My Bad Boy วิศวะคลั่งรักเมียเด็ก

My Bad Boy วิศวะคลั่งรักเมียเด็ก

last updateLast Updated : 2025-12-03
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
36Chapters
3views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“ก็แค่คิดจะจีบเล่น ๆ...แต่กลายเป็นว่าพี่แม่งคลั่งเธอจริง ๆ" จากที่คิดแค่แกล้ง กลับกลายเป็นติด จากที่คิดแค่เล่น กลับกลายเป็นหลงจนโงหัวไม่ขึ้น!”

View More

Chapter 1

มะนาวเปรี้ยวจี้ด

Carmilla leaned back in her office chair, the soft leather creaking beneath her. The phone was cradled between her ear and shoulder as she gazed out the floor-to-ceiling windows. Below, the city pulsed with life, car horns blared, people shouted over the noise of construction, and somewhere in the distance, music drifted from a cafe patio. Normally, the chaos energized her. But today, it felt static.

"I'm telling you, Mia, I'm done. These meetings, these investors... it's like I'm stuck on repeat," she said, rubbing her temple. “I don’t even feel present anymore.”

Mia’s laugh came bright and clear through the phone. “Welcome to adulthood. And hey, it’s not just you, Cam. Even modeling gets exhausting when you're constantly trying to look better than someone two inches taller and five years younger.”

Carmilla smirked. “You're still the best in the game, and you know it.”

“Well, you’re still the most stubborn CEO I know. You just need a break. Maybe a spa weekend—me, you, and some overpriced cocktails?”

“God, that sounds good. Maybe one day soon. Together, like always.”

She glanced at the sleek watch on her wrist. One hour until the investor meeting. She made a mental note to go over the presentation again.

Just as Mia began to respond, a knock interrupted them. Carmilla’s brow furrowed. Sandra, her assistant, knew better than to disturb her during a call unless it was important.

“Hold on, Mia.” She lowered the phone slightly, to respond to her personal assistant. “Come in.” she said.

Sandra stepped inside, her dress code was an office suit. Her face pale, eyes slightly red. Something was wrong.

“Sorry, Miss Carmilla,” she said softly, voice tight. “But there’s an urgent call for you. I wouldn’t have interrupted otherwise.”

Carmilla’s stomach sank a bit. “Mia, I have to go now, something came up. I’ll call you back.”

“Okay, girl. Take care,” Mia replied, concerned creeping into her voice as the line disconnected.

Carmilla turned her attention to Sandra, who looked visibly shaken. “Put it through,” she said, standing.

She walked toward her desk as the phone line clicked over. “This is Carmilla speaking” she said, tone shifting into calm professionalism.

“Carmilla…” a man’s voice said quietly on the other end. She recognized it instantly—her father.

Her heart skipped, her mind being absent a moment. They rarely spoke, and never at work. The silence between them had lasted for years, broken only by short, awkward holiday calls. This moment, she didn't know the words to put, but she let out anyway.

“Yes dad, is everything okay?” she asked, her voice sharp, betraying the dread blooming in her chest.

“It’s Julian,” he said. Then a pause. “He’s… he’s dead.”

The words hit like a truck. She pulled the phone away from her ear because those words were sharp. She then returned the phone back as if ready to talk.

“No,” she whispered, almost instinctively.

“I’m sorry. He was found yesterday. Gunshot wound. The police believe it was deliberate. They’re still investigating.”

Carmilla’s legs weakened. She sat slowly, hand gripping the edge of the desk. “Julian…” she breathed.

Her twin. Her partner-in-crime. Her mirror.

Despite the fractured relationship she had with the rest of her family, Julian had always been the exception, the bridge she could still walk on. He made the past feel less heavy.

“How did this happen? How's mom doing?” she asked, her voice cracking.

“ Since the news, she hasn't been out of her room. But I need you to come home, Carmilla. I know things between us… haven’t been good. But maybe this—maybe we can fix things.”

She said nothing for a moment. Her eyes locked on the city beyond her office window.

“I’ll make the arrangements for my return but this is only for my brother sake” she said finally, steadying her voice. “I’m coming home.”

“That is all I need from you at this moment” His voice broke. Then the line went dead.

