"So, I guess you don't need me here, Fuego." Sambit ni Wallace, ang informer ni Peruvian sa Pilipinas. Nakasuot lang ito ng kamisetang ginupitan ng magkabilang elbow upang magmukhang rasta guy. Nakahipos din ang buhok nito na sinadyang ipa-dreadlock. Gaya ni Peruvian, may mahaba ang itong buhok, he is a half-black american guy and filipino, but, mas nanalaytay sa mukha nito ang pagiging pinoy.
"Salamat, Ace. Pakisabi na lang kay King na i-send na lang sa akin ang information sheet. Hindi ako magtatagal dito." Pormal na salita ni Peruvian gamit ang pambansang lenggwahe.He smirked, tapping his left arm."Sige, basta kung ano ang kailangan mo, I'm just GPRS away." Alam ni Ace ang lahat about tracker, devices and locators since siya ang assassin na halos alam yata ang geographic altitudes at longitudes ng earth. Sinanay siya sa field na 'yon, so, ito ang maasahan ni Peruvian kapag may pinapahanap siya, lalo na't madalian."Mag-iingat ka." Ace said."Mag-ingat sila." Sabi naman ni Peruvian.Naghiwalay ang landas nila sa pier na 'yon, kakadaong lang ng barkong sasakyan papuntang Bacolod. Nakatingin siya sa pababang mga sasakyan. Using his telescope ay nasagi ng pangingin niya ang sasakyang sinasakyan nila Romary at Charlotte.CVH-0888, iyon ang plate number ng sasakyan.He sent King about it, and immediately, wala pang five minutes ay na-send na nito ang lahat ng information na nakailangan niya.The record is about Romary, anak ng isang Textile Worker, may pabrika ang mga ito, doktor ang mama nito pero namatay na at naulila agad. He paused a minute, and he remembered what she introduced to him in that fucking one way road.Pero mas nabigla ito nang makita ang kompletong detalye ni Romary. Isa pala itong Jaranilla! Nanlaki ang mata niya sa oras na 'yon. He didn't see it coming!Hindi niya akalain na ito pala ang pinakasalan ng matandang ama ni Charlotte. And, in the background of it, dati palang trabahador sa pabrika ng mga Jaranilla noon ang tatay ni Romary. Nagkaideya tuloy si Peruvian ng hindi maganda."Clever." He smiled.He grab his helmet and packed his things, he started to hustle that way, convoying their car.Mas mainam na hindi siya magpahalatang sinusundan niya sila. He decide to go first in their destination, alam niya kung saan sila pupunta."Paradise Resort." He smirked.Mabilis siyang nagpatakbo sa kaniyang motorsiklo, gusto niyang mauna sa resort para maasikaso ang kaniyang plano.Wala sa plano ang gagawin niya pero dahil sa mga hindi maipaliwanag na pangyayari ay heto siya ngayon at nakabuntot sa dalawang babae na may parte sa buhay ng taong dapat niyang patayin.Matapos ang pagpatay niya noon sa Warsow ay maayos siyang nagpunta dito sa Pilipinas para tapusin si Calixto Jaranilla, pero may mga nalaman siya tungkol sa kaniyang misyon at 'yon ang dapat niyang alamin.Hindi siya pwedeng bumalik sa Warsow kung hindi niya mareresolba ang nangyari.Habang nasa daan siya sa oras na 'yon ay nagbalik sa alaala ni Peruvian ang nangyari noong gabing nagawa niyang pakinggan ang isang taong dapat niyang patayin.Flashback"Any last words?" tanong ni Peruvian sa matandang si Gustavo Jaranilla. Nakaupo lang ito sa kaniyang mesa habang naninigarilyo. Kalmado lang ito habang nakikinig kay Peruvian."I waited this long to see you, hijo. Matagal na kitang hinihintay..." iyon ang sinabi ng matanda kay Peruvian, making the scene more casual and firm.Natigilan si Peruvian sa sinabi nito."A-anong ibig mong sabihin?"The old man laugh a bit to him and stroke his cigarette in the ashtray. Tumingin ito sa kaniya saka