LOGINShare
Chapter 201
Last Updated:
2025-04-30 16:31:05
DeigratiamimiGood afternoon po. Umuulan sa amin at may review rin ako. Baka bukas ulit ako may update. Maraming salamat po lalung-lalo na sa mga gem givers at mga nag-iwan ng komento. Love you all! 😘
Related chapters
One Fateful Night With My Ninong Chapter 202
Mainit ang hininga ko. Hindi ko na alam kung alin sa dalawa ang mas nakakaapoy—ang epekto ng tsokolate o ang presensya niyang ngayon ay nakatayo sa harap ko, hubo’t hubad, habang ang mga mata niya ay tila apoy na nais lumamon sa buong pagkatao ko. Ramdam ko ang pagragasa ng panginginig sa katawan ko. Mula ulo hanggang talampakan, para akong sinisilaban sa ilalim ng balat. At ang mas nakakatakot—hindi ko gustong tumakas sa apoy na ‘yon. Napaangat ako sa kama nang maramdaman ang init ng daliri niyang muling gumapang sa pisngi ko, pababa sa baba, hanggang sa mga labi kong nanginginig pa. Ipinasok niya ang dalawang daliri niya sa bibig ko—hindi marahas, pero sapat para mapasunod ako. “Good girl,” aniya, paos at punong-puno ng mapang-akit na lambing ang tinig. Hindi ko alam kung anong klaseng babae na ako ngayon. Ilang oras pa lang ang nakakalipas, ako ‘yong babaeng umiwas sa init ng halik niya. Ngayon, ako na ang naghihintay, nag-aabang, nauuhaw sa susunod niyang galaw. Lumuhod siya s
Last Updated : 2025-04-30One Fateful Night With My Ninong Chapter 203
Masakit ang bawat hibla ng katawan ko. Napapikit ako nang mariin habang sinusubukang igalaw ang mga binti ko. Para bang piniga ng paulit-ulit ang kalamnan ko buong magdamag—at hindi lang basta piga, kundi parang niyurakan din ng init at sarap. Pero higit sa lahat, ang pagkababae ko… para akong winasak. Napakagat ako sa labi habang marahang pilit na iniusog ang sarili sa kama, ngunit agad akong napatigil. Isang kirot na may kasamang kiliti ang sumalubong sa pagitan ng hita ko. Damn it, Drako. Napalingon ako sa kanan. Nandoon siya—nakaupo sa gilid ng kama, n*******d ang pang-itaas, at may hawak na sigarilyo sa kamay. Bawat pagbuga niya ng usok ay tila may kasamang lungkot at bigat na hindi ko kayang basahin. Parang ibang tao na naman siya. Malamig. Malayo. Misteryoso. Wala na ang lalaking buong gabi akong nilamon ng halik at init. Tahimik lang siya habang nakatingin sa kawalan, at tila ba hindi man lang alintana na gising na ako’t pinagmamasdan siya. "You're awake," mahina niyang
Last Updated : 2025-04-30One Fateful Night With My Ninong Chapter 204
Tahimik akong kumakain sa harap ni Drako. Kaharap ko siya sa mahabang dining table, pero sa bawat kutsarang isubo ko, pakiramdam ko ay para akong nilulunok ng sarili kong katahimikan. Walang kasamang pagmamahal ang almusal na ito—tanging presensya lang naming dalawa, na tila may laylayan ng hindi maipaliwanag na tensyon. Gusto kong sirain ang katahimikan. Gusto kong sabihin sa kaniya na may pangarap pa rin ako, kahit pa gaano na niya akong ikulong sa mundong ginusto niyang likhain para sa akin. Kaya kahit nangangatal ang kamay ko, at tila may nakakulong na tinig sa lalamunan ko, naglakas-loob ako. "Drako," mahina kong tawag habang pilit kong iniwas ang tingin sa malamig niyang mga mata. "I’ve been thinking... maybe I can go back to school." Hindi siya agad sumagot. Dinampot niya ang baso ng alak at dahan-dahang uminom, na para bang sinadya niyang patagalin ang katahimikan para lalong pasigawin ang kaba sa dibdib ko. “School?” ulit niya, may kasamang bahagyang ngiti sa sulok ng labi
Last Updated : 2025-04-30One Fateful Night With My Ninong Chapter 205