Carmilla sat there, the silence pressing in. Grief clawed at her chest, but she kept it caged. Not now. Not here.

The door creaked open again. Sandra approached carefully, her own eyes glossy. “I’m so sorry,” she said softly. “Is there anything I can do?”

Carmilla turned, her composure slipping just enough to show her reddened eyes.

“Yes,” she said after a beat. “Cancel everything for the rest of the day. Reschedule the investor meeting. Tell them I’m handling a family emergency and will follow up when I return.”

Sandra nodded. “Of course. And Mia?”

“She’s probably in a shoot. Contact her manager. Let her know what happened. She’ll want to hear it sooner rather than later.”

“I’ll take care of it.” Sandra paused. “Should I arrange your travel?”

“Yes. The earliest flight. And Sandra…” Carmilla hesitated. “While I’m gone, you’re in charge. Handle what you can, but leave the big decisions. I won’t be working remotely. I need to be there. Fully.”

“I understand,” Sandra said gently. “And I’ll make sure everything runs smoothly.”

“Thank you.”

Sandra stepped out quietly, leaving Carmilla alone.

She turned back to the window, but the view no longer held its usual charm. Everything looked different now. Distant. Cold.

Her thoughts wandered back to Julian—his laugh, his wild ideas, how he always had her back when no one else did. He was her twin, her better half, the only family member who had never turned his back on her.

“Why now?” she whispered. “Julian, why did you have to go?”

She leaned forward, resting her elbows on the desk, her head in her hands.

And for the first time in years, Carmilla let herself cry.

