Share

CHAPTER SEVENTEEN: LAURELS

BLUE’S POV

Napapantastikuhang napapamasid ako kay Savi habang nakaupo siya sa couch. Sarap na sarap siya sa pagkain ng tinapay na pandesal habang sinasawsaw sa malamig na gatas. 

Hindi ako maka-pagpokus sa ginagawa ko kasi maya't maya ko siyang tinitingnan. Mukhang wala naman siyang pakialam na pinagmamasdan ko siya kasi parang hindi niya pansin ang presensya ko. Na parang siya lang ang tao sa loob ng opisina ko. Aish.

Hindi ko siya maintindihan. Nabigla nga ako kanina kasi gusto raw niyang iuwi iyong secretary ko. Like, what the fuck? Bakit gusto niyang iuwi bigla iyong sekretarya ko? Nang hindi ako pumayag ay bigla siyang umiyak. Parang piniga ang puso ko kaya naman wala akong nagawa kundi ang pumayag nalang. Ayaw ko siyang nakikitang umiiyak. At ngayon ko nga lang siya nakitang umiyak. 

She was happy when I let her sa gusto niya. Nagtatalon-talon pa siya tapos yumakap sa‘kin ng mahigpit. And you know wh

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status