Pinagmasdan ko ang cellphone ni Jessa habang iniisip kung anong klaseng hakbang ang gagawin ko. Hindi ko na kayang tiisin pa ang pakiramdam ng pagiging bihag, ng pag-kulong sa isang mundo na hindi ko pinili. I was desperate for something, anything, that could help me escape this nightmare. So when Jessa offered me her phone earlier, I seized the chance. “Can I borrow your phone?” tanong ko, kahit na may kaba sa aking boses. Ngunit, tila hindi ito napansin ni Jessa, o baka gusto lang niyang magbigay ng kahit anong maliit na tulong. “Sure, Ma’am,” sagot niya ng walang kaabog-abog. Tinutok ko ang mga daliri ko sa screen, ngunit ang tanging naiisip ko lang ay ang pagtawag sa aking ina. Wala na akong ibang maisip kung 'di ang makita ang mukha ng aking pamilya, ang marinig ang boses ni Mommy at Daddy. Tumawag ako, umaasa. Umaasa na sana masagot ng aking ina. Ngunit ilang ulit na ring tumunog ang ringtone bago ito tumigil. Wala akong narinig na sagot mula sa kabilang linya, at naramdaman
Last Updated : 2025-05-01One Fateful Night With My Ninong Chapter 206
Pagkarating namin sa ospital, agad siyang dinala ng mga nurse at doctor sa loob ng emergency room. May sugat si Drako sa tagiliran, at kahit pa iniwan niya akong wasak at durog sa mga huling pangyayari sa pagitan naming dalawa, hindi ko mapigilang mag-alala. Hindi ko ininda ang kaba sa dibdib ko, ang nanginginig kong tuhod. Basta ang alam ko lang, gusto kong masiguro na ligtas siya. Ilang oras ang lumipas. Nang sabihing stable na raw siya at puwede nang bisitahin, ay agad akong tumayo. Hinawakan ko pa ang doorknob ng kuwarto, pero bago ko iyon mabuksan, isang boses ang narinig ko sa likuran. “Drako!” Agad kong nilingon ang pinagmulan ng boses—isang babae, seksing-seksi, naka-miniskirt at hapit ang suot na blouse. Hindi ko siya kilala. Pero halata sa kilos niya na may malalim siyang koneksyon kay Drako. Ang sunod na nangyari ay mas lalong nagpainit ng dugo ko. Bigla niya akong tinulak. "Get out of my way, slut!" Napamura ako. Napaatras ako dahil sa gulat at sakit ng pagkakatulak n
Last Updated : 2025-05-01One Fateful Night With My Ninong Chapter 207
Hindi ko na alam kung anong mas malakas—ang pintig ng puso kong hindi matahimik, o ang sigawan nina Drako at Drugo na tila hindi na alintana ang mga mata ng mga tao sa loob ng bar. “She's not a thing you can just claim, Drako!” sigaw ni Drugo, halos pumutok ang ugat sa leeg niya habang humarang muli sa harapan ko. Naglalagablab ang mga mata ni Drako. Hindi siya umatras. “She’s my wife. I have every right to bring her back.” “Then maybe you should start acting like a husband,” mariing sagot ni Drugo. “You don’t own her just because of a piece of paper!” Tila napako ako sa kinatatayuan ko. Nasa pagitan nila ako, pero parang wala akong tinig. Wala akong lakas. Ako ang dahilan ng bangayang ito, pero parang ako rin ang pinaka-walang boses sa lahat. “Stop it…” mahina kong bulong. “Please, both of you… just stop.” Ngunit parang wala silang narinig. Ang galit nila ay parang apoy na hindi basta mapapatay ng katiting na pakiusap. “What did you even do to her, ha?” dugtong pa ni Drugo haba
Last Updated : 2025-05-01One Fateful Night With My Ninong Chapter 208
Tahimik ang buong bahay. Tanging ang mahinang hum ng air conditioner at ang tikatik ng ulan sa labas ang maririnig. Nakahiga ako sa couch, yakap ang isang unan, habang tila umiikot ang paligid. Masakit ang ulo ko—hindi naman sobra, pero sapat na para maramdaman kong hindi na ako buo. Alam kong medyo lasing ako. Hindi naman ako sanay uminom, pero kanina, parang wala akong ibang paraan para makatakas. Para makalimot. Hinaplos ko ang sentido ko habang nakapikit. Hindi ko na namalayan kung anong oras na, o kung ilang minuto na akong nakatulog. Nang dumilat ako, madilim pa rin ang paligid… pero hindi na ako mag-isa. Nasa sahig si Drako, nakahiga, at nakapikit. Parang bata na pinilit matulog sa tabi ng taong ayaw siyang kausapin. Parang isang asong ligaw na hindi alam kung saan dapat pumanig—kung lalapit o lalayo. Napatingin lang ako sa kaniya. Tahimik. Maamo ang mukha. Wala ni anino ng galit o yabang. Wala 'yong Drakong sumisigaw. Wala 'yong Drakong nananakit ng damdamin ko. "Why do y
