Chapter 07

DAHIL SA KURYUSIDAD, ay unti-unting nilingon ni Saskia ang lalaking nagsalita mula sa kanilang likuran. Ganoon na lamang ang pagkabiglang rumehistro sa magandang mukha niya nang mapagsino ang lalaki.

“Ge-Gerald?!” gulat na sambit niya sa pangalan nito.

“Ba-Babe?” gulat na sagot din nito sa kanya.

Nakakunot-noo naman at nakarehistro rin ang pagkalito sa mukha ng mga taong nasa paligid nila, lalong-lalo na si Weston.

“Magkakilala kayo?” kunot-noong tanong ni Weston sa kanila, nagpalipat-lipat din ang tingin nito sa kanilang dalawa ni Gerald.

Sa halip na sagutin ni Gerald ang tanong ni Weston, ay iba ang isinagot nito.

“Tito Weston, bakit kasama mo siya? Kailan pa kayo nagkakilala? At, kaano-ano mo siya?” sunud-sunod na katanungan ni Gerald.

Samantalang siya naman ay sobra na ring naguguluhan. Bakit narito si Gerald? At bakit tito ang tawag nito kay Weston? Hindi kaya…

“Magkamag-anak kayo?” naguguluhang tanong niya kay Weston at Gerald.

“Yes, Baby. Pamangkin ko siya, anak siya ni ate Gladys,” sagot sa kanya ni Weston, at itinuro ang babaeng katabi ng ina at ama nito na kasalukuyan pa ring nakarehistro ang pagkabigla sa mga mukha.

“Wa-wait, what? Anong itinawag mo sa kanya tito?” muling tanong ni Gerald na lalong kumunot ang noo.

Nagulat siya nang bigla siyang kabigin ni Weston palapit sa katawan nito, at ipinulupot pa ang braso nito sa kanyang baywang na para bang may aagaw sa kanya anumang oras.

“Since narito naman tayong lahat, gusto kong ipakilala sa inyo ang asawa ko. Dad, Mom, ate Gladys, at syempre, sa paborito at mahal kong pamangkin, Gerald, si Saskia, asawa ko!” malakas na sambit nito na mas lalong ikinabigla ng lahat.

“What!!!?” halos sabay-sabay na bigkas ng lahat.

“What? When? Why?” sunud-sunod na muling tanong ni Gerald. Bakas sa mukha nito ang pinaghalong lungkot, panghihina at panghihinayang.

Siya naman ay halos manghina na dahil sa pangangatog ng kanyang buong katawan. Pakiramdam niya, anumang oras ay matutumba siya kaya napakapit siya sa katawan ni Weston.

Nagulat siya nang biglang lumapit sa kanya si Gerlad at kinuha ang isang kamay niya.

“Babe, bakit ganito? Ang sakit naman ng ginawa mong paghihiganti! Bakit sa tito ko pa, bakit? Hindi mo na ba talaga ako mapapatawad? Ipapakilala rin naman sana kita rito sa pamilya ko, dahil hindi ka pa nila nakikilala sa halos limang taon nating magkarelasyon, dahil palagi kang busy sa kompanya ninyo! Kung kailan naman pumayag ka na makilala ang pamilya ko dahil malapit na tayong ikasal, ito pa ang nangyari!” may pagmamakaawa sa tinig nito. Ngunit nagdududa siya na baka palabas lang ito iyon.

“What?! Siya ang babaeng limang taon mo ng karelasyon at pakakasalan mo, ha Gerald?” biglang tanong ng ina nitong si Gladys.

“Oh my God, Weston! Ano na ba ang nangyayari sa inyo ni Gerald at sa iisang babae pa kayo nagkagusto? Isa itong malaking kahihiyan sa pamilya natin!” malakas na sambit ng ina ni Weston.

