Grabe! Hindi ko talaga inasahan na hanggang sa panaginip ay si Tristan pa rin ang papasok sa isip ko, at pati ba naman sa panaginip ko pati si Claire kasama at talagang naging lasinggera pa kami ha. Pero panahon na siguro para simulan ko ng ibalik sa dati ang sarili ko. Maaaring ang panaginip na iyon ang binigay na sign sa'kin ni God para tuluyan ko ng mapatawad si Tristan, katulad ng kagustuhan nya ay gusto ko na ring mabuo ang pamilya namin, iyong tipong sabay naming palalakihin ang mga bata hanggang sa pagtanda. "Mama!" tawag ko sa aking ina na akma na sanang lalabas ng kuwarto."Bakit?" Tanong nya at lumapit sa akin, naupo pa s'ya sa dulo ng kama at hinimas ang binti ko "May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Sunod sunod n'yang tanong, umiling naman agad ako."E, ano nga?" Sabat ni Claire, napalingon ako sa kanya at bigla na lang natawa sa hindi ko malamang dahilan "Hoy! Grabe ka sa'kin ha, mukha na ba akong clown para pagtawanan?" May halong lungkot nyang tanong habang nakangus
"Where are you going?" My best friend asked, hindi ko alam kung saan ako pupunta dahil ang alam ko lang wasak ang buong pagkatao ko "Hey! I'm asking you." Inis nyang sambit at saka ako hinampas dahilan para mapalingon ako sa kanya."Hindi ko na alam ang gagawin ko Claire." I said habang patuloy na pinipigilan ang pagtulo ng aking mga luha."Bakit? Ano bang nangyari sa'yo?" Nag-aalalang tanong nya, napabuntong hininga na lamang ako at saka hindi na napigilang tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigil "Ano ba kasing nangyari? Sabihin mo para naman alam ko, hindi 'yang sinasarili mo lang ang problema mo." She said, lumapit ako sa kanya at sya'y niyakap."Sa tuwing pinapakialamanan ng magulang ko ang bawat desisyon ko sa buhay nadudurog ako, Claire." I said habang nakayakap sa kanya at patuloy ang pag-iyak, ano pa nga bang gagawin ko kung hindi ang umiyak hindi ba?"Bakit? Sa pagkakaalam ko, nagpaalam
GRACEL'S POV."Gracel, let's go home. You're drunk." Lasing na sambit ng kaibigan kong si Claire, I just shook my head "Let's go, look at you. Lasing na lasing ka na, maawa ka naman sa sarili mo oh." She said again pero hindi ako nakinig, ano bang mapapala ko kapag nakinig ako sa kanya?"No! Hindi ako uuwi." Lasing kong sambit, I heard her sighed. Hinila nya ang kamay ko pero agad ko itong binawi, alam kong pipilitin nya lang akong umuwi "Ayaw ko pa ngang umuwi, hindi mo ba naiintindihan 'yon?" Inis kong tanong sa kanya kasunod ng aking pagtalikod.Iniwan ko syang nag-iisa sa aming table, I saw a familiar face kaya agad akong lumapit sa taong 'yon. Medyo nahihilo na ako kaya hindi ko na masyadong nakikita ng deretso ang aking nilalakaran. Nagulat ako ng bigla akong mapatid, may sumalo sa'king lalaki pero hindi ko talaga makita o maaninag man lang ang taong na sa harap ko."Mag-iingat ka Miss, l
"What is your problem? Lumabas ka na dya'n, I'm hungry." Rinig kong sabi ng lalaki kagabi, ayaw kong lumabas dahil nahihiya ako sa nangyari "Buhay ka pa ba?" He asked, napailing na lamang ako at saka unti unting binuksan ang pinto "Akala ko nalunod ka na sa bowl." He said then laughed, kumunot ang noo ko at agad na kinuha ang damit ko.Hindi ko maalala kung among nangyari kagabi.Hindi ko na napigilan ang aking sarili kaya nagtanong na ako "Anong nangyari kagabi?" I asked, umiling lang sya at sumenyas na sumunod ako sa kanya "Hey, I'm asking you!" Sigaw ko pero hindi nya ako pinansin.Nagulat ako ng pagbaba ko nakita ko ang kabuuan ng kanilang living room, napakalawak tapos ang mga gamit puro mamahalin. Inikot ko pa ng aking mata ang kabuuan nito, hindi ako makapaniwala sa aking nakikita. Napakayaman siguro ng pamilya ng lalaking ito."Feel Free." He said at saka hinila ang kamay ko, muli akong nagul
