LOGINShare
Chapter 210
Last Updated:
2025-05-02 20:05:38
DeigratiamimiGood evening po. Stay tuned for more updates. Malakas ang ulan sa amin, but will write pa rin. Gagawin kong fast-pace ito dahil baka nainip na ang iba. Hindi ko kasi alam kung nagugustohan n'yo ba ang update onfaloy ng kwento kasi majority ay tahimik. I'm open naman po sa mga suggestions or criticisms niyo. Pa-comment at gem votes naman po. Salamat.
Related chapters
One Fateful Night With My Ninong Chapter 211
Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Sa sandaling maisara ang pinto at mawala sa paningin ko ang pamilya ko, bigla akong napasugod kay Drako. “Putang ina mo!” sigaw ko, sabay tulak sa kanya nang buong lakas. Hindi siya umilag. Hindi siya kumibo. Nakatingin lang siya sa akin, malamig, walang reaksyon. “Why? Why did you let them go? Why didn’t you stop them?” sigaw ko muli habang pinagsusuntok ko ang dibdib niya gamit ang mga kamao kong nanginginig sa galit. “Do you even know what you’ve done?” “Caleigh—” “Don’t! Don’t you dare say my name as if you care!” sigaw ko habang ang luha ko’y bumabagsak na parang ulan. “You ruined everything! You took everything from me!” Hinawakan niya ang mga pulso ko, marahan pero mariin, parang pilit akong pinapakalma. Pero hindi ko kailangan ng pag-pigil. Kailangan ko ng sagot. “You think this is about your father?” malamig niyang tanong. “He’s a criminal, Caleigh. I just did what needed to be done.” Parang sumabog ang utak ko sa sinabi niya. Hinaw
Last Updated : 2025-05-02One Fateful Night With My Ninong Chapter 212
Pagharap ko pa lang pabalik sa labas kasama si Drugo, biglang sumigaw si Drako mula sa likod namin. “Caleigh, stop!” Napahinto ako. Naramdaman kong biglang humigpit ang hawak ni Drugo sa braso ko, tila nag-aalalang baka may mangyaring masama. Pero hindi ako agad lumingon. Hindi ko kayang makita ulit ang mukha niyang kanina lang ay hawak-hawak ang katawan ng ibang babae. 'Yung kamay na ginamit niyang ipanghaplos sa katawan ng kabit niya—iyon din ang kamay na ngayon ay inaabot sa akin. “Let go of her,” utos ni Drako habang mabilis na lumalapit. “You’re not taking her anywhere.” Tumayo si Drako sa pagitan namin ni Drugo at pilit inabot ang kamay ko. Pero mabilis akong umiwas, mariing napaurong. “Don’t touch me,” malamig kong bulong. “You’re disgusting.” Biglang nanlabo ang mga mata niya. Nakita kong saglit siyang napatigil, parang tinamaan sa sinabi ko. Pero agad ding bumalik ang galit sa mukha niya. “I said let go of her!” sigaw niya kay Drugo. Hindi gumalaw si Drugo. Matigas ang
Last Updated : 2025-05-02One Fateful Night With My Ninong Chapter 213
Nagising ako sa sinag ng araw na pilit bumabaon sa mga talukap ko. Saglit akong napatingin sa kisame ng kwartong hindi akin. Tahimik. Payapa. Pero sa loob ko, parang may kaguluhang hindi matahimik. Nilingon ko si Drugo na mahimbing na natutulog sa kabilang gilid ng kama, nakatalikod, tila ayaw manggulo ng espasyong hindi kanya. Hindi kami nag-usap matapos ang gabing iyon. Walang nangyari sa amin—ni hindi ko nga alam kung paano kami nauwi sa kwartong iyon ng maliit na resort. Basta alam ko lang, hindi ko kinaya ang bigat ng lahat kagabi. Siya lang ang nandoon. Dahan-dahan akong bumangon. Ni hindi ako nagpaalam. Gusto kong maramdaman kung paano tumayo sa sarili ko, kahit isang beses man lang, sa isang mundo kung saan lahat ng desisyon ay laging kinukuha mula sa akin. Pagbaba ko sa resort, isang itim na kotse ang naghihintay. Kahit hindi ko pa nakikita ang nasa loob, kabisado ko na ang presensyang iyon. Parang usok na pilit bumabalot sa akin, kahit ilang beses ko nang piniling iwasan.