“Weston, habang maaga pa, hiwalayan mo na ang babaeng ‘yan! Nanggaling na siya sa pamangkin mo, pagkatapos ay sasaluhin mo? Ano ka, taga recycle ng basura!?” mariing sambit ng ama ni Weston at halos pumuno ang boses nito sa kinaroroonan nila.

Nakita niya ang pag-igting ng mga panga ni Weston at ang pagkuyom ng mga palad nito. Bakas sa mukha nito ang tinitimping galit na huwag tuluyang sumabog.

“Dad, wala po kayong karapatan na sabihan si Saskia ng mga masasamang salita. Iginagalang at inirerespeto ko kayo bilang magulang at ama, kaya sana, irespeto niyo rin si Saskia bilang tao, bisita at asawa ko,” kalmado ngunit may diin sa bawat katagang binibitiwan ang tinig ni Weston.

“Nagpakasal ka sa babaeng ‘yan ng hindi mo man lang hinihingi ang basbas at opinyon namin?! Nasaan ang respetong sinasabi mo roon, ha, Weston?!” sabat ng ina nito.

“Bakit ko pa kakailanganin ang basbas at opinyon ninyo, eh sa una pa lang, hindi niyo rin naman inererespeto ang mga sarili kong desisyon sa buhay! Pinipilit ninyo akong pakasalan si Katrina na ni katiting na pagmamahal, ay wala akong maramdaman sa kanya! Sana naman, irespeto niyo rin ako, nasa tamang edad na rin naman ako, Mom!” may kalakasang sagot ni Weston sa ina.

“So dahil sa babaeng ‘yan, ay nagagawa mo ng sagot-sagutin sina Mom and Dad? Anong klase kang anak, ha? Porket ba may maipagmamalaki ka na, nakapagpatayo ka na ng sarili mong kompanya, ganoon?” nakapamaywang na wika ng ate Gladys nito, sinabayan pa ng pagkumpas ng mga kamay.

“Bago mo ako tanungin kung anong klaseng anak ako, bakit hindi mo rin tanungin ang sarili mo, ha, ate? Bakit hanggang ngayon, hindi mo masabi-sabi sa ‘min kung sino ang tunay na ama ni Gerald, ha? Dahil ba papalit-palit ka ng lalaki mo rati? At kaya nga nakapagpatayo ako ng sarili kong kompanya dahil nagsariling sikap ako, dahil ang atensyon nina Mom and Dad, ay palagi na lang nasa ‘yo dahil maaga kang naglandi!” bakas na sa mukha at tono ng pananalita ni Weston na galit na ito, kaya hinawakan niya ang braso nitong nakapulupot pa rin sa baywang niya.

“How dare you para ibalik mo sa ‘kin ang usapan?! Ikaw ang issue ngayon dito, hindi ako!” sigaw ng ate Gladys nito.

“Weston please, tama na. Umalis na lang tayo,” pakiusap niya sa asawa.

“Kapag hindi mo hiniwalayan ‘yang babae na ‘yan, Weston. Isinusumpa ko, itatakwil kita bilang anak! At hindi ka na rin makakatungtong pa rito!” sigaw ng ama nito.

“Hindi na ‘ko teenager na pinabayaan niyo katulad nang dati, Dad. Kaya hindi na uubra sa ‘kin ‘yang ginagawa ninyong pananakot. Matagal na ‘kong nakatayo sa sarili kong mga paa,” sagot ni Weston sa ama. “Halika na, Baby. Umuwi na tayo,” yakag nito sa kanya at hinila na siya palabas ng mansyon.

“Babe, wait! Kailangan nating mag-usap! Paano na tayo? Iyong kasal natin? Ibabaon mo na lang ba sa limot ang limang taon nating relasyon?” narinig pa niyang sigaw ni Gerald bago sila makalabas ng mansyon.

Pagkapasok sa sasakyan ay doon pa lang pinakawalan ni Saskia ang luhang kanina pa niya pinipigilang pumatak. Nagkaroon ng tunog ang kanyang pag-iyak hanggang sa maging hagulgol na iyon.