Hindi naging madali para sa amin ni Beau ang pag-stay si Hope kasama namin. Beau and I had to slept in one room because Hope was here and she never knew our deal and real reason why we got married.
And sleeping next to Beau every day is kinda hard in the first time for me since simula noong nasa Bali lang kami magkatabing matulog. At isang beses lang nangyaring 'yon!Halos isang linggo na nasa amin si Hope at halos isang linggo rin kaming sa iisang kwarto matutulog ni Beau. Idagdag mo pa na lagi kong nakikita si Beau na topless when I'm not around the room. But he wears his shirt when I'm around naman which is good because he remembers that I'm uncomfortable with it.Noong una 'yon, kaso ngayon nasasanay na yata ako na naka-topless siya palagi. I mean, he's the one who wakes up first in the morning at hindi ako makabangon agad dahil ang routine niya'y maghubad ng pang-itaas na damit tuwing katatapos maligo.Instead of getting ready in the morning I'd rather lay in the bed again, pretending that I'm still sleeping because of him. Pero ngayon, nasasanay ko na ang bagay na 'yon. Minsan nagigising ako sa umaga na naka-topless pa rin siya pero hindi na ako nakararamdam ng hiya o kung ano.Pag gising na 'ko at naunang nagising sa kanya, katawan niya agad ang nakikita ko sa umaga. Instead of feeling uncomfortable or uneasy, I feel nothing now. I think I became comfortable naman na ganoon siya.Parang nakasanayan ko na kahit mag-fashion show pa siya sa kwarto namin na naka-topless ay wala nang epekto sa'kin. In fact, I like seeing his body too. Well, I hate to admit it but I like waking up in the morning seeing his face and body. It makes me calm that somehow I find it weird for myself.Wala rin namang masama dahil mag-asawa kami.Saturday came and this is the last day of Hope will stay with us. Bukas ng gabi ay susunduin na siya nila Mamma Bthyle.After I took a bath, I immediately changed my clothes. Nakasuot ako ng nighties dress na red na lumabas ng banyo. Saktong paglabas ko ng pinto nakita ko si Beau na nagsusuot na ng v-neck t-shirt niya. Napangiti ako dahil lagi siyang ganoon and I'm happy about it since he really respect me.Naka-black sweatpants siya at white v-neck t-shirt. Magulo ang buhok at medyo basa pa. Kagaya ng mga nakaraang araw, may towel na nakalagay sa balikat niya.He tilted his head to my side. "Let's sleep now," he said while looking at me.Tumango lang ako ng marahan at sinarado ang pintuan ng banyo pagkatapos ay naglakad papunta sa kama. When he settled himself on the bed, I do the same thing.Humiga rin ako habang siya'y humiga paharap sa'kin. Parehas kaming nakatagilid. Magkaharapan."Bakit?" tanong ko dahil nakatingin siya sa'kin.Umiling siya. "Nothing," he said in low tone. "just want to ask you something.""About what?""Am I making you uncomfortable while we're sleeping in one bed?""Noong una, oo," I honestly said. "but as the days goes by, I didn't feel any of those now."His lips rose. "Really?""Yes. Siguro nakasanayan ko na rin."Tumango siya pagkatapos ay huminga ng malalim. "I want to be honest with you.""Then be honest with me, Beau.""Pero baka magalit ka," aniya bago bumaba ang tingin sa labi ko. Napalunok ako dahil doon."Magagalit ako kung gagawa ka ng mga bagay na labag sa kalooban ko."He bit his lower lip. "So, you won't get mad at me right now if I say that I want to kiss you?"I gulped. "Y-you want to kiss me… right now?" hindi ko pinahalata ang kabang nararamdaman pero ramdam ko ang paglakas ng tibok ng puso ko."Yes and I want to ask you a permission if I can kiss you."Mas naging mabilis tibok ng puso ko. Para akong aatakihin sa sobrang lakas nito. Baka nga naririnig na niya dahil ramdam ko pag-alon ng adams apple niya habang nakatingin sa'kin.Nag-iwas ako ng tingin bago ngumuso. "What would you do if my answer is a no?""Then I won't do it," mabilis na sagot niya pero nagbaba ng tingin sa labi ko. "mas mahalaga sa'kin ang sagot o opinyon mo. Kung ayaw mo, hindi ko gagawin ang isang bagay na igagalit mo. I don't want us to feel so distance to each other..." he take a glance at me again. "but, I really like kissing you right now." then he looked away, pouting his lips.Wala sa sarili na napangiti ako habang nag-iwas siya ng tingin sa'kin. He started