Chapter 3: Unfinished business?

3rd Person's Point of View

Tahimik lang si Amari buong biyahe, naka-suot siya ng isang simpleng turtleneck dress na itim at may kaunting slit na umaabot hanggang hita.

Hindi rin nagsalita si Harper at tahimik lang ito, diretso ang tingin nito sa daan at walang bakas ng emosyon sa mukha. Hindi niya rin alam kung naniwala ito sa palusot niya kanina na allergy lang ang nasa leeg niya.

Pero tingin niya ay naniwala naman ito dahil hindi na nagtanong ulit si Harper.

But she still couldn't help but to feel nervous, hindi niya alam kung andoon rin ba ang kambal ng kanyang nobyo na si Hudson. Tahimik na nagdasal si Amari na sana ay wala roon ang binata.

Hindi naman ganon katagal ang naging biyahe nila at agad silang nakarating sa mansion ng mga Del Mundo. Pinagbuksan sila ng pinto ng guwardiya. Ipinark ni Harper ang kotse sa harap ng kanilang bahay.

Naunang bumaba si Harper at siya mismo ang nagbukas ng pinto para sa kanya. She couldn't hide her smile sa ginawa ni Harper na ‘yon. He held her hands out of the car and gently placed his hand on her waist.

He is indeed a gentleman.

Amari couldn't help but to blush. Kahit hindi siya tumingin sa salamin, ramdam niya ang pamumula at pag-init ng kanyang magkabilang pisngi.

Hindi naman ito ang unang beses na ginawa ito ni Harper sa kanya, pero hindi pa rin niya maiwasang pamulahan nang pisngi.

Bago sila pumasok sa loob, ibinigay muna ni Harper ang susi ng sasakyan nito sa guwardiya at inutusan itong ipark ito saka nagpasalamat. Nangunot pa nga ang noo ni Amari sa reaksyon ng guwardiya dahil tila ba ito ang kauna-unahang pagkakataon na nagpasalamat si Harper sa kanya.

Sabay silang naglakad papasok sa loob ng mansion patungo sa dining area. At tila gusto na lang ni Amari na bumalik sa bahay ng makita si Hudson na nasa dining area rin kasama ang kanyang mga magulang na kasalukuyan nang nag-uusap.

“Mom! Dad!” Agaw atensyon ni Harper sa kanyang mga magulang.

Sabay na napatingin ang mag-asawa sa kanila, lalo na sa kanya. Ngumiti ng matamis si Vera, ang ina ni Harper, nang mapadako ang tingin nito sa kanya. Ngumiti rin siya pabalik rito.

Lumakad si Harper patungo sa kanila at humalik sa magkabilang pisngi ng kanyang mga magulang bago sila batiin. “Good evening, Mom and Dad.”

Lumapit rin si Amari sa mag-asawa at bomeso rito. “Good evening po, Tita at Tito.”

Tumingin ang mag-asawa kay Hudson, na tila walang pakialam sa paligid. Tumikhim si Harper at pinaupo silang dalawa.

Tumawag pa sila ng katulong upang ihain ang pagkain. Si Harper na rin ang naglagay ng pagkain sa pinggan ni Amari. At ramdam ni Amari na may isang paris nang mata na nakatingin sa kanya, kanina pa niya ito nararamdaman.

Tahimik lang siyang kumakain sa gilid habang nag-uusap sila, at kung minsan naman ay sumasali siya sa usapan, lalo na kapag tinatanong siya ng mag-asawa.

“You know what, hija? I like you for my son!” Napatigil si Amari sa kanyang pagsubo ng pagkain at napatingin sa ina ng kanyang nobyo, na ngayon ay may ngiti sa mga labi habang nakatingin sa kanya.

Hindi niya alam, pero pakiramdam niya ay may kakaiba sa sinabi ng ginang dahil hindi nakatakas sa paningin niya ang pagsulyap nito kay Hudson, na ngayon ay nakikinig lamang. Pakiramdam niya ay para kay Hudson ‘yon. Ang anak na tinutukoy nito, o sadyang nag-o-overthink lang talaga siya?

Iniling niya ang kanyang ulo at saka ngumiti sa ginang. “Thank you nga po pala, Tita, sa pagtanggap mo sa'kin para kay Harper… kahit na alam niyo po na mahirap at walang-wala po akong maipagmamalaki.”

Ngumiti ang ginang sa kanya. “Maliit na bagay, hindi naman importante ang estado basta masaya at mahal ng mga anak ko. Tanggap namin.”

Napatingin si Amari sa kanyang nobyong si Harper ng maramdaman ang marahang pagpisil nito sa kanyang hita. Ngumiti ito sa kanya at agad niyang ginantihan ng ngiti.

Nagpatuloy siya sa pagkain, pero hindi niya maiwasang makaramdam ng pagkailang nang muling maramdaman ang pagtitig sa kanya ni Hudson. Pakiramdam niya ay pati ang kanyang singit ay namamawis rin dahil sa nararamdaman niya.

“Powder room lang ako, babe.” Mahinang paalam niya kay Harper, na siyang kinatango nito.

Tumayo siya mula sa kanyang upuan at agad na pumasok sa powder room. Pagkapasok niya roon, agad siyang nagbanyo, pinindot ang flush, naghugas ng kamay ng maigi, saka humarap sa salamin.

Sinapo niya ang kanyang pisngi gamit ang magkabilang kamay. Naglabas siya ng malalim na buntong hininga at kinuha ang kanyang lip gloss mula sa maliit na shoulder bag na nakalimutan niyang ilapag kanina. Naglagay siya ng kaunting lip gloss sa labi upang mabawasan ang pamumutla nito.

Inayos din niya ang kanyang buhok at pinusod ito, dahil nakaramdam siya ng kaunting init. Naka-turtleneck naman siya kaya okay lang na ipusod niya ang buhok; hindi naman makikita ang hickey sa kanyang leeg.

“Hindi ko alam na marunong ka rin palang mag-ayos ng sarili mo.”

Nanigas si Amari mula sa kanyang kinatatayuan nang marinig ang malamig na boses na ‘yon ni Hudson. Pakiramdam niya ay napako ang kanyang paa.

Nag-compose siya at tinignan siya sa salamin. “What are you doing here?”

Napa-angat ang kilay nito sa kanya. “To finish my unfinished business?”

Nanlaki ang kanyang mata sa tugon nito. “You! Hindi ka ba marunong kumatok?”

Nagsalubong ang kilay nito sa sinabi niya. “Why would I know? This is our house! At kasalanan ko bang tanga ka at hindi marunong mag-lock ng pinto?”

Natigilan si Amari sa sinabi ni Hudson; may punto naman kasi siya, at kasalanan niya rin dahil hindi niya na-lock ang pinto.

“And why are you wearing that cloth?” tanong nito at pinasadahan siya ng tingin. “Aren't you proud of the love bite that I gave you?”

“And why would I be proud?”

“Because girls out there beg for me just to put a hickey on their neck. And you're lucky because I put it on you without you even asking for it, and you should be proud of it.”

Napaismid si Amari sa kayabangan nito. Babaero talaga.

Inismiran niya ito. “Pakihanap ng pakialam ko? Saka ikaw lang ang nag-enjoy noon, nuh!”

“Really?” umangat ang sulok ng labi nito. “You were talking like you didn't beg me to fuck you more. Like you didn't moan my name, and as if you didn't enjoy it.”

“Hindi naman talaga!" inis na aniya. “I wasn't into myself that night.”

“You weren't into yourself, yet you remember it?”