Chapter 2

Mika's POV

"Fuck! Renrem answer your damn phone" Inis at magiyak- ngiyak kong saad.

"Bwesit ka talaga. Sumagot ka, letcheee"

Puro ring lang ang naririnig ko mula sa cellphone ko. It takes almost 2 hours na puro ring lang. Not until...

"Hello!"

"The hell! Renrem buti may balak kang sagutin. I call you for almost 2 hours" Gigil na saad ko.

"Alam mo naman na nasa byahe ako at nagdadrive ako, tapos tatawag ka!" Irita niyang sagot.

It's Sunday, so bakit may pasok siya?

"Sunday ngayon," saad ko.

"Eh ano naman?!"

"Wala kang pasok kapag linggo, Renrem."

You can't fool me!

"Tssk! Kailangan ko magtrabaho para kumita. At isa pa malapit ng magbukas ang shop ko, kailangan ko ng pera," paliwanag niya.

Oo nga pala yung shop niya. Umiral na naman pagiging possessive ko haisst!

"Sorry hon, 'di ko sinasadya," paumanhin ko.

"Okay lang," Walang gana nitong sagot.

"Miss na kita hon, sobra,"

"Me too, Mika"

"Pwede ba tayong magkita next week hon?" tanong ko.

"Ba--"

"Sige. Bye na muna, mamaya nalang," putol niya sa babaeng nagsalita.

Sino na naman kaya ang kasama niya?!

"Renrem si--- *tot*tot" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil pinatay niya agad.

It was the same voice I heard before nang pinutol din niya ang tawag.

Marami na akkong naririnig tungkol kay Renrem na may iba sya. But I trust him so much, sa kanya lang ako maniniwala at magtitiwala dahil mahal ko siya.

4 HOURS LATER:

Biglang nag- ring ang phone ko at nang tignan ko ang tawag, mula iyon kay Papa- papa ni Renrem. Legal kami sa side niya at boto sa'kin ang buong family niya kaya magaan ang loob ko sa kanila. Advantage ko na din yun sa mga magiging kabit niya, if ever na magkakaroon man.

"Hello Mika!" bungad ni papa.

"Hello po papa, bakit po kayo napatawag? Kamusta po?" tanong ko.

"Ayos lang naman. Ikaw ba d'yan kamusta kana?"

"Ayos lang din naman po papa," magalang kong tugon.

"Kamusta ang pag- aaral mo?"

"Eto po ga- graduate na next year," masaya kong saad.

Naging mahaba pa ang usapan namin ni papa tungkol sa'kin, sa kaniya, kay Renrem at sa relasyon namin.

"Mika pagpasensyahan mo na si Renrem ah," saad nito.

"Naku wala po yun papa, maliit na bagay," saad ko kasabay ng pilit na  pag ngiti.

"Iyo sana siyang pagtiisan pa at unawain. Kahit na ganun yun ay mahal na mahal ka niya Mika."

"Oo naman po papa. Lahat gagawin ko po para sa aming daming dalawa," lakas loob kong sambit.

Kahit na minsan sobrang masakit na.

"Sana ay dumating na yung panahon na maging ayos na ang lahat, para makasama ka din namin, lalo na ni Renrem."

Sana nga po..

"Soon po, papa," masaya kong sambit.

"Sige na baka ako'y nakaka istorbo sa'yo" Natatawang saad ni papa.

"Nako papa hindi naman po hahaha"

"Sige Mika salamat."

"Salamat din po papa."

"Mag iingat ka jan ah!"

"Opo, kayo din po d'yan. Bye po," saad ko sabay end call.

Ang swerte ko talaga sa kanila kasi kahit malayo ako ay naaalala pa rin nila ako. Sana ganun din si Renrem sa akin.

Napahiga nalang ako sa kama at 'di namalayang nakatulog na pala ako bigla.