licking down his bottom lip at hindi nakatakas sa'kin ang pamumula ng tenga niya.Hindi ko mapigilan na ngumiti. "Me too," mahinang sagot ko. "I like you to kiss me."Bumalik ang mata niya sa'kin. When he locked his gray eyes on mine, I couldn't control myself and just pressed my lips against him.Ramdam ko ang pagkagulat niya sa ginagawa ko, pero agad din siyang nakabawi at tinugunan ang halik ko. When he kissed me back, I felt my body shiver down to my spine because of his kisses.Magaan na halik ang pinagsaluhan namin. His hands went to my cheeks so he can kiss me properly. Naramdaman ko pa ang kaunting pag-angat ng katawan niya para mahalikan ako ng maayos.When I felt his tongue slowly penetrating my mouth, asking my permission. I quickly open my mouth as he started to explore my mouth using his tongue. Mahina akong umungol dahil doon.Umangat ang kamay ko para haplusin ang braso niya nang makarinig kami ng sunod-sunod na katok sa pinto. Parehas kaming tumigil sa ginagawa at nagkatinginan.Doon ako nakaramdam ng pagkahiya at nag-iwas ng tingin. Kinagat ko ang pang-ibabang labi at naramdaman ang pamumula ng pisngi."Kuya, can I come in?" we heard Hope voices echoed.Muli kaming nagkatinginan bago ulit ako nag-iwas ng tingin. Halos mamula ang pisngi ko habang nag-iwas ng tingin sa kanya.Pumikit siya ng mariin bago nagsalita. "Yes, you can!"Narinig namin pagbukas ng pinto at niluwa no'n si Hope na nakakulay pink na panternong pantulog. Magulo ang messy bun niyang buhok."Kuya, can I use your laptop for a moment?" ehe asked Beau while holding the doorknob. "I forgot that I have a reporting this Monday. I want to finish my PowerPoint right now.""But it's already late, Hope."Ngumuso ang bata. "I'll sleep after I finished it. I promise, Kuya. Can I?"Tumango si Beau. "It's on my office," sagot niya. "just bring it to your room.""Yes, Kuya. Thank you and good night!" sabi niya bago muling lumabas ng pinto at sinarado ito ng maayos.Nang masarado ni Hope ang pinto ng kwarto, Beau quickly laid back again on the bed. Humarap siya sa'kin at tiningnan ako."Shall we continue what we are doing?"I didn't expect him to say that. Akala ko magso-sorry siya dahil sa nangyari o kaya mai-ilang man lang dahil ganoon ang nararamdaman ko ngayon.Kinagat ko ang ibabang labi at bago ko pa mabatukan ang sarili ay tumango ako ng marahan. I saw him smile before claiming my lips again. And I quickly respond to his kisses.He cupped my face as I felt him slowly settling himself on the top of me. I felt his tongue entered my mouth again as I encircled my arms around his neck."Hmm…" a small moaned escaped from my lips when his lips trailed down to my neck.Tuluyan na niya akong dinaganan. When I felt him started sucking my neck, I completely lose myself."Ahh, Beau..." I moaned softly when he started nippling my neck.Napapikit na lang ako dahil sa kakaibang nararamdaman na lumulukob sa katawan habang patuloy ang paghalik niya sa leeg ko.The way he sucked and link my neck was like it is his favorite food.He started to kiss my collarbone too. Bumalik ang halik niya sa leeg ko nang makarinig ulit kami ng katok mula sa pinto."Fuck!" malutong na mura niya sa leeg ko bago nag-angat ng ulo at mariin na pumikit."Kuya!" we heard Hope again.I bit my lower lip. "Sige na. Pagbuksan mo na ng pinto ang kapatid mo."He firmly closed his eyes and his jaw clenched. Malakas siyang huminga ng malalim bago umalis sa taas ko at lumapit sa pinto pagkatapos ay pinagbuksan ng pinto ang kapatid."Hope, what do you want? Your Ate Zyska and I are resting now!" hindi ko napigilan na mapangiti dahil ramdam ko ang inis sa tono niya."I'm so, so sorry, Kuya. I just need a little help with my assignment and I need your help.""What is it?""Can you draw me? May assignment kasi kami next Wednesday na ang pasahan. Tapos na po ako actually, it just that, I find it so simple. Can you add a little help so it'll became beautiful and presentable?""Okay, okay! Iwan mo rito bukas tapos ako ng bahala. Idadaan ko sa'yo sa Tuesday.""Yes! Thank you, Kuya and sorry for disturbing you and Zyska. I know you're both tired because of work. I'll sleep now! Good night!"I heard Beau took a deep sighed again before closing the door and went back to bed again. Nang makahiga