Chapter 37

“Kari!” bulyaw ni Aki at mabilis na tumakbo papalapit sa akin.

Nagulat ako sa biglaang pagliwanag ng paligid. Napuno ng asul at pulang kulay ang paligid kasabay ng maingay na tunog ng mga sasakyan.

Anong nangyayari?

Mapait akong ngumiti nang tuluyan akong sakupin ng mga braso ni Aki na para bang pinoprotektahan sa kung anong masamang mangyayari. Ang sarap sa pakiramdam ng mainit niyang katawan.

Ang kirot ng tagiliran ko, bakit ganito? Pakiramdam ko ay may mainit na likidong gumagapang sa katawan ko. Muli kong tinignan si Aki na puno ng pag-aalala ang mga mata.

“Are you okay? Anong nararamdaman mo?”

Nanlalaki ang mga mata ko nang makita ang dugong nagbabagsakan sa sahig... at mula iyon sa’kin...

Nabaril ako? Sa akin tumama iyong putok ng baril? A-ako ang tinamaan?

Mabilis akong binalot ng takot nang mapagtanto ang mga nangyayari.

“Aki ‘yong anak natin...” nangingilid na luhang sambit ko. Gusto kong mayakap ang anak ko. Wala akong ibang gustong makita ngayon kundi ang anak ko.

Biglang n