KABANATA 2

⚠️ WARNING: This story contains strong language and explicit content that may not be suitable for young readers. Reader discretion is advised. Thank you.

--

CELESTINE VIENNE 

KAAGAD kong tinungga ang alak na kabibigay lang ng bartender.

Pang-ilang baso na ba ‘to?

Nandito ako sa bar at pilit na nilulunod ang sarili sa alak. Gusto kong makalimot panandalian sa sakit na pinaramdam sakin ng lalaking lubos kong minahal.

“Hey, Miss. Mukhang mag-isa ka yata?” biglang sumulpot ang isang lalaki sa gilid ko at pasimpleng umakbay sakin.

“Ano ba?!” reklamo sabay tanggal ng braso niya pero mas lalo pa siyang lumapit sakin at halos idikit na ang katawan niya sa katawan ko.

“Relax… Ayaw mo ba ng kasama tonight?” bulong niya malapit sa tenga ko at tila nang-aakit ang boses.

But, hey! Hindi pa ako lasing, ano.

“Bitaw sabi!” muli kong sinubukang tanggalin ang pagkakaakbay niya ngunit tinawanan niya lang ako.

“Playing hard to get, huh?”

He was about to lean closer and was about to kiss me nang bigla na lang siyang bumulagta sa sahig dahil bigla siyang sinuntok ng isang lalaki.

“D*mn! What the h*ll is your problem?!” tumayo ang lalaking many*kis. Muntikan pa itong matumba ulit dahil parang hindi pa din siya naka-get over sa suntok at hindi kayang balansehin ang sarili.

“She said no, you creep.” malamig pero mariin ang boses ng lalaking nanuntok. Nakasuot siya ng itim na long sleeves, rolled up ang sleeves hanggang siko, at pulang-pula pa ang kamao niya sa lakas ng pagkakasuntok.

“Who the fck are you to punch me?!” galit na sigaw ng many*kis at kaagad na binalingan ako. “This b*tch—”

Hindi na niya natuloy ang balak niyang sabihin nang ambahan siya ng lalaki ng isa pang suntok. “Say one more thing, and I’ll make sure you’ll need dental reconstruction.”

Napaatras ang many*k at tuluyang tumalilis palayo, habang pasuray-suray na tinutulak ng bouncer palabas ng bar.

Tahimik lang akong nakaupo. Parang hindi pa rin makapaniwala sa bilis ng pangyayari.

Nilingon ko ang lalaking nanuntok. Matangkad siya, katamtaman ang kulay, at matalim ang mga mata. Siguro nasa mid-twenties na rin siya kagaya ko.

Hindi naman siya mukhang lasing sa palagay ko. Bakit niya kaya biglang sinuntok ‘yong many*k na ‘yon? Was he trying to save me? But do I even know him?

“T-Thank you,” nauutal kong sabi habang pinupunasan ang pawis sa sentido ko.

Tinitigan niya ako at itinukod ang siko niya sa bar counter bago nagsalita. “I’m Caelan,” sabay lahad ng kamay niya.

“H-Huh?” inabot ko na lang ang kamay niya sabay pilit na ngumiti. “Vienne,” pakilala ko din.

Masyadong malakas ang karisma niya para hindi ako mautal.

Tinungga niya ang alak na inilapag ng bartender, at hindi ko napigilang mapatitig sa Adam’s apple niyang gumagalaw sa bawat lagok.  May kung anong nakakabighani sa kilos niyang ‘yon—banayad pero lalaking-lalaki.

Parang may invisible force na humila sa akin papalapit at bago ko pa maiproseso ang lahat, hindi ko namalayang napalapit na 'ko sa kanya at naglapat ang mga labi namin.

And to my surprise, he didn’t hesitate—he kissed me back, mas mapusok, at mas malalim. His hand found its way to my back, pulling me closer, until there was no space left between us.

I could feel the heat radiating from his body, his chest pressed against mine, our breaths mingling—shaky, uneven, hungry.

Ang bawat galaw niya ay parang sinadyang akayin ang bawat bahagi ng pagkatao ko palayo sa sakit na iniwan ng iba.