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters
No Comments
36 Chapters
มะนาวเปรี้ยวจี้ด
@ผับ YU"แฮปปี้เบิดเดย์ ทูยู ~~ 🎶🎶🎶“สุขสันต์วันแก่ค่าาา! ขอให้มีผัวหล่อ รวย แซ่บ แบบไม่ต้องแย่งกับใคร!” : พิ้งค์พลอย“เออ ขอให้ปีนี้ได้ผัวสักที จะได้ไม่ต้องชวนกูออกมาแดกเหล้าทุกคืน!” : พริกแกง"ขอให้มึงเสียตัว ได้ผัวเร็วๆ จัดหนักจัดเต็มทุกคืน สละบัลลังก์คานทองทิ้งสักทีเถิด สาธุ ! : ดาด้ายกมือไหว้เหนือหัวตัวเอง “เดี๋ยว!!! มึงพูดอะไรของมึงอีดาด้า!!!” ฉันหันไปมองดาด้าที่ตอนนี้มันทำหน้าทำตาแบะปากมองบนใส่ฉัน สวัสดี ฉันชื่อ มะนาว เรียนนิเทศศาสตร์ปีสอง มีเพื่อนสนิทสามคน สถานะมีผัวกันทุกคน รวมถึงดาด้าเพื่อนสาวของฉันด้วย เห็นทีจะมีแต่ฉันเท่านั้นแหละที่ครองโสดมานานจนต้องมีบัลลังก์คานทองเอาไว้เป็นสโลแกนประจำตัว และวันนี้ก็เป็นวันเกิดครบรอบยี่สิบปีของฉัน พวกมันเลยช่วยกันอวยพรกันยกใหญ่ "พวกมึงเนี้ยนะ วันๆจ้องแต่จะหาผัวให้กู“กูแค่กลัวว่าของมึงมันจะขึ้นราซะก่อน ถามจริงมึงไม่เงี่ย_บ้างเลยเหรอวะ ! : พริกแกง"ไม่อ่ะ กูอยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว สวย รวย ไม่จำเป็นต้องมีผัวก็ได้ค่ะ"ฮัลโหลชะนี! โลกทุกวันนี้มันเปลี่ยนไปแล้วค่ะ มึงไม่จำเป็นต้องมีรักแท้ก่อนมีเซ็กส์ก็ได้ ถ้ากูมีเบ้าหน้าฟ้าประทานแบบมึง
last updateLast Updated : 2025-11-28
Read more
ผีเห็นผี
@ชั้นสองของผับ ห้อง VIP"มอง...มึงมองอะไรขนาดนั้นวะ" ขุนศึกเอ่ยขึ้นขณะกำลังเทเหล้าลงแก้วให้ตัวเอง"จะอะไรซะอีก มันก็กำลังมองเมียมันอยู่อะดิ" จอมทัพเอ่ยพร้อมกับกระดกเหล้าที่ถืออยู่ในมือเข้าปาก"กูหมายถึงมึง ไม่ได้หมายถึงไอ้เสือ" ขุนศึกเอ่ยขึ้นอีกครั้ง“เปล่า ก็แค่มองไปเรื่อย” จอมทัพ หนุ่มหล่อคณะวิศวะ เจ้าของฉายา หล่อร้าย เขาขยับตัวพิงโซฟานุ่มในโซนวีไอพี สายตาคมกริบมองตามอย่างไม่เร่งรีบ ท่าทางนิ่งเย็น ราวกับไม่สนใจ แต่จริง ๆ แล้วทุกมุมสายตาของเขากำลังเก็บรายละเอียด โดยเฉพาะ “ผู้หญิงคนนั้น” เสื้อเปิดหลังสีเขียวเลม่อน กระโปรงสั้นจนเกือบจะเป็นแค่ผ้าเช็ดหน้า ขาเรียวยาว ผิวเนียนสว่างจัด แถมยังมีความมั่นใจชนิดที่เดินเฉิดฉายอยู่กลางฝูงชนเหมือนตัวเองเป็นนางพญา แต่สิ่งที่สะดุดสายตาเขาที่สุด...ไม่ใช่หุ่น ไม่ใช่หน้า ไม่ใช่ผิว แต่มันคือ “แววตา” คู่นั้น แววตาที่กล้าชน สะบัดเชิด และไม่เคยหลบให้ใคร"ก็เห็นอยู่ว่ามึงกำลังมองน้องนาว" : ขุนศึก"ทำไม มึงสนใจเหรอ" : เสือใต้ที่กำลังพูดกับจอมทัพแต่สายตากลับไม่มองมาที่เขา เอาแต่จ้องมองไปที่พิ้งค์พลอย อดีตเมียลับที่ตอนนี้กลายมาเป็นเมียสุดที่รักของเขาไปแล้ว
