Chapter 7

KINALABIT ko siya para kausapin tungkol sa message na ibinibintang niya sa’kin. Hindi ko tinigilan hangga’t hindi siya lumilingon. Matapos ang sampung sunod-sunod kong kalabit, sa wakas lumingon narin siya na may kasamang nakakamatay na tingin. 

“Ano nanaman?!” annoyed na tanong niya. Itinaas ko ang dalawang palad ko, “Relax. Masyado kang highblood. Kalma. May itatanong lang ako.” mahinahing sagot ko.

“What?” ulit niya pero sa pagkakataong ‘yon, malumanay na. Madali naman pala kausap. Tch.

“Tungkol sa text na ipinadidiinan mo na sinend ko no’ng araw na ’yon...” I raised both of my hands and gestured as if making a quote sign, “...na nakapagpalala ng sitwasyon.” dagdag ko habang sumusulat parin ng quote symbol sa hangin.

He responded with a straightface, uninterested sa binanggit ko. Nag iwas siya ng tingin at ipinagpatuloy ang paghahanap sa ex-girl