Third person point of view"Paano nangyari na buhay ka?" Tanong ni Joana Mei habang hindi pa rin makapaniwala sa lalaking kaharap nila."It's-" sagot ni Sebastian na kaagad naputol dahil biglang sumingit si Arisson."LOVE, doon na tayo sa sala mag-usap," sambit ni Arisson sa seryosong tono pero pinagdiinan ang salitang love.Nanigas siya sa kinatatayuan ng balingan ni Sebastian si Arisson at pagtaasan ng kilay, bago bumaling ang malungkot yet mapanuring tingin nito sa kaniya."Yes Love," sagot niya at hinawakan ang kamay ni Arisson bago tumalikod."Pinagpalit mo na ako? Hindi mo na ako hinintay?" Nang-aakusang tanong ni Sebastian dahilan para mapatigil sa tangkang paglalakad si Arisson at manginig ang mga kamay.Tinignan niya si Arisson at kitang-kita niya ang galit sa mga mata nito. Dahan-dahan itong nagtangkang humarap kay Sebastian pero bago pa ito tuluyang makaharap ay mabilis niyang hinawakan ang magkabilang pisngi nito at sa kaniya niya iniharap bago walang pagdadalawang isip na
Third person point of viewKinabukasan ay tahimik na nag-aagahan si Joana Mei at Arisson ng biglang magtanong si Arisson sa kaniya."Who's that guy, and why is he claiming to be his girlfriend?" Tanong nito na tuluyan ng ibinaba ang hawak na kutsara at tinidor.Napatigil siya sa tangkang pagsubo para tignan ito na titig na titig sa kaniya.Kagaya nito ay ibinaba na rin niya ang hawak na kutsara at tinidor bago huminga ng malalim habang hinahanda ang sagot sa mga katanungan nito.Habang nakatingin siya dito ay nagbalik-tanaw siya sa nakaraan kung saan masaya sila ni Sebastian."Sebastian used to be my boyfriend until he died," simpleng sagot niya.Napataas ang kilay ni Arisson habang nakatingin sa kaniya."That's it?" Hindi makapaniwalang tanong nito."Sebastian and I grew up together, we were best friends until one day he confessed his feeling towards me and I told him I love him too. He died protecting me," hindi niya maitago ang lungkot na nararamdaman niya."Masaya ka siguro na naki
Third person point of viewHabang nagmamaneho si Brenda ay paulit-ulit niyang tinatanong sa sarili niya kung dapat ba siyang pumunta sa bahay nila Lauren sa kabila ng nangyari sa kanila. Ilang beses muna siyang nagpaikot-ikot sa kahabaan ng highway bago nagdesisyon na dumiretso na sa bahay ng kaibigan niya para humingi ng tawad dito. Kahit na walang kasiguraduhan kung papansinin ba siya nito.Hindi nagtagal ang byahe niya at wala pang isang oras ay narating niya ang bahay nila Lauren.Kaagad niyang hininto ang kotse niya at ipinarada sa harap ng nakasaradong gate. Pagkatapos ay bumaba siya at nagtungo sa gate.Muli siyang nakaramdam ng pagdadalawang isip pero after makailan ng buntong hininga ay nag-doorbell siya.Kaagad naman niyang narinig ang pagbukas ng pinto. Nakahinga siya ng maluwag dahil doon pero nawala ang kaluwagan na nararamdaman niya ng makita na isa lang sa mga tauhan nila Lauren ang humarap sa kaniya.Nakaramdam siya ng disappoinment dahil iniisip niya na si Lauren an
Third person point of viewIsang oras na ang nakalilipas mula ng gamitin siya ni Lancellot at iwan na para lang isang basahan. Isang oras na din siyang nakatingin lang sa kisame.Pero bago ito umalis ay nag-iwan ito ng pagbabanta na tigilan na niya ang anak nito.Habang nakatingin siya sa kisame ay bigla nalang siyang napahagulhol dahil sa sobrang sama ng nararamdaman niya.Hindi niya alam kung ano ang gagawin, ni hindi niya alam kung paano tatayo para magsuot ng damit.Umiyak lang siya ng umiyak hanggang sa namalayan nalang niya na wala na siyang iniluluha.Tumalim ang tingin niya sa kisame bago dahan-dahan na tumayo at nagbihis. Pagkatapos isuot ang lahat ng mga damit niya na nagkalat ay saka siya umalis ng bahay.Habang palabas siya ng bahay ay nakasalubong niya ang ilan sa mga tauhan ni Lancellot na seryoso ang tingin na pinupukol sa kaniya.Hindi niya pinansin ang mga iyon at nilagpasan niya lang pero wala pang dalawang hakbang ang nagagawa niya ay huminto siya at binalingan ang