last updateLast Updated : 2025-11-28
Read more
หมาหยอกไก่
@หนึ่งชั่วโมงต่อมาบทสนทนาระหว่างเขาและมะนาวเปลี่ยนจากหยอกล้อเป็นพูดคุยจริงจัง เขารู้ว่าเธอเรียนเก่ง ฉลาด และไม่ชอบคนหลงตัวเอง เธอพูดเร็วแต่ชัดเจน พูดตรงแบบไม่แคร์ว่าคนฟังจะรับได้ไหม และจอมทัพชอบแบบนี้อย่างบอกไม่ถูก เธอไม่เคยก้มหัวให้เขา ไม่เล่นตัว แต่ก็ไม่อ่อนให้ใครง่าย ๆ คำพูดคำจาแพรวพราวเต็มไปด้วยเล่ห์กล“อยู่ห่างๆมันบ้างก็ดีนะน้อง ไอ้นี่มันตัวอันตราย” เสียงขุนศึกดังขึ้น พร้อมกับเดินเข้ามาในห้องวีไอพีพร้อมกับพริกแกงที่ตอนนี้ทำหน้างิกหน้างออยู่“เงียบไปเลยมึงอ่ะ กูกำลังทำภารกิจจีบเมียอยู่”มะนาวหัวเราะลั่น พร้อมพูดสวน “เมียบ้าอะไรกัน พี่พึ่งจะบอกว่าจะจีบหนูยังไม่ถึงชั่วโมงเลยนะ”“แต่ใจพี่มันอยากคบกับหนูแล้วอ่ะ”“อยากคบกับหนู หรือตอนนี้เงี่ย_อยากมีอะไรกับใครก็ได้กันแน่คะ”"โห..น้อง....พูดตรงไม่มีเลี้ยวเลยนะครับ" ขุนศึกหัวเราะออกมาอย่างพอใจ คนอย่างไอ้ทัพมันต้องเจอแบบนี้ ตรงๆ แรงๆ แบบมะนาว นี่แค่เริ่ม ขืนมันยังสู้ต่ออีกหน่อยมันคงจะเจอดีกว่านี้แน่“เออ..ตรงๆแบบนี้แหละพี่ชอบ” มะนาวยิ้มบางๆ ก็จะส่ายหน้าเบาๆ ไม่ถือสารุ่นพี่ที่รู้จักกันมานาน ก็รู้ว่าเขาแค่หยอก เธอเองก็แค่หยอกกลับเท่านั้นเ
last updateLast Updated : 2025-11-28
Read more
แฟนทดลอง
@เช้าวันต่อมาแสงแดดยามเช้าสาดผ่านผ้าม่านสีขาวบางๆ เข้ามาในห้อง มะนาวรู้สึกปวดหัวตุบๆ เหมือนมีใครเอาค้อนมาตีหัว เธอครางเบาๆ พร้อมพลิกตัวอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง...นุ่ม อุ่น...และหายใจถี่อยู่ใกล้ๆ"...!!"ดวงตากลมเบิกกว้าง เมื่อพบว่าเธอนอนอยู่บนเตียงในสภาพเสื้อยืดตัวโคร่ง กับ...ใครบางคนที่นอนข้างๆ"กรี๊ดดดด!!"เธอกรีดร้องสุดเสียงก่อนจะลุกพรวดขึ้นมานั่ง จ้องคนข้างๆ ที่นอนตะแคงหันมามองด้วยสายตาขี้เล่น"มะ...มาอยู่ตรงนี้ได้ไงวะ ?""ใจเย็นสิครับเมีย เดี๋ยวข้างห้องได้ยินนะ"จอมทัพพูดหน้าตาย พลิกตัวมานอนหงายแล้วกอดแขนหนุนหัวราวกับสบายใจไร้กังวลสุดๆ"เพี๊ยะ!! "โอ๊ย" ฝ่ามือเล็กฟาดเข้าไปจังๆ ที่แก้มหนาของเขา จนจอมทัพเองถึงกับหน้าสั่น"อะไรกันครับ ตื่นมาก็ตบพี่เลย""ไอ้พี่ทัพ!! ฉันไม่ได้เมาจนลืมสตินะเว้ย! บอกมานะ ว่าพี่ทำอะไรฉัน!!"มะนาวตะโกนลั่น ดวงตาแดงก่ำด้วยความตกใจและความโกรธ มือยกขึ้นกอดอกแน่น ราวกับปกป้องตัวเองไว้ จอมทัพยกมือแตะแก้มตัวเองเบาๆ แล้วแสยะยิ้ม ไม่โกรธเลยที่โดนตบ แต่เขากลับชอบใจมากกว่า"โห...ตื่นมายังไม่ทันสวัสดีผัวเลย ตบก่อนเลยเหรอครับ""พี่ไม่ได้เป็นผัวฉั
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
ปิดด้วยปาก
