Tinitigan ni Mayumi si Cayden, may bakas ng hapdi pero may tapang.“Handa akong masaktan. Tsaka huwag kang mag-alala hindi ako naghihintay ng kapalit sa pagmamahal ko sa’yo.”“Oh come on, ano pa bang pakay mo? Ayaw mong iwan ako kaya todo effort ka dahil nagustuhan mo ang marangyang buhay sa piling ko, tama ba? Ayaw mong bumalik sa hirap.”Tumahimik siya. Hindi niya magawang sumagot. May bahid ng katotohanang gusto niya ng marangyang buhay. Sino ba naman ang aayaw maging mayaman. Pero hindi naman siya nakatingin sa pera ni Cayden.“Mas madali ang lahat kung iiwas ka sa akin kaysa hayaan kitang mahalin mo ako at hindi kita masuklian. I hate drama. Huwag mo akong bigyan ng problema.”“Hindi ako nanghihingi ng kapalit. Hayaan mo akong mahalin ka at pagsilbihan. Napakalaki ng naitulong mo sa akin.”Ngumiti siya ng pilit upang itago ang pait. Akala niya ay immune siya sa sakit dahil sa hamon ng buhay na pinagdaanan, iba pala kapag broken hearted.“Pero huwag kang mag-alala, kung naiilang k
Unti-unting pumasok sa kwarto ni Cayden ang liwanag ng sikat ng araw na humahaplos sa kanilang mga balat.Si Mayumi ay nakahiga pa rin sa kama, naka-side facing Cayden. Magkasalo sila sa kumot habnag magkayakap. Ang buhok niya ay magulo at maga ang mata sa puyat. Magdamag niyang binantayan ang binata.Si Cayden ang unang nagising. Ilang segundo lang itong nakatitig sa kanya, parang sinisigurado kung ano ang nangyari kagabi o isang panaginip lang. Hindi ito gumagalaw. Tinitingnan lang ang mukha niya.Maya-maya, dumilat siya. Nagkatinginan sila. At sa katahimikan ng sandaling iyon, walang salitang kailangan. Isiniksik niya ang sarili sa katawan ng binata. Niyugyog nito ang balikat niya tsaka lang siya tila natauhan.“Gising ka na pala. Ayy! Bakit ba ako nakahiga sa kama mo!” aniyang nagmamadaling tumayo. Kaso ay napatid siya sa mahabang blanket at nahulog sa ibabaw ni Cayden.Unti-unting lumapit ang mukha ni Cayden. Hindi nito tinatanggal ang tingin sa mga mata niya. Wala siyang sinabi.
“Abangan mo na lang, tignan ko lang kung hindi mahulog ang loob mo sa akin,” may yabang ang boses ni Mayumi kahit tila dinadaga ang dibdib. Paano nga ba niya liligawan ang CEO? Nababaliw na yata siya.“Huwag mong sabihing hindi kita sinabihan. I won’t fall for you. Not in this lifetime.”“Wait and see!” aniyang lumapit sa binata. Napaatras ito ng bahagya. Itinaas niya ang kamay upang abutin ang necktie. Ang layo nila ay halos isang dangkal na lang.“Ayusin ko lang. Magulo ang neck tie mo. Kasing gulo ng feelings ko para sa’yo. Boom!” aniyang natatawa sa banat.Habang inaayos niya ang pagkakatali, napatingin siya sa mata ni Cayden, saglit lang pero sapat para maramdaman ang kilig sa dibdib.Binitawan niya ang necktie matapos itong maayos. Bumalik siya sa table. Ano naman ang alam niya sa panliligaw?Lumabas siya at nagdesisyong magpunta sa canteen. Libre ang pagkain sa opisina. Baka gutom na si Cayden kay kukuhanin niya ng maaga ang pagkain nito na inihanda ng cook para lang sa CEO.P
Mabilis na nagbihis si Cayden at nagpunta sa driver’s seat. Ibinaba nito ng bahagya ang bintana habang nagsiksik siya sa likod ng upuan upang magtago. Sumungaw ang security guard.“Sir Cayden, may problema po ba kayo?” anang security guard.“Ah, wala heto at paalis na ako,” ani Cayden na pinaharurot ang sasakyan. Lakas ng tawanan nilang dalawa.Humihingal pa si Mayumi habang inaayos ang nahulog na strap ng kanyang dress. Pinunasan ni Cayden ang butil ng pawis sa noo nito, saka marahang tumingin kanya at inabutan siya ng tissue.Tahimik niyang nilinis ang sarili. Nakaramdam ng pagkailang matapos ang mainit na sandali. Lalo at umaagos pa sa hita ang katas na inilabas ng lalaki.“Mayumi,” mahinang tawag ni Cayden.Lumingon siya, ang mga mata ay may bahid ng kaba at pagkalito.“Dito ka maupo sa tabi ko. Gutom ka ba?”Tumalima siya at naupo sa tabi ng driver’s seat. Bigla niyang naramdaman ang kumakalam na sikmura.“Medyo,” tapat niyang sagot, sabay ngiti. Tila gusto niyang magtago sa hiya
“Well, I’m going to collect all the seven panties,” ani Cayden at hinila pababa ang underwear na kulay orange na kapareho ng design ng naunang pulang panty ni Mayumi.Malakas ang tawa nitong pumuno sa buong opisina ng makita ang kulay. “Last time red, ngayon, orange. I’m excited to see the others,” anitong aliw na aliw at inamoy ang panty.“Tatawa tawa ka diyan. Baka mas matawa ka pag nalaman mong sampung piso ang isa niyang ginagawa mong pandisplay.”“I don’t care about the price. Ang amoy mo ang pinakaimportante sa lahat,” anitong muling sininghot ang underwear at tsaka ibinulsa. Napangiwi siya. May diprensya na yata sa utak si Cayden.Kinuyumos siya nito ng halik sa labi. Lumaban siya ng sipsipan ng dila. May nadinig silang yabag palapit kaya napatayo silang dalawa at nadesisyon ng lumabas ng opisina.Nasa loob sila ng elevator ay muli naglapat ang kanilang mga labi. Masarap talaga ang halik ni Cayden. Hindi niya naisip na makakahalik siya ng CEO. Kaya susulitin niya ang pagkakatao
