Sumandal ako sa swivel chair pagkatapos ay kinuha ang cellphone na nakalagay sa table ko kung nasaan maraming papers ang kailangan ng pirma ko. I'm waiting for Rebekah's reply.
It's been two weeks since she haven't call nor reply to my texts. Hind ko alam kung anong nangyayari sa kanya basta ang alam ko lang ay nasa Cebu siya for her shoot. Her P.A was the one who answered my calls.She's very busy right now since sunod-sunod ang potoshoot niya. Next year, she's going to Paris for her runaway debut in Victoria's Secret Fashion. Ayoko sana siyang istorbahin pa sa photoshoot niya kaso hindi ko na alam ang nangyayari sa kanila ni Yvo.She's my best friend and of course, I want her to be happy. I'm curious about their relationship now because of they're past. I just want to know if she's okay too with him.I just let a deep sigh before I put my phone back on the table. I was about to get back to my work when my office door open and I saw my Mom."I just got call from Bthyle and she said Beau is going home today," she sad as she sit down on my chair."Yes, Mom," sagot ko habang nakatuon ang tingin sa ginagawa."Did you packed your things already?"Nagtaas ako ng tingin kay Mommy. "Mom, kaming dalawa na ni Beau ang bahala sa lahat okay?""Zyska, Anak, ang dami ng articles ang nagkalat tungkol sa inyo ni Beau! I've been worried about you because a lot of people has been accusing you as cheater!""Mommy, I don't care what would they said about me. Wala akong ginagawa na masama at isipin nila ang gusto nilang isipin o sabihin, I know I didn't do anything.""I know that, but you should clear yourself," malumanay na sabi niya pero nandoon pa rin ang pangamba at pag-aalala. "Ina mo ako at masakit para sa'kin ang sinasabi ng mga tao sa'yo. I should say something on your behalf or do something but I respect your decision. Ang sabi mo hayaan na lang rumors, kaya iyon ang ginagawa namin ng Daddy mo. But we can't bare them saying those things to you anymore!"I gave Mommy a light smile to make sure that I am okay. "I'm fine, Mom. Beau and I talked last night and we both decided to keep our relationship private. Parehas namin ayaw na maging open masyado sa public ang relasyon namin.""I understand, but please be careful. Maraming tao ang galit sa'yo dahil inaakala nila na niloloko mo si Beau."One week since Beau left. He went to Pangasinan for his work. Dapat talaga si Yvo ang nakadistilo roon dahil 'yon ang trabaho niya at project, kaso si Beau na ang umasikaso dahil si Yvo ay sinundan ang kaibigan ko sa Cebu.Yes, both of them are in Cebu right now that's why I've been wondering what are they doing. Who knows, right? Rebekah didn't reply or call me. Ewan ko lang kay Yvo.At simula nang umalis si Beau, marami nang lumalabas na isyu tungkol sa amin. They noticed that I'm still living at my parents house and they wondered why when I'm already married. Tapos nabalitaan pa nila na nasa Pangasinan si Beau. Rumoured after rumoured, I've been acoused of being a cheater.Na kaya raw wala si Beau dahil masungit, mataray at manloloko raw ako. Hindi ko lang pinapatulan ang mga 'yon dahil hindi naman ako apektado. Lahat ng sinasabi nila'y hindi totoo, kaya bakit ako naapektuhan.I just got a call from Beau later on, he's worried about me. I was glad that he was there for me. One week lang siya roon at uuwi rin para kunin ako sa bahay nila Mommy para matigil ang mga kumakalat.Ngumiti ako kay Mommy na nag-aalala ang mukha. "Mommy, hindi mo yata alam na pinanlaki niyong malakas at matapang ang Anak ninyo." I said to her, proudly."Don't joke to me when I'm worry about your situation!"Natawa lang ako. "Seriously, Mom! Beau will be back today and I already packed all my things."Ngumuso siya. "Sana lang matigil na ang isyu ninyo pagkatapos niyong tumira ni Beau sa iisang bahay."'Yon lang naisip nila para matigil ang mga kumakalat na isyu. Beau and I doesn't care about those rumors anymore. He just want my safety and he's very worried about me. We want to keep our relationship private. 