Napakapit si Alexander sa upoan habang tinatalian ko ng tela ang kaniyang balikat. Napasigaw siya sa sakit nang patapos na ako. "Damn it! I'll kill them all!" sambit niya. Ipinilig niya ang ulo sa upoan. Hinahabol niya ang kaniyang paghinga. "Kumapit kayo ng mabuti!" sigaw ni Miguel. Napamura ako nang bigla siyang lumiko. Parang lalabas ang kaluluwa ko sa bilis ng pagmamaneho niya. Halos hindi ako makagalaw dahil natatakot akong mahulog. Nakahinga ako ng maluwang nang may nakita na akong kalsada. Maraming dumadaang sasakyan. Nang lingonin ko ang sasakyan ng kalaban ay bigla silang huminto. "Didiretso na tayo sa pinakamalapit na bahay pagamutan upang makuha ang balang tumama sa balikat mo, Sir Alexander." Mas lalong binilisan ni Miguel ang pagmamaneho. Hindi umimik si Alexander kaya ako na lang ang sumagot. "Sige, Miguel. Namumutla na rin si Alexander," saad ko. "Ayos lang ako. Huwag kang huminto baka masundan pa tayo ng mga kalaban. Dumiretso ka na lang sa bahay. May sarili akon
Ipinulupot ko ang aking mga kamay sa leeg ni Miguel at sinabayan ang bawat galaw ng labi niya. Naramdaman ko ang paggalaw ng kaniyang kamay sa likod ko. May isinusulat siya pero hindi ko ito maintindihan dahil abala ako sa paghalik sa kaniya. Bigla siyang huminto sa paghalik sa akin. Napatingin ako sa kaniya. "This is wrong," sambit niya. Kinuha niya ang kamay ko na nakapulupot sa leeg niya. "W-Why?" Ipinulupot ko ang aking mga bente sa baywang niya. "Akala ko ba namimiss mo ako?" "Mali 'tong ginagawa natin, Caroline," namamaos na sabi ni Miguel. Para akong binuhosan ng malamig na tubig sa hiya. Hinawakan niya ang dalawa kong paa. Hinaplos-haplos niya ito. "May problema ba, Miguel?" tanong ko. Hinahanap ko ang mga mata niya. Ayaw niyang tumingin ng diretso sa akin. "Ayaw mo na ba? Nagsawa ka na ba sa akin?" "Ikaw ang problema ko, Caroline," sagot niya. Para akong nawalan ng lakas. "Maling-mali 'tong ginagawa natin. May boyfriend ka at 'yon ang alam ng lahat. Ayokong dumating sa p
Hinahabol ko ang aking paghinga pagkatapos kainin ni Miguel ang aking perlas ng sinilangan. Hinubad niya ang kaniyang pantalon. Tumambad sa akin ang malaking umbok ng alaga niya na para bang handa ng sumabak sa giyera. Uminit ang pisngi ko nang maalala ang ginawa ko dati. Umupo ako ng maayos habang pinagmamasdan siyang hubarin ang suot niyang boxer. Paulit-ulit kong kinakagat ang aking labi nang nahubad niya na ang boxer. Nakatayo at naninigas ang alaga niya. Gusto ko itong hawakan, kainin, at paglaruan. "Ito ba ang paraan ng panliligaw mo?" tanong ko. Nasa alaga niya pa rin ang paningin ko. "Ayaw mo?" Hinawakan niya ang alaga niya. "Curious lang ako kung bakit hindi ka pumayag na maging boyfriend ko. Gusto mo pa akong ligawan," sagot ko. "Huwag mo akong sasagotin dahil alam mong may gusto ako sa 'yo. I want us to have a mutual feelings bago mo ako sagotin. Hindi naman kita minamadali. Gusto kong pag-isipan mo ng mabuti ang desisyon mo. Ayokong pagsisihan mo sa huli ang naging de
Pinahiram ko ng damit si Miguel. Marami naman akong mga damit na malalaki at hindi ko na ginagamit. Tapos ko na rin gamotin ang mga sugat at pasa niya sa katawan. "Dito ka na lang matulog. Samahan mo ako," sabi ko habang nagtitimpla ako ng gatas. Kumuha ako ng mga pagkain sa mini ref at inilagay ito sa mesa. "Alam mong hindi pwede 'yan, Caroline." Tumayo siya at tinulongan ako sa pagdala ng mga pagkain. "Baka may makakita sa atin. Kailangan ko rin bumalik sa kwarto ko baka hanapin ako ng Daddy mo." "I-lo-lock ko naman ang kwarto ko. Hindi nila mabubuksan 'yan dahil sa loob naman naka-lock." Binalatan ko ang orange. "Delikado ang iniisip mo. Ayokong mawalan ng trabaho at ayoko rin sirain ang buhay mo kapag nalaman nila ang tungkol sa atin." Sinuboan niya ako ng chocolate. "Ngayong gabi lang naman. Sige na, Miguel. Natatakot kasi akong matulog ng mag-isa lalo na't hindi pa nahuhuli ng mga pulis si Ken dahil namatay lahat ng mga kasama niyong pulis kanina." Hinahawakan niya ang mga
