"Ma, what are you doing here?" gulat na tanong ni Edward sa ina ng biglaan itong pumasok sa opisina n'ya.
"I came to visit you." ginala pa nito ang tingin sa apat na sulok ng opisina n'ya. "so, you've been busy a lot now that you don't have time to visit your parents?" anito sabay upo sa harap na upuan ng table n'ya."I have so many works to do, ma. I didn't have time. Several meetings everyday, bunch of orders that needs to be checked sa site and also may mga papeles pa akong kailangan pirmahan halos araw-araw. I really don't have time na dumaan sa bahay para bumisita." aniya pa dito. Alam naman ng mommy n'ya na hindi siya nagsisinungaling dahil nakikita naman ng ginang sa table nito ang sandamakmak na paper works."I see. Your employees are so responsible and tahimik silang magtrabaho. Habang naglalakad ako sa hallway kanina, ni wala akong narinig na salita mula sakanila at nakikita kong naka focus sila sa mga trabaho nila." kwento ng mommy n'ya sakanya. Well, Edward knows that same as him, his mom is also very strict and all his employees know that kasi bago pa man siya naging presidente at CEO ng kompanya, si daddy n'ya ang namahala doon and they witness how strict the wife is which is his mom."well, that's how I like it. They came here sa office para mag trabaho, hindi para mag chismis. And besides it's work time not break time, the can talk to each other about some random things kapag break time." tugon n'ya sa ina habang binabasa paunti-unti ang nga papeles na nasa table n'ya."I know na sobrang higpit mo sa mga empleyado mo pero hindi ka naman kuripot mag bigay ng sweldo diba?" napatingin si Edward sa mommy n'ya sa tanong n'yang iyon."mom, I may be cruel in handling and making my employee responsible but I'm not greedy of money and you know that. They get what they worked for, malaki ako magpa-sweldo." aniya pa habang tumatawa sa ina. It's true, his employees would agree. Kahit gaano pa siya ka cruel na boss, hindi siya nagkulang when it comes to their sweldo."I know, son, I know. I'm just making sure." nakangiti ang mommy n'ya sakanya."how's dad by the way? milagro at hindi mo siya kasamang pumunta sa opisina ngayon?" tataka n'yang tanong dito."he's out playing golf with his friends and I'm bored sa bahay kaya pinuntahan kita." saad nito."golf? mom, it's broad daylight, sobrang init tapos golf?" nag aalalang aniya sa ina. Nababahala siya sa daddy n'ya lalo na't may high blood iyon."oh don't worry, they're in Baguio. Malamig doon at hindi masyadong mainit ang place na paglalaruan nila ng golf." nakahinga naman ng maluwag si Edward sa sinabi ng mommy n'ya."that's a relief." tugon n'ya dito at napansin ni Edward na tumahimik na ang mommy n'ya at ginagala nalang ang tingin sa apat na sulok ulit ng opisina n'ya."mom, are you okay? kanina ka pa tingin ng tingin sa apat na sulok ng opisina ko." saway n'ya pa sa ina."oh no don't mind me, just do your work there, mukhang sobrang rami eh." sagot pa nito na ikinanoot ng noo nito."what is it, mom?"nagbuntong hininga ang mommy n'ya. "I want to have dinner with you because I miss you but you seem so busy and can't make time for me." nag pout pa ito while giving him a puppy eyes. Yes, his mom is like that kapag silang dalawa lang at walang ibang nakatingin. She's clingy and such a baby mommy."okay, I'll have dinner with you later pero ma, matagal pa ang dinner." tumingin si Edward sa wrist watch n'ya. "it's still three o'clock in the afternoon. You're gonna wait so long here sa opisina ko hanggang dinner time?"ngumiti ng masaya ang mommy n'ya sakanya. "no, I'm gonna go shopping and by the time I came back here, we'll gonna have dinner na." anito pa at napairap nalang si Edward kasi alam n'yang aabot ng mahigit apat na oras ang shopping na