'Yong walang media at reporters na nakapaligid sa aming dalawa.That's why we both didn't care about those rumors. We'll keep our relationship private and no one will cross that line!Nang makaalis si mommy sa office ko ay nakatanggap ako ng tawag kay Beau. Mabilis kong sinagot ang tawag niya."Hey!" bungad ko."Pauwi na ako. I'll just packed my things.""Matulog ka kaya muna. You've been working since last night," ani ko. "you can leave later after you had a good sleep."Mahina siyang natawa. "Ah, my wife is worried about my health. How sweet!"Ngumuso ako, pero nangingiti. "Beau, being healthy is very important.""Nakatulog na ako, so you don't need to worry. I'll just call to tell you, I'll just picked you up later.""You don't want me to fetch you?""As much as I want to, but I don't want anything bad happen to you. Baka may mga reporters doon at pagkaguluhan ka roon."Tumango ako. "Okay. Just be careful.""Yes, Ma'am. I'll picked you up later.""Bye, Beau! Ingat sa biyahe!" sabi ko bago pinatay ang tawag.Binuhos ko ang oras sa pagtatrabaho. I've been busy these past few days. Nawala ako dahil sa honeymoon namin ni Beau kaya maraming na tambak na trabaho. I have to finished these by next week.Nang matapos ako sa trabaho ay inayos ko ang sarili at lumabas ng opisina ko. Nakangiti na bungad sa'kin sila Mang Daniel at Joel na bodyguards ko.Nakasunod sila sa'kin hanggang sa makalabas kami ng kompanya namin. There's no reporters here because my family didn't allowed them. Double rin ang security ng buong kompanya.Nang makarating sa bahay namin ay nakatanggap ako ng text kay Beau.Beau:I'm already here. Papunta na ako sa inyo.Ako:I'll wait you here.After I replied to him, I went to my room. Inutusan ko na rin ang mga katulong namin na ibaba na ang mga gamit ko.Naligo ako at nagbihis ng damit. Wearing my v-neck white t-shirt and high waist short I stepped outside my room. Wala pa sila Mommy at Daddy since they have a business meeting. I don't know kailan sila babalik, pero baka wala na ako pag-umuwi sila."Ma'am Zyska, nandiyan na po si Sir. Beau!" I heard one of our maids said.Tumayo ako mula sa sofa at kinuha ang Chanel bag ko. I stepped outside my room and went to our living room and saw Beau standing beside his Mustang. Nakatalikod siya habang kausap si Mang Daniel.When he turned around and saw me, he immediately smile. Binilisan ko ang paglakad papunta sa kanya."Sila Dad?" tanong niya nang makalapit ako."I think they will be home late," sagot ko. "nasa meeting pa sila, eh.""Alis na tayo?"Tumango ako. "Hmm… I want to rest now."Ngumiti siya bago ako pumapasok sa kotse niya. Nang makapasok din siya'y kinuha ko ang cellphone at nag-text kay Daddy at Mommy.Dad:Dad, I'll go with Beau now. Nauna na kami. Just tell Mom that I love you both and always take care!After I clicked the sent button, I put my phone back on my bag pagkatapos ay sumandal. Tumingin ako sa labas ng bintana at nakita ko ang mga ilaw ng sasakyan sa EDSA dahil traffic."Kumusta ka nitong mga nakaraang araw?" tanong ni Beau habang tumigil ang sasakyan dahil sa traffic.I took a deep sigh. "Fine.""I'm sorry. Umalis ako," mahinang sambit niya.Napatingin ako sa kanya. Nakahawak ang kamay niya sa steering wheel. He tilted his head."Why are you saying sorry?""If I didn't leave for one week, those rumors about you wouldn't showed up.""Wala 'yon, Beau. Kahit naman hindi ka umalis, there's still a lot of rumors about me.""I'll try my best to protect you from those people," he said, sincerely. "I'll keep you safe, Zyska. I promise you that. I'll keep you out of the media."Napangiti ako bago umiling. "Stop saying sorry, Beau. It's not your fault. No one's at fault, okay? You went to Pangasinan for one week because you helped Yvo.""Don't worry, I'll make Yvo pay for this."Natawa ako. "Huwag na. Just let him enjoy Rebekah's company. Hindi pa alam ni Rebekah ang tungkol sa kanya.""He already told her.""Really?" gulat na tanong ko. "and my friend didn't even replied to my messages and calls? Great!"He nodded. "Yes. He went to Cebu just to told her, right?""Wow! Rebekah is really lucky." nakangiti na kumento ko."This is the first time that I've seen Yvo being like this." ramdam ko ang pagkamanghal sa boses niya. "he was never like this before. We've never thought he would do something like this. He never had a girlfriend and his family are happy because he's finally found someone."Natatawa kami pareho