Chapter 4: 'EL CHANTIA HAVEN.'

Pumasok ang sasakyan sa isang napakalawak na entrance plaza, sobrang taas ng building ang nasa tapat nila ngayon. Para itong hotel at sa ibabaw nito, nakailaw ang malaking pangalan, 'El Chantia Haven.' 

"Woah," mangha niya pero pabulong lang. Nahihiya siyang magtanong. 

Deretso lang papuntang likuran ang sasakyan nila, pumasok ito sa basement, at doon iba't ibang magandang sasakyan ang mga nakaparada. 

"What about tomorrow, tuloy sa drag racing?" tanong ng naka-vape. 

"Of course, Matteo is the racer, sure win. Right, Buck?"

Narinig niya ang drag, napabulong naman siya, "Drug daw, mga adik yata to."

"Narinig mo iyon?" tanong naman ng lalaking kasing tangkad ni Matteo. 

Napadikit siya ng labi. "Ang alin?" tanong ng naka-vape. 

"May narinig akong mga adik daw tayo," sagot naman ng isa. 

"Ah hindi pwede iyan, walang tumatawag sa atin ng ganon," sabi naman ng naka-vape. Napangiwi siya. Lumingon pa ito kay Matteo. "Narinig mo iyon?" 

"Let me take care of it," malamig namang tugon ni Matteo. 

"Sige, ipaghiganti mo kami ha," sabi naman ng naka-vape. 

Pinili niyang huwag umimik kasi natakot na siya. Sinusulyapan pa siya ng lalaking naka-vape at halatang siya ang pinaparinggan.

Nang makaparada na ang sasakyan, kanya-kanya labas naman ang bawat isa.  Tumikhim siya, "Lalabas din po ako?" 

"Pwede namang diyan ka lang," sagot ng kasing tangkad ni Matteo. 

Lumabas naman si Matteo kasama ng mga ito at naglakad palayo ngunit huminto. 

Huminto rin ang dalawa at lumingon, bumalik ang lalaking si Matteo at parang inis pa itong naglalakad patungo sa sasakyan. 

Binuksan nito ang pintuan, at nagsalita, "Are you just going to stay there forever?" 

Buti na lang gets niya, salamat sa forever and stay na sinasabi nito. "Luh, sabi ng kasama mo dito lang ako, pwede," natatanga niyang sabi rito. Sa inis nito kinaltukan siya. "Aray ko." Napahawak siya sa ulo niya.

"Get out!" singhal nito, napaïgtàd naman siya sa takot. 

"O-Opo!" Gumapang na lang siya sa upuan para bumaba at wala siyang suot na sapatos. 

Napatingin din doon ang lalaki na parang galit pa, umepekto tuloy sa kaniya ang tingin na iyon, nakaramdam na naman siya ng takot. "Wear your shoes," utos nito. 

Napabulong siya, "Kailangan ba talaga English? Hirap pa naman akong intindihin ang iba." 

Bumalik siya sa loob at hinila ang pares ng heels niya. Napangiwi pa siya dahil masakit pa rin ang paa niya. "Sarili ko na lang talaga ang kakampi ko ngayon," bulong niya at napanguso pa.  

Sinuot niya ang heels niya, sinara naman nito ang pinto at saka naman siya tumayo nang tuwid sa harap nito. Nagtama ang kanilang mga mata, may takot ang paraan ng pagtingin niya habang ito naman parang nakagawa siya ng krimen rito kung makatitig. "Let's go."

Napalunok siya kasi pilay siyang maglalakad ngayon. "Kaya mo to Mahalia." 

Pero tumalikod na ito, hindi man lang niya nasabi na may pilay pala siya. Sumunod siya rito, na paikang-ikang at nang maramdaman nito na mabagal siya, huminto ito at lumingon sa kaniya. "What happened to you?" 

Sa wakas nagtanong ito. "A-Ahm...I-I..." At mage-english din siya. "I..." pero ano ba ang English ng nadapa? 

"What? Did you have a mishap?" tanong nito. 

Kumunot ang noo niya, "Anong mishap?" bulong na naman niyan. 

Huminga ito nang malalim at lumapit sa kaniya, dinuro siya sa mukha, "Mataas ang expectation ko sa'yo noong nasa entablado ka pa lang kaya naglabas ako ng malaking pera para manalo sa bidding at makuha ka. Ibig sabihin, less lampa ka, less tángá at iyon ang panindigan mo ngayon."

Napalunok siya, kung in-english nito ang linya na iyon baka kunting kaba lang ang nararamdaman niya, pero tagalog eh, kaya tagos hanggang buto niya ang takot. 

Bumaba na lang siya ng tingin at sinabi pa nito, "Now walk, ayoko nang umiikang-ikang."

"Opo." Tumalikod ulit ito sa kaniya, at wala siyang choice kundi sikaping maging tuwid ang lakad niya. 

Halos maiyak-iyak siya sa sakit kasi habang inaayos niya ang bawat hakbang niya mas lalong nasasaktan ang paa niya. "Kaya mo talaga to, Mahalia huhu."

Huminto ang mga ito sa tapat ng elevator para hintayin siya at kabado siya dahil baka mainip ang lalaki at bigla siyang saktan. 

Gwapo nga ito, pero parang ugaling dragon. Baka pahirapan pa siya nito sa kama mamaya. Pero handa na ba siya? 

Parang ito na ang huling gabi na maging vìrgìn siya. Paano kung hindi lang pala ito ang gagamit sa kaniya? Paano kung tatlo pala sila? 

Nangilabot siya sa isiping iyon pero bago siya humantong sa ganito, pumayag muna siya. 