gagawin nito."fine, you go shopping na." aniya pa."so it's settled na? we'll gonna have a dinner later after my shopping?" she's asking again to confirm."yes, now go and enjoy shopping kasi tatapusin ko ito bago tayo mag dinner mamaya." pumalakpak ang mommy n'ya sa saya. Minsan nalang kasi siya nakakauwi sa bahay ng mga magulang n'ya para bumisita sa mga ito kasi sobrang busy n'ya kaya ganoon nalang ito katuwa ng pumayag siya.Naglakad na palabas ang mommy n'ya ng may naalala siya. "mom, is the driver still there? gusto mo ihatid na kita sa mall?" pahabol na tanong n'ya dito."nah, the driver is waiting for me downstairs so no need but thank you though." kinindatan siya ng mommy n'ya bago ito tuluyang lumabas ng opisina n'ya dahilan para mapabuntong hininga nalang si Edward.Ginugol ni Edward ang mahigit apat na oras na meron siya bago dumating ang mommy n'ya sa pagbabasa at pag pirma ng mga papeles na meron siya. Kailangan n'yang magmadali kasi ayaw n'yang umalis na hindi n'ya natatapos ang trabaho n'ya at the same time ayaw n'ya ring madaliin iyon dahil napaka importante ng mga papeles na binabasa n'ya.Pagod na pagod si Edward habang nagbabasa at nagpipirma. Sobrag dami at sobrang kakapal ng mga iyon pero kailangan n'yang matapos iyon. He's the boss but he doesn't like leaving his works unfinished within the day. Ayaw n'ya ng ganon. And he needs to read those documents thoroughly because most of them is a contract from their investors and buyers around the world.Matapos ang halos apat na oras, nakahinga ng maluwag si Edward ng matapos siya at wala pa ang mommy n'ya. That just means that he could still clean his table. Nagsimula ng mag-ayos ang binata ng table n'ya kasi ayaw n'ya rin ng makalat."Barbara, I'm done with all the papers, you can come here na and keep it." sabi n'ya sa intercom n'ya at hindi nagtagal ay pumasok na ang sekretarya n'ya para kunin lahat ng iyon."sir, your mom is already here na po, she's asking if you're ready na daw?" napataas ng dalawang kilay si Edward dahil pwede namang pumasok ang mommy n'ya sa loob."bakit hindi siya pumasok nalang? kanina pa ba siya nakabalik?" tanong n'ya sa sekretarya n'ya.umiling-iling ito. "just a minute after you called me, sir." tugon pa nito. "doon nalang daw siya maghihintay sa labas sir kasi baka hindi kapa raw tapos at minadali mo ang trabaho mo para lang masamahan siya." dagdag pa nito."tell her na palabas na ako." tumango ang sekretarya n'ya sakanya at lumabas na ng opisina n'ya.Inayos lang konti ni Edward ang kanyang suot na hindi naman nagusot dahil nakaupo lang naman siya buong maghapon at lumabas na ng opisina n'ya.Nakangiti ang mommy n'ya habang nakaupong naghihintah sakanya sa chair malapit sa table ng sekretarya n'ya."you're done with all your work? minadali mo ba dahil alam mong may dinner tayo? did I pressure you?" sunod-sunod na tanong nito."mom, I was not pressured at hindi ko minadali dahil sa dinner natin. I finished it agad kasi I'm cool and handsome." biro n'ya sa ina. Ayaw n'yang sabihin sa ina na minadali n'ya iyon dahil magi-guilty ang mommy n'ya and besides, minadali n'ya pero sinuri at binasa n'ya ng maayos ang mga iyon."anong connect ng handsome sa paperworks mo?" takang tanong nito."wala, may masabi lang." nagtawanan silang mag ina habang sumakay na sa elevator."Mom, can we not talk about that?" saway ni Edward sa ina n'ya."why not? I mean, Edward you're not getting any younger. Mag settle down kana kaya." ani ng mommy n'ya at napapairap nalang si Edward habang nakatingin sa pagkain n'ya."I'm just thirty years old, mom." sabi n'ya pa dito."so? akala mo ba bata iyang thirty years old? pasalamat ka nga hindi kita siniset ng blind date diyan sa kung sino-sino lang kasi gusto ko yung ikaw mismo ang pipili ng babae na gusto mong para sayo." napabuntong hininga si Edward dito."hindi rin naman ako papayag kahit mag set ka ng ilang blind dates for me and mom you're not Anthony's mom para maisipang i-set ako ng blind date." aniya pa."konti nalang baka maging katulad na ako ng mommy ni Anthony." biro ng mommy n'ya na hindi matutuwa si Edward kung totohanin ito ng mommy n'ya."bakit ba pinipilit n'yo kaming mag asawa na?" curious talaga si Edward sa rason na meron sila dahil halos lahat ng mga magulang ng mga kaibigan n'ya ay pinipilit na ang mga i