nagsalikop ng mga kamay."Ano ba ang gusto mong malaman?""What do you mean?""Don't answer a question with another question, hijo. Alam kong magaling kang pumatay ng tao, and I know, that you're here for me. But, before that, bibibgyan kita ng rason para tanungin ako, at sasagutin ko lahat." Mahakulugang sambit ng matanda."How can I get my freedom?" sambit ni Peruvian sa matanda.Mula pagkabata niya ay hawak na siya sa leeg ng mga sindikatong kumupkop sa kaniya, naging assassin siya dahil iyon ang nakatakdang kapalit ng pagpapalaki ng mga ito sa kaniya."Don't kill me." Iyon ang sambit ni ginoong Gustavo.His life is not been easier, his life is a big joke that he ever cursed a million times before. Minsan pa nga ay naiisip niyang h'wag na lang ipaalam dahil baka kaawaan lang siya nito."But, you need to die!""Hindi mo alam ang totoo, Fuego..."Nabigla si Peruvian sa sinabi ng matanda. Kilala siya nito."K-kilala mo ako?"Kakalabitinin na sana ni Peruvian nang may marinig siyang putok mula sa labas ng bintana at doo'y bumulagta na ang ginoo."Bullshit!" Agad itong tumakas at tumakbo. Nanganganib ang buhay niya. Nagsidatigan ang mga tauhan ng target niya.Nang makababa siya sa gusali ay agad siyang nagbihis at mabilis na naglaho. Nagbalik sa kasalukuyan si Peruvian at ginagawa ang kaniyang pag-iimbestiga. Lulan pa rin siya ng motor, katunayan, hindi niya alam kung bakit naluluha siya. Napuwing yata siya.Marahan siyang huminto at nag-park sa gilid that time."Bwesit, ano ba kasi 'tong kahibangan na ginagawa ko!" Sambit niya sa kawalan sa oras na iyon, alam niyang sa pagkakataong ipagpatuloy pa niya ang pag-iimbestiga sa pamilya ng yumaong si Gustavo Jaranilla ay baka madawit siya sa pagkamatay nito, but, the things went well, kalaonan ay marami na siyang nalaman, at gusto na niyang malaman ang lahat.The late Gustavo Jaranilla is linked to his original father—and elsewhere, one of the secret of him will unlock the true story behind of his life. Gusto niyang makilala ang totoong pamilya niya, ang pamilyang nag-abandona sa kaniya sa pier.Gusto niyang makita at malaman ito, gusto niyang maghiganti, masuklam, magtanong kung bakit naging ganoon ang buhay niya.He start the engine of his motorcycle and there, wala sa isip na nakarating na pala siya sa Paradise Resort.Nang makapasok siya sa resort ay agad siyang nag-check in at doo'y nakita ang abalang mga tao, tila may magaganap na kung ano doon.A pageant. A show."Welcome, sir. Your room will be in room number 21. Sa left side po." Ngiti ng customer service desk.Tumalima naman siya agad at tinungo iyon, sakto namang pagbukas niya ng pintuan para makapasok ay nahagip ng pangingin niya ang pigura nila Romary at Charlotte. Nasa information desk ang mga ito at tila magche-check in na sa resort.Madali siyang pumasok sa loob at nasandal sa likuran ng pintuan. Hindi niya alam kung bakit kumakabog ang puso niya kapag nakikita niya ang babaeng iyon.Not Charlotte, but Romary, the woman—inspite of her noisy mouth, daring attitude and warfreak persona of a woman, is the woman he like to know more about...and beyond of that, gusto niyang malaman ang lahat tungkol sa pagkatao niya.Hindi na niya hinintay na maabotan siya nito sa may pintuan, agad na niyang tinungo ang looban saka nagsara ng pinto. Dahil na rin sa pagod, ay naisipan niyang magpalamig muna sa banyo. He want to take a shower to ease his mind and heating body. "Bullshit, calm down, Peruv." Sambit niya habang hawak ang tuwalya, papasok na siya sa banyo that time when he heard footsteps. May nag-uusap sa labas ng