"Daddy, ang gusto ko magmula sa araw na ito...........si Gracel na ang magiging Secretary ko, at gusto ko rin na umuwi sya sa bahay."Tristan said.Napakunot ang noo ko, ano ba ang sinasabi nya? Seryoso ba sya? Hindi puwede, ano na lang ang sasabihin ng mga tao?"T-tristan?"Tawag sa kanya ng kanyang ama, bakas sa boses ng matanda ang labis na pagka-gulat. Napailing na lamang ako at akma na sana akong aalis ng bigla akong hilahin ni Tristan at siilin ng halik."B-bitawan mo nga ako!"Sigaw ko at saka sya itinulak, napailing lamang sya at saka ako hinila palabas ng meeting room nila. Hinila ko mula sa kanya ang aking kamay t sya'y hinarap, agad ko syang sinampal."Siraulo ka ba ha? Anong sa inyo ako uuwi? Tigilan mo nga 'yang katarantaduhan mo!" Sigaw ko sa kanya at muli syang sinampal."Hindi 'to kataranta
WARNING: R18+ IS WAVING "Ano? Kung hindi matigas 'yang ulo mo at nakikinig ka sa'kin, sana hindi mangyayari 'yan!" Sigaw ko ng magka-harap kami ni Gracel.Napailing na lamang ako bago lumapit sa kanya at sya'y yakapin, ipinikit ko ang aking mga mata."Sa susunod makinig ka, okay?" Sambit ko pa.Hindi ko talaga maintindihan kung bakit nya ako iniiwasan, bukod sa nangyari sa'min no'n wala na akong nagawang mali sa kanya. Ipinakita ko naman na seryoso ako pero bakit hindi nya makita? GRACEL'S POV.Nagulat ako ng bigla na lamang may lumitaw na lalaki at pinagsusuntok ang mga lalaking nais gumahasa sa'kin, agad akong lumapit sa lalaki at sya'y niyakap dahil sa labis na takot na aking nadarama."Miss, are you okay?" Tanong nya, napatango lamang ako bago kumawala sa pagkakayakap s akanya."Just tell the truth, dahil baka bigla na lang akong sapakin ng pinsan ko kapag may nangyari sa'yo."
"May problema ba?"Carter asked, napailing na lamang ako at saka nagmamadaling lumabas ng kotse. Rinig ko pa ang pagtawag nya ngunit hindi ko na iyon pinansin.Mabuti na lamang at may nakita akong taxi kaya agad ko iyong nilapitan at sumakay, nagulat ako ng pagpasok ko sa loob ay nakita ko si Tristan na ngayon ay masamang nakatitig sa'kin. Napayuko na lamang ako at saka kunwareng may pinipindot sa'king cellphone."What? Kapag si Carter ang kasama mo, ang saya mo pero kapag ako ano? Ang tahimik mo ni hindi ka man lang magsalita!" Sigaw ni Tristan, napalingon ako sa driver na ngayon ay gulat na nakatingin sa'ming dalawa "Tell me, mas better ba si Carter kaysa sa'kin?" He asked, napailing na lamang ako.Nanatili akong hindi nagsasalita hanggang sa makarating kami sa company, napailing na lamang ako ng bumaba sya na hindi man lang ako inaalalayan."Manong ito po ang bayad." Sambit ko sa driver palabas na sana ako ng bigla syang magsalita.
Ang moment na ito, tila ba ayaw ko ng dumating pa ang bukas dahil alam kong hindi ko kakayanin. Tinitigan ko mata sa mata si Gracel at nakita ko kung ga'no sya kasaya."Can I court you?" I asked dahilan para mapalingon sya sa sunset, hindi ko alam pero nang tanungin ko 'yon tila ba ako'y kanyang iniiwasan "I'm asking, Love." I said."Ang ganda ng sunset 'no?" Tanong nya, napailing na lamang ako at saka sya niyakap."Oo, kasing ganda mo." I said bago muling tumingin sa kanya, nang magtama ang paningin naming dalawa agad na naginit ang aking pisngi.Tila ba itinutulak ako ng aking labi na sya'y halikan, hindi na ako nagtanong pa sa aking sarili kung ano ang dapat kong gawin. Agad ko syang hinalikan."Pangako, wala ng makahihigit pa sa moment na 'to. Ang moment na ito ang dadalhin ko hanggang sa pagtanda natin, tayo man o hindi." I said before kissing her lips again, alam kong hindi ko na macontrol ang sarili ko kaya agad akong tumalikod at