Binaba ni Mommy ang hawak niyang baso. Kumuha ulit siya ng sigarilyo at sinindihan ito. Parang wala lang ako sa harapan nila. "Bakit hindi niyo sinasagot ang tanong ko?" Bumaling ako sa mga kaibigan ni Mommy. "May alam ba kayo tungkol sa pagkatao ko?" Hindi rin sila sumagot. Yumuko lang ang mga ito. Napasinghap ako. "Nandiyan na pala si Samson. Uuwi na kami, Glenda," sabi ni Tita Monique. Tumayo siya at kinuha ang bag niya. Tumango lang si Mommy at sumimsim ng sigarilyo. "Ingat kayo sa biyahe. Maraming salamat sa pagbisita rito. I-text o tawagan niyo na lang ako kung kailan tayo ulit pupunta ng Casino." "Uuwi na kayo?" tanong ni Daddy sa mga kaibigan ni Mommy pagdating niya. "Oo, Samson. May pupuntahan pa kasi kami ni Samantha. Maiwan muna namin kayo," sagot ni Tita Monique. Hinila niya si Tita Samantha palabas kahit hindi pa ito tapos mag-make-up. "Kumusta na ang pakiramdam mo, hija?" tanong ni Daddy sa akin. Hahawakan niya sana ang kamay ko pero mabilis ko itong iniwas. "Ana
Kumuha ako ng malaking maleta at inilagay ang mga gamit ko. Kinuha ko ang susi ng aking sasakyan bago ako lumabas ng kwarto. Pagbukas ko ng pinto, nakita ko si Daddy na nakatayo siya sa gilid ng pinto. "Caroline, mag-usap muna tayo. Huwag kang aalis -" "Wala na tayong pag-uusapan, Dad. You lied to me. Ginawa niyo akong tanga!" sigaw ko. Hinila ko ang maleta pababa ng hagdan. Nakasunod si Daddy sa akin. Binilisan ko ang paglalakad. "May rason pa ba ako para manatili sa bahay na 'to, Dad? Galit na galit si Mommy sa akin. Ayokong dagdagan ang problema niya." Naabotan ko si Ate Cecile sa sala. Nanunuod siya ng palabas sa TV. Abot tenga ang ngiti niya nang nakita niya ang malaking maleta. "Gusto mo bang ihatid pa kita palabas?" sarkastikong tanong niya. "Tama na, Cecile! Huwag kang ganiyan sa kapatid mo!" saway ni Daddy sa kaniya. "Why, Dad? Siya naman ang may gustong umalis sa bahay. Hindi namin siya pinapaalis. Pero mabuti na rin kung aalis siya para mabawasan ang mga palamunin dit
Buong araw akong nanatili sa kwarto. Gusto ko munang mapag-isa kaya inutosan ko na lang si Miguel na mag-grocery ng mga pagkain. Binuksan ko ang aking mga social media accounts, nagbabasakaling inunblock ako ng mga kaibigan ko. Bumagsak ang balikat ko nang nakitang naka-blocked pa rin ako sa mga social media accounts nila. Gumawa ako ng bagong account. Finollow ko silang lahat at agad nag-sent ng messages sa kanila. Inilagay ko sa ibabaw ng mesa ang cellphone ko pagkatapos ko silang padalhan ng mga mensahe sa kani-kanilang social media accounts. Ipinagpatuloy ko ang paghigop ng mainit-init na sabaw na niluto ni Miguel. Infairness masarap siyang magluto. Parang kumain na rin ako sa mamahaling resto. Tiningnan ko ang kanin na nilagay ni Miguel sa plato ko kanina. Napalunok ako nang naubos ko lahat ito. Ngayon lang ulit ako nakakain ng ganoon karaming kanin. Kinuha ko ang cellphone ko nang napansing may tumatawag. Napangiti ako sa tuwa nang nakita ko ang pangalan ni Avery. Dali-dali
Gusto kong sumama sa kaniya para mabawasan ang mga problemang iniisip ko. Pero agad nagbago ang desisyon ko nang narinig ko na naman ang pangalan ni Love Rein. "Tinatanong pala ni Love Rein kung ano raw ang mga paborito mong pagkain. May balak kasi siyang bumisita rito." Umupo si Miguel sa sahig. Napapikit ako bago siya hinarap. Ngumiti ako ng pilit. "Sinabi mo sa kaniya kung saan ako nakatira ngayon?" Tumango si Miguel. "Gusto ka niyang maging kaibigan. Wala naman sigurong masama kung -" "I need some privacy, Miguel! Hindi mo dapat sinabi sa kaniya kung saan ako nakatira. Bakit ba napaka-paladesisyon mo? Hindi mo man lang ako tinanong kung gusto ko ba siyang maging kaibigan o hindi. Alam ko naman na kaibigan mo siya. May pinagsamahan kayong dalawa lalo na't may gusto kayo sa isa't isa. Kaibigan mo siya, Miguel. Hindi ko siya kaibigan. Hindi mo dapat sinabi sa kaniya kung saan ako nakatira!" "I told her the address kung saan ang bahay niyo, Caroline. Hindi ko sinabi sa kaniya na