Chapter 06

HALOS hindi magawang lunukin ni Saskia ang pagkaing nasa kanyang bibig dahil sa sinabi ni Weston. Hindi pa nga siya nakakabawi mula sa nangyari sa pagitan nila ng kanyang pamilya, heto’t mukhang ang pamilya naman nito ang kailangan niyang harapin.

Pero nakakahiya naman sa kanyang asawa kung hindi niya ito pagbibigyan, lalo na’t nasa poder siya nito.

“Si-sige, walang problema,” sambit niya at sinabayan iyon ng isang pilit na ngiti.

“Huwag kang mag-alala, hindi kita pababayan,” pampalubag-loob ni Weston.

“Kailan ba tayo pupunta roon?” tanong niya.

“Pwede na siguro bukas, kasi nakita ka na ni Katrina. Alam kong magsusumbong na ‘yon kina mommy at daddy na may kasama akong babae rito sa bahay.”

“Sige,” pagsang-ayon na lang niya.

Pagkatapos nilang kumain, siya na ang kusang naghugas ng mga pinagkainan nila. Gusto pa sana siyang tulungan ng asawa, ngunit mariin niya itong tinanggihan. Pagkatapos maghugas, pumunta muna siya sa living room para hintayin na lumabas si Weston dahil nakita niya ito kaninang pumasok sa kwarto.

“Baby, ikaw na lang ang bahalang mamili ng gagamitin mong silid diyan sa dalawang magkatabi. Alam kong hindi ka pa komportable na makasama ako sa iisang kwarto, kaya binibigyan pa rin kita ng kalayaan na mapag-isa,” wika nito mula sa kanyang likuran, kasabay ng pagturo sa dalawang silid na magkatabi. Hindi man lang niya namalayan ang paglapit nito.

Natutuwa siya sa ipinapakita nitong pagrespeto sa kanya. Kahit kasal na sila, hindi siya nito tini-take for granted. Hindi katulad ng ex niya, kahit hindi pa sila kasal, gusto nang may mangyari sa kanila.

“Iyan na lang sigurong nasa kaliwa,” tugon niya.

“Sige, pwede ka nang magpahinga, magpapahinga na rin ako sa silid ko. Kailangan nating maging maaga bukas sa pagpunta sa mansyon.”

Tinanguan niya na lang ito, pagkatapos ay pumasok na siya sa silid na pinili niya.

Habang nakahiga, samu’t saring bagay ang pumapasok sa kanyang isipan. Katulad ng kung ano ang magiging reaksyon ng mga magulang ni Weston kapag naroon na sila bukas. Hanggang sa nakatulugan na niya ang mga iniisip.

***

Maaga siyang nagising kinabukasan. Pagkatapos maligo, agad siyang nagkalkal sa kanyang dala-dalang maleta upang maghanap ng maisusuot. Napili niyang isuot ang isang pastel pink na mini dress na may spaghetti strap, at ang haba nito ay hanggang itaas ng tuhod.

Pinaresan niya ito ng light pink na flat doll shoes at isang kulay cream na shoulder bag na kayang magkasya lamang ang cellphone. Naglagay din siya ng manipis na lipstick sa kanyang labi at kaunting pulbos sa mukha. Inilugay lang niya ang kanyang unat at lampas balikat na buhok, na may pagka-light brown.

Sinipat niya ang sarili sa salamin at nang makuntento sa kanyang hitsura, nagdesisyon na siyang lumabas. Nagulat pa siya nang pagbukas niya ng pinto, ay naroroon si Weston. Nakaangat na ang kanang kamay nito na para bang kakatok na sana.

“Kanina ka pa ba rito?” Masyado ba akong matagal?” nahihiyang tanong niya sa asawang mukhang natuklaw ng ahas nang makita siya. Iwinagayway niya ang kamay sa harap ng mukha nito, kaya’t para itong natauhan.

“I’m sorry, hindi ko maiwasang matulala sa ‘yo, ang ganda-ganda mo talaga, Baby,” seryosong wika nito.

Hindi tuloy niya alam kung paano aaktong normal sa harapan nito dahil sa ibinigay nitong papuri sa kanya. Para mabawasan ang hiyang nararamdaman, iniba na lang niya ang paksa.

