Chapter 2
Napa tingin ako sa kay unahan dahil nakita ko silang silang dalawa nag-uusap kaya malakas ko silang tumawag. "Mga Bakla..." sigaw ko. Lumingon silang dalawa. Si Althea ay may sama ng tingin, pero si Angie, masaya, ay kumakaway at naka-ngiti. "Kahit kailan, ang ingay mo! Gusto mo talagang titigan yang dibdib mong malaki, kasing laki ng bunga ng niyog," sabi ni Althea, na agad namang kinatawan ni Angie, kaya tumingin ako sa kanya na nakasimangot. "Hahaha! Ang nag-salita, parang hindi malaki ang dibdib niya. Hoy, Althea, kasing laki lang kayo!" wika ni Angie, na nagpasimangot si Althea, pero hindi ko na napigilang tumawa. Si Althea kasi, kahit mukhang seryoso sa buhay, at may matinding personalidad ay may kapilyahan din itong tinataho. Hindi siya basta-basta at hindi mo siya dapat bastusin. Sa mga ganitong klaseng tao ay mahirap ang pagkasamahan, pero minsan may pagka kalog din ito. Pagkapasok namin sa loob ng school, nakita namin si Janith na masayang kumakaway sa aming tatlo. Si Janith ay may pagka-jologs, habang si Angie ay sweet-type pero mahirap ding mapikon. Ang kinakatakutan namin sa loob ng campus ay si Althea, na tinatawag ko ring "Atis." Mahirap kasi itong pakisamahan, ayaw niyang may binabastos na babae. Kung may mang-gugulo, lagot ang gumawa sa kanya—kaya takot ang mga kalalakihan dito sa kanya. Yung tipong babae na mahirap kalaban pero masarap maging kaibigan, hindi ka niya iiwan kahit anong mangyari. Naalala ko pa noong may nanakit kay Janith na sa kabilang schot, labis ang galit niya kaya walang sinayang oras si Althea pinuntahan niya ito saka pinagbabasag niya ang kotse sa nanakit at nagpahiya sa aming kaibigan. Labis ang galit sa may-ari kaya ipinatawag kami sa police station, syempre nadamay kami dahil sumali din kami sa pagbasag. Pinabayab kami ng danyos at dahil may pasa si Janith ay agad din nagsampa ng reklamo si Althea laban sa mga ito. Hindi basta-basta mautakan ang aming kaibigan dahil pagkatapos naming binasag ang salamin ng kotse ay agad kaming ng tungo sa hospital upang kumuha ng medical certificate para sa pasang natamo ni Janith. Ang ending ay sila pa ang nagbayad ng danyos kaya malaki ang ngiting Janith dahil may pera na itong ipadala sa kanyang Tiyahin nasa Bicol upang ibili ng gamot. "Ang saya natin, ha?" puna ko kay Janith ngayon ay malaki ang ngiti sa kanyang labi. "Syempre! Wala kasi tayong pasok ngayong araw, kaya makapag-tambay tayo sa dagat!" sagot ni Janeth sa akin. "Talaga? Tama-tama, hindi pa ako kumain," tugon ko dito dahil sa aking nalaman. "Ako rin!" sambit ni Angie kaya napabungisngis kaming dalawa. "Pati din ako..." sambit ni Janith pero napatingin kami sa kanyang gilid ng labi. "Tsk! Wag mo na kaming pag-lulukuhin, Ja! Ikaw, hindi kumain, eh may sauce pa nga sa gilid ng labi mo!" pagbulabog na sabi ni Althea kay Janith, kaya tumawa kaming lahat. "Hahahahaha! Grabe na naman ito!" sabi ni Janith. "Isang kainan pa kaya yun! At isa pa, alam niyo ba na may-birthday sa kabilang kanto mula dito? Punta tayo doon, may lechon daw!" pabulong niyang sabi sa amin. "At paano mo naman nasabi na may lechon?" tanong ko dito. "Narinig ko kaya sa kaklase natin, dahil kapit-bahay niya ang may kaarawan kaya punta tayo doon!" wika nito. Nagsitinginan kaming tatlo at sabay-sabay na nagsabi, "Deal!" Kapag ganitong usapan ay walang dalawang isip na pumunta. Isa pa hindi naman malalaman sa magbi-birthday na naki birthday lamang kami. Habang ang lalakad kami palabas sa campus ay walang tigil ang kakasalita ni Angie syempre