"I wanna go home." bulong ni Edward kay Luke habang naglalakad sila papunta sa kaibigan nito na nag iinuman sa isang sulok sa gay bar."saglit, kakarating mo lang eh, ni hindi ko pa nga nakakausap ang kaibigan ko. Saglit lang, para ka namang kakatayin diyan." saway pa sakanya nito."hindi ba? kung tingnan ako ng iba dito para talaga akong kakatayin ng buhay sa kama ng mga ito." and he was not being boastful or even joking, he is telling the truth. Luke is a one fine gay man but they know he's gay. Kaka-kita lang nila kay Edward and they know that he's a man so it's like a delicious dessert for them."akong bahala sayo, ano ka ba." anito pa saka siya hinawakan sa beywang na ikinabigla naman ni Edward."You like me now? Luke, ipapaalala ko lang sayo, hindi ako pumapatol sa kaibigan and you're not my type." sabi n'ya dito na ikinairap ng mata ng kaibigan."shut up, I'm holding your waist para hindi ka lapitan ng mga yan. They will think that you're my boyfriend and now you're off limits.
"Hello? what is it?" as usual, sobrang strikto na naman ng boses ni Edward habang kausap nito ang kaibigan na si Luke.Nasa opisina ito ngayon at maraming ginagawa ng may biglang tumawag sakanya. "chill..." sabay hagikhik pa nito. "so this is what Anthony's talking about? your strict voice kapag nasa opisina ka. Wow, I can't believe na iisang tao lang ang kausap ko. Sa tono ng pananalita mo para mo na akong papatayin." sabay tawa ulit nito at napailing-iling nalang si Edward dito."what is it nga? papasamahin mo na naman ako sa gay bar mamayang gabi?" aniya sa mahinang boses at tumatawa ng bahagya."what? no, of course not. Tapos na ako diyan, wala na akong kailangan sayo pero ikaw, ikaw ang may kailangan sa'kin." proud na proud pa nitong sabi at si Edward naman ay nakakunot lang ang noo."wala akong kailangan sayo, imbento ka ng kwento diyan." naka-kunot parin ang noo ni Edward habang sinasabi iyon."well, you said that I owe you something kasi sinamahan mo ako kagabi diba kahit aya
NAGTATATAKBO si Brea palabas sa opisina ng binata matapos n'ya itong sampalin sa mukha. Hinihingal na ang dalaga pero wala siyang planong tumigil hangga't hindi siya nakakalabas sa building na iyon. Nandidiri siya sa sarili n'ya. Hinayaan n'ya itong halikan siya, she even touched him.Pagkalabas ng dalaga sa building na iyon, agad siyang pumara ng taxi at dali-daling pumasok sa loob at sinabi agad sa driver anv address na pupuntahan n'ya. Doon lang siya nakahinga ng maluwag, doon lang n'ya naisipang magpahinga. She still can't believe what happened, all this time her client was her ex boyfriend who cheated on her? Paanong hindi siya nito namukaan at paanong hindi n'ya ito namukaan agad kahit pa may masquerade mask silang dalawa? Well, it's been seven long years and maraming nagbago kaya bihirang mamukaan agad."It's been seven years, hindi talaga mamumukaan." mahinang aniya sa sarili at malalim na nagbuntong hininga.Napahawak nalang si Brea sa may bintana ng taxi na para bang hinang-