habang umaandar ulit ang kotse. We've talked about Rebekah and Yvo. Parehas kaming natatawa habang nasa biyahe.Natigil lang ako nang makaramdam ako ng gutom. I looked at Beau na busy sa pagmamaneho."Beau, can we stop for a minute?" I asked looking at him.Tumingin siya sa'kin saglit at tinuon ang atensyon sa daan. "Why? You want something?""I'm starving," sagot ko. "can we eat for now?""Oh, wait. Kain tayo. May restaurant sa dadaanan natin. We can eat there."Three weeks had past since Beau and I lived together. Three weeks since we shared things under one roof. Tatlong linggo na rin simula nang mas naging busy pa kami pareho.Hindi naging madali sa amin na dalawa ang tumira sa iisang bahay. May mga adjustment at awkwardness na nangyari. Noong first day ko rito sa penthouse ni Beau. Medyo ilang pa ako dahil this is my first time na tumira ako sa isang bahay ng iba."You will use my room and I'll take the other room," he said as he guided me to his room.Siya ang may dala ng mga maleta ko habang ang mga bodyguards namin ay nasa labas ng penthouse niya. May sariling mga unit ito rito sa hotel.Beau penthouse is very manly. Puro black ang makikita mo. From ceilings to walls, from the tiles and even the grand staircase is also black. Dalawang palapag ang penthouse niya. There's a lot of rooms when we go upstairs and there's a long hallway sa nilalakaran namin. I think when you go straight you'll see the terrace."Here," aniya bago binuksan ang
Nakanguso ako habang seryoso na nakatingin sa dalawang gulay na nasa lamesa. Rinig ko ang pagbuntong huminga ni Beau sa harapan ko. I tilted my head and saw him being impatient while looking at me.Mabilis akong nag-iwas ng tingin. Napakamot ako ng ulo dahil sa dalawang gulay na nasa lamesa."Zyska, just picked the right ingredients already so we can start now!" he said, impatiently.Ngumuso ako habang kinuha ang kulay green na gulay. "Ito na ba 'to?" tanong ko.He groaned. "Dahon ng sayote 'yan.""Ikaw na kasi magturo kung nasaan ang kangkong na 'yan!" inis na sambit ko."Paano ka natuto kung pati sa gulay mali-mali ka?"I pouted even more. "We can just use this dahon ng sayote to make sinigang na baboy?"He looked at me with annoyance on his gray eyes. "Anong tingin mo sa sinigang na baboy? Ginisang sa talpos ng sayote? Kangkong ang gulay ng sinigang at hindi dahon ng sayote!""Then is this the right one?" I grabbed the other vegetables.Umiling siya bago niya kinuha ang isang gulay
I can't help but feel dismay while looking up at the building where Beau decided us to eat. Napangiwi ako habang nasa parking lot na kami at naka-park na ang kotse niya.When I heard the engine roar stopped, I just shook my head in dismay. Kanina ko pa gustong magsalita at magreklamo kaso hindi ko alam bakit walang lumabas na bibig ko.I can't believe this is where we going to eat? Is he serious?!"Halika na," sambit niya at nauna nang lumabas sa kotse.Samantalang ako ay naiwan. Nagdadalawang isip kung susunod ba sa kanya o magpapaiwan na lang dito o kaya sa ibang lugar na lang ako kakain.When he noticed that I didn't stepped out the car, lumingon siya sa'kin at nakita ko rin ang pagkunot ng noo niya bago naglakad palapit muli sa kotse niya. Tinted ang kotse niya kaya hindi niya ako makita mula sa labas pero sa loob ay kitang-kita ko ang pagkalito sa mukha niya.I just watched him walking towards the car and open it bago yumukod para makita ako sa loob."Zyska, let's go!" ramdam ko a
Nanlaki ang mga mata ko. I was stunned in my position as my heart raced. I couldn't move or even push him away because of his sudden movement. Para akong na estatwa sa posisyon ko.Ang akala ko magaan na halik lang ang ibibigay niya, pero nagulat na lang ako lalo nang gumalaw ang labi niya. My lips were parted a little bit so his tongue quickly entered my mouth and kissed me passionately.I was so shocked the way his lips claimed my mouth. Halos sakupin ng labi niya ang bibig ko. How his soft lips were moving aggressively yet gently on my lips. Nakapikit ang mga mata niya habang ako'y na estatwa sa kinatatayuan ko, nanlalaki ang mga mata."Hmm…" a small growl escaped from my mouth.When he pulled away, he looks at me straight in the eyes. Nakakalula ang uri ng tingin niya. Basa ang labi niya dahil sa nangyari at binasa pa niya 'yon gamit ang dila."W-why…" hindi ko mahanap ang mga salita na gusto kong sabihin! Para akong naging robot habang nakatingin sa kanya.He licked his lips once