Third person point of view"What the fuck did you do to her Dad!? Galit na sigaw ni Lauren sa daddy niya na nasa kabilang linya.Umiling-iling siya at mahipgit na kumuyom ang kamay niya dahil sa galit. Mas lalo pang tumindi ang galit na nararamdaman niya para sa Daddy niya ng bigla itong humalakhak kasunod ng pagpatay ng tawag"AAH DADDY!" Galit na sigaw niya at ibinalibag ang vase na nasa kaniya lamang tabi.Hindi niya alam kung gaano niya katagal na pinalipas ang gallit niya basta ang alam niya ay pagkatapos niyang palipasin ang galit niya ay mabilis niyaang tinungo ang kotse niya at inutusan ang driver nila na ihatid siya sa airport.Habang nasa byahe sila papuntang Wy Airlines ay tinext lang niya ang pilot nila para ihanda ang eroplano.Wy Airlines ay pribadong airlines na pagmamay-ari ng pamilya nila, she rarely used it, tanging ang Daddy lang niya ang gumagamit nito pero ginagamit nila ito kapag kailangang-kailangan at kapag nagmamadali sila kagaya nalang ngayon."Manong wala
Third person point of view"Anong ginagawa mo dito, hindi pa ba sapat ang ginawa ninyong mag-ama sa akin?" Galit na tanong ni Brenda pagkakita kay Lauren na kasalukuyan nakanganga habang tinitignan ang kaibigan at isang lalaki.Parang walang pakielam ang mga ito na makita niya ang hubad nitong mga katawan.Kaya siya na shock kanina pagkabukas niya ng pinto ay dahil nakita niya ang mga ito na abala sa isa't-isa."Brenda sorry sa ginawa ni Daddy," paghingi niya ng paumanhin. Umingos ito at umirap bago tumayo at lapitan siya.Pagkalapit nito ay kaagad siya nitong tinulak ng mahina na naging dahilan para mapapaatras siya. "Umalis ka dito dahil hindi kita kailangan, parehas lang kayo ng ama mo na walang hiya at rapist!" sigaw nito at mas lalo pa siyang pinagtulakan.Nasaktan siya sa sinabi nito pero hindi niya na kailangan na ipakita pa dito iyon."Hindi ako yung may ginawa na masama sa iyo it was my father hindi ka dapat sa akin nagagalit," pangangatwiran niya."Humingi ako ng tulong sa
Third person point of viewPagkalabas ni Lauren ng unit nung kasama ni Brenda ay kaagad na sumama at tingin niya sa kawalan at mabilis na naglakad para gawin ang gustong mangyari ni Brenda.Walang kaso sa kaniya kung saktan niya ang ama niya dahil ikalulugod niya iyon pero ayaw niyang bigyan ng satisfaction si Brenda napwede siya nitong utus-utusan.Habang naglalakad siya palabas ng condominium ay kaagad niyang tinawagan si Derick ang isa sa mga tauhan ng pamilya niya.Matiyaga niyang hinintay na sagutin nito ang tawag niya na hindi naman nagtagal dahil halos limang ring pa lang ay bumungad na kaagad sa kaniya ang baritono nitong boses."Hello," monotonous na bati nito."I need your help," sambit niya lang pagkatapos nitong sagutin ang tawag niya.Hindi na niya hinintay pa ang isasagot nito dahil alam niyang nakuha na nito ang mensahe na gusto niyang iparating.Pagkatapos ng tawag ay may huminto na heavily tinted na kotse sa harapan niya at biglang bumukas ang pinto at mula doon ay b
Third person point of viewMeanwhile sa unit kung saan nag-stay si Joana Mei at Arisson ay nagmamadaling lumabas si Joana Mei ng bahay.Kanina pa siya kinakabahan pero hindi niya maintidihan kung sa anong kadahilanan kaya naman nagdesisyon siya na pumunta sa pinakamalapit na coffee shop para mag-unwind. Mabilis siyang nakarating sa labas ng condo at sakto na paglabas niya ng building ay mayroong taxi ang nakahinto kaya naman nilapitan niya ito at kinatok ang bintana."Can I-?" Tanong niya na hindi natapos dahil kaagad na pinutol siya ng taxi driver gamit ang pagtango.Nakahinga siya ng maluwag at kaagad na sumakay sa backseat ng taxi."Starbucks thank you," utos niya dito habang hindi nakatingin dahil abala siya na hanapin ang cellphone niya sa handbag na dala niya."Shit!" Mura niya ng hindi niya mahanap ang cellphone niya. Kagabi pa niya hindi hawak ang cellphone niya dahil hindi siya tinigilan ni Arisson buong magdamag. Hanggang kaninang umaga ay ilang beses muna siyang inangkin n