pinto. He doubt himself that time if sino ang nandoon, pero pinili niyang tahakin ang banyo at magsimula sa gagawin. Nang makapaghanda na ng shower ay nanatili siyang nakatayo doon, hawak niya ang pader sa dalawa niyang palad habang nakayuko at dinadama ang tagaktak ng tubig. It felt so right and satisfying. He close his eyes and remember her figure, hindi pa rin nawawala sa isipan niya ang lahat. Damn it! Hindi niya mapigilan ang nararamdaman. Katunayan, natatawa na lang siya habang naliligo doon. He is in the middle of his peace when he heard someone, parang nasa loob na ito ng kwar
Hindi akalain ni Peruvian ang nangyayari, he's been hiding in that corner for so long just to glimpse that lady standing next to the door. Si Romary iyon. "Damn it!" Litanya niya habang napapasuklay sa mahaba niyang buhok. Nagdadalawang-isip siya kung pupuntahan na ba niya ito o maghihintay pa siya ng isang minuto. Kabado siya that time. "I'll do it," kamot-ulong sambit niya saka tinahak ang daan patungo rito. Aksyon na sana niyang kausapin ito nang mabangga niya ang isang babae, bigla na lang kasi itong bumulaga sa bandang likuran niya. "Fuck!" he hissed. Nang makita niya ang reaksyon ni Romary ay agad siyang umayos at tumikhim. "I'm...sorry." "Oh, it's you." Turo ni Romary. "Is it him, tita?" Nakangiting sambit ni Charlotte saka dumikit kay Romary. "Introduce me," ngisi pa nito. "Uh, Peruvian, meet Charlotte, my step-daughter." Pekeng ngiti nito sa binata. Tumango lang si Peruvian, knowing his eyes are looking just for Romary. "Nice to meet you, Charlotte, anyway,
Hindi inaasahan nina Romary ang pangyayari. Charlotte is absolutely fordibben to something she ate earlier kaya sumakit ang tiyan nito. Nagpaalam ito sa kanila that time, afterwards, mas nagkaroon ng oras sina Peruvian at Romary sa kainan, until they decide to have a walk. "So tell me, are you letting me for Charlotte? I'm afraid you're planning something." Medyo ngumiti si Peruvian, halatang nahahalata ang plano ni Romary. Romary remain silent. "I'm not interested to her." Walang gatol na sambit nito sa babae. Tuloy, hindi napigilan ni Romary na pamulahan. She almost out balanced due to her panicking heartbeat. Damn it! Litanya pa nito sa sarili niya. She avoid his eyes. Alam niyang kapag titingin siya'y baka hindi niya mapigilan ang sarili. "You're too straight-forward, young man." She smiled to him. Knowing it's a little insult to his identity. "Young man?" He hissed. "Well, sort of, I know you're too young, mas matanda ako ng dalawang taon," she clearly point a hint. Totoo
Kinabukasan. Maagang nagising si Romary. Masakit ang ulo niya dahil sa kalasingan kagabi. "Oh my mother dear! Anong kalat na naman ang ginawa mo?" tanong niya sa sarili nang makita ang hitsura. Puro buhangin ang binti niya, and probably, hindi siya nagpunas ng katawan, ni amoy ng bibig niya'y alak pa rin. Idagdag pa ang buhok niya na tila nasabunutan sa kanto. "Oh shit..."Napabalikwas siya saka tiningnan ang katabing si Charlotte. Nakahiga pa rin ito, while her mask in her face, two cucumber dip in her eyes and a hair mesh to hold her hair. Kabaliktaran ang hitsura nito sa kaniya. Bahagya niya itong niyugyog. "Karlota...gumising ka. Hoy! Gising!" Dahan-dahan itong nag-unat ng braso saka kinuha ang dalawang pipino sa kaniyang mata. "Hmmm...nakakabulahaw ka.""Tell me, anong nangyari sa'kin?"Umirap ito saka umismid. "Palagay mo?""Ano nga?"Bumangon si Charlotte saka bumuntong-hininga. "Naglasing ka, ewan ko sa'yo, ang taas ng amats mo kagabi, nag-declamation speech ka pa nga.
