บทที่6 ต้องเรียกว่าพี่แม็กซ์เวล

“คุณพี่จะเปลี่ยนตัวเจ้าสาวงั้นเหรอคะ”คุณหญิงพรพิมลพูดด้วยน้ำเสียงตระหนกตกใจ ขึ้นมาอย่างมากเมื่อฟังสิ่งที่สามีเอ่ยบอก

“ใช่เพราะคัพเค้กหน้าเหมือนโดนัทมาก แทบจะแยกกันไม่ออก ไม่มีใครรู้หรอกเชื่อผมสิ บ้านโน้นก็ไม่มีใครสงสัยอะไรหรอก เราไม่มีวิธีไหนที่จะแก้ไขปัญหาได้ดีเท่าวิธีที่ผมพูดแล้วนะคุณหญิง เรายกเลิกการหมั้นครั้งนี้ไม่ได้ คุณหญิงก็รู้”

“แต่คุณพี่กำลังจะให้เด็กคนนั้นมาแทนลูกของเรานะคะ โดนัทยังไงก็แตกต่างจากเด็กที่ถูกเลี้ยงมาแบบบ้านนอกคอกนาแบบนั้นอยู่ดี คุณพี่ไม่คิดบ้างเหรอคะว่าคนอื่นจะดูออก แล้วก็อีกอย่างถ้าเด็กคัพเค้กอะไรนั่นเกิดมักใหญ่ใฝ่สูงอยากได้แม็กซ์เวลขึ้นมาจริงๆ ละคะคุณพี่ ฉันจะทำยังไง แม็กซ์เวลต้องเป็นของโดนัทนะคะ”

“คุณหญิงตอนนี้จะใครมันสำคัญตรงไหน เอาเป็นว่ามาช่วยกันคิดดีกว่าไหมว่าทำยังไงจะให้คัพเค้กยอมหมั้นแทนโดนัท อันนี้สำคัญกว่าไหม”

“เอาเงินฟาดไปสิคะ ไม่เห็นจะยากอะไร”

“มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก”

“งั้นคุณพี่ให้ฉันเป็นคนจัดการเรื่องนี้เองไหมคะ ฉันจะทำให้มันง่ายเอง ในเมื่อคุณพี่ก็ลงทุนไปพอสมควรแล้วกว่าจะได้ตัวเด็กนั่นมา”

“คุณหญิงจะทำอะไร”

“พรุ่งนี้คุณพี่ก็รู้ค่ะ คัพเค้กต้องยอม เชื่อฉันเถอะ”

เช้าวันต่อมา D Day ก่อนวันหมั้นหนึ่งวัน

คัพเค้กเดินตามแม่บ้าน มาพบคุณหญิงพรพิมล ตามคำสั่งของเธอ ด้วยความประหม่าปนเกรงกลัวอยู่ไม่ใช่น้อย

ก๊อกๆ

“เข้ามา” เสียงตอบรับดังออกมาจากภายในห้องนั้นยิ่งทำให้คัพเค้กรู้สึกหวาดหวั่น แม่บ้านเปิดประตูให้เธอเดินเข้าไป

คุณหญิงพรพิมลสังเกตร่างสวยที่เดินเข้ามา คัพเค้กงั้นเหรอ ถ้าไม่รู้มาก่อนเธอคงคิดว่าเป็นโดนัท ทำไมเหมือนกันจังเลยนะ

“สวัสดีค่ะ คุณหญิง”

“สวัสดีจ้ะ นั่งสิ”

คัพเค้กนั่งลงตรงเก้าอี้โซฟาตัวเล็ก ก้มหน้างุดไม่กล้ามองสบตาคุณหญิงที่เอาแต่จ้องมองเธอ

“หนูหน้าตาเหมือนพี่โดนัทของเรามากเลยนะ รู้ตัวรึเปล่า”

คัพเค้กยิ้มหวานให้คุณหญิง เมื่อได้ยินคำพูดที่ดูเป็นมิตรของท่าน

“หนูอยากเจอพี่โดนัทมากเลยค่ะ หนูดีใจมากเลยค่ะที่รู้ว่าตัวเองมีพี่สาวฝาแฝด”

“พี่โดนัทก็คงดีใจเหมือนกับหนูนั่นแหละ และต่อไปหนูเรียกฉันว่าคุณแม่นะ เรียกเหมือนพี่โดนัทได้เลย”

“ขอบพระคุณค่ะคุณหญิง”

“คุณพ่อหนูเล่าให้แม่ฟังหมดทุกเรื่องแล้ว รวมถึงเรื่องคุณยายของหนูที่ไม่สบายอยู่ตอนนี้ด้วย คุณพ่อเขาเลยมอบหมายให้แม่ช่วยเป็นธุระดูแล”