Last Updated : 2025-05-03One Fateful Night With My Ninong Chapter 214
“Let me out!” sigaw ko. “You can't keep me here like some kind of prisoner!” Walang sumagot. Pero alam kong nandoon siya. Ramdam ko ang presensya niya sa likod ng pinto, gaya ng kung paanong ramdam ko pa rin ang haplos niya sa balat ko, kahit pilit kong burahin. Maya-maya lang ay bumukas ang pinto. At gaya ng inaasahan ko—naroon siya. Nakasuot ng itim, malamig ang mga mata, pero may apoy na naglilihim sa likod ng mga titig niya. “Stop shouting,” utos ni Drako, malamig ang boses. “No one's going to save you here.” “You think I need saving?!” gigil kong tanong. “You're the one who needs saving—from your sick, twisted mind!” Lumapit siya. Isang hakbang. Dalawa. At bago ko pa siya mapigilan, nasa harapan ko na siya—mabigat ang hininga, mapanganib ang tingin. “Caleigh,” he whispered, “you talk too much.” Bago ko pa man maituloy ang susunod kong salita, hinablot niya ang batok ko at mariing siniil ng halik ang labi ko. Gulat. Sakit. Pait. Lahat ng iyon ay sumabog sa dibdib ko. Pilit
Last Updated : 2025-05-03One Fateful Night With My Ninong Chapter 215
Content Warning: This story contains mature themes and intense emotional situations that may be triggering or disturbing to some readers. It includes elements such as possessive love, psychological manipulation, emotional conflict, and morally gray characters. Reader discretion is strongly advised. This is a work of fiction intended for mature audiences only. Hindi ko alam kung ilang minuto o oras na ang lumipas simula nang pinainom ako ni Drako ng alak na iyon. Pakiramdam ko ay parang humihiwalay ang kaluluwa ko sa katawan ko—lumulutang, nalilito, at unti-unting nilulunod ng kawalan. Hanggang sa biglang bumukas ang pinto. Dalawang babae ang pumasok, parehong nakasuot ng manipis, mapang-akit na damit na halos wala nang tinatakpan. Ang bawat hakbang nila ay punung-puno ng kumpiyansa, na para bang sanay na silang pumasok sa ganitong klase ng kwarto—isang kwartong parang nilikha para lamang sa pagyurak sa dangal ng babaeng gaya ko. “What the hell…?” bulong ko sa sarili, pero ang bose
Last Updated : 2025-05-03One Fateful Night With My Ninong Chapter 216
Napakagat ako sa labi ko habang nararamdaman ang matalim na paggalaw ng daliri niya sa loob ko. Hindi ko na alam kung ang mas masakit ay ang ginagawa niya sa katawan ko, o ang pagyurak niya sa damdaming pilit kong pinoprotektahan. “Stop it… Drako, please…” I sobbed, my voice breaking between shallow breaths. “This isn’t you. You’re not this—this monster…” His eyes darkened. “No, Caleigh,” he hissed, leaning closer to my face. “This is me. The man you never really knew. The man who was willing to destroy everything for you—until your family destroyed me first.” Isang malakas na sampal ang gumising sa akin mula sa pagkamanhid. Hindi niya ako sinaktan ng palad niya, kundi ng mga salita. Mas malala pa. Napapikit ako, pilit nilalabanan ang sakit ng katawan at ng damdamin. Tumalikod siya at muling uminom ng alak mula sa baso sa mesa. Tila ba walang nangyari. Tila ba hindi niya ako itinali’t pinuwersa sa kanyang harapan. Pagkatapos ay bumalik siya sa akin, dala-dala ang bote ng
