Kabanata 1

"Beatriz, nasaan si Francine? Natutulog pa ba ang anak mo? Ang tagal na niyang natutulog, hindi pa ba siya umaalis sa kama?" Tanong ni Zeke Forenbach sa kanyang asawa habang tinatanggal ang kanyang sapatos at pumasok sa kanilang tahanan.

Naputol ang anumang sasabihin ni Beatriz nang mapansin niya ang isang binata na sumusunod sa kanyang asawa, na sa tantiya niya ay halos kasing-edad lang ng kanyang anak na si Royce. Napakagwapo ng estranghero, may makapal na kilay at makapal na buhok, at kahit na hindi sumisikat ang araw, kitang-kita niya ang mapang-akit nitong magnetic gray na mga mata. Matangkad din siya, halos kasingtangkad ng asawa niya.

Maganda ang pangangatawan ng estranghero at may tattoo sa kanang braso. Ayaw aminin ni Beatriz, ngunit ang binatang ito ay isa sa mga pinakakaakit-akit na lalaking nakilala niya.

"Z-Zeke, you're not telling me na may bisita tayo," sabi ni Beatriz habang papalapit sa binata na may kaaya-ayang ngiti. "I'm Beatriz, the Green River Pack's Luna. I'm sure narinig mo na si Zeke, the pack's Lycan King. Pwede ko bang itanong kung ano ang pangalan mo?"

Mayroon silang magandang pang-amoy. Ang mga lobo ay may natatanging pandama mula sa mga tao. Gayunpaman, hindi masabi ni Beatriz kung ang estranghero sa kanyang harapan ay isang tao na walang dugo o isa sa kanilang uri.

Pero tiwala siyang hindi magdadala ng panganib si Zeke sa kanilang tahanan.

Tiningnan lang siya ng kanilang bisita sa mga mata. Ngumuso siya nang hindi gumagalaw. Nagulat si Beatriz sa ginawa ng binata. Masungit siya at parang walang tiwala sa kanila.

Napahawak si Zeke sa batok sa ikinilos ng binata. "Siya ang asawa ko, Azure,"

Pilit namang ngumiti si Beatriz sa kanilang bisita. “Azure. Ang iyong pangalan ay kaibig-ibig. Ito ang aking unang pagkikita sa iyo sa The Land of Moon. Taga-nayon ka ba o sa iba pa?"

Ang kanilang maliit na urban village ay tinatawag na The Land of Moon. Natitiyak niyang tagalabas ang kanilang bisita dahil halos lahat ng kapitbahay ay magkakilala. Bagama't sila ay nagsasama-sama at kumikilos tulad ng mga tao na puro dugo, tanging ang mga indibidwal na may dugong lobo ang maaaring tumira sa The Land of Moon.

"Hmp," sabi ni Azure, nakacross arms sa dibdib niya.

Napatingin sa kanya si Zeke, ang asawa niya. Kita niya sa mga mata niya ang paghingi nito ng tawad.

"Dito titira si Azure sa atin, Beatriz." Ang salitang kumawala sa mga labi ng Lycan King.

Nagulat si Beatriz sa desisyon ng asawa. Hindi sila pamilyar kay Azure. Wala silang ideya kung saan siya nanggaling. Mayroon din silang anak na babae na dapat protektahan. Ito ba ang dahilan kung bakit hinahanap ni Zeke si Francine?

Gayunpaman, dahil sikat ang Forenbach at The Land Moon sa kanilang mabuting pakikitungo, tinanggap ni Beatriz ang gustong mangyari ng kanyang asawang si Zeke. Natitiyak niyang may magandang dahilan ito kung bakit gustong tumira si Azure sa kanila.

"Maligayang pagdating sa aming munting tahanan, Azure. Mayroon din kaming isang anak na lalaki, na sa tingin ko ay kaedad mo. Marahil ay darating si Royce sa loob ng ilang oras. Walang alinlangan na magkakasundo kayo. Mayroon pa kaming isang magagamit na silid na pambisita. Magagamit mo iyon bilang kwarto mo,"

Hindi sumagot si Azure. Lumipat ang tingin niya sa kanilang tahanan. Napansin niyang lumipat ang tingin nito sa mga picture frame nila sa dingding. Masasabi ni Beatriz na mapagmasid si Azure.

"Sigurado akong nagugutom si Azure, Beatriz. Handa na ba ang pagkain para sa hapunan?" tanong ni Zeke.

