Oh my G! hahhaha.. Yanne, ano na?! forda go na ba? hahahha.. salamat po sa inyong lahat!
MARIANNE Hindi ko alam kung bakit ba ako pumayag na isuot pa itong wedding gown ko. Naiinis ako dahil sa araw sana ito ng kasal ko. Pero wala na eh, dapat lang talaga tumuloy ako para hindi maikasal sa iba ang lalaking ‘yon. Malilintikan talaga siya sa akin mamaya. Uunahin ko talaga siyang babarilin kapag nag “I DO” siya sa iba.Dapat ay sa akin lang siya mag-I DO. Ako lang dapat at walang iba. Hindi ko siya bibigyan ng pagkakataon na pumili ng iba. Pagkatapos niya akong buntisin ay magpapakasal siya sa iba.“Pretty, kumalma ka lang. Hindi ka puwedeng magwala agad doon ha,” sabi sa akin ni Libby.“Sa tingin mo talaga ay kaya ko pang kumalma ngayon?” tanong ko sa kaibigan ko.“Opo, alam namin na galit ka na. Alam rin namin na nagpipigil ka lang ng galit mo. Pero tandaan mo, nandoon ang presidente. Anong laban natin sa kanya?” sabi pa ni Gene.“May laban tayo, at kung gugustuhin natin ay baka mawala na siya sa mundong ito.”“Agent ka po, hindi ka kr*minal,” paalala sa akin ni Libby.“A
MARIANNENakakabagot dahil mag-isa lang ako ngayon dito sa bahay. I mean may kasama naman ako pero wala dito ang fiancee ko at wala rin ang mga bata dito. Pumunta sila sa bahay ni Mama Ana. Hinayaan ko na lang dahil alam ko na miss na niya ang mga apo niya.Ang mga kaibigan ko naman ay busy sa kung ano ba ang mga ginagawa nila. Ganito pala mabagot kapag nasa bahay lang. Laging ganito, napansin ko na para bang ang busy nila lagi. Lalo na si Andrew, sobrang busy niya dahil gabi na siya umuuwi. Gusto kong magduda pero alam ko naman na loyal sa akin ang lalaking ‘yon. Subukan lang talaga niya dahil babalian ko siya ng buto.“Baby, parang ang sarap kumain ng singkamas,” kausap ko sa tiyan ko habang nakatambay kami dito sa balcony.Pero saan naman ako bibili? Parang hindi pa naman kasi season ng singkamas ngayon. Ayaw kong mag-isip ng kung ano-ano kaya naman tinawagan ko na si Andrew para siya na ang mag-isip.“Mahal, gusto ko ng singkamas,” sabi ko agad sa kanya.“Singkamas? Saan naman ako
THIRD PERSON POV“Wala na bang ibibilis ang pagmamaneho mo? Ang bagal mo!” galit na sigaw ni Ayra sa driver niya.“Mabilis na po ito, ma’am.”“Bwisit! Mas bilisan mo pa!” sigaw nito.“Ma’am, bakit po hindi niyo na lang harapin ang mga pulis? Kung inosente po kayo ay hindi ka dapat tumakas–”“Shut up! Hindi kita binigyan ng pahintulot na magsalita o magbigay ng opinyon mo!” sigaw niya sa driver niya.“Sorry po–”“Gawin mo ang trabaho mo! Kung gusto mo pang mabuhay ay alam mo dapat kung kailan itikom ang bibig mo!”Mas pinili na lang ng driver niya na manahimik dahil wala naman siyang magagawa lalo na may hawak itong baril. Baka bigla na lang siyang barilin kaya hindi na siya nagbigay pa ng opinyon niya.“What the–”Nagulat si Ayra dahil bigla na lang tumigil ang sasakyan.“May humarang po,” sagot ng driver.“Sagasaan mo!” sigaw niya.“Po?”“I said sagasaan mo!” sigaw niya.“Ma–”Bang..! Putok ng baril.Bigla na lang binaril ni Ayra ang driver niya kaya naman duguan na ito ngayon.“Bwis
