CHAPTER 5

CHAPTER 5

WEDDING GOWN

Tumalon ako mula sa kama ko papunta sa closet ko para mamili ng susuotin ko bukas. I just chose an all white outfit para clean at professional looking pa rin.

Habang pinaplantsa ang damit ko ay umilaw ulit ang cellphone ko. Pagtingin ko ay may mensahe ulit galing ka Jeo.

“Prepare also for a gown fitting after the conference.”

Shit! Totoo na talagang ikakasal ako sa kanya?

Huwag ka masyadong excited, Ysobelle! Alam mo namang temporary ka lang.

“At least I experience na maikasal sa kanya diba? Kahit civil lang, kahit isang taon lang, basta matatawag ko siyang akin ng isang taon,” pagpapalakas ko sa loob ko.

Sa isang taon na iyon, gagawin ko na lang ang mga bagay na magpapasaya sa akin. Ayun lang naman ang gusto ko, alagaan siya hanggang sa makakaya ko.

At magagawa ko na yun habang nakatira kami sa iisang bahay. Hindi niya mararanasan na walang mainit na pagkain sa hapag habang nandiyan ako sa tabi niya.

“Are you that excited? Bakit ang aga mo?” inis na tanong ni Jeo ng makita ako sa harapan ng company at may hawak na kape.

“Ofcourse, pangarap ko magka-yacht no,” masayang saad ko sa  kanya at pumasok na sa passenger seat kahit hindi niya sinasabi.

7 pa lang ay nakaalis na ako sa bahay. Halos hindi ako makatulog kase baka hindi ako magising ng inalarm ko.

“Nakakabusog ba ‘yan? Matagal yung conference, get the meal in the backseat,” utos nito kaya naman napalingon ako sa pagkain sa likod.

Galing sa Jollibee, sa pagkakaalala ko ay hindi naman ‘yan ma-fastfood kasi greasy daw. Pero mukhang napapadalas na ang pabili niya ngayon.

“Pahingi ako ha! Mas masarap pala ‘to kesa sa kape,” bulalas ko ng makita ang chicken, peach mango at madaming yum burger.

“Fast Food monster,” natatawang bulong niya na umabot sa pandinig ko.

“Sa liit kong ‘to ako pa talaga yung monster? Ikaw nga ‘tong maraming binili, Jeo,” sisi ko sa kanya pero natawa na lang siya.

“Kumain ka na?” tanong ko sa kanya habang kumakain ako ng chicken. Nang umiling ito ay iniumang ko sa kanya ang chicken na bagong kuha mula sa bucket.

“Here! Eat! Baka mamaya nasa hospital na ako kase wala ka pang kain. Pampalakas ng resistensya boss,” pangungulit ko sa kanya kaya wala na itong nagawa kundi kumagat sa chicken.

“Hindi ko naman hahayaan na masaktan ka, di katulad ng dinedate mo,” mahinang bulong nito.

“Binubulong mo diyan, Jeo?” tanong ko pero umiling lang siya. Nag-focus na lang ako sa pagkain dahil hindi na ako makakakain mamaya.

Sakto naman na pagkatapos kong kumain ay malapit na kami sa lugar kung saan may maraming klase ng yate at kung saan ang meeting ni Jeo.

Nandito kami ngayon sa Europa Yachts, alam ko ay gustong mag-venture ni Jeo sa mas malalaking boats na hindi lang fishing or gatherings.

“What the fuc— I mean shhhh, sobrang ganda rito!” bulalas ko habang tinitignan ang iba’t ibang klase ng yate.

Sobrang dami ring choices ng brands dito like axopar, lagoon, aquila tsaka iba’t ibang uri ng yachts like motor yachts, sailing yachts and even powerboats.

May nakita rin akong sobrang laki siguro kahit ilang buwan ka sa dagat kayang kaya ng yate na yun. Pero alam ko rin kung paano makakabutas ng bulsa ang mga ganoon kalalaking yate.

Gusto ko pa nga sanang tignan ng mas malapitan kaso hindi man lang nag-aabala si Jeo na tawagin ako. Kaya ang nangyayari ay kailangan kong tignan kung nasaan na siya para makasunod ako.

“Bawal bang balikan mo na lang ako dito, Jeo?” tanong ko sa kanya habang nagb-beautiful eyes pero umiling lang ito.

“Bahala ka umuwi mag-isa mo kung hindi ka susunod.”

Edi wala na akong ibang nagawa kundi kuhanan ng picture ang nadadaanan naming yate. Kesa naman hindi ako makauwi ng libre ang sasakyan, sayang din kaya ang pamasahe.