Kabanata 20

Pinadausdos niya ang kamay niya papunta sa tiyan ko at marahan iyong hinaplos. Napangiti siya bigla. Nasa kama na kami at naghihintay nalang na antukin.

"Ilang linggo na kaya 'to?"

"Baka apat palang."

"Nagpa-appoint na ako kay doktora. Bukas sana para magpacheck-up."

"Excited ka masyado." humalakhak ako.

I poke his nose and hold him close, brushing a strand of dark brown hair away from his face.

Ang bilis. Hindi na ako mamomroblema pa. Sana palaging ganito. I bit my lower lip trying to stop myself from smiling.

Ang sayang mapunta sa tamang tao na susuportahan at aalagaan ka ng walang pag-aalinlangan.

"Kung alam mo lang. Papapuntahin ko nalang sana dito kaso baka hindi kayanin ng schedule niya."

Kung pwede nalang ngang papuntahin niya nalang dito. Kaso, baka mapagastos pa siya. Madami-dami ang gagastusin namin kaya dapat magtipid kami.

Ang kaso kasi, natatakot akong lumabas. Ang tahimik ng mga magulang ko ngayon. Iyon ang mas nakakatakot. Wala akong balita sa kanila. Hindi ko alam kun