MARIANNESafe kaming nakauwi sa bahay. Ngayon ay maluwag na ang pakiramdam ko. Magaan, sobrang gaan. Masaya ako na kahit pa wala na ang daddy ko ay binigyan ni ninong ng oras na makasama namin siya, makausap nami kahit pa alam namin na hindi naman ito sasagot.Alam ko na kahit wala na siya ay naririnig at nakikita niya kami. Alam ko rin na nasa tabi ko lang siya palagi. Masaya ako, sobrang saya ko pero may lungkot rin. Ang lungkot na wala ang daddy ko sa araw ng kasal ko.Pangarap ng bawat babae na makasama ang parents nila sa araw ng kasal nila. Pero hindi ko na ‘yon mararanasan pa. Pero kahit na ganun ay sisikapin ko na maging masaya para maging masaya rin ang daddy ko kung nasaan man siya ngayon.Bukas ay magsisimula na kaming maghanda sa magiging kasal namin. Kung ako nga ang tatanungin ay mas gusto ko sana ang intimate wedding at kaunti lang sana ang mga guest. Pero kasi malaki pala ang pamilya ng asawa ko. Malaki ang angkan nila.So, we decided na papuntahin na silang lahat at b
MAYOR ANDREW ALCANTARIA(CONTINUATION OF FLASHBACK)Hindi naging madali ang pinagdaanan namin dalawa pero masaya ako na ipapakilala ko na siya sa pamilya ko. Wala naman akong pakialam sa magiging opinyon ng ibang tao. Ang tanging mahalaga sa akin ay si Yanne. Ang mahalin niya ay sapat na sa akin.Nagpaalam ako sa kanya na aalis muna ako dahil kailangan kong samahan si daddy. May kailangan lang kasi kaming puntahan at iyon ang ibang kamag-anak namin. Ayaw ko sana pero sabi ni daddy ay maganda na ako ang mismong mag-imbita sa kanila.“Masaya ako na makita na masaya ka, son.” sabi sa akin ni daddy.“Thank you, dad.”“In love na in love ka talaga kay Yanne,” natatawa na sabi niya.“Opo, sobra po, daddy. Kahit pa nakakatakot siya ay mahal ko siya. Parang ikaw, mahal na mahal mo si mommy,” nakangisi na sabi ko sa kanya.“Naman, dapat talaga mahal na mahal mo ang asawa mo at may takot ka sa kanya. Lagi mong tandaan na masaya ang buhay kapag laging tama ang asawa mo. Lagi mong tandaan ang mga
MAYOR ANDREW ALCANTARIA(CONTINUATION OF FLASHBACK)Tinatanong ako ni Yanne kung ano ba ang naging dahilan kaya kami naghiwalay ni Ayra. Hindi ko sinabi sa kanya dahil ayaw ko na malaman niya. Na malaman niya na umalis si Ayra at mas pinili nito ang pamilya niya at ang mga illegal nitong gawain.Ayaw ko na masangkot sa kung ano ang mayroon sila dahil wala silang aasahan na tulong mula sa akin. Kaya mas pinili ko na maghiwalay na lang kaming dalawa at isa pa, nawala na ‘yung tiwala, nawala na rin ang pagmamahal kaya mahirap na para sa aming dalawa ang magsama.Alam ko na nahihirapan ang mga anak namin pero kinaya namin na wala siya. At ngayon ay bumalik siya, sasabihin niya sa akin na magkabalikan na kaming dalawa na para bang ang dali lang. Wala na, wala na talaga dahil pagmamay-ari na ni Yanne ang puso ko.Gusto niyang makasama ang mga bata kaya naman hinayaan ko siya. At ito rin ang pagkakataon ko para ma solo ko si Yanne. At nangyari nga, na solo ko siya at ito ang isa sa pinakamasa