Naalala niya na nagluto siya. "Malapit na akong matapos magluto. I-entertain mo muna si Azure, para kapag handa na ang pagkain, ihahanda ko na ang mesa,"

“Sige, gigisingin ko si Francine,” sabi niya.

Pumasok si Beatriz sa kusina at nagpatuloy sa pagluluto. Ang dami niyang tanong, at si Zeke lang ang makakasagot. Natutuwa siyang tanggapin ang isang bagong miyembro sa kanilang pamilya. Mukhang hindi nakakapinsala at banayad ang Azure. Wala siyang dapat alalahanin.

Samantala, humarap si Zeke sa bisita nilang si Azure. "Gigisingin ko lang anak ko. You are welcome to sit here," Itinuro niya ang isang upuan na gawa sa kahoy na mahogany na nililok ng isa sa pinakamagaling na sculptor ng pack nila, na namatay na.

Iginala ni Azure ang kanyang mga mata at umupo sa upuan na parang sa kanya.

"May magagawa pa ba ako? As much as I want to flee, I know I can't get away from you," bulong ni Azure, ngunit hindi iyon nakaligtas sa matalas na pandinig ni Zeke.

Totoo ang sinabi ni Azure. Hindi niya hahayaang mawala si Azure sa kanyang paningin. At nagtalaga siya ng malaking bilang ng mga mandirigma upang bantayan si Azure. Si Azure ay isang outcast. Wala silang ideya kung sino siya. Wala silang ideya kung saan siya nanggaling. Walang ideya si Zeke kung siya ay isang pure-blooded na lobo. Ngunit siya ay nakatitiyak sa isang bagay: hindi siya tao.

At, bilang Lycan King ng Green River Pack, responsibilidad niya ang kaligtasan ng kanyang mga miyembro ng pack. Nang hindi inaasahang lumitaw si Azure sa The Land of Moon, nalaman niyang nagtataglay siya ng kakaibang kapangyarihan. At dahil sa kanyang malupit na ugali, posibleng mapanganib siya.

Gayunpaman, hindi niya nagawang pilitin siyang palayo dahil naalala niya ang kanyang anak na si Royce mula sa Azure. Hindi kayang itulak ng puso niya si Azure, lalo na't marami siyang sugat sa katawan at nanghihina.

Ang mga Forenbach ay kilala sa kanilang kabaitan. Lahat ng miyembro ng kanilang pack ay may matinding paggalang sa kanilang pamilya.

Isang matamis na ngiti ang ibinigay niya kay Azure. Gusto niyang tingnan si Azure

 

 

sa kakaibang pag-uugali hangga't kaya niya. Mukhang malayo siya at awkward. Siya ay masungit at may masamang ugali. Pero sigurado siya na may dahilan ang ugali niya. At hindi siya titigil hangga't hindi niya ito natutuklasan. Si Azure ay isang mabait na nilalang, alam niya iyon sa kanyang puso. Gusto niyang bigyan siya ng pagkakataong patunayan ang sarili sa kanya.

"Tama ka. Wala kang magagawa kundi manatili sa aming tahanan ngayon. Huwag kang mag-alala. Walang mananakit sa iyo dito. Hintayin mo ako, babalik ako," sabi niya habang humahakbang patungo sa hagdan.

Siya at ang kanyang Beta, si Reiner, ay nakatagpo ng Azure sa isang kagubatan. Nasasaktan at walang malay. Hindi sila nagdalawang-isip na dalhin siya sa ospital. Nag-hysterical si Azure nang magising siya, na naniniwalang sinasaktan siya ng mga ito.

Napagtanto ni Zeke na maaaring may trauma o phobia si Azure.

Pinangunahan ni Zeke ang kwarto ng kanyang anak. Kakatok na sana siya sa pinto nang bumukas ito, at nakita niya si Francine. Kakagising niya lang.

"Daddy!" Niyakap siya ng kanyang anak ng mahigpit.

Si Francine, ang kanyang anak, ay isang masayahin at matamis na babae. Sa edad na dalawampu't apat, siya ay may-ari ng negosyo. Ang kanilang pack ay hindi masyadong mahigpit. Hindi nila sinasabi sa isa't isa na dapat silang makahanap ng nakatakdang kapareha upang maging makapangyarihan. Hinahayaan din nila ang kanilang mga miyembro na mamuhay ayon sa kanilang nakikitang angkop. Maaari silang magsilbi sa pakete o mamuhay bilang mga tao.