คุณหญิงแทนตัวเองกับคัพเค้กว่าแม่ ทำให้คัพเค้กรู้สึกว่าคุณหญิงคงใจดีกับพี่สาวฝาแฝดของเธอจริงๆ คงไม่ได้เป็นแม่เลี้ยงใจร้ายหรอก

“หนูรู้อยู่แล้วใช่ไหมว่าคุณยายของหนูต้องได้รับการผ่าตัดมะเร็งลำไส้ด่วนที่สุด”

“ทราบค่ะ”

“แม่จะช่วย ให้คุณยาย ของหนูได้รับการรักษาจากคุณหมอที่เก่งที่สุด และจะดูแลทุกอย่างจนกว่าท่านจะออกจากโรงพยาบาลและกลับบ้านได้”

“หนูขอบคุณคุณหญิงมากเลยนะคะ ที่เมตตาหนูกับยาย”

“เรียกแม่เถอะจะได้ชิน แม่ยินดีช่วยนะ ถ้าหนูจะยินดีช่วยพ่อของหนูแล้วก็พี่สาวของหนู เรื่องหนึ่ง”

“เรื่องอะไรคะ หนูยินดีช่วยค่ะ”คัพเค้กรีบพูดออกมาอย่างกระตือรือร้น

“ตอนนี้คุณพ่อหนูกำลังตกอยู่ในที่นั่งลำบาก ท่านจึงอยากได้ตำแหน่งนายกอีกหนึ่งสมัย และการที่จะได้ตำแหน่งนั้นมามันมีปัจจัยหลายอย่าง รวมไปถึงการหมั้นของโดนัทกับแม็กซ์เวล ลูกชายคนเดียวของ มหาวิทยาลัย คิงเวลล์”

“พี่โดนัทต้องหมั้นเหรอคะ”

“ใช่จ้ะ โดนัทเขาต้องทำเพื่อคุณพ่อ แต่จู๋ๆ เขาก็ไม่สบายเลยต้องแอบไปรักษาตัวที่เมืองนอก ตอนนี้ยังไงโดนัทก็จะกลับมาหมั้นไม่ทันแน่ๆ และการหมั้นครั้งนี้จะยกเลิกไม่ได้เด็ดขาด เพราะฉะนั้นถือว่าแม่ขอร้อง หนูช่วยเข้าพิธีหมั้นแทนพี่โดนัทหน่อยได้ไหม แม่สัญญาว่าพอพี่เราหายดีกลับมา ทุกอย่างจะจบ หนูก็จะได้อยู่ที่นี่ในฐานะน้องสาวของโดนัท อยู่กันแบบครอบครัวเดียวกันกับพวกเรา”

“แต่เรื่องนี้จะต้องเป็นความลับ ห้ามใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด ตอนนี้หนูก็สวมบทเป็นพี่โดนัทไปก่อน อย่าให้ใครจับได้เด็ดขาดว่าไม่ใช่โดนัท ไม่งั้นทั้งคุณพ่อทั้งพี่สาวเราพังหมดแน่ๆ หนูจะช่วยพวกเราใช่ไหมจ๊ะ”

“คือว่า เอ่อแล้วพี่โดนัทไม่สบายเป็นอะไรเหรอคะ”

“เป็นเนื้องอกน่ะ แต่หนูไม่ต้องตกใจพี่โดนัทจะได้รับการรักษาอย่างดีที่โน้น พอหายดีแล้วจะรีบกลับมา ส่วนหนูอยู่ทางนี้ก็ทำหน้าที่แทนเขาไปก่อน หนูจะช่วยพี่โดนัทใช่ไหม คัพเค้ก”

“ค่ะ หนูจะช่วยค่ะ”

“ดีมากเลยจ้ะ งานหมั้นเราเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว งานจะจัดขึ้นพรุ่งนี้”

“ฮะ คะ พรุ่งนี้เหรอคะ”

“ใช่จ้ะ คุณพ่อของหนูเลยต้องรีบไปหาหนู แต่จะให้พูดตรงๆ ท่านก็กลัวว่า ทางบ้านคุณแม่หนูจะเข้าใจท่านผิดไปมากกว่านี้อีก ท่านอยากไปเจอหนูตลอดนะ อยากจะรับหนูมาอยู่ด้วยตั้งนานแล้ว แต่ก็กลัว ท่านกลัวมากจริงๆ กลัวว่าหนูจะรู้สึกรับไม่ได้ เพราะไม่เคยรับรู้ว่าพ่อยังอยู่ดีมาก่อน แต่พอมาได้คุยกับหนูแบบนี้แล้ว แม่ดีใจนะ ที่หนูเป็นเด็กน่ารักและรู้จักเห็นใจทั้งพี่สาวแล้วก็คุณพ่อแบบนี้”