Weeks had passed since that happened. After that, Beau and I became closer. Even our family is happy to see us happy. I'm also happy too, because everyday that I woke up, I realized how lucky I am to be Beau's wife.Nagpakasal kami na hindi namin mahal ang isa't-isa, pero we are trying our best to love each other now. Hindi madali, dahil hindi mo naman agad malalaman kung mahal mo na ang isang tao, pero at least sinusubukan namin pareho.Mas nakikilala ko si Beau habang patagal kami nang patagal na magkasama. Nawala na 'yong awkwardness at hiyaan naming dalawa. As the time goes by, we become so comfortable with each other.Nakangiti akong pumasok sa kompanya namin. Bahagyang yumukod ang mga tao na nadaraanan ko at ngumingiti lang ako sa kanila. When I went inside my office, Krystal immediately made me a hot choco for my breakfast."Ma'am, ito na po," aniya at nilapag ang hot chocolate sa table ko."Thank you, Krystal," nakangiti na sabi ko at nagtaas ng tingin sa kanya. "what's my sche
Beau looked at me like I did something wrong. Magkasalubong ang kanyang makapal na kilay habang nakatingin sa mga pinamili ko. While Rebekah who's beside me can't helped herself from laughing."Why?" I asked him, confusedly.He pursed his lips. "You brought all of these?" hindi niya makapaniwalang tanong habang nakatingin sa mga pinamili ko.I nodded, still confused. "Yeah… is there any problem with that?""There's no problem at all, Zyska," he said with a serious tone. "ang sa'kin lang ang dami nitong mga ito! Magagamit mo ba lahat ng mga 'yan?""Hmm-mm…" I nodded. "hindi lahat, pero magagamit ko 'yan pag may okasyon.""That's the point! Hindi mo pa magagamit 'yang mga 'yan sa ngayon, so why brought them all?"Ngumuso ako. "Because I like them!"His hooded grey eyes looked at me. "Kahit Mommy mo magagalit sa'yo ngayon," seryoso na sambit niya. "she already told you not to buy clothes and accessories that you don't actually need."Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang braso niya. "Plea
I can't help but smile because of what he says. My heart started to beat real fast. Why he is always like this? Making me feel those things that I didn't felt before. Giving me feel so much care, respect and admiration.Nakakainis dahil kahit na hindi pa namin mahal ang isa't-isa, ganito na siya ka-alaga sa'kin. Paano pa kaya kung mahalin na niya ako? Mahalin na namin ang isa't-isa? Seryoso siyang nakatungo sa'kin habang nakangiti ako hanggang tenga. Sobrang saya sa pakiramdam ng ganito."Okay," I nodded while still smiling from ear to ear. "let's be honest to each other para mas makilala ang isa't-isa.""Sure!" he said without unabashed."Beau, I'm very possessive and clingy, so have a long patience to me. Maarte rin ako kaya pakihabaan talaga ang pasensya."Tumaas ang gilid ng labi niya. "Si Mariana nga nakayanan ko, ikaw pa kaya."Ngumuso ako. "Don't mention that name!"He raised his brows. "Why? You're jealous?"Natatawa na umiling ako. "Hindi, 'no!" tugon ko. "ayoko lang narinig
Diretso kami ni Hope sa grocery. At habang namimili kami ng mga rekados para sa lulutuin, siya ang kumuha lahat ng mga kailangan. Sa aming dalawa, parang ako ang naging bata dahil may mas experience siya sa'kin.Napanguso tuloy ako habang nangunguna siyang pumipili ng mga rekados. I want to learn how to cook too! Sa tanan ng buhay ko ngayon ko lang ginusto na matutong magluto. Ngayon lang simula nang makasal kami ni Beau!Before, I've always thought I can just hired a chef so I can live without learning how to cook. But now? Since I married to Beau, I feel like that I should know how to cook or do some chores so I can be the woman that he can proud of.Hindi 'yong, masasabi ng ibang tao na wala akong pakinabang sa bahay namin dahil lumaki akong may katulong at laging may katulong buong buhay ko. Ayokong ganoon ang isipin sa'kin ng tao!And I want Beau to see that I'm a hard working wife. I want him to see that I can cook and do chores like a normal wife.Ngayon ko lang ginusto 'to, kay