Last Updated : 2025-05-01One Fateful Night With My Ninong Chapter 209
Pagkatapos kong makakain, agad kong binuksan ang bagong phone na iniwan ni Drako. Mabilis ang naging setup, at sa bawat pindot ng daliri ko sa screen, para bang isa-isa ring bumabalik ang mundong matagal kong kinulong sa likod ng mga dingding ng bahay na ito. Ilang buwan na rin akong hindi nakakagamit ng internet, at sa kauna-unahang pagkakataon, muli akong konektado sa labas—sa katotohanan. Hindi ako nag-aksaya ng oras. Ang una kong hinanap? "Drako's father's death." Napalunok ako habang pinagmamasdan ko ang mga artikulong lumabas. Mabigat ang dibdib ko habang isa-isa kong binubuksan ang headlines na puno ng salitang "controversy," "medical malpractice," at "tragedy." Isa sa mga pinakamaraming share na artikulo ang agad tumawag ng pansin ko. “Business tycoon dies during cardiac operation under renowned Villamor surgeon” Sa unang linya pa lang ng ulat, nanlamig na ang mga kamay ko. “The patient, businessman Drake Valderama, died during an open-heart surgery conducted at Villamo
Last Updated : 2025-05-02
Latest chapter
One Fateful Night With My Ninong Chapter 237
Tahimik akong nakaupo sa loob ng clinic habang pinipilit kong pakalmahin ang kabog ng dibdib ko. Naroon ako para sa routine check-up, pero may kutob akong hindi magiging ordinaryo ang araw na ito. Habang nakapatong ang malamig na gel sa tiyan ko, hindi ko maiwasang mapahawak sa dibdib ko. My heart was racing—and not from excitement, but from dread.“Everything looks normal,” sambit ng doktor habang hawak ang ultrasound probe. “But... wait.”Napakunot ang noo ko. “Wait? Why wait? Is there something wrong?”Tumigil siya saglit, pagkatapos ay muling tumingin sa monitor. May pailaw-ilaw pang mga linya at hugis, pero ako mismo, kahit hindi ako eksperto, ay may napansin.“There are four heartbeats,” the doctor said softly, almost too careful.Namilog ang mga mata ko. “Four?” Nauutal kong ulit.“Yes, Caleigh. You’re carrying quadruplets.”Napasinghap ako. Para akong binagsakan ng mundo. Apat? Apat na sanggol sa sinapupunan ko?“Are you sure?” tanong ko, kahit alam kong totoo ang nakita ko. I
One Fateful Night With My Ninong Chapter 236
Napahawak ako sa tiyan ko, pilit pinapakalma ang sarili habang nakatitig sa dalawang lalaking nakatayo sa harapan ko.Parang huminto ang mundo ko. Ang puso ko ay tila lalabas sa dibdib ko sa sobrang kaba. Hindi ko na malaman kung dahil ba ‘yon sa takot o sa unti-unting pananabik na sana ay makita ko na ang tunay na Drako. Pero paano kung mali ang piliin ko? Paano kung sa maling braso ako muling sumandal?“Drako…” bulong ko habang unti-unting umatras. “Which one of you is my husband?”Nagkatinginan ang dalawang lalake, pareho silang seryoso. Parehong may taglay na kumpiyansa at 'yon ang mas lalong nakakatakot.The one on the left stepped forward. “Caleigh, it's me. Don’t be scared. You know my eyes. You know my voice.”Pero hindi siya nagpatalo. 'Yung isa ring Drako, sumunod sa hakbang.“No. She knows me. Don't mess with her. Baby, come here.”Halos masuka ako sa pagkalito. Napahigpit ang hawak ko sa tiyan ko, at hindi ko na napigilan ang paglabas ng mga luhang kanina ko pa pinipigil.