Last Updated : 2025-05-03One Fateful Night With My Ninong Chapter 217
Content Warning: This story contains mature themes and intense emotional situations that may be triggering or disturbing to some readers. It includes elements such as possessive love, psychological manipulation, emotional conflict, and morally gray characters. Reader discretion is strongly advised. This is a work of fiction intended for mature audiences only. Dark Romance po ito. Kung para sa inyo ay malaswa o kababuyan, parte po iyan ng dark romance genre. After this, focus naman sa kalayaan ni Caleigh with Drugo. *** Pagkasara ng pinto ay parang biglang sumikip ang buong silid. Wala na siya, pero naiwan ang bigat ng presensiya niya. Ang amoy ng katawan niyang dumampi sa balat ko. Ang hapdi ng bawat salitang sinabi niya. Nanghina ako. Hindi na ako umiiyak nang marahan—ngayon ay humagulhol na ako. Paulit-ulit kong sinasabi sa sarili ko na matatapos din ito. Na hindi ako dapat sumuko. Pero paano ka lalaban kung mismong katawan mo ay hindi mo na maramdaman? Nanginginig ang tuhod
Last Updated : 2025-05-03One Fateful Night With My Ninong Chapter 218
Author's Note: May 3, 2025 Para ito sa mga nakasubaybay talaga na readers kanina. Ngayon ko lang po napansin na ibang chapter pala ang nalagay ko sa Chapter 216 at 217 kasi imbes content ng chapter 216 ang i-publish, content po pala iyon sa Chapter 217. Huhu. Tapos ang Chapter 217 content naman sa Chapter 218. Pasensiya na po. Sa comment section ko na lang ilalagay ang content ng 216. Huhu. Sa Chapter 216. Na-edit ko na siya actually pero hindi iyon magiging visible sa lahat hangga't hindi approve ng S E. Kapag umabot kayo rito ngayong araw, pakibasa na lang ang Chapter 216 sa comment section na ito dahil ang ilalagay ko rito ay ang Chapter 218 pero nasa Chapter 217. *** Binuksan niya ang mga posas sa aking paa, saka ako binuhat na parang wala akong bigat. Nilingon ko siya, pilit na hinahanap ang kahit katiting na awa sa kaniyang mukha, pero wala. Tanging determinasyon at galit ang naroon. "You don't belong in this filthy room," bulong niya habang tinatahak namin ang hallway. "Y
Last Updated : 2025-05-03
Latest chapter
One Fateful Night With My Ninong Chapter 241
Pagdilat ng mata ko, puro puti ang una kong nakita. Nakakasilaw. Amoy alcohol. Tahimik… masyadong tahimik.Nasa ospital ako.Nanlalamig ang mga daliri ko habang unti-unting bumabalik sa akin ang alaala—ang sipa na halos tumama sa tiyan ko, ang pananakit sa loob, at si Claudine… si Claudine na walang awa.“D-Drako…” mahinang bulong ko. Pahina nang pahina ang boses ko habang nililinga ang paligid.Bumukas ang pinto. Sa pagpasok ng lalaking may magulong buhok, pulang mata, at balisang ekspresyon, agad ko siyang nakilala.“Caleigh!” Lumapit siya agad sa kama ko. “Oh God, finally—thank God you’re awake.”Tumulo ang luha sa gilid ng mata ko nang makita ko ang mukha niya. Magulo ang buhok niya. Naka-disheveled suit pa siya, at may galos pa sa kanang bisig.“Drako…” bulong ko, habang hinahawakan ang kamay niya. “The babies…”Agad siyang umiling, nagmadaling yumuko at hinalikan ang kamay ko.“They’re fine,” mabilis niyang tugon. “You’re going to be fine. But the doctor said… you need to rest.