Sinulyapan lang ni Cayden ang sugat niya sa tuhod at hindi sinagot ang tanong ni Mayumi. Kumabog ang dibdib niya. Mas gusto niya ang masungit at supladong CEO kaysa ang mabait na si Cayden, baka mahulog siya ng tuluyan. Nakakatakot ang maaari niyang sapitin. Alam niya ang ending. Masasaktan siya ng labis.Ibinaba siya nito sa sofa. Tahimik na tumakbo ang mga minuto sa loob ng opisina ni Cayden. Naroon siya at nakaupo sa sofa, hawak-hawak niya ang laylayan ng kanyang dress para hindi masaling ang sugatang tuhod. Umalis ito at pagbalik ay may dalang maliit na first aid kit.Maingat ang bawat galaw ni Cayden. Para bang sanay na sanay itong maglinis ng sugat.Mariin siyang nakapikit nang dumampi ang malamig na bulak na may gamot sa kanyang balat. Napasinghap siya sa hapdi. Galos at pasa ang inabot niya.“Masakit ba?” tanong ni Cayden, hindi man lang tumitingin sa kanyang mga mata. Nagulat siya ng hipan nito ang kanyang sugat.“Ko-konti lang,” mahina niyang tugon. Pero ang tunay na gumugul
Nagkatinginan sila Mayumi at Cayden. Naramdaman niya ang paghugot ng ari sa kanyang hiyas. Umagos ang katas nilang dalawa sa kanyang hita. Mabilis nilang inayos ang sarili.Nadinig nila ang tinig ni Thesa at ang takong ng sapatos nitong palapit. Lumabas sa banyo si Cayden at bumalik sa upuan nito.Bitbit ng babae ang isang paper bag na halatang galing sa mamahaling restaurant.“Cayden,” malambing ang tinig nito, sabay lapit sa mesa. “Alam kong hindi ka pa nagla-lunch, kaya umorder ako sa paborito mong pagkain. Yung steak na gusto mo, medium rare, just the way you like it.”Napatingin si Cayden sa paper bag, pero halatang wala sa mood. “Salamat, Thesa. Ilagay mo na lang diyan. Next time huwag ka ng mag-abala. Nakakahiya sa’yo.”Ngumiti si Thesa at marahang inilapag ang pagkain. Lumabas siya ng banyo na bahagyang ikinagulat ng babae.“Oo nga pala,” anitong sapat ang lakas ng boses para marinig niya. “Cayden, mag-ingat ka, madaming gold digger sa panahon ngayon. Ako, alam ko kung paano mo
“Oo, sundalo si Junjun at mamayang gabi may laban siya. Matinding bakbakan at tiyak na magagapi ang kalaban,” sabi ni Cayden.Nanlaki ang mata ni Mayumi ngunit napangiti. Gusto niya ang labang magaganap mamaya.“Talaga, sir. Sino bang mga kalaban ni Junjun?” tanong ni Henry.“Henry lumabas ka muna at may idi-discuss lang ako kay Mayumi.” Agad namang tumalima ang assistant.Naalarma ang utak niya lalo ng madinig ang hakbang ni Cayden palapit at ang pagsara ng remote curtain. Iniharap siya nito habang nakaupo.“Are you playing with me?” anitong malapit na malapit ang mukha sa kanya. Matigas ang iling niya. Langhap niya ang mabangong hininga nito.“I-check mo si Junjun kung napaso,” bulong nito sa tenga niya. Kakabigay lang nito ng dalawang milyon. Kailangan niyang galingan ang performance. Pero kinakabahan siya at baka may biglang pumasok.“Mamaya na lang sa bahay. Baka may kumatok bigla.”Kaso ay kinabig siya ng binata at hinalikan sa lips. Lumaban siya ng halik. Nakipag-eskrimahan ang
Dumating si Mayumi matapos mailagay sa bank account niya ang dalawang milyon. Siya mismo ang mag-aabot ng pera kay Don Manuel para sigurado. Biglang nagkaroon ng solusyon ang mabigat niyang problema. Lahat talaga ng problema ay may kasagutan.Agad siyang nagtungo sa pantry pagdating upang bigyan ng kape si Cayden. Kailangan niyang magsipsip at magpakabait lalo.Napahinto siya sa paglakad. Sana naman ay hindi nagbago ang isip ng binata. Kabado siya habang hawak-hawak ang isang tray ng kape na para sa boss. Bitbit ang dalawang tasang kape, sinigurado niyang tama ang timpla para kay Cayden, black, walang asukal, walang gatas.Huminga siya nang malalim bago pumasok sa loob. Tahimik ang buong opisina. Tanging ang tunog ng pagta-type sa keyboard ni Cayden at ang mahinang ugong ng aircon ang maririnig."Good morning sa pinakagwapong CEO sa buong mundo," bati niya na nakangiti."Bakit ang tagal mo? Oras ng trabaho kung ano ano ang inaatupag mo,” sagot ni Cayden, hindi man lang inangat ang tin