One Fateful Night With My Ninong Chapter 235
Isinandal ko ang likod ko sa headboard ng kama habang nakatitig sa screen ng cellphone ko. Nakangiti ako habang ka-video call si Drugo, ang pinsan ni Drako. Hindi ko napigilang mapatawa sa mga kwento niya, lalo na nang ikuwento niyang nagkagulo ang opisina nila dahil lang sa nawawalang siopao."You should've seen Tito Ramon," natatawang sabi ni Drugo. "He was about to launch a full-scale investigation just to find out who took it.""Seriously? Over siopao?" tawa ko rin habang nangingilid ang luha ko sa kakatawa."It was his favorite!" giit ni Drugo, sabay acting na parang detective. "I will not rest until justice is served!"Mas lalo pa akong natawa. Biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at pumasok si Drako, hawak ang isang baso ng tubig. Tumigil siya sa paglalakad nang makita niya kung sino ang kausap ko.“Drugo,” malamig niyang tawag, ngunit hindi niya pinigilan ang sarili niyang titigan ako.“Drako!” masiglang bati ni Drugo. “Hey, pinsan. Just making your wife laugh, you should t
One Fateful Night With My Ninong Chapter 234
Pagkababa ko mula sa hagdan ay nakita ko si Drako na nakaupo sa harap ng grand piano. Malayo ang tingin niya, tila may iniisip na malalim. Kasabay ng bawat pagpindot niya sa ivory keys, naramdaman kong bumigat ang dibdib ko. Kung dati ay galit at takot ang nararamdaman ko tuwing kasama ko siya, ngayon ay kabaligtaran na. Gulong-gulo ako.Pero hindi iyon sapat na dahilan para manatili ako rito.Kailangang malinaw ang lahat. Kailangang malaman niyang hindi sapat ang mga lambing at ngiti para kalimutan ko ang lahat ng nangyari.Huminga ako nang malalim bago siya tinawag.“Drako.”Agad siyang napalingon, at nang magtagpo ang mga mata namin, parang may kung anong bigat ang gumaan sa mukha niya.“You’re awake,” ani niya, tumayo at lumapit sa akin. “How are you feeling?”“I’m fine,” sagot ko. “But we need to talk.”Tumango siya, at sabay kaming naupo sa malaking sofa sa receiving area. Ipinatong niya ang mga siko sa tuhod, at tinitigan ako na para bang hinihintay ang sentensiya mula sa bibig
One Fateful Night With My Ninong Chapter 233
Habang pinupunasan ko pa ang labi ko gamit ang tissue, marahan akong inalalayan ni Drako pabalik sa loob ng silid ko. Tahimik lang siya, pero dama ko ang kaba sa bawat hakbang niya—parang takot siyang may mangyaring masama sa akin. Pagpasok namin sa kuwarto, agad siyang naglakad papunta sa wardrobe at binuksan iyon. Kinuha niya ang isa sa mga nightgown ko—'yung kulay cream na may manipis na tela at lace sa dibdib. Hawak niya iyon habang nakatingin sa akin. “You should get changed. You're sweating,” mahinahon niyang sabi, pero may halong pag-aalalang hindi niya maitago. Tumango ako. “I will. Thank you,” sagot ko, pilit na ngumiti. Akala ko ay lalabas na siya ng silid, pero nanatili lang siyang nakatayo sa tabi ng kama. Nagtagpo ang mga mata namin. Tahimik lang siya. Parang naghihintayan kung sino ang unang magsasalita. “Drako,” binasag ko ang katahimikan. “Can you… give me a minute?” Tila nagulat siya. “I’ll stay. What if you collapse again? I want to make sure you’re okay.” Napa
One Fateful Night With My Ninong Chapter 232