@มหาวิทยาลัย"เป็นไรวะ ทำหน้าอย่างกับเบื่อโลก" : พริกแกง"เออ กูโคตรเบื่อเลยว่ะ แม่ง !โลกนี้มันช่างโหดร้ายกับกูเกินไปแล้ว"อะไรของมึง ตึงแต่เช้าเลย มีเรื่องอะไร ไหนเล่ามาซิ" : พิ้งค์พลอย"กูก็อยากจะเล่านะ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง กูโคตรอึดอัด เฮ้อ !" มะนาวถอนหายใจยาวพรืด ก่อนจะนั่งหน้างอ เอาปลายคางเชยขอบโต๊ะเอาไว้"มาแล้วค่าาาชะนี......" ดาด้าเดินเข้ามาพร้อมกับขนมเต็มไม้เต็มมือ"มาสักทีนะมึง กูนึกว่ามึงโดนฆ่าหมกป่าไปแล้ว" : พริกแกง"เออน่า มึงอย่าบ่นเป็นป้าข้างบ้านกูหน่อยเลย มากินขนมนี่มา" ดาด้า"เกิดใจดีอะไรขึ้นมา ถึงได้ซื้อขนมมาฝากพวกกูเยอะแยะขนาดนี้ จะว่าไปขนมพวกนี้ มีแต่ของที่กูชอบทั้งนั้น มึงนี่สมกับเป็นเพื่อนรักกูจริงๆ รู้ใจไปทุกอย่าง" มะนาวแกะซองขนมขบเคี้ยว กำลังหยิบมันเข้าปาก แต่ต้องหยุดชะงัก เมื่อชื่อของใครบางคนดังเข้ามาในหู"ไม่ใช่ของกูค่า ของพี่จอมทัพ พี่เขาฝากมาให้มึง" ดาด้า"แค๊กๆๆๆ" มะนาวสำลักทันทีที่ได้ยินชื่อของใครบางคน"ฝากมาให้อีนาว ? : พริกแกงย้ำอีกทีเผื่อฟังผิด ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นมะนาวกับพี่จอมทัพคุยกันเลยสักครั้ง"เออ กูก็ถามย้ำนะ แต่พี่เขาบอกฝากให้น้องนาว" ดาด้าพ
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
แค่หมาหยอกไก่
จอมทัพหัวเราะอย่างพึงพอใจ ยิ่งเธอทำหน้าดุใส่เขา เขายิ่งชอบใจใหญ่ บางทีก็อดคิดไม่ได้ หรือเขาเองจะเป็นพวกโรคจิตอย่างที่เธอว่าจริงๆ แค่เห็นเธออารมณ์เสียใส่ เขาเองรู้สึกชอบใจมากเป็นพิเศษ“ตกลงมึงคบกันจริงดิ?” ขุนศึกถามย้ำเมื่อไอ้เพื่อนตัวดี ที่ครองสถานะโสดแต่ไม่สดมานานกว่าสิบปี ยืนยันสถานะกับเพื่อนเมีย“เออ”“ไม่อยากจะเชื่อ เพย์บอยอย่างมึงเนี้ยนะจะมีแฟน“ เสือใต้พูดขึ้น เป็นเพื่อนกันมานาน เห็นมันเอาใครต่อใครไปเรื่อย แต่ไม่เคยให้สถานะเลยสักคน พอคำว่าแฟนออกจากปากคนเจ้าชู้แบบมัน เลยไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่”ทำไม ? ขนาดพวกมึงยังมีได้ แล้วกูจะมีบ้างไม่ได้เลยหรือไง“”มีน่ะมีได้ แต่มึงอ่ะแน่ใจแค่ไหนที่จะคบกับน้องนาว“ : ขุนศึก”นั่นสิคะ พี่ออกจะเปลืองตัวกับผู้หญิงไปทั่ว จะมาคบกับเพื่อนหนู ไว้ใจได้ป่ะเนี้ย“ : พริกแกง”มึงสองคนผัวเมียนี่นะ มันเหมาะสมกันอย่างกับกิ่งทองใบหยก” จอมทัพชี้หน้าขุนศึกกับพริกแกงอย่างคาดโทษ ผัวเมียคู่นี้มันเข้ากันดีเป็นปี่เป็นขุ่ย ขยันจับผิดเสียจริง“คนมันมั่ว พอบอกว่ามีแฟนก็เลยไม่มีใครเชื่อไง ทำตัวเองทั้งนั้น” มะนาวพูดลอยๆออกมา ไม่มองหน้าใคร แต่นั่นก็พอจะทำให้ทุกคนรู้แล้วว่าเธ
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