Dahan-dahang iminulat ni Romary ang mga mata at nilinga-linga ang paningin sa paligid. Nakakapit siya sa isang tila yero mula sa eroplano at ngayo'y lumulutang lutang sa karagatan. Natanaw pa niya ang mga sira-sirang gamit na gaya niya'y nasa karagatan. Ginapangan siya ng kaba nang hindi makita si Peruvian. Nasaan kaya ito? Napalingon siya sa paligid at tanging karagatan lamang ang nakikita niya. Hindi maari! Iyon ang litanya ng isip niya. "Peruvian! Sumagot ka! Nasaan ka?!" Sigaw pa ni Romary habang maluha-luhang ikinampay ang mga kamay sa kung saan at pumunta sa mababaw na parte ng buhanginan. Nasa isang isla na siya. Naalala niyang bumagsak ang sinasakyan nilang eroplano at nakaligtas sila ni Peruvian. Nang madako siya roon ay napasalampak na lamang siya sa buhanginan at sinipat ang islang iyon. Wala siyang nakikitang tirahan doon at tanging matatayog lamang na puno at tila kagubatan ang naroroon. In this case, nakikita niyang nasa may bandang Bohol sila bumagsak at parang n
Wala silang kibo sa oras na iyon, lulan na sila ng sasakyan. Papunta na sila sa pinakamalapit na pagamutan sa isla ng Homonhon. Mabuti na lang at marami ang nag-rescue sa kanila at tumulong na rin para sa kanilang biyahe. Nasa stretcher si Peruvian sa oras na iyon, he is just staring to Romary that time na halos hindi nagsasalita matapos ang kaunting away nila last timre. Walang emosyon ang mukha nito. "Are you coming with me?" he tried to reach her. Medyo dumistansya lang ito saka halatang hindi gustong mailapat ang kamay nito sa kaniya. "Romary, c'mon." "I want you to turned back as some strangers again, Peruvian. I hope that or path won't cross again, goodbye." Medyo malamig na sambit nito. Naiwan si Peruvian sa oras na iyon, katunayan, hindi niya alam ang gagawin ngayon, si Romary lang ang tanging pag-asa niya para mapalapit sa mga Jaranilla. He knew that Charlotte can be an option, but its too risky, dahil alam niyang maraming mata ang nakatutok sa dalaga, ayaw ni Peruvian na
Peruvian immediately grab his jacket and put his shades in his head. Pababa na siya sa eroplanong sinasakyan, ngayon na ang kasal ni Magnus sa Maldives. Hindi na siya makapaghintay pa, aside of his excitementy for his friend, hindi na rin siya makapaghintay na makita si Romary. "Here i come," he smile widely as he step his feet down the road. Hindi naman siya nahirapan dahil nakita niya rin ang magkakapatid na Shaw. Agad siyang lumapit kay Vittos na tila kasabayan niya ring bumaba sa isang private plane. "Dude!" tawag niya rito. Agad siyay nitong inakbayan at ginulo ang buhok. "Ahh! Damn it, isang oras ko 'yang inayos, gago ka!" he hissed. "Anong nakain mo...ang aga mo yata?" tanong pa ni Vittos sa kaibigan. He just roll his eyes and tap his shoulders. "Actually, na-e-excite ako sa mga babae dito, Magnus told me that Maldives is a fucking heaven." "Dude, kahit saan talaga, ang manyak mo!" Tapik pabalik ni Vittos saka lumakad na rin. Sakto na rin at nakisakay si Peruvian sa magkak
Nang makarating na sila sa isla ay isa-isang pumanaog sina Paris, katunayan, may kasabay din silang isang yate na halos 'sing laki