Book2- Chapter 40

“Pwede bang sumama ka muna sa akin?” tanong sa akin ni Angelo. Nasa bahay na naman siya. Ngayong gabi na ang flight ko patungo sa California. Doon ko napili munang manatili, doon ko planong magsimula ulit.

“Saan tayo pupunta?” tanong ko sa kaniya. “Ilang oras na lang ay flight ko na.” sabi ko sa kaniya kung saan ay sumulyap pa ako sa aking kamay dahil naroon ang aking relo.

Bahagya naman siyang ngumiti sa akin. “Just want to be with you before you go…” sabi niya sa akin habang nakatitig sa aking mga mata. There was something in his eyes, pain is it?

Pero dahil hindi naman ako ganun kagaling para magbasa ng emosyon ng mga tao ay hindi ko alam kung ano ito. Hindi ko alam kung ano ang emosyong nakapaloob sa mga mata niya ng mga oras na iyon.

Ilang sandali akong natahimik. Iniisip kung sasama ba ako sa kaniya o hindi, tinatantiya ko kasi ang oras ng flight ko dahil baka mahuli ako. Pero sa huli ay wala akong nagawa kundi ang mapabuntong hininga na lang. Matagal-tagal din kaming hindi magki