“Ready ka na rin ba? Aalis na ba tayo?” kunwari’y tanong niya, kahit halata naman sa suot nito na handa na ito sa pag-alis.

Ang gwapo nito sa suot na kulay asul na plain T-shirt at kulay brown na short na hanggang tuhod ang haba. Pinaresan naman nito iyon ng sneakers na kulay brown din. Nanunuot din sa kanyang ilong ang halimuyak ng pabangong ginamit nito.

Kahit ganoon kasimple ang suot nito, hindi maipagkakaila sa hitsura at tindig nito ang nagsusumigaw na karangyaan sa personalidad nito.

“Yes, ikaw na lang talaga ang hinihintay ko. So, since pareho naman tayong ready, shall we go?” yakag nito at inilapit ang braso sa kanya.

Kumapit naman siya roon at magkaagapay silang lumabas. Pinagbuksan siya nito ng pintuan ng sasakyan at inalalayan din sa pagpasok. Pakiramdam niya ay napaka-espesyal niya dahil sa ginagawa nito sa kanya.

Habang nagmamaneho, panaka-naka siyang kinakausap nito.

“Doon na lang tayo sa mansyon mag-breakfast, Baby.”

Sobrang sarap sa pandinig niya kapag tinatawag siya nito sa ganoong paraan. Tinanguan niya na lang ito. Habang papalapit kasi sila sa pupuntahang mansyon, palakas nang palakas ang kabog ng kanyang dibdib, indikasyon na kinakain na ng takot at kaba ang buong sistema niya.

Nang sa wakas ay papasok na sila sa gate ng mansyon, sobrang namangha siya sa nakitang tanawin nang tuluyan na silang makapasok. Parang isang palasyo sa gitna ng Paraiso ang tanawing nakikita niya. Napapalibutan kasi ng iba’t ibang klaseng bulaklak at malalagong punung-kahoy ang napakagandang mansyon.

Maraming gwardya, hardinero, at mga kasambahay ang nakakalat sa pagdating nila na abala sa kani-kanilang trabaho. Inalalayan naman siya ng asawa hanggang sa makapasok sila sa mansyon.

“Dad, Mom, ate, I’m here!” masiglang bati ni Weston sa tatlong magkakaharap sa komedor. Alam niyang kasalukuyan itong kumakain ng agahan dahil masyado pang maaga.

Lumingon sa gawi nila ang tatlong tinawag ng binata. Sandaling napako ang mga tingin nito sa kanila. Maya-maya, tumayo ang ama nito at lumapit sa kanila.

“Saan ka ba nanggaling, Weston? Anong klase ka bang lalake at ikaw pa ang nagpapahabol sa babae? Alam mo bang nakakaawa na ang sitwasyon ni Katrina kakahabol sa ‘yo?” seryosong sambit ng ama nito. Mukhang hindi nalalayo sa ama niya ang pagkaistrikto nito.

“Dad, matagal ko nang sinabi sa inyo na wala akong interes kay Katrina, hindi ko rin siya mahal! Ano ba ang hindi ninyo maintindihan doon?!” sagot naman ng binata na may pagkairita sa tono.

“At sino ‘yang babaeng kasama mo, ha? Iyan ba ang sinasabi ni Katrina na bagong secretary mo? At iniuwi mo pa talaga roon sa magiging bahay ninyo? Hindi mo naman kailangan ng bagong secretary dahil willing na mag-volunteer si Katrina sa posisyong iyon para sa ‘yo!” sabat ng in ani Weston na hindi nila namalayang nasa likod na pala ng asawa nito.

“Mom, hindi ko siya bagong secretary. Asawa ko siya,” sabay kabig nito sa kanya palapit sa katawan nito.

“Asawa?!” sabay-sabay na bigkas ng tatlo.

“Nahihibang ka na, Weston! Kahit na ang pamangkin mo’y hindi magugustuhan iyang mga palabas mo kapag nalaman niya ito! Close na close pa naman kayo!” malakas na sambit ng babaeng alam niyang nakatatandang kapatid ni Weston.

“Mom, bakit ang ingay ninyo? Tito Weston, kararating niyo lang?” narinig niyang tanong ng isang lalaki sa likuran nila.

Sinalakay ng kakaibang kaba ang buong katawan ni Saskia nang marinig ang boses ng lalaki. Pamilyar na pamilyar ito sa kanya.