"Nasaan siya?" tanong n'ya kaagad sa kapatid ng makarating na sila sa hospital."dito, ate." anito pa at pagkarating ng dalaga doon, nakita n'yang chine-check ng mga doctor si Mark at sa gilid ng mga ito ay yung may mabuting loob nilang kapit bahay na pinagbabantay n'ya sa mga kapatid n'ya tuwing may trabaho siya sa gabi."Doc, kamusta po ang kapatid ko?" tanong n'ya kaagad sa doctor na kinakabahan parin."we'll run some tests pa sakanya. Malalaman natin mamaya kung anong sanhi ng mataas at pabalik-balik na lagnat n'ya." sagot naman nito dahilan para mapaupo si Emily sa upuan."Doc, sa tingin n'yo po bakit po ang taas ng lagnat ng kapatid ko?" tanong pa ulit ni Brea sa doktor."There's a lot of reason kung bakit pabalik-balik at tumataas ang lagnat ng isang tao and I can't say anything to you unless malaman natin ang resulta ng mga tests n'ya. You have to wait for now but naagapan na namin ang lagnat n'ya at nagpapahinga na siya ngayon." tugon ng doctor sakanya at napatingin nalang si
"Mama M, anong ginagawa n'yo po dito?" tanong ng dalaga sa manager nila ng makita n'ya itong nasa hospital at nakasilip sa kwarto ng kapatid n'ya."ba't ka andyan? wala ka pala sa loob?" tawang tugon pa nito."wala po, galing akong labas kasi bumili akong pagkain. Ikaw po, anong ginagawa mo po dito at nakasilip ka pa sa loob ng kwarto ng kapatid ko?" takang tanong n'ya sa manager nila."First of all, andito ako para magpaabot ng tulong." sabay abot sakanya ng sobre na may lamang Pera at laking pasalamat na ni Brea doon. "maraming salamat po pero paano nyo po nalaman ang nangyari sa kapatid ko?" aniya pa."tinatawagan kita kasi may kailangan ako sayo pero hindi ka sumasagot, pati si Kristen hindi ka ma-contanct kaya pinuntahan kita sa bahay mo at wala din akong nadatnang tao doon kasi apparently nasa skwelahan ang mga kapatid mo at ikaw daw ay nandito sa hospital at binabantayan ang kapatid mong ooperahan mamaya. Kaya pinuntahan kita dito." tugon pa nito."bakit po? tungkol po ba ito s
"Ate, kumain kana ba?" tanong kaagad ng kapatid n'yang si Breanna sakanya pagkarating nito sa hospital."tapos na, kanina pa, alas onse na kaya." birong tugon naman ni Brea sa kapatid."eh kasi kilala kita. Hindi ka kumakain kapag stress ka and I know you're stress right now. Nagdala ako ng paborito mong pagkain, Takoyaki." anito sabay ngiti pa sakanya at napangiti naman din si Brea pabalik dito. Malas man siya mga magulang nila pero sa mga kapatid n'ya, sobrang swerte n'ya."salamat, ang tagal ko ng hindi nakakakain n'yan." tugon n'ya naman at kinuha ang plastic na may lamang takoyaki sa kapatid."kanina pa ba nagsimula ang operasyon ni Mark?" tanong nito. Nasa kwarto sila ni Mark naghihintay at wala pang isang oras ng kinuha ito ng mga doktor para nagsimula na ang operasyon nila."wala pang isang oras. Teka, diba nurse ka, ilang oras mag opera kapag benign brain tumor?" aniya pa sa kapatid."regular craniotomy lang naman yung operation n'ya diba so it would take just 3-5 hours lang.
"Ate, gising, andito na si Mark." yugyog sakanya ng kapatid at napabalikwas naman ng bangon si Emily nang makitang dala-dala na ng mga doktor ang kapatid n'ya na ngayo'y naka benda ang ulo at tulog na tulog."Ms. Gonzalez, the operation went well and right now, hihintayin nalang natin na magising si Mark. Few hours from now magigising na siya." nakangiting ani ng doktor sakanya kaya napanatag naman si Brea."Doc, kailan po pwedeng simulan ang chemotherapy n'ya?" tanong n'ya pa sa doktor bago ito tuluyang makaalis sa kwarto ni Mark."as soon as possible. Probably few days from now kapag okay na okay na yung brain n'ya from the surgery." napatango naman si Brea sa sinabi."sige po, thank you po doc." aniya pa at nginitian siya ng doktor saka naman ito umalis na sa harapan nila."Anong oras na pala?" baling na tanong naman n'ya sa kapatid na ngayo'y nakaupo na sa tabi ng kapatid n'ya."Alas kwatro na po ate." tugon naman nito kaya napabuntong hininga na lamang si Brea at naupo rin sa kab