“You taste like trouble,” bulong niya sa pagitan ng mga halik, habang marahang sinasapo ang pisngi ko, hinahaplos na para bang ako ang pinakamagandang tanawin ngayong gabi.

“Then maybe you need a little trouble tonight,” pabulong kong sagot, habang ang mga daliri ko’y unti-unting sumisingit sa ilalim ng kwelyo ng kanyang shirt.

He chuckled lowly—husky, dangerous—before lifting me slightly by the waist. “Then let’s get lost together.”

--

BUMUKAS ang pintuan ng hotel suite at halos sabay kaming pumasok, magkahawak ang kamay na para bang kung bibitiw ako, mawawala ako sa ulirat.

Agad niya akong isinandal sa pader sa likod ng pinto at siniil ng marahas na halik.

Habang magkadikit ang katawan namin, naramdaman ko ang bawat galaw niya—ang palad niyang dahan-dahang gumapang sa baywang ko at ang kamay niyang tila nangungusap habang binubuksan ang butones ng suot kong blusa.

“I want to see you,” bulong niya, mababa ang boses at puno ng pagnanasa.

Napapikit ako sabay singhap nang bigla niyang pisilin ang dalawang bundok ko. “Uhmm Caelan…”

Hinalikan niya ulit ako pero sa mas marahang paraan at malalim. Ang isang kamay niya’y humawak sa batok ko, at hinaplos ang buhok ko na para bang kinakalma ang bagyong nasa loob ko.

“For tonight, please… make me forget,” bulong ko sa pagitan ng halik namin.

Gusto kong makalimot.

Alam kong mali ito, pero gusto kong kalimutan ang sakit na idinulot sakin ng asawa ko.

Tatlong taon akong nagtiis at sa tatlong taon na ‘yon, hindi man lang ako magawang mahalin ng lalaking mahal ko.

Ilang hakbang lang ang layo namin sa kama nang buhatin niya ako. Inalalayan niya ako habang ang mga labi namin ay patuloy na magkahinang, tila ayaw maghiwalay kahit isang segundo.

“You’re beautiful, Vienne.” bulong niya pagkahiga niya sakin sa kama.

Napapikit ako sa biglaang init na dumaloy sa buong katawan ko—hindi lang dahil sa yakap niya, kundi dahil sa mismong salita. Mga salitang matagal ko nang hindi naririnig. Mga salitang pilit kong hinanap sa tingin, sa haplos, sa kilos ni Zion… pero kahit kailan, hindi niya iyon nasabi.

Hinayaan ko siyang tuluyang hubarin ang saplot ko hanggang sa bumungad sa kanya ang hubo’t hubad kong katawan.

“You’re… breathtaking,” aniya sa mahinang tinig.

Tiningnan niya lang ako—hindi ng may pagnanasa lang, kundi may paghanga, may paggalang at para bang ang nakikita niya ay hindi lang katawan, kundi kaluluwang matagal nang nauuhaw sa atensyon at pag-unawa.

Napakagat ako sa labi at marahang tinakpan ang sarili.

“Hey,” lumapit siya, hinawakan ang kamay kong nakatakip. “Don’t hide. You don’t need to.”

Bago pa man ako muling makapagsalita, siniil niya ako ng halik. Marahan sa una hanggang sa palalim nang palalim. Napaung*l pa ako nang saglit na humilay ang labi niya sa labi ko.

Hinubad niya ang kanyang damit at tumambad sakin ang maganda niyang katawan na bunga ng pagiging disiplinado sa sarili.

Broad shoulders, smooth chest, and defined abs—like time itself had carved them into him. I couldn’t stop myself from reaching out, tracing the firm ridges along his stomach. Dahan-dahan kong hinaplos ang balat niya, ramdam ang init at tibok ng kanyang puso sa ilalim ng palad ko.

Napapikit siya sa haplos kong iyon. “Vienne…” mahinang tawag niya sa pangalan ko.

Hindi ko maipagkakailang mas maganda ang pangangatawan niya kumpara kay Zion.