ของยากที่อยากหยอกเล่นๆ
@อีกด้านของมุมหนึ่งในผับเสียงดนตรียังคงกระแทกจังหวะหนักแน่นต่อเนื่อง แสงไฟสีฟ้าสลับม่วงวิ่งวนไปตามพื้นผับ ตรงมุมหนึ่ง...มะนาวนั่งอยู่กับเพื่อนๆ ผมยาวสีน้ำตาลอ่อนสะบัดเล็กน้อยตามแรงลมจากพัดลมเพดาน ใบหน้าสวยที่มักเก็บสีหน้าเรียบนิ่ง ตอนนี้กลับดูตึงเครียด คิ้วเรียวย่นเข้าหากัน ดวงตากลมโตฉายแววขุ่นเคืองอย่างชัดเจน ริมฝีปากเม้มแน่น ก่อนที่จะได้ยินเสียงเพื่อนรักหลุดคำสบถออกมาอย่างหงุดหงิดปนผิดหวัง“ไอ้เหี้ยเอ่ย โตเป็นควายเสือกแยกแยะดีชั่วไม่ออก” : พริกแกง“กูว่าละ คนอย่างพี่ทัพนะเหรอ จะอยากมีแฟน เล่นควงสาวไม่ซ้ำหน้า แต่ละคืนนอนกับใครบ้าง ไม่รู้จำหน้าได้หรือเปล่า” : พิ้งค์พลอย“โห…หน้าตาอย่างหล่อ แต่เสือกเลว เสียดายอ่ะ อุตส่าห์ให้สามผ่าน” : ดาด้า กลอกตา ก่อนจะหัวเราะ หึ ในลำคอด้วยความสมเพชเสียงทุกคนไม่ได้ดังนัก แต่ก็ดังพอจะให้คนในกลุ่มได้ยินกันเอง โดยเฉพาะ มะนาว ที่ยังคงนิ่ง สายตาจับจ้องไปที่แผ่นหลังกว้างของคนที่พูดว่าเธอเป็น “ของยากที่อยากหยอกเล่นๆ”“ไงมึง พอได้ยินไอ้พี่ทัพพูดแบบนั้น ถึงกับเงียบไปเลยเหรอ มึงอย่าบอกนะว่ามึงชอบเขาแล้ว” : พริกแกงเลิกคิ้วถามเสียงเรียบ“ชอบเหี้ยอะไรล่ะ กูกำลัง
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
ยัยตัวแสบ
@หนึ่งชั่วโมงต่อมา💬 Jomtub : มาถึงแล้วครับ คนสวยนั่งตรงไหน?💬 Manow : นั่งอยู่ในใจพี่ทัพไงคะ ไม่เห็นหนูเหรอ💬 Jomtub : ยั่วเก่งจริง อย่าให้เจอตัว💬 Manow : เจอแล้วจะทำไมคะ จะตีก้นหนูหรือไง💬 Jomtub : ครับ จะตีให้ก้นลายเลยคอยดู เอาจริง หนูอยู่ตรงไหน พี่อยู่โซนวีไอพี💬 Manow : หนูอยู่โซนบีค่ะ โต๊ะด้านในสุด💬 Jomtub : ให้พี่ไปหา หรือหนูจะมาหาพี่💬 Manow : หนูไปหาพี่ก็ได้ค่ะ เหมือนจะเมาแล้ว มีห้องให้นอนพักยาวๆทั้งคืนไหมคะ💬 Jomtub : มีครับ ขึ้นลิฟต์มาชั้นสาม ห้องอยู่ขวามือ ถ้าน้องมาพี่แถมฟรีบริการดูแลดี 24 ชม.💬 Manow : 555 ชักอยากจะใช้บริการแล้วสิ💬 Jomtub : ยินดีให้บริการมากครับ แล้วที่ว่าแต่งตัวสวย พี่ชักอยากจะเห็นแล้วสิ💬 Manow : ไม่ต้องรีบนะคะ หนูให้พี่ได้ทั้งคืน💬 Jomtub : รอนะ💬 Manow : ค่า (สติ้กเกอรฺ์ส่งจูบ)ดวงตาคมไล่จ้องตัวอักษรบนหน้าจอ มุมปากกระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่ทั้งเจ้าเล่ห์ เย่อหยิ่ง และมีแววอยากเล่นอยากลองอยู่ลึกๆ เขายกยิ้มอย่างเสือที่ได้กลิ่นเลือดจากเหยื่อที่ยั่วกลับ มะนาวคนนี้ดูเหมือนจะไม่ธรรมดาจริงๆ นี่น่ะเหรอที่ใครต่อใครบอกว่ายาก มาถึงตอนนี้เขาอยากจะถา
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บักหล่าค๊าบ..กับโคแก่