siya sa kama. Kagaya ng posisyon namin kanina'y magkaharap ay nagkatinginan kaming dalawa bago gumuhit ang ngiti sa aming mga labi."Sorry," he said when shooking his head. "napaka-wrong timing ng kapatid ko."Natatawa na umiling ako. "That's fine," I said. "let's just sleep now before she disturb us again."He laugh. "Yeah, you're right! Let's sleep now," aniya bago ako kinabig sa palapit sa kanya.He put my head on his board chest as he hugged me. A smile plastered on my lips because of what he did. Agad akong yumakap sa tiyan."Good night, Zyska," he whispered as I felt him kissed my forehead."G'night!"Simula nang mag-i-stay dito si Hope sa aming dalawa ni Beau, mas naging close kaming dalawa. Nang umalis si Hope sa amin, hindi na nawala ang closeness namin ni Beau.Sobrang nakatulong si Hope para sa amin ni Beau. Nawala na talaga 'yong awkwardness at mas naging komportable kami sa isa't-isa.Right after Hope leave the penthouse, Beau and I always got a lot of chance to talked a lot. Just simple things but we're very comfortable with each other.We also has a bonding when we don't have work. Nanonood kami ng movie or kaya tinuturuan niya akong magluto. I can say that my cooking skills got improved a lot too these passed few days. May mga times nagkamali pa rin ako at nasusunog ang niluluto, pero most of time na gagawan ko naman ng paraan.Napangiti na lang ako habang nag-aayos ng gamit. Tapos na akong maligo at pababa na sa unang palapag ng penthouse nang makita ko si Beau sa sala.He's standing while he's fixing his necktie. Nakatagilid siya sa'kin habang nakakunot ang noo habang in
Ang isang luha ay nauwi sa mahihinang paghikbi. I try to cover my mouth using my hand to stop myself from crying. Alam kong niloloko ko lang ang sarili ko. Kahit na anong gawin ko, hindi tigil ang pag-iyak ko dahil alam kong nasasaktan ako. And it hurts like hell!Kanina pa ako nasa labas ng kompanya ng mga Fuentes at kanina pa rin sila nakaalis. Hindi ko alam kung saan sila pupunta o wala na akong pakialam pa roon dahil sunod-sunod na ang tulo ng luha ko.I tried to calm myself down but I know I can't because it's really hurt! Fuck! Ayoko ng ganitong pakiramdam! Ayoko ng ganitong nararamdaman para sa kanya!Una pa lang alam kong dehado na, pero hindi ko naisip ang mga bagay na p'wedeng mangyari dahil sa mga sinasabi niya, pero isa pala siyang sinungaling! Napaka-sinungaling niyang tao!Shit! I hate him for lying! He said he hates Mariana for everything that she did to him, but what happened now? They looked like they're already okay!Damn! I shouldn't trust him!I shouldn't let myself
Kinabukasan maaga akong nagising pero hindi pa ako bumabangon sa kama ko. I just stared at the ceiling for some minutes now since I woked up. Hindi ko alam kung lalabas na ako.Ayoko sana dahil makikita ko si Beau, pero kailangan kong kumilos dahil may trabaho pa ako. Pwede rin na hintayin ko na lang siyang umalis saka ako lalabas.Napahalukipkip ako sa naisip ko. Actually, I don't know what to do. I'm scared. Natatakot akong harapin siya dahil alam kong ramdam niya ang pagdistansya ko sa kanya.Hindi ko alam kung alam ba niya bakit ako ganito ngayon o hindi niya talaga alam o alam niya pero magbubulag-bulagan lang siya. Maybe he doesn't want to explain himself because what I saw is true. Napabuntong hininga na lang ako bago nagkalukbong ng comforter. Ilang oras na akong nakahiga sa kama at ramdam ko na rin ang gutom at pagsakit ng likod dahil sa haba ng pagkakahiga ko.I glanced at the wall clock and it's already nine-thirty am in the morning. Halos tatlong oras akong tulala sa kisam
Nakatingin ako sa bintana ng private plane na sinasakyan namin ni Beau habang hawak niya ang kamay ko at mahimbing ang tulog niya sa balikat ko. Napanguso ako bago muling nagbaba ng tingin sa kanya na tulog.I still can't believe what's happening right now! This private plane is on the way to Amanpulo kung saan daw kami magha-honeymoon ni Beau. Hindi ko ma-proseso ang lahat at basta ang alam ko lang ay nandito na kami.Honeymoon.Are we really doing this right now? I mean, this honeymoon that he's talking about? Totoo ba 'to ngayon? We're really having a honeymoon like what every newly married are usually doing? Napalunok ako dahil sa naisip. Lumakas ang kabog ng dibdib ko bago tumingin kay Beau ulit na mahimbing pa rin ang tulog sa balikat ko. Kanina pa siya tulog pagkatapos naming kumain.Umiling ako at pinakalma ang sarili. Mababaliw ako dahil sa mga iniisip ko. I shouldn't think about those things! Right! Hindi dapat ako mag-isip ng mga ganoong bagay.Nang malapit na kami sa Amanpu