Buti nga hindi matanda ang nakakuha sa kaniya, swerte na siya sa mga gwapong ito pero parang hindi naman siya tao kung ituring. 

Wala na siyang pinagkaiba sa pusang binili para alagaan. Pero ang pusa ay aalagaan samantalang siya, siguradong hindi. 

Nakasunod lang sa kaniya ang paningin ng tatlo nang papalapit siya at huminto siya sa harapan ng mga ito at nagsalita ang lalaking bumili sa kaniya, "I was like watching paint dry." 

Nagpatunog ito ng dila at napailing na parang dismayadong-dismayado.

Sumakit na naman ang ulo niya sa English nito at natatawa pa ang mga kasama nito. 

"Bagal ba?" tanong ng naka-vape. 

"Gusto rin saw kasi niyang maglakad ng kakaiba, like tsunami walk ni Supsup at catwalk ni Catriona. Sa kaniya back walk daw kaso hindi kaya, nadapa," malokong sabi ng lalaking kasing tangkad ni Matteo.

Nagtawanan ang mga ito maliban kay Matteo. "Nyenye," pagmo-mock naman niya ngunit bulong lang. 

"Fan ka pala ng miss universe, Buck?" asar ng naka-vape. 

Natawa ito at kinaltukan ang kaibigan, "Gâgô hindi."

Sinamaan ng tingin ang mga ito ni Matteo at inutusan siya, "Get in." 

"Opo," sagot niya agad at pumasok sa elevator.

Sumunod ang mga ito. 

"Ay kabayong walang bayag!" Napahawak siya sa dibdib niya sa gulat ng tumaas ang elevator. 

Natawa ang mga ito. "Edi babae kasi walang bayag," sabi pa ng naka-vape at nagdukot pa ng vape nito. 

 "Shut up,"  suway ni Matteo at binaba ng kamay ng lalaking may hawak na vape. Dahil magbi-vape sana ito. 

Walang choice ang isa kundi ibalik sa bulsa ang vape at nagpigil na lang ng tawa. 

Pagbukas ng elevator, nagkaniya-kaniya direction ang mga ito, siya naman sumunod sa lalaki na paikang-ikang. Namamawis ang noo niya sa sakit ng paa niya at napansin na naman siya nito. 

"What happened to you ba kasi?" inis nitong tanong. 

Sumagot naman siya, "Natapilok ako kanina, sir. Mataas kasi ang takong ng sapatos ko."

Bumaba ang paningin nito sa paa niya, parang kinumpirma kung gaano ba kataas ang takong niya. Maya-maya kumilos ito, lumapit sa kaniya, umupo kunti. Akala niya kung ano ang gagawin nito pero bigla siyang binuhat, at ulit awtomatiko ang kaniyang, "Ay kabayong walang bayag! Ano ba sir!" 

"Lower your voice," suway nito. 

Tinakpan niya ang bibig niya. 

"Kung hindi mo kayang magsuot ng mga matataas na katulad niyan, huwag kang magsuot," anito at nagsimula nang maglakad, hawak pa siya nito sa pwet kaya nanayo ang palahibo niya. 

First time siyang mahawakan ng lalaki sa pwet shempre. "Eh, sir k-kasi...iyong ang gusto nilang isuot ko eh."

"Para dayain ang height mo?" tanong nito.

"H-Hindi naman siguro, sir..." napahawak siya sa ulo niya kasi pakiramdam niya nandoon na naipon ang mga dugo niya. Nakatuwad kasi siya. 

Walang katao-tao ang lugar, gabi kasi at ang mga yapak nito, umi-echo pati ang mga boses nila. "Ganon naman talaga yun diba? Kailangan mong mag-heels para maging maganda ka?" 

"Anong koneksyon ng paa sa mukha para masabi mong maganda ka kapag may heels ka?" pamimilosopo nito.

Narealize naman niya iyon kaya napangiwi siya. "Madagdagan ang tangkad..." mahina niyang sabi.

"Exactly, para madaya ang height niyo, kunwari 5'5 yun pala 5'2," katwiran pa nito. 

Pinilit niyang lingunin ang pintuan na binubuksan nito. Touch screen ang lock, pindot-pindot ng numero at saka nito nabuksan. "Wow ang ganda naman ng pintuan niyo sir."

Shempre pagbukas ng pinto, langhap na langhap niya ang preskang amoy nito. Umikot ang mga mata niya pero, ikot din ito ng ikot dulot ng dinadaanan at saka siya pabagsak sa tinapon sa sofa. "Aw! Aray, grabe ka naman sir alam mong may pilay ako. Huhuhu!" 

Napahawak siya sa paa niya kasi tumama ang takong ng sapatos niya sa couch na kumunekta sa paa niya ang pwersa. 

"Take off your shoes..." anito at may kinuha sa ibabaw ng lamesa na nasa harapan lang niya na may bonggang desenyo rin. 

"Ang ganda talaga ng bahay," bulong-bulong niya.

Hinagis nito sa kaniya ang bagay na iyon at napagtanto niyang wet wipes iyon. "Remove your makeup, I want to see your true face." 

Napangiwi siya. Shempre, simpleng babae lang siya kung walang makeup pero anong magagawa niya kasi iyon ang gusto nito.

Dahan-dahan naman niyang tinanggal ang sapatos niya at maya-maya nagsalita ito ulit matapos ng kung ano man ang ginawa nito saglit, "After that, take off your clothes, I just want to check something."

Napaangat siya ng mukha. "Ha? Check something sir?" 

"Yes," sagot nito na medyo nambabanta. Napalunok siya at dumugtong pa ito, "I want to know if you are really a virgin or not, if not, I will return you to the Auction and refund my money."