Matahimik ang Lupang Buwan. Dahil sa kanilang mga paniniwala, lumilitaw na sila ay mga tao na puro dugo. Ayaw niyang maging istrikto at naniniwala na dapat maging malaya ang lahat na ituloy ang kanilang mga interes sa buhay. Si Francine ay isang Luna Princess, gayunpaman, wala siyang ranggo sa Green River Pack.

"Bakit ang aga-aga mo, Francine? May problema ka ba?" tanong niya habang ipinatong ang ulo niya sa balikat niya.

"Wala po akong problema daddy. Kakastart ko lang po ng negosyo kaya kulang po ako sa tulog pero ngayon parang buhay po ako." Napabuntong-hininga siya. "Ang bango ng luto ni mommy! Nagutom ako bigla. Gusto ko nang kumain, dad," she said, pouting her lips.

"May bisita tayo ngayon," Zeke chuckled, ginulo ang buhok ng kanyang anak.

Nagkibit-balikat si Francine, hindi gaanong pinansin ang sinabi ng ama; sanay na sila sa mga hindi inaasahang bisita sa kanilang tahanan, at maraming miyembro ng pack ang umaasa sa tulong ng kanyang ama.

Sabay silang bumaba ng kanyang ama sa hagdan. Kinakausap siya ng kanyang ama, ngunit hindi na niya ito pinansin. Nabaling ang kanyang tingin sa isang lalaking komportableng nakatambay sa kanilang sala.

Napatigil ang paghinga ni Francine nang makita ang kaakit-akit na lalaki. Ipinapalagay niya na siya ang kanilang bisita. Kahit nakaupo, matangkad siya, at flawless at balbas ang mukha. Natural na wavy ang buhok niya.

Naramdaman siguro ng estranghero na may nakatitig sa kanya, kaya hinanap niya ang pinanggalingan ng titig na iyon. Hanggang sa napansin niya ito. Nag-lock ang kanilang mga tingin.

Hindi masabi ni Francine kung ano ang nangyayari sa mga matang iyon. Pero, naramdaman niyang nanlamig ang mga palad niya. Parang umiikot. Para siyang nalulunod. Napabuga siya ng hangin. Tumibok ang puso niya.

Anong uri ng kababalaghan ang kanyang nararanasan?

Hindi niya nagustuhan ang naging reaksyon niya matapos makita ang kakaibang lalaking ito. Maraming lalaki ang nakilala ni Francine sa kanyang buhay. Walang nagbigay sa kanya ng ganitong emosyon.

Tanging ang lalaking ito.

Nanginginig pa ang mga tuhod niya, at muntik na siyang madulas sa huling baitang ng hagdan, buti na lang at tinulungan siya ng kanyang ama.

Nakakamangha ang titig ng lalaki. Ang mapang-asar na titig nito ay tila gumagapang sa kanyang balat.

"Ayos ka lang ba, Francine?" Nag-aalalang tanong ng kanyang ama.

"A-Ayos lang po ako, Daddy," sabi niya.

Lumabas si Beatriz mula sa kusina, may hawak na malaking kasirola. "Natutuwa akong ginising ka agad ng tatay mo, Francine. Natapos ko na ang pagluluto ng hapunan. Tulungan mo akong mag-ayos ng mesa,"

Tila walang narinig si Francine, at nanatiling nakatutok ang tingin sa lalaki.

Tumikhim ang kanyang ama nang mapagtanto kung saan siya nakatitig.

"I almost forgot..." Hinawakan siya ng kanyang ama sa siko at dinala siya sa lalaking nakatitig pa rin sa kanya.

"Francine, siya si Azure, at si Francine, siya si Azure. Ang nag-iisang anak kong babae, ang Luna Princess of the pack,"

"A-Azure..." Hindi niya masabi ang pangalan nito sa kanyang sarili, ngunit ito ay kaibig-ibig, at pinupunan niya ito.

"A-Ano ang kailangan niya sa iyo, daddy?"

Magsasalita pa sana si Azure nang pigilan siya ni Zeke. Huminga ng malalim ang kanyang ama. "Hindi niya kailangan ng kahit ano mula sa akin, Francine. Gayunpaman, titira na ngayon si Azure sa atin."

"Ano?!" Nahihilo si Francine sa sinabi ng ama.