บทที่21 รถไฟสองขบวน

วันต่อมา

หลังเลิกเรียนทุกคนมารวมตัวกันทำงานของชมรม

"เคเดนมึงเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่เหรอ ทำหายเหรอว่ะ กูว่ามึงเพิ่งซื้อนะ" มาร์วินถามมองอย่างแปลกใจ

"ไม่ได้หาย เดลเขวี้ยงทิ้งหน้าจอแตก แล้วก็ไม่รับผิดชอบด้วย" เคเดนพูดให้คนตัวเล็กที่ยืนอยู่ไม่ไกลได้ยิน เดลล่าทำเป็นไม่ได้ยินและไม่สนใจ

"แล้วมึงไปทำอะไรน้องเขาละ?" มาร์วินถามต่อยิ้มๆ

"ทำเยอะเลยล่ะ" เคเดนตอบแต่สายตายังคงจ้องมองไปที่เดลล่าที่คุยกับเจ้าสมุทรอยู่และเจ้าสมุทรเริ่มขยับเข้ามาใกล้คนตัวเล็กของเขา

"......."

"พี่เจ้าสมุทรคะ อันนี้เดลต้องพูด ทั้งหมดเลยใช่ไหมคะ ต้องให้เป๊ะครบทุกประโยคไหมคะ" เดลล่าดูสคริปต์ที่รุ่นพี่ทำมาให้เธอพูดแล้วสอบถามอีกรอบเพื่อทำความเข้าใจ

"ไม่ต้องเป๊ะก็ได้ครับน้องเดลล่าอ่านแล้วก็ทำความเข้าใจ และพูดตามความเข้าใจก็ได้ครับ ตอนหน้างานอาจจะมีคำถาม คำแซว เราก็เอาตามสถานการณ์ได้เลยครับ"

“เจ้าสมุทรแล้วของพี่ล่ะ” เคเดนเดนเข้าไปใกล้ๆ เดลล่าและยืนแทบจะชิดตัวเธอ เหมือนแสดงความเป็นเจ้าของ

"ขอพี่เคเดนไม่มีอะไรมากครับ อาจจะมีพูดกับน้องๆ ในงานนิดหน่อย แล้วก็ถ่ายรูปแจกลายเซ็นครับ ซื้อของในบูทของเราจำนวนกี่บาทๆ เพื่อสมทบทุน เดี๋ยวจะ