Caelan looked like a god carved by desire and discipline—sent down not just to tempt, but to worship me with every breath, every touch.

Itinulak ko siya nang marahan sa kama hanggang sa bumagsak ang likod niya sa malambot na kutson. Sa isang iglap, ako na ang nasa ibabaw niya at siya na ngayon ang nasa ibaba—nakatingin sa akin habang ako’y pumaibabaw at dahan-dahang kumandong sa kanyang tiyan.

Iniangkla ko ang mga hita ko sa gilid ng baywang niya at inilingkis ang katawan ko sa kanya, na para bang sinusubukan kong itanim ang sarili ko sa presensya niya.

“Your turn to lead,” bulong niya, habang nakapatong ang kamay niya sa aking balakang—hindi para kontrolin, kundi para damhin.

Naramdaman ko ang umbok ng pagkal*laki niya nang dahan-dahan akong dumulas pababa sa katawan niya, ang bawat galaw ay parang sayaw ng init at pananabik.

“D*mn,” mahina niyang mura.

Sunod kong tinanggal ang sinuturon at suot niyang pantalon. Nang hilain ko ang underwear niya pababa, kaagad na bumungad sakin ang nakatayo niyang ar*

Sh-t! Kasya ba ‘to?

Napalunok ako ng wala sa oras at halos lumuwa ang mata dahil sa haba at laki ng pagkal*laki niya. Pakiramdam ko, kahit kinabukasan ko ay mapupunit oras na ipasok ko ‘yan sakin.

“I’m sorry, hindi ko yata kakayanin.” saad ko bago tumayo at aakmang aalis na sana nang bigla niya akong hinawakan at itinulak pabalik sa kama.

“Don’t worry, I’ll be gentle…” sunod niya akong siniil ng halik at muli na namang naglakbay ang kamay niya papunta sa kasel*nan ko. “Fck. You’re fcking wet.” he murmured.

Napaigtad ako nang maramdaman ko ang labi niya na lumapat sa gilid ng hita ko. Gumapang iyon patungo sa pagkabab*e ko at halos mapugto ang hininga nang dumako at halikan niya ang pribadong parte ng aking katawan.

Nanginginig ang buo kong katawan at hindi malaman kung saan ko ibabaling ang ulo dahil sa kiliti at sensasyong nararamdam.

This man… he knows how to drive me crazy.

I never thought being kissed down there could feel this ethereal—like floating between pleasure and peace.

“Open your legs, baby.”

Hindi ako umangal at kaagad na bumuk*ka sa harap niya. Dinil*an at binasa niya ang bawat sulok na madadaanan ng labi niya. Para akong mababaliw sa sobrang sarap na lumulukob sa loob ko. Napapaliyad ako at malakas na napapaungol at napapadaing. Nanginginig ang mga hita sa sobrang sarap.

Sa mga sandaling ‘to, parang nakalimutan kong kasal pa din ako kay Zion at hindi pa napipirmahan ang divorce paper namin.

“Ahhhh…” I moaned louder, curling my toes. Kumapit ako sa buhok niya at pilit na inilalayo ang ulo niya sa kas*lanan ko, pero patuloy pa rin siya sa pagd*la kahit na pakiramdam ko’y mababaliw na ‘ko.

“Caelan… p-please stop…” hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob. Masyado nang nanghihina ang katawan kong niroromansa niya. “Hindi ko na kaya… l-lalabas na.”

Napasabunot ako sa kanyang buhok. He didn’t stop. He didn’t listen. He kept on going and going, licking every inch of my femininity. Hanggang sa bigla niyang ipinasok ang daliri niya habang patuloy pa din sa pagd*la. He moved faster and deeper until I finally released the liquid I had been struggling to hold back.

“Ahhhhhh!”

Nilunok niya lahat ng katas habang ako’y labis na nanghina dahil sa ginawa niya.

“Why?” he looked up at me, a teasing smile playing on his lips. “That was just the appetizer. We haven’t even started the main course yet.”

Wait—what? Hindi na yata kakayanin ng katawan ko.