One Fateful Night With My Ninong Chapter 240
Tahimik kaming kumakain ni Drako sa isang private corner ng Italian restaurant nang bigla akong nakaramdam ng kakaibang tensyon sa paligid. Parang may malamig na hanging dumaan sa likod ko, kasunod ng isang pamilyar—pero hindi kanais-nais—na boses.“Well, well, look who’s here…”Dahan-dahan akong lumingon. Nakita ko ang isang babae na mukhang bagong salta mula sa fashion runway. Straight ang jet black hair, flawless ang make-up, at suot ang isang designer red dress na masyadong masikip sa dibdib. She looked perfect… and dangerous.Ang dating girlfriend ni Drako.“Claudine,” bulong ni Drako, tumayo agad at pinigilan siyang makalapit sa mesa. Pero hindi siya nagpaawat.“Oh, don’t worry. I just wanted to say hello,” she said, her eyes narrowing toward me. “I didn’t know you were into… frumpy housewives now.”Napatigil ako. "Frumpy? Housewife?"Sinipat niya ako mula ulo hanggang paa, halatang nilalait ang suot kong conservative dress. “Wow, Caleigh, is that a maternity dress or are you ju
One Fateful Night With My Ninong Chapter 239
Tahimik kami sa loob ng silid pagkatapos niyang paalisin si Drevan. Ang kamay ni Drako ay nakaalalay pa rin sa balikat ko, pero hindi siya nagsasalita. Tila pinakikiramdaman niya kung kailan ako handang magsalita. Pero ni hindi ko siya matingnan.Hindi pa rin tumitigil sa panginginig ang katawan ko. Maaaring ligtas na ako, pero hindi pa rin matahimik ang puso ko.“Caleigh,” basag niya sa katahimikan. His voice was gentle—almost afraid. “Are you okay?”Tumango lang ako, kahit alam kong hindi iyon totoo. “Yeah… just tired,” mahinang sagot ko.“Come here,” bulong niya, at marahan niya akong hinila palapit sa kaniya. Saglit lang akong nag-atubili bago ko ipinatong ang ulo ko sa balikat niya. Napakainit ng katawan niya, parang sinasalubong ng yakap ang lamig sa dibdib ko.“Do you want to tell me what he did to you?” tanong niya. “Did he hurt you?”Napakagat ako sa labi. “No… he didn’t hit me or anything. He just locked me in here… for days. Like I was his property.”Drako let out a shaky b
One Fateful Night With My Ninong Chapter 238
Hindi ako mapakali sa ideyang maaaring... maling lalaki ang pinili ko. Oo, suot niya ang singsing. Oo, kilala niya ang mga detalye tungkol sa kasal namin at kung paano niya ako napilit noon. Pero may mga bagay sa kaniya na tila hindi tumutugma. Maliit, pero mahahalata mo kung matagal mo nang kilala ang isang tao. Ang sulyap, ang tikas ng lakad, ang paraan ng pagtitig—ng paghimas sa buhok niya kapag naiirita. Hindi gano’n si Drako. Napapikit ako habang nakahiga sa kama, hawak ang cellphone. Bahagyang nanginginig ang daliri kong nag-scroll sa contact list. Nang makita ko ang pangalan ni Daddy, napalunok ako. I pressed call. "Hello, Cal? Everything okay?" mabilis niyang sagot. Ramdam ko agad ang pag-aalalang laging naroon sa boses niya tuwing tatawag ako. "Dad," mahina kong tugon. "I just wanted to ask you something... about Drako." Nagkaroon ng bahagyang katahimikan sa kabilang linya. "Drako? What about him?" "Do you know if he has a twin?" tanong ko nang diretso. Umalingawngaw
One Fateful Night With My Ninong Chapter 237
Tahimik akong nakaupo sa loob ng clinic habang pinipilit kong pakalmahin ang kabog ng dibdib ko. Naroon ako para sa routine check-up, pero may kutob akong hindi magiging ordinaryo ang araw na ito. Habang nakapatong ang malamig na gel sa tiyan ko, hindi ko maiwasang mapahawak sa dibdib ko. My heart was racing—and not from excitement, but from dread. “Everything looks normal,” sambit ng doktor habang hawak ang ultrasound probe. “But... wait.” Napakunot ang noo ko. “Wait? Why wait? Is there something wrong?” Tumigil siya saglit, pagkatapos ay muling tumingin sa monitor. May pailaw-ilaw pang mga linya at hugis, pero ako mismo, kahit hindi ako eksperto, ay may napansin. “There are four heartbeats,” the doctor said softly, almost too careful. Namilog ang mga mata ko. “Four?” Nauutal kong ulit. “Yes, Caleigh. You’re carrying quadruplets.” Napasinghap ako. Para akong binagsakan ng mundo. Apat? Apat na sanggol sa sinapupunan ko? “Are you sure?” tanong ko, kahit alam kong totoo ang nakit
One Fateful Night With My Ninong Chapter 236
Napahawak ako sa tiyan ko, pilit pinapakalma ang sarili habang nakatitig sa dalawang lalaking nakatayo sa harapan ko.Parang huminto ang mundo ko. Ang puso ko ay tila lalabas sa dibdib ko sa sobrang kaba. Hindi ko na malaman kung dahil ba ‘yon sa takot o sa unti-unting pananabik na sana ay makita ko na ang tunay na Drako. Pero paano kung mali ang piliin ko? Paano kung sa maling braso ako muling sumandal?“Drako…” bulong ko habang unti-unting umatras. “Which one of you is my husband?”Nagkatinginan ang dalawang lalake, pareho silang seryoso. Parehong may taglay na kumpiyansa at 'yon ang mas lalong nakakatakot.The one on the left stepped forward. “Caleigh, it's me. Don’t be scared. You know my eyes. You know my voice.”Pero hindi siya nagpatalo. 'Yung isa ring Drako, sumunod sa hakbang.“No. She knows me. Don't mess with her. Baby, come here.”Halos masuka ako sa pagkalito. Napahigpit ang hawak ko sa tiyan ko, at hindi ko na napigilan ang paglabas ng mga luhang kanina ko pa pinipigil.