Pagdilat pa lang ng mga mata ko ay agad na sumalubong sa akin ang malambot na liwanag ng araw na sumisilip sa mga mamahaling kurtina. Ngunit hindi iyon ang agad na pumukaw sa atensyon ko. Sa gilid ng kama, isang eleganteng gown ang maingat na nakalatag. Kulay champagne ito, na may mabining detalye ng mga burdang ginto sa laylayan, at tila sumisigaw ng isang gabing puno ng karangyaan. Isang uri ng damit na hindi mo basta-basta isusuot… lalo na kung wala ka naman sa isang engkantadong kwento. Napakunot ang noo ko. Bago pa man ako tuluyang makabangon, bumukas ang pinto. Maingat na pumasok si Drako, bitbit ang isang tray ng almusal—may gatas, prutas, at mainit na croissant. Isang simpleng tanawin na para bang kinuha mula sa pelikula. “Good morning,” aniya habang inilalapag ang tray sa bedside table. “Did you sleep well?” Napatingin ako sa kanya, pinagmasdan ang itsura niya—simpleng long sleeves at pajama pants. “Yeah, I guess,” maikli kong sagot. Ngumiti siya at naupo sa gilid ng k
One Fateful Night With My Ninong Chapter 231
Luminga ako sa paligid, halos hindi makagalaw sa kaba. Malapit ko nang maabot ang pintuan ng silid nang biglang may tumayong anino sa harapan ko. “Where are you going?” malamig na tanong ng lalaking kamukha ni Drako. Napaatras ako, halos madulas sa kinatatayuan ko. Ang mga mata niya ay naniningkit—hindi galit, kundi... uhaw. Uhaw sa isang bagay na hindi ko kayang pangalanan. “Get out of my way,” mariin kong sabi, pilit na pinapakalma ang nanginginig kong tinig. Ngunit hindi siya tumabi. Sa halip, lumapit pa siya at bigla na lamang isinandal ang kanyang palad sa gilid ng mukha ko, hinaplos ang pisngi ko na parang may karapatan siya. At bago ko pa man namalayan, idinikit niya ang labi niya sa labi ko. Pumikit ako at agad kong inipon ang lahat ng lakas na mayroon ako. Sa isang iglap, ibinaon ko ang tuhod ko sa maselang bahagi ng katawan niya. "Agh!" napaatras siya habang napangiwi sa sakit. “You sick bastard!” sigaw ko habang mabilis na binuksan ang pintuan at tumakbo palabas ng si
One Fateful Night With My Ninong Chapter 230
Pagkapasok ko pa lang ng condo ay mabilis akong bumagsak sa sofa, hawak-hawak ang dibdib kong naninikip sa dami ng emosyon. Galit, hiya, takot, pagod. Lahat iyon sabay-sabay kong nilunok kanina sa harap ni Drako. At kahit na wala akong balak umiyak, hindi ko napigilang mapapikit at hayaang dumaloy ang luha sa gilid ng aking mga mata. Napansin ko ang biglang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa ng hoodie. Unknown number. Napakunot ang noo ko habang tinatanggap ang tawag. “Hello?” “Is this Mrs. Caleigh Valderama?” tanong ng boses sa kabilang linya—isang lalaking tila kabado at nagmamadali. “Yes, who’s this?” “This is from Saint Dominic Medical Center. There’s been an accident. The car registered under Mr. Drako Valderama... he’s been rushed here.” Parang huminto ang mundo ko. Luminaw bigla ang lahat ng ingay sa paligid—na para bang tinanggalan ng kulay ang paligid ko at pinuno ng isang nakakabinging katahimikan. “What... what do you mean accident?” namamaos kong tanong. Tumayo
One Fateful Night With My Ninong Chapter 229
Hirap na hirap akong huminga sa pagitan ng mga salitang paulit-ulit na bumabangga sa isip ko. Missing person. Ten million reward. Asawa ni Drako Valderama. Ako ang hinahanap ng buong bansa dahil sa kasalanang hindi ko naman ginawa. Dahil lang sa pagmamahal na hindi ko na kayang suklian. Dalawang araw na akong nakakulong sa loob ng condo. Hindi ako makatulog, hindi ako makakain nang maayos, at kahit ang ilaw mula sa bintana ay para bang naninindak. Para bang kahit anong oras ay may susulpot na lang para dalhin ako pabalik sa mundo niya kay Drako. Napabuntong-hininga ako habang yakap-yakap ang sarili. Tinangka kong tumawag muli kay Drugo, pero gaya ng dati—walang sagot. Maging ang mga mensahe ko ay seen lang. Hindi siya dumadalaw, hindi nagpaparamdam. Ilang araw na rin mula nang huli kaming nagkita. Hindi ko alam kung galit ba siya o may pinagdaraanan lang. Kumakalam na ang tiyan ko. Naghihimutok sa gutom. Wala na ring pagkain sa condo. Sa ayaw at sa gusto ko, kailangan kong lumabas.
