิดว่าโรสพูดเรื่องจริงเพราะโรสอยู่กับฉันแทบจะตลอดเวลา ฉันคิดว่าโรสเป็นคนจำพวกที่เห็นใครมีความสุขหรือเห็นใครดีกว่าไม่ได้ เพื่อนๆ คนอื่นๆ ก็เอือมระอากับนิสัยของโรสแล้วหลายคนก็อยากจะเข้าไปเตือนเธอ แต่ก็ถูกโรสกันท่าเอาไว้ทั้งหมด”“อย่างนี้นี่เอง ถึงว่าโรสถึงไม่ยอมให้พูดคุยหรือทำความสนิทสนมกับใคร เธอกรอกหูฉันตลอดเวลาว่าคนอื่นๆ ไม่อยากคบกับฉันเพราะฉันเป็นคนไม่มีชาติตระกูล แล้วก็ยังบอ

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่37 คนที่ไว้ใจร้ายที่สุด

    นินันท์นั่งกำหมัดแน่นเมื่อได้เห็นผลตรวจคุณภาพเพชรจากผู้เชี่ยวชาญ ขอบตาของเธอร้อนผ่าว แววตาไหววูบ รู้สึกเจ็บจี๊ดไปที่หัวใจ เพราะเพชรที่เป็นของปลอมเป็นเพชรที่เธอได้มาจากสโรชาทั้งหมด สามสิบกว่าปีที่เธอได้คบหากับเพื่อนคนนี้ เธอคิดว่าสโรชาจริงใจมาโดยตลอด เธอไม่เคยคิดจะเอาเพชรที่สโรชาปล่อยต่อไปตรวจสักครั้ง จนกระทั่งอยากเอาชนะลูกสะใภ้ สุดท้ายเธอก็ได้รู้ความจริงว่าคนที่ไว้ใจคือคนที่ร้ายที่สุด“ของปลอมทั้งนั้น...” กี่ครั้งนับไม่ถ้วนที่เธอเลือกจะใส่เครื่องเพชรที่สโรชาเอามาปล่อยให้ออกงาน วันนี้เธอพอจะรู้แล้วว่าสายตาที่มองมายังเธอด้วยความเย้ยหยันที่มันยังไม่หมดไปเสียทีมันคืออะไรนินันท์เลือกที่จะซื้อตั๋วขึ้นเครื่องบินไปยังกรุงเทพมหานครกะทันหันตัวคนเดียว ยังไงวันนี้เธอก็ต้องคุยกับสโรชาให้รู้เรื่องว่าทำแบบนี้กับเธอเพื่ออะไร ความรัก หวังดี และความไว้ใจที่เธอมีให้ครอบครัวของสโรชามาตลอด เพื่อนของเธอไม่เห็นมันบ้างหรือยังไงกว่าจะมาถึงสนามบินก็ปาเข้าไปเวลาโพล้เพล้ นินันท์เลือกที่จะนั่งแท็กซี่ต่อไปยังบ้านของสโรชา ทั้งในมือยังคงกำผลตรวจคุณภาพของเพชรเอาไว้ตลอดเวลา รถแท็กซี่ใช้เวลาแล่นบนท้องถนนยามเย็นร่วมหน

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่36 ความลับของนางไม้

    “นี่เป็นคะแนนที่พวกเราให้กับอาหารของคุณ” หนึ่งฤทัยยื่นกระดาษที่พวกเธอลงความเห็นกันเรียบร้อยว่าอาหารแต่ละอย่างที่สั่งมาควรได้กี่ดาวกรรณิการับกระดาษจากมือหนึ่งฤทัยมาเรียบร้อยทั้งสามก็ยืนสุมหัวกันดูคะแนนเป็นตาเดียว“ให้ห้าดาวทุกจานเลยเหรอคะ” ไม่เพียงแค่กรรณิกาสงสัยกับคะแนนที่ได้เพียงคนเดียว เดือนและดาวเองก็อดมีสีหน้าฉงนตามกรรณิกาไม่ได้“เห็นพวกคุณนั่งไม่ยิ้มแย้มกันเลย ฉันก็นึกว่าพวกคุณไม่ถูกปากกับอาหารที่พวกฉันทำซะแล้ว” เป็นเดือนที่เอ่ยออกมา จะว่าโล่งใจก็โล่งใจ แต่ก็ยังแปลกใจกับสีหน้าของทุกคนอยู่ดี“ที่เห็นพวกเราจริงจังในการชิมอาหารก็เพราะคนที่เราเชิญมาเป็นระดับอาจารย์สอนการทำอาหารทั้งนั้นครับ” โรมไขความหกระจ่างให้ทั้งสามที่ยังคงมีสีหน้าสงสัย“คะ?” กรรณิกาอุทานเสียงดัง เพราะเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่โรมไม่ได้แจ้งเธอก่อน“ผมอยากให้สิ่งที่ผมรีวิวไปมีคุณภาพที่สุดน่ะครับ”“ร้านอาหารของคุณมีหน้าตาและรสชาติอาหารถูกต้องทุกอย่าง และที่ดีไปกว่านั้นคือใช้เวลาที่เหมาะสม

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่35 มาเยือนร้าน

    เช้าของวันใหม่ในขระที่ฟ้ายังไม่สว่างดี กรรณิการวมถึงเดือนและลูกสาวก็ช่วยกันไปซื้อวัตถุดิบสดใหม่จากตลาดเช้าเพื่อมาเตรียมทำอาหารให้กับนายแบบหนุ่มที่จะเข้ามาในร้านได้ชิม“ป้าเตรียมของสดใส่ตู้เอาไว้เรียบร้อยแล้วนะกระถิน แล้วคุณโรมจะมาประมาณกี่โมงเขาได้บอกรึเปล่า”“บอกว่าจะมา แต่ไม่บอกว่ากี่โมงค่ะ แถมยังบอกว่าไม่ต้องทำอาหารเตรียมเอาไว้ มาถึงแล้วเขาจะสั่งเองค่ะ”“ท่าจะอยากรู้ความรวดเร็วเวลาที่เราทำอาหารสินะ”“คงจะอย่างงั้นค่ะ”“เดี๋ยวจะโชว์ทำทุกเมนูภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมงเลยคอยดู” หญิงสาวร่างอวบอั๋นวัยยี่สิบห้าเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้ามั่นอกมั่นใจความเก่งของตัวเอง“ไม่ใช่ทำต้มยำกุ้งแล้งลืมใส่กุ้งอีกล่ะ วันนี้รับหน้าที่แค่เสริฟก็พอ อย่างแกต้องฝึกอีกเยอะ” แม้เธอจะไม่ใช่เจ้าของร้านแต่เดือนก็ไม่สามารถให้ลูกสาวของเธอทำอาหารให้คนที่มาในวันนี้อยู่ดี ก่อนหน้านี้ลองให้ทดลองงานเป็นแม่ครัวสองวันก็ทำพลาดทั้งสองวัน แล้วไม่ใช่พลาดธรรมดา เมนูต้มยำกุ้งแต่ลืมใส่กุ้งนี่มันคือการผิดพลาดที่ไม่น่าให้อภัย เพราะฉะนั้นช่วงนี้เธอต้องให้ลูกสาวทำหน้าที่เป็นเด็กเสริฟและคอยช่วยงานในครัวนิดๆ หน่อยๆ เท่านั้น“โถ่ แม่ก็...”“เอาน

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status