@สองวันต่อมา"เมื่อคืนกูเกือบขิต โดนเมียสวดจนเกือบเช้า" : ขุนศึก"กูบอกมึงแล้วว่าให้รีบกลับ มึงก็อีกเดี๋ยวอีกเดี๋ยว เดี๋ยวไปเดี๋ยวมา แม่ง! ฟาดไปตีสี่ อย่าว่าแต่เมียมึงเลย เมื่อคืนกูโดนเนรเทศออกมานอนนอกห้อง ยุงกัดจนตัวลาย เมียกูยังไม่พูดกับกูสักคำเลย เพราะมึงแหละ ทำกูเสียผู้เสียคน" : เสือใต้"เหี้ย เรื่องเลวๆโยนให้กูตลอดเลยนะมึง ทีเมื่อคืนกูไม่เห็นมึงปฏิเสธ" : ขุนศึก"เห้อ !เสียงถอนหายใจหนักๆ ของจอมทัพดังขึ้นท่ามกลางเสียงโต้เถียงหยอกล้อของเพื่อนสองคน ก่อนที่เขาจะนั่งลงอย่างกับคนไร้อารมณ์สุดๆ ทำเอาขุนศึกกับเสือใต้หยุดชะงัก หันมามองเป็นตาเดียวกัน จอมทัพนั่งหน้านิ่ง คิ้วขมวด สายตามองเหม่อเหมือนคนที่โลกถล่มใส่ทั้งใบ ขุนศึกเอื้อมมือสะกิดเบาๆ พร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงกวน ๆ"เฮ้ย... มึงเป็นอะไรวะ ถอนหายใจแต่เช้าเลย" : ขุนศึก"อย่าบอกนะว่าเรื่องน้องมะนาว นี่มึงยังไม่หายหงุดหงิดอีกเหรอ? ผ่านมาเกือบสองวันแล้วนะเว้ย!" : เสือใต้"หรือมึงยังฝังใจอยู่กับสาวสวยที่น้องมะนาวหามาให้?" : ขุนศึก"กวนตีน!" : จอมทัพหันมามองด้วยสายตาหงุดหงิดหนักกว่าเดิม"ฮ่า ฮ่า ฮ่า กูว่าน้องนาวโคตรร้าย แกล้งเอากะเทยมาล่อมึง ฟี
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
ระเบิดเวลา
@2 ชั่วโมงต่อมา“โห~ น้องดีเซลล์ของพี่...ตัวจริงหล่อกว่าในรูปอีกนะคะ” : ดาด้าจ้องมองด็กหนุ่มไม่วางตา“หน้าแบบนี้เรียกเด็กดีไม่ไหวอะค่ะ ต้องเรียกเด็กของพี่จะดูดีกว่า~” : พริกแกงกะพริบตาถี่ๆหยอกล้อหนุ่มรุ่นน้อง“น้องคะ ถ้านั่งอยู่ตรงนี้แล้วใจเต้นแรง บอกพี่ได้นะ เดี๋ยวพี่ปั๊มหัวใจให้ฟรี” : ดาด้าเองไม่ย้อมแพ้ ระหว่างกะเทยกับชะนีใครมันจะหยอดเก่งกว่ากัน“หนุ่มน้อยน่ารักแบบนี้ ระวังโดนพี่ๆ รุมฟัดไม่รู้ตัวนะคะ... พี่กัดเบาๆ ไม่เจ็บหรอก" พริกแกงยิ้มหวานไปให้ ในมือถือแก้วเหล้าไม่วาง“มานี่สิคะเด็กดี...มานั่งใกล้ๆ พี่หน่อย จะได้ยินเสียงหัวใจพี่ชัดๆ” ดาด้า“อะ...เอ่อ...พี่ๆ แซวเกินไปแล้วครับ ผมแค่...มาดื่มเฉยๆ” : ดีเซลล์นั่งเกร็งอยู่ข้างๆมะนาว ตั้งแต่มาถึงโดนพี่สาวหยอดขนมจีบใส่ไม่มีพัก ตัวเขาเองก็ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะพูด หรือจะตอบโต้กับพี่สาวยังไงดี“โอ๊ยยย~ แค่พูดว่า ‘พี่ๆ’ เสียงก็ละมุนจนแทบจะละลายแล้วค่ะ! ตายกูตาย จองวัดให้กูทีอีนาว ตายอย่างสงบศพสีชมพู” ดาด้า"พวกมึงก็เบาๆหน่อย น้องกลัวหมดแล้ว" : มะนาวเอ่ยปรามเพื่อนรัก สองคนนี้มันออกอาการชัดมาก ดีหน่อยที่พิ้งค์พลอยผัวมันโทรตามให้กลับบ้าน ส่วนพริ
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status