pati din kaming dalawa ni Janith maliban lang kay Althea na seryoso lamang sa paglalakad na parang may sariling mundo. Hindi nag tagal ay agad namang kaming dumating, nagtinginan muna kami bago pumasok sa loob na parang kakilala lamang ang may kaarawan. Napangiti lamang kamin ng nakita naming insaktong katatapos lamang ang pagkanta ng happy birthday. At nag sikuha ang mga bisita ng pinggan kaya agad din kaming kumuha. Kanya-kanyang kaming kuha ng ulam, bawat isa sa amin ay may naka-assign na kung anong ulam ang kukunin. Lumapit ako sa lechon dahil ito ang una kung kunin bago ang iba. Agad kong kinuha ang kutsilyo upang gamitin para makuha ko ang balat ng lechon, napangiti lamang ako ng nakuha ko ang malaking balat saka ako kumuha ng ribs. Doon kasi ang masarap na parte ng lechon. Napansin ko ang isang lalaki nakatingin sa akin pero wala ang attention ko doon kundi nasa pagkain. Hindi ko maiwasang mapangiti ng matapos ko makuha ang aking lakas saka ako tiningnan ang nakatingin sa akin. Pasimpleng kinausap ko si Angie upang hindi mahalata na tiningnan ko ito. Gwapo naman ito pero sa tingin ko ay fuckboy ito at ayaw ko ng fuckboy baka may sakit pa sila dahil sa kakatalik nila sa iba't ibang babae. Sinunod ko kumuha ng hipon at adobong baboy, nakita ko si Angie ang kinuha niya ay kanin at panghimagas habang si Janith ay pritong manok at isang buong lechon manok. Si Althea ay may kausap na lalai saka inabot ang dalawang wine at isang 1.5 na softdrinks. Confident pa itong itinago sa kanyang suot na jacket dahil alam niyang walang makakita sa kanya dahil busy ang mga tao sa kainan. Agad sumenyas si Althea na aalis na kami kaya napatawa ako dahil para kaming patay gutom sa aming ginawa. Nagkanya-kanyang kaming labas na saka kami sumakay ng tricycle patungo sa dagat. Hindi nagtagal ay agad kaming nakarating doon kaya naglakad kami patungo sa dalampasigan habang tumatawa. "Ano? Marami ba ang nakuha ninyo?" tanong ni Janith. "Oo naman, hito!" sabay ko pakita sa ulam na kuha ko. "Sayo, Althea?" tanong ni Angie, bahagyang ngumiti si Althea saka pinakita niya sa amin ang nakuha niya. Ang akala ko ay dalawa lang na wine pero tatlo pala. "Woooo, ang lupit mo," sabay naming sabi. "Maghanap tayo ng pwesto!" sambit ni Angie. Hindi nag tagal ay agad din kami nakaharap ng puwesto. Ang saya-saya namin ngayong araw, at sabik na sabik na akong kagatin ang malutong na balat sa lechon. Habang kumakain kami ay nakita ko ang lalaki kanina sa may birthday at may mga kasamang mga babae. Ngunit hinayaan ko na lang saka nagpapatuloy kumain. Hanggang nakita namin ang aming nakilala kaya agad ko kinawayan saka sila lumapit sa amin. Nag kumustahan muna kami bago naming nag-desisyon na umalis na.Author’s Note Maraming salamat sa lahat ng nagbasa at sumubaybay sa kwentong ito. Isa itong kwento ng pagmamahal, pamilya, at tunay na pagkakaibigan—mga bagay na hindi nasusukat ng panahon o distansya. Sa kabila ng mga pagsubok, sa dulo ng lahat, ang mahalaga ay ang mga taong nananatili sa ating tabi, anuman ang mangyari. Ang pagsusulat ng kwentong ito ay isang magandang paglalakbay, at umaasa akong naiparamdam ko sa inyo ang tamis ng pag-ibig at ang halaga ng matibay na samahan. Hanggang sa susunod nating kwento! — INDAY STORIES Sana sabay-sabay ang kwento ni Althea qt Angie ang dalawang pa nilang magkaibigan sa Book #2 at suportahan po ninyo ang bago kong story upang makapasok man lang sa ranking pamamagitan pag vote po ninyo ang THE CONTRACT WIFE: A DANGEROUS UNCLE. Maraming salamat po....