Kinabukasan nagising na lang ako dahil sa magaspang na kamay na humahaplos sa mukha ko. Dahan-dahan lang 'yon pero nagising pa rin ako. And I want to open my eyes now because I know it's already late in the morning.I just couldn't open my eyes because I know Beau is the who's caressing my face. Kahit na gusto kong idilat ang mga mata ay nanaliti pa rin akong nakapikit at hinintay na tapusin ang paghaplos niya sa mukha ko.Minutes later, he's still caressing my face using his index finger. From my eyes, I felt his index finger went down to my cheeks, and to my nose and down to my lips. He started brushing my bottom lips using his index finger. Gusto kong lumunok dahil sa ginagawa niya pero nipigilan ko ang sarili para hindi niya malaman na gising na ako.Some part of my body likes what he was doing and I am waiting for him to say something. Ewan ko kung anong gusto kong marinig mula sa kanya, pero sa tingin ko kasi mayroon. Mahigit magiging isang oras na niyang hinahaplos ang mukha ko
A small gasped escaped from my lips when I saw where we going. Nasa dalampasigan kami ng dagat at isang yate ang nasa harapan ko. "Everything is okay now, Mr. Fuentes," a man who's wearing a black suit said in front of us.Beau nodded. "Thank you for everything, Jace.""It's our pleasure to helped you on your honeymoon," magalang na sambit nito bago iginaya ang kamay sa yate. "Enjoy your night Mr. And Mrs. Fuentes!"We both smiled before we entered the yatch. And when I get inside the yatch, a small gasp escape from my lips. Naramdam ko ang paggalaw namin at mabayanad na pag-alis yate papalayo sa dalampasigan.I felt Beau large hand held my hand. Mabilis akong lumingon sa kanya at ngumiti. "So, this is your surprise?" mapanuyang sambit ko at tinaas ang kilay.His lips curved into a small grin. "Well, do you like it?"Ngumiti ako lalo bago lumapit sa kanya at niyakap siya sa bewang. "You have no idea," I whispered while smiling to him."I am glad you liked it. Akala ko hindi mo magugus
"Zyska…" he said moments later after the long silence between us."Hmm?""Do you think, I am really the one for you?"I frowned and lifted my head to see him.Nagtatanong ang mga abo niyang mata. "Yes," I answered him without hesitation."I am? Really?" tanong pa niya ulit. "Do you see me in your future?"I nodded my head, without breaking my eyes on him. "You're my husband now and I might go crazy if we're going to separate in our two years of our deal.""Hindi naman mangyayari 'yon," seryoso na sambit niya. "ako na ang nagsasabi sa'yo, ayoko ring maghiwalay tayo."Umayos ako ng upon sa hita niya. I am now sitting on his lap comfortably and encircled my arms around his neck. Habang ang kamay niya'y nasa bewang ko pa rin."I like you, Beau," pag-amin ko sa kanya. "I know we already know our stand in ourselves right now, but I am telling you again that I like you. It's more than like… alam kong hindi lang 'to simpleng pagkagusto.
Beau and I had the best time together in Amanpulo. After what happened on the yatch, he became clingy than I can think of. He became sweet too, to the point that I can't say no to him.Ang sabi ko ayoko sa clingy dahil hindi ako natutuwa pagganoon, pero pag siya? I can say that I am okay with that. I am so okay of him being so clingy and sweet to me!Sinulit namin ang mga oras at araw na nandito kami sa Amanpulo. Halos yata lahat naikot namin at sa totoo lang ayoko munang bumalik kami sa Manila.I want us to stay like this here. Just even for a while. Hindi pa sapat para sa'kin ang isang linggo na narito kami at kahit na may pupuntahan pa kaming birthday party ay parang gusto ko na lang na huwag ng pumunta pa roon at mag-enjoy na lang kami rito.With almost every day that passed, my feelings for Beau deepened even more. I know this is not just a simple like. This is more than a like now. Hindi ako tanga para hindi masabi na mahal ko na nga siya.Hindi rin naman s