“หนูยินดีจะตอบแทนค่ะ ที่คุณพ่อแล้วก็คุณหญิง เอ่อ คุณแม่ ช่วยพวกเราไว้มากมายเหมือนกันค่ะ”

“นี่ข้อมูลของทุกคน หนูเอาไปอ่านนะจ๊ะ ของแม็กซ์เวลแล้วก็คนอื่นๆ รอบตัวเขา ที่หนูต้องจำทุกคนให้ได้ อย่าให้มีพิรุธ หนูใช้ของส่วนตัวทุกอย่างของโดนัทได้เลยนะ เสื้อผ้ากระเป๋าทุกอย่าง จะได้แนบเนียน” คุณหญิงให้เลขารวบรวมข้อมูลของทุกคน จัดทำเป็นแฟ้มให้คัพเค้ก

“ค่ะ” คัพเค้กรับข้อมูลเอกสาร ทุกอย่าง มาเปิดดู

แม็กซ์เวล เวลล์ กรณ์พิพัตณ์ คู่หมั้น อายุ 24 เรียนวิศวะเครื่องกล ปี4 สูง187 ลูกครึ่งไทยเยอรมันเขาหล่อมากเหมาะสมกับพี่โดนัทของฉันจริงๆ

“คัพเค้กหนูเอาไปอ่านแล้วจำข้อมูลทุกคนด้วยนะ พรุ่งนี้ จะมีช่างมาช่วยแต่งหน้าแต่งตัว แล้วพูดแทนตัวเองกับทุกคนในบ้านว่าโดนัทด้วยนะ งานหมั้นจะจัดขึ้นที่บ้านหลังนี้”

“ค่ะ”

“ไปเถอะจ้ะ พักผ่อนให้เยอะๆ นะพรุ่งนี้หนูต้องสวยที่สุด”

คล้อยหลังคัพเค้ก คุณหญิงพรพิมลยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจกับเด็กหัวอ่อนอย่างคัพเค้ก และการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าของตัวเอง ไม่ลืมที่จะส่งข้อความไปบอกสามีว่าตัวเองได้จัดการเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

ฉันต้องหมั้นกับเขาแทนพี่โดนัทเหรอ พี่แม็กซ์เวลฉันต้องเรียกเขาแบบนั้น แล้วเขาเป็นคนยังไงกันนะ ใจดีรึเปล่า แต่พี่โดนัทสวยขนาดนั้น ยังไงพี่แม็กซ์เวลคงใจดีกับเธอแน่ๆ และตัวฉันที่ต้องเป็นพี่โดนัทเขาก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน พรุ่งนี้เจอกันนะคะพี่แม็กซ์เวล คัพเค้กนั่งดูรูปเขาแล้วอดยิ้มให้ไม่ได้

ด้านแม็กซ์เวล

“พี่บอยพี่แน่ใจนะ ว่าโดนัทตอนนี้อยู่ที่อเมริกา เพราะงานหมั้นพรุ่งนี้แล้วนะพี่ ทำไมทางบ้านท่านรัฐมนตรีถึงยังเงียบ ไม่มีการมาพูดอะไรกับคุณแม่คุณพ่อผมเลย”

“ผมมีรูปยืนยัน ตามที่ให้คุณแม็กซ์เวลดูเลยครับ ยังไงคุณโดนัทตอนนี้ก็อยู่อเมริกาแน่นอนครับ ถ้ามีงานหมั้นเกิดขึ้นพรุ่งนี้จริงๆ คุณแม็กซ์เวลก็คงหมั้นกับคุณโดนัทตัวปลอมแล้วละคะครับ”

“นั้นสินะ ถ้าจะเลื่อนหรือว่าอะไร ก็ควรจะบอกวันนี้สิ ไม่ใช่ไปบอกตอนงานเริ่ม” แม็กซ์เวลพูดกับพี่บอยด้วยสีหน้าครุ่นคิดอย่างหนัก ถ้างานหมั้นนี้ไม่เกิดขึ้นจริงๆ เขาจะรู้สึกมีความสุขมาก

“ใจเย็นๆ เถอะครับคุณแม็กซ์เวล ถ้าไม่มีคุณโดนัท ยังไงงานหมั้นก็ต้องยกเลิกครับ”

“ครับพี่บอย”

มันต้องเป็นแบบนั้นสินะ ในเมื่อโดนัทหนีไปแล้ว จะมีโดนัทสองคนได้ยังไงกัน แม็กซ์เวลขึ้นได้แบบนั้นแล้วรู้สึกโล่งอก พรุ่งนี้ยังไงงานก็ล่ม