Kinabukasan nagising na lang ako dahil sa magaspang na kamay na humahaplos sa mukha ko. Dahan-dahan lang 'yon pero nagising pa rin ako. And I want to open my eyes now because I know it's already late in the morning.I just couldn't open my eyes because I know Beau is the who's caressing my face. Kahit na gusto kong idilat ang mga mata ay nanaliti pa rin akong nakapikit at hinintay na tapusin ang paghaplos niya sa mukha ko.Minutes later, he's still caressing my face using his index finger. From my eyes, I felt his index finger went down to my cheeks, and to my nose and down to my lips. He started brushing my bottom lips using his index finger. Gusto kong lumunok dahil sa ginagawa niya pero nipigilan ko ang sarili para hindi niya malaman na gising na ako.Some part of my body likes what he was doing and I am waiting for him to say something. Ewan ko kung anong gusto kong marinig mula sa kanya, pero sa tingin ko kasi mayroon. Mahigit magiging isang oras na niyang hinahaplos ang mukha ko
A small gasped escaped from my lips when I saw where we going. Nasa dalampasigan kami ng dagat at isang yate ang nasa harapan ko. "Everything is okay now, Mr. Fuentes," a man who's wearing a black suit said in front of us.Beau nodded. "Thank you for everything, Jace.""It's our pleasure to helped you on your honeymoon," magalang na sambit nito bago iginaya ang kamay sa yate. "Enjoy your night Mr. And Mrs. Fuentes!"We both smiled before we entered the yatch. And when I get inside the yatch, a small gasp escape from my lips. Naramdam ko ang paggalaw namin at mabayanad na pag-alis yate papalayo sa dalampasigan.I felt Beau large hand held my hand. Mabilis akong lumingon sa kanya at ngumiti. "So, this is your surprise?" mapanuyang sambit ko at tinaas ang kilay.His lips curved into a small grin. "Well, do you like it?"Ngumiti ako lalo bago lumapit sa kanya at niyakap siya sa bewang. "You have no idea," I whispered while smiling to him."I am glad you liked it. Akala ko hindi mo magugus
"Zyska…" he said moments later after the long silence between us."Hmm?""Do you think, I am really the one for you?"I frowned and lifted my head to see him.Nagtatanong ang mga abo niyang mata. "Yes," I answered him without hesitation."I am? Really?" tanong pa niya ulit. "Do you see me in your future?"I nodded my head, without breaking my eyes on him. "You're my husband now and I might go crazy if we're going to separate in our two years of our deal.""Hindi naman mangyayari 'yon," seryoso na sambit niya. "ako na ang nagsasabi sa'yo, ayoko ring maghiwalay tayo."Umayos ako ng upon sa hita niya. I am now sitting on his lap comfortably and encircled my arms around his neck. Habang ang kamay niya'y nasa bewang ko pa rin."I like you, Beau," pag-amin ko sa kanya. "I know we already know our stand in ourselves right now, but I am telling you again that I like you. It's more than like… alam kong hindi lang 'to simpleng pagkagusto.
