Chapter 22

"Ang sama mo!" Parang naiinis nyang sabi.

Natataranta naman ako ng nag simula nang tumulo ang luha nya.

"Sana sinabi mo nalang na wala akong kwenta!! Hutangina pinahaba mo pa talaga, ang sakit ng mga sinabi mo sakin Steven sana alam mo."

Sh*t ba't ko ba kase sinabi yon? Ang tanga mo Steven! Ang tanga-tanga mo!! Bakit pinaiyak mo ang babaeng mahal mo!?

Damn! Hindi bagay sakanya ang umiyak, ang katulad ni Trixie na babae ay hindi pinapaiyak dapat minamahal. Ambobo mo Steven!!

"P-Princess s-sorry, nag bibiro lang naman ako."

"Huhuh stop talking Steven, we're not okay, okay!? Di tayo bati! Wag mo akong kausapin, hmp!" Patuloy parin sya sa pag iyak, tinatabunan na nya yong mukha nya.

"S-Sorry na please." Napapaos na yong boses ko, napapaiyak den ako kapag nakikita syang umiiyak pinipigilan ko lang talaga.

"Sa tingin mo ba yong sorry mo sapat ha! Ang sakit kaya nang mga sinabi mong gago ka!" Gago? Ako? Sh*t oo gago ka nga Steven! Tama si Trixie, napaka gago mo!

"Shhh wag ka ng umiyak, di ba