Chapter 293 The Last Chapter. Kinabukasan Habang abala ako sa pag-aayos ng mesa para sa almusal, biglang nag-ring ang aking phone. Agad kong sinagot ito nang makita ang pangalan ng tumatawag. "Bruha! Guess what?!" sigaw sa kabilang linya. Napangiti ako. "Angie?! Diyos ko, ang aga-aga, sigaw ka agad!" sagot ko, pero hindi ko maitago ang excitement sa boses ko. "Alam mo bang andito na ako sa bansa? At hindi lang ako—kasama ko si Heart!" Halos mabitiwan ko ang phone sa sobrang tuwa. "What?! Totoo ba ‘yan?! Kailan pa?! Nasaan kayo ngayon?!" "Surprise! Nasa harap na kami ng bahay mo!" Napamura ako sa gulat at dali-daling tumakbo palabas. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin sina Angie at Heart, parehong nakangiti nang malapad habang kumakaway. "Bruhaaaaaa!!!" sigaw ko sabay takbo at niyakap silang dalawa ng mahigpit. "Althea, dahan-dahan naman! Para kang toro!" natatawang reklamo ni Heart pero niyakap niya rin ako pabalik. "Grabe, ang tagal nating ‘di nagkita! Parang kailan
Back to Present “Oh my gosh, Mommy. Nakakilig naman ang love life ninyo ni Dad!” sabi ni Elena habang nakangiti at yakap-yakap ang unan niya. “Parang sa pelikula lang! Ang daming eksena, tapos may action, comedy, at super sweet na moments!” Napatawa ako sa reaksyon ng anak ko. “Talaga, anak?” “Oo naman! Grabe, Mommy, hindi ko in-expect na si Daddy pala ‘yung laging napag-tripan ni Tito Brandon at Tito Kurt noon! Tapos ikaw pa ‘yung strong and independent woman na kinatatakutan nila dati? Wow! Goals!” Napangiti ako at tinignan ang asawa kong nakaupo sa tabi ko. Nakangiti rin ito habang nakikinig sa amin. “Pero Mommy, ang pinaka-nakakatawa talaga—‘yung kay Tito Brandon at kay Nurse Heart! Ano kaya nangyari sa kanila after no’n? Diba parang may something?” tanong ni Elena, sabik na malaman ang sumunod na kwento. Napatingin ako sa asawa ko, at kita ko ang pag-iling niya na may halong tawa. “Huwag mong sabihin sa’kin na gusto mong marinig ang love story ni Brandon?” “Yes, Mom
Chapter 291Final ChapterTahimik ang silid nang biglang marinig ko ang boses ni Kurt—pero parang may halong boses ni Brandon habang nagsasalita siya.“Ilang views na ba ‘yan?” tanong ni Kurt, kaya nagtataka ako. Hindi muna ako nagpahalata na kanina pa akong gising.“Walang hiya, bro! Malapit nang maabutan ang sayo! Hahaha!” sagot ni Brandon. Napilitang akong bumangon sa kama.“Views? Ano na namang pinag-uusapan n’yo, Kurt?”“Oh, gising ka na pala, Jay,” sagot niya. “Akalain mo ‘yon, isang bully ni Kurt noon, hinimatay sa delivery room? Hahaha!” sabat ni Althea, may halong panunukso.“Ang pangit ng mukha mo, bro, nung lumabas ka sa delivery room! Mukha kang takot na takot! Hahaha!” dagdag pa ni Brandon, lalong ginagatungan ang asaran.“Hoy, Brandon! Baka mas malala pa sayo ‘yan kapag nag-asawa ka,” sagot ko.“No, no, no! Hindi mangyayari ‘yon, bro!” mabilis niyang tanggi.Biglang bumukas ang pinto at lumabas ang isang nurse. “Hello, everyone! Andito na ang mga cute-cute na babies!”Do
Chapter 290 Jayson POV Four Years Later “Mom, good morning!” sabay tawag ng tatlong taong gulang na kambal naming sina Emerson at Esmerald habang masiglang tumatakbo papunta kay Janeth. “Good morning, babies!” Masayang sinalubong ni Janeth ang dalawa at hinalikan sa pisngi. “Good morning din, Hubby…” malambing niyang bati sa akin. “Good morning too, Wife…” sagot ko naman, sabay halik sa kanyang labi. “Ewww! Nakakadiri ka, Dad! Hindi pa nga nagbabrush si Mommy ng teeth,” reklamo ni Eme habang patawa-tawang sumampa sa kama at tumatalon-talon pa. “Careful, Eme, baka madaganan mo ang tummy ni Mommy…” paalala ni Emer sa kapatid niya. “Ups… sorry, Kuya! Halika na, Mommy, let’s eat na! I’m so hungry na…” “Let’s go, Wife…” Akmang tatayo na ito nang bigla itong napangiwi sa sakit na naramdaman niya sa kanyang tiyan. “Hubby, parang manganganak na ata ako… Ahhh! Ang sakit!” Napamura ako sa gulat. “F**k! Emer, tawagin mo ang driver! Kunin mo ang cellphone ko at tawagan si Daddylo mo
Chapter 289Jayson POVFlashback Pagkalabas ni Janeth sa library, hindi ko maiwasang mapangiti habang sinusundan siya ng tingin. Hindi pa rin ako makapaniwala—ang babaeng bumuhay muli sa matagal nang natutulog kong puso ay siya rin palang aking napangasawa. At hindi lang basta asawa, kundi ang sekretaryang ilang gabi ko nang pinapantasya.Shit. Ramdam ko ang paninigas ng alaga ko sa loob ng suot kong slacks. Ilang minuto akong nanatili sa library, pinapakalma ang sarili, bago ako lumabas. Sakto namang pababa sina Mom at Dad mula sa hagdan."Mom, Dad, saan kayo pupunta?" tanong ko, bahagyang nag-aalangan sa kanilang malalawak na ngiti."Aalis muna kami ng daddy mo, son," sagot ni Mom, may kasamang pilyang kindat. "Para may pagkakataon kayong makabuo ng apo ko. Sana babae, para may maisasama akong mag-shopping at mag-ayos ng buhok!""Mom… apo agad?" Napakamot ako sa batok, hindi makapaniwala sa diretsahan niyang sagot."Why not?" singit naman ni Dad. "Matanda na kami, gusto naming may