Beau and I had the best time together in Amanpulo. After what happened on the yatch, he became clingy than I can think of. He became sweet too, to the point that I can't say no to him.Ang sabi ko ayoko sa clingy dahil hindi ako natutuwa pagganoon, pero pag siya? I can say that I am okay with that. I am so okay of him being so clingy and sweet to me!Sinulit namin ang mga oras at araw na nandito kami sa Amanpulo. Halos yata lahat naikot namin at sa totoo lang ayoko munang bumalik kami sa Manila.I want us to stay like this here. Just even for a while. Hindi pa sapat para sa'kin ang isang linggo na narito kami at kahit na may pupuntahan pa kaming birthday party ay parang gusto ko na lang na huwag ng pumunta pa roon at mag-enjoy na lang kami rito.With almost every day that passed, my feelings for Beau deepened even more. I know this is not just a simple like. This is more than a like now. Hindi ako tanga para hindi masabi na mahal ko na nga siya.Hindi rin naman s
Parang may malaking busina akong naririnig kahit na wala naman talaga. I don't know what to do when people started to panic while helding Beau and I'm just here, standing in the middle of the crowd. Scared was written on my face.Hindi ko alam ang gagawin ko. Ramdam ko ang panginginig ng buong katawan habang binubuhat na si Beau papunta ng clinic. Hindi ko alam ang gagawin ko at takot na lapitan siyang walang malay at namumula ang buong mukha.Tears slid in the corner of my eyes. Mahina akong umiiyak at hindi na alam ang mga sunod pang nangyari dahil sa gulat at natulala ako. Basta ang alam ko nakasunod lang ako hanggang sa dalhin si Beau sa clinic ng resort."Hey…" I felt a large hand on my shoulder. Agad akong nag-angat ng tingin at nakita si Yvo na tumabi sa sa'kin. "Kuya will be okay. Huwag ka ng umiyak."Humikbi ako. "I'm scared," I whispered while sobbing. "I don't know what happened to him. Binigyan ko lang naman ng soup.""I saw the soup that you gave to
A small moan escaped from my lips when his tongue flicked inside my mouth. He was aggressively yet passionately kissing me Humigpit ang hawak ko sa batok niya at ganoon din ang ginagawa niya sa bewang ko.I felt his hands on my neck while his other hand on my waist as he deepen the kiss even more, sending me a thousands of tingling sensation inside my body. Mula sa pisngi ko, bumaba ang isang kamay niya sa bewang ko at marahan na pinisil 'yon.Marahas na kaming naghahalikan ngayon. I pulled him even closer to me and kissed him aggressively. Biting his lower lip, making him groaned."Oh… f*ck!" He hissed when I bite his lips harder this time.Bumaba na rin ang kamay ko sa patungo sa dibdib niya. I gently massaging his broad chest when we both heard a loud voice inside the room."Ay! Porn!"Parehas kaming napatigil sa ginagawa nang marinig ang boses ni Rebekah. Halos mamula ang dalawang pisngi ko habang si Beau ay mariin na pinikit ang mga mata. Tila ba hindi gus
Naglakad kami papunta ng pool area ng resort at nakita naming wala ngang tao roon dahil tahimik ang malaking pool area ng makarating kami. Wala rin siguro na tao dahil gabi na rin.Parehas kaming umupo sa gilid ng pool at hinayaan na nakalubog ang aming paa sa pool. I looked around the are of the pool and realized that it was so peaceful being at this hour. Tanging ang makikita mo lang ay mga ilaw sa sa paligid ng swimming pool at ang hangin na sobrang nakakapaya sa pakiramdam.When I looked at my best friend, a beam smile plastered on her face. "So?" She raised her brows. "wanna me tell everything that I've missed since I left?"Kinagat ko ang pang-ibabang labi. "Well… everything is so perfect to me, Rebekah," pagsimula ko bago ngumiti ng matamis. Inalala ang mga ginagawa namin ni Beau. Mga oras at araw na kaming dalawa lang ang magkasama. "wala na akong masabi sa asawa ko. He's so perfect. Subra-sobrang respeto, pag-aalala, pagmamalasakit at magmamahal ang ginagawa ni
Natigilan ako sa tanong niya. Tiningnan ko siya ng maiigi bago sinagot. "And why are you asking?"She scoffed. "Because I can't bear seeing the man who love me the most was in that situation earlier because of you! You're so reckless!"Okay. She fully got my attention.Humarap ako sa kanya bago pinagkrus ang mga braso sa dibdib. "You are so full to yourself, Mariana," sagot ko. Taas noo ko siyang tiningnan. She flicked his tongue. "I know the reason why he agreed to marry you."I let a small smile at her. "Really?" I asked, sarcastically. "so, you know now how cruel you are for treating and hurting him like that?""Zyska, minahal ko si Beau ng buong puso ko.""Oh, talaga?" patalak akong tumawa. "because that was not Beau told me.""Someone really needs to know they're places. Alam naman nilang hindi sila mahal pero pinagpipilitan pa rin ang gusto."Natigilan ako sa sinabi niya at tinaasan siya ng kilay. "Are you petrating to yourself?"She scoffed