One Fateful Night With My Ninong Chapter 235
Isinandal ko ang likod ko sa headboard ng kama habang nakatitig sa screen ng cellphone ko. Nakangiti ako habang ka-video call si Drugo, ang pinsan ni Drako. Hindi ko napigilang mapatawa sa mga kwento niya, lalo na nang ikuwento niyang nagkagulo ang opisina nila dahil lang sa nawawalang siopao. "You should've seen Tito Ramon," natatawang sabi ni Drugo. "He was about to launch a full-scale investigation just to find out who took it." "Seriously? Over siopao?" tawa ko rin habang nangingilid ang luha ko sa kakatawa. "It was his favorite!" giit ni Drugo, sabay acting na parang detective. "I will not rest until justice is served!" Mas lalo pa akong natawa. Biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at pumasok si Drako, hawak ang isang baso ng tubig. Tumigil siya sa paglalakad nang makita niya kung sino ang kausap ko. “Drugo,” malamig niyang tawag, ngunit hindi niya pinigilan ang sarili niyang titigan ako. “Drako!” masiglang bati ni Drugo. “Hey, pinsan. Just making your wife laugh, you sh
One Fateful Night With My Ninong Chapter 234
Pagkababa ko mula sa hagdan ay nakita ko si Drako na nakaupo sa harap ng grand piano. Malayo ang tingin niya, tila may iniisip na malalim. Kasabay ng bawat pagpindot niya sa ivory keys, naramdaman kong bumigat ang dibdib ko. Kung dati ay galit at takot ang nararamdaman ko tuwing kasama ko siya, ngayon ay kabaligtaran na. Gulong-gulo ako. Pero hindi iyon sapat na dahilan para manatili ako rito. Kailangang malinaw ang lahat. Kailangang malaman niyang hindi sapat ang mga lambing at ngiti para kalimutan ko ang lahat ng nangyari. Huminga ako nang malalim bago siya tinawag. “Drako.” Agad siyang napalingon, at nang magtagpo ang mga mata namin, parang may kung anong bigat ang gumaan sa mukha niya. “You’re awake,” ani niya, tumayo at lumapit sa akin. “How are you feeling?” “I’m fine,” sagot ko. “But we need to talk.” Tumango siya, at sabay kaming naupo sa malaking sofa sa receiving area. Ipinatong niya ang mga siko sa tuhod, at tinitigan ako na para bang hinihintay ang sentensiya mula s
One Fateful Night With My Ninong Chapter 233
Habang pinupunasan ko pa ang labi ko gamit ang tissue, marahan akong inalalayan ni Drako pabalik sa loob ng silid ko. Tahimik lang siya, pero dama ko ang kaba sa bawat hakbang niya—parang takot siyang may mangyaring masama sa akin. Pagpasok namin sa kuwarto, agad siyang naglakad papunta sa wardrobe at binuksan iyon. Kinuha niya ang isa sa mga nightgown ko—'yung kulay cream na may manipis na tela at lace sa dibdib. Hawak niya iyon habang nakatingin sa akin. “You should get changed. You're sweating,” mahinahon niyang sabi, pero may halong pag-aalalang hindi niya maitago. Tumango ako. “I will. Thank you,” sagot ko, pilit na ngumiti. Akala ko ay lalabas na siya ng silid, pero nanatili lang siyang nakatayo sa tabi ng kama. Nagtagpo ang mga mata namin. Tahimik lang siya. Parang naghihintayan kung sino ang unang magsasalita. “Drako,” binasag ko ang katahimikan. “Can you… give me a minute?” Tila nagulat siya. “I’ll stay. What if you collapse again? I want to make sure you’re okay.” Napa
