47. Nilalaman ng Kontrata

Pagkalabas ni Roselynn ng restaurant, ramdam niya pa rin ang kumukulong dugo niya.' Bwisit talaga ‘yon,' bulong niya sa isip, habang binilisan ang hakbang. Pero hindi pa man siya nakakalayo, narinig na niya ang pamilyar na tinig sa likuran.

“Roselynn! Huwag mo akong takbuhan!”

Hindi siya lumingon. Pero ilang segundo lang, may mga yabag na mabilis na sumunod—hanggang sa maramdaman niya ang mainit na palad na humawak sa kanyang braso.

“Sir—bitawan mo ako,” mariin niyang sabi.

Huminga nang malalim si Asher, halatang hinahabol ang hininga. “Hindi kita kayang bitawan hangga’t hindi ka nakikinig sa’kin.”

“Wala akong obligasyong makinig—”

“Meron,” putol niya, mas malalim ang boses, “kasi may mga bagay na hindi ko kayang ipaliwanag kung lalayo ka lang palagi.”

Napalingon siya, handang sagutin nang masakit, pero natigilan siya nang makita ang ekspresyon nito—hindi na ‘yung mapanuksong ngiti kanina, kundi seryosong titig na parang may bigat.

“Roselynn,” mahina pero madiin ang tono ni Asher, “hi