เข้าสู่ระบบLUCY'S POV Saktong alas-otso ng gabi nang makarating kami sa harap ng Crystal Hotel & Restaurant kung saan gustong makipagkita ni Andrew. Ilang beses na kaming nagpunta rito kaya pamilyar na rin sa akin ang lugar.“Bakit bababa ka rin ng sasakyan?” tanong ko nang mapansin kong tinatanggal din ni Feron ang seatbelt niya at handa ng lumabas.Tiningnan niya ako na para bang tinatanong kung seryoso ba ako sa tanong ko o nagbibiro lamang.“Sasama ako sa loob para masigurado kong ligtas ka, Ms. Russ dahil iyon ang trabaho ko… Isa pa, parte ako sa problema na aayusin n'yo,” pagpapaalala niya sa bagay na gusto ko munang kalimutan dahil sa padalos-dalos kong desisyon.Nauna na siyang lumabas ng kotse at agad na umikot para pagbuksan ako ng pinto. Inilahad niya ang kaliwang kamay niya para alalayan ako sa paglabas na tinanggap ko naman kaagad.Pagkasarado palang ng pinto, pagkababa ko ay nakaabang na ang lalaking staff at magalang na lumapit sa amin. Inabot naman ni Feron ang susi ng kotse at
LUCY'S POV Pagkatapos ko siyang i-message ay agad kong inihagis ang cell phone ko sa kama at nahiga. Nanatili akong nakatihayang pinapanuod ang kisame habang paulit-ulit na inaalala ang mga nangyari buong araw. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ang katawan ko. Ramdam ko na rin ang pagkirot ng ulo ko sa sobrang stress.Hindi ko hinarap si papa kahit anong pilit niyang lumabas ako ng kuwarto para kausapin. Hanggang sa pag-uwi nila ay hindi ako lumabas para magpaalam. Alam ko naman kung ano ang gusto niyang pag-usapan at kahit hindi niya sabihin, aayusin ko kung anong mayro’n sa amin ni Andrew.“Ms. Russ, nakaalis na ang papa mo.” Si Feron na muling pumasok sa kuwarto ko, seryoso ang mukha na hinanap kung nasaan ako.“I know,” walang gana kong sagot at pinikit ang mga mata ko.Ramdam ko ang paninitig niya sa akin bago ko narinig ang tunog ng kaniyang sapatos palapit sa akin.“Tumayo ka na riyan. Hindi ka pa nagtatanghalian Ms. Russ. May gusto ka bang kainin?” Malumanay ang tono ng boses n
LUCY'S POV Ilang minuto ko pang tinitigan ang cell phone ko bago ito muling tumunog. I didn't reply to any of his messages kaya heto, tumatawag na si Andrew. Agad kong sinagot ang tawag at hinihintay kong magsalita siya sa kabilang linya. Naiinis pa rin ako sa kaniya dahil sa nangyari.“Lucy, can you hear me? C’mon, let's talk it out.” Malambing na ang boses niya ngayon. Napakagat ako sa ibaba kong labi para lang pigilan ang sarili kong patawarin siya agad.“May dapat ba tayong pag-usapan, Andrew?”“Yes, baby. I'm sorry sa nangyari kanina. Hindi ko naman akalaing wala ka sa mood. I should have known better. Don't worry, may nakausap na akong attorney na makakatulong para mapawalang bisa ang nangyaring pirmahan kanina,” mahaba niyang lintanya sa kabilang linya. “So let's meet tonight, okay?”Tonight?Napatingin muli ako sa repleksyon ko sa salamin. Medyo nagkakaroon na ng pasa ang pisngi ko at halata na rin ang medyo pamamaga nito.“I don't think I can—”“Baby, please? Ilang linggo na
LUCY'S POV “Minerva told me you did something shameful, have you lost your mind?!” bungad ni papa sa akin. “ Ano nalang ang sasabihin ng pamilyang Hidalgo sa atin?! Ano ang pumasok sa kokote mo at nagpakasal ka sa bodyguard mo, Lucy?!”Hinanap ng mata ko ang babae sa likuran ni papa na nanatiling nakaupo sa loob ng kotse, nakangisi siyang pinapanuod ako. Ano na naman ang pinagsasabi nito at ganito ang reaksyon ni papa? Hindi niya talaga kayang patahimikin ang buhay ko kahit umalis na ako kung nasaan sila! Sinamaan ko siya ng tingin, kung p’wede lang pumatay gamit ang mga mata ay kanina pa siyang naghihingalo!“I'm talking to you, Lucy!” Umangat muli ang kamay ni papa. Hindi na ako nag abalang iwasan ‘yon.“Honey!” Nagmamadaling bumaba sa kotse si Minerva at hinawakan ang braso ni papa. “Huwag mo namang masyadong saktan si Lucy. Gan'yan din naman ako sa’yo noon, hindi ba? Hindi ako makapaghintay na makasal sa'yo,” malambing niyang sabi.Gusto ko nang masuka sa mga salitang narinig ko
LUCY'S POV “Let's talk,” wika ko pagkahinto pa lang ng kotse sa harap ng mansion. Kailangan kong makausap si Feron tungkol sa nangyari.“Magpahinga ka muna Ms. Russ. Mukhang pagod na pagod ang mukha mo. Mamaya ay darating na ang ama mo kasama ang asawa n'ya para kumustahin ka. Alam nating dalawa ang mangyayari kung makikita niya ang hitsura mo ngayon,” seryosong turan ni Feron.Alam kong pababalikin ako ni papa sa main house kung saan siya nakatira kasama ang bago niyang asawa at ang half-sister ko at hindi ko gugustuhing sundin iyon. Kahit siguro nanghihina ako o may sakit ay mas pipiliin ko pang mag-isa kaysa makasama ang mga taong naging dahilan ng pagkasira ng ulo ni mama at…Mabilis akong umiwas ng tingin. “Pero ang tungkol sa kasal…kailangan nating pag-usapan ‘yon.”Bumuntong-hininga siya. “Sisiguraduhin kong hindi kakalat ang nangyari—”“Hindi iyon ang problema ko! Andrew was there. He knew about it! Paano ko i-e-explain sa pamilya namin ang ginawa mo? Hindi mo dapat pinirmaha
LUCY’S POV Hindi maalis ang ngiti sa labi ko habang nakatayo ako sa harap ng full length body mirror. Suot ko ang fitted wedding gown na hapit na hapit sa katawan ko dahilan para mas makita ang kurba nito. Isang buwan na lang at gaganapin na ang kasunduang kasal sa pagitan ng pamilya Hidalgo at ng pamilya namin. Business marriage kung tawagin ngunit hindi para sa akin— dahil ako ang namilit para matupad lang ito, ang makasal sa lalaking gustong-gusto ko. “Feron, nakahanda na ba ang kotse na gagamitin natin?” Tiningnan ko sa salamin ang lalaking diretso ang tindig sa likuran ko, ang pinakamalapit na tauhan ni lolo mula noon. Ang kulay coffee brown niyang mata ay agad na tumitig sa akin nang diretso na agarang nagbigay ng kakaibang pakiramdam sa buo kong sistema. Agad akong napaiwas ng tingin at tinuon ang atensyon ko sa pagsuklay sa aking wavy na buhok. Ilang taon na simula ng maging bodyguard ko siya, ngunit ang seryoso at misteryoso niyang aura ay hindi pa rin nagbabago hanggang

![Just One Night [Tagalog]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)





