2

Pasado ala- una na nang makaramdam ng gutom si Monique. Balak na lang sana nyang utusan ang secretarya na ibili sya ng lunch ngunit abala ito sa ginagawa.

Tumayo siya at inayos ang sarili saka kinuha ang bag at ang kaniyang cellphone.

"Hey!, I'm just gonna go and grab some lunch. Have you eaten?"

Tanong niya sa secretarya nang madaanan ito.

"Hi ma'am, no not yet! I am still kinda busy. I'll eat in a bit after I finish this report."

Sagot naman nito at ngumiti sakaniya.

"alright! Suit yourself!"

Saka ito iniwan.

Balak ni Monique na kumain sa paborito niyang pinoy restaurant ngunit may kalayuan ito sa pinag ta trabahoan niya kaya't nag pasya na lamang siyang pag tiyagaan ang malapit na italian restaurant.

Mag a ala una y medya na rin kasi. Magagahol siya sa oras kung pipilitin nya pang doon sa pinoy resto kumain.

Nakapag order na siya ng lunch nang ma alala nya si Jessa, ang kanyang secretarya. Hindi pa nga rin pala iyon nag la lunch.

Besides binigyan siya nito ng paborito niyang donuts kaninang umaga.

Kaya naman ay tinawag niya ulit ang waiter at nag pa take out ng pagkain para sa kanyang secretarya.

"You can have desserts after you finish your foods honey,"

Napalingon si Monique sa kabilang table, masayang kumakain ng lunch ang isang pamilyang kano habang malambing at naka ngiting sinusubuan ng nanay ang cute na batang babae.

Mapait syang napangiti.

"Kamusta na kaya siya? ilang lingo na rin noong huli ko siyang dinalaw sa boarding school. Maayos naman siguro ang lagay nya roon, sigurado naman akong maayos ang pamamalakad ng eskwelahang iyon. "

Pag kausap sa sarili ni Monique. Ipinilig nya ang kaniyang ulo upang alisin sa ispan ang isiping iyon.

Itinuon na lamang niya sa pagkain ang atensyon.

Busy siya sa pag kain nang muntikan na siyang mapatalon sa gulat, may tao kasing bigla na lamang humawak sa balikat niya.

"What the hell Liam! You startled me!"

Inis na sabi niya sa lalaking bagong dating.

Napangiti lang si Liam.

"You rejected my lunch date invitation and you are here eating by yourself."

May halong tampo ang boses nito.

"Well, I can pay for my own food.

What are you doing here?"

Kunot noo nanaman niyang tanong dito.

"Haha! you are always Grumpy. You need to lessen that. You'll get wrinkles,"

Biro nito sakaniya

"I am way too beautiful to worry about wrinkles, so? what are you doing here again?"

Sarkastikong sagot ni Monique .

"I was sad that you turned down my invitation, so I went to your office to well, see you. But Jessa said you were out to have some lunch so I followed you and found you here."

Masayang sagot ni Liam sakaniya.

Napairap na lamang si Monique dito, saka itinuro ang bakanteng upuan sa tapat niya.

Masigla namang na upo duon ang lalaki bago kinawayan ang waiter para mag order.

"So pretty girl, are you free on tuesday night?" Nakangiti paring tanong ni Liam kay Monique

"Ahhh...that depends on why you asking?"

Walang gana niyang sagot dito

"It's my company's founding anniversary on tuesday. I would like to invite you to come with me and be my date! please?"

Seryosong pakiusap nito. Wala naman siyang gagawin sa araw na iyon, mag isa lamang naman siya sa bahay at mag momukmok kaya't,

"Okay!" Halatang na gulat si Liam sa pag sang-ayon niya dito. Iilan lang kasi ito sa mga imbetasyong hindi tinangihan ng dalaga. Madalas kasi yy laging 'HINDI' agad ang sagot niya sa mga imbetasyon ng binata.

"R-really? You will be my date?"

Tango lamang ang isinagot nya rito at saka ito nginitian. Hindi naman masama ang maging mabait rito paminsan minsan.

Hindi naman sa masama ang ugali ni Monique, ayaw niya lang talagang ilapit masyado ang sarili sa binata. Bibigyan niya lamang ito ng motibo at pag asa sa panliligaw sakaniya kung kaya't iniiwasan niyang ilapit ang sarili dito.

Hindi naman din pangit si Liam. Sa katunayan nga ay masasabi na ring 'Good Catch' ang binata, kung sa ibang babae nga lang nito itutuon ang pansin ay siguradong hindi na ito mahihirapan pang manligaw.

Gwapo si Liam, makisig, may pag ka gentleman din. Sa edad na 32 ay nag mamay-ari na ito ng isang big time na Law firm dito sa New York. Matuturing itong 'youngest-bachelor-in-town'.

Ngunit sadyang hindi ito makuhang magustuhan ni Monique. Mabait si Liam, ma alalahanin at sinusunod nito ang anumang gustohin ni Monique, nirirespeto din nito ang disesyon niya, tulad na lamang ng palagian niyang pag tanggi sa mga invitations nito.

Hindi niya gusto ang binata ngunit hindi rin naman siya galit dito. Kung hindi nga lang nag papakita ng motibo sakaniya si Liam ay tiyak na magiging matalik silang mag kaibigan.

"Thank you Monique." Sincere na sabi ni Liam "I will pick you up at 7pm on tuesday. It's gonna be a formal gathering so I will just send you a dress at your office,"

Napatingin sya bigla rito.

"Oh no! No need to send me a dress, I can manage. I'm sure I can find something to wear."

Nakangiti niyang sabi.

Napalingon ulit si Monique sa kabilang table kung saan narining nyang nag kukulitan ang pamilyang banyaga.

Hindi niya namalayan, naka tulala na pala siya doon.

"Hey, do you wanna visit her at the boarding school?

“I'm sure she misses you a lot. I can drive you there."

Taka siyang napatingin sa lalaki bago napangiti ng mapakla.

"It's okay! I uhh .. I will just visit her when I can. Thank you Liam "

Malungkot niya itong nginitian. Nang mapansin niyang tapos na itong kumain ay kumuha siya ng dollar bills sa kaniyang wallet at inipit iyon sa menu book ng restaurant kasama ang tip para sa waiter. Inaya niya nang umalis si Liam na naka kunot pa ang nuo sa kanya.

"I am the Guy! I should pay!"

Tinawanan niya lamang ito.

"I told you. I can pay for my own food! so.. let's go?"

Naka simangot at bubulong bulong pa si Liam na tumayo at kinuha ang kaniyang bag at ang tinake out niyang lunch para kay Jessa, at sabay na silang nag lakad pa balik sa opisina.

Nang makarating ay agad na inabot ni Monique ang paper bag na may lamang pagkain sa secretarya. Taka naman siya nitong tiningnan.

"You gave me my favorite Donuts this morning. You haven't had your lunch, so here!"

Nginitian niya ang secretarya, masaya naman nitong inabot ang paper bag.

"Thank you so much ma'am. You didn't have to but thank you really!"

Tinaguan niya ito saka tumuloy na sa kanyang opisina kasunod si Liam.

"You can deny that you miss the kid honey, but I know ou do. You are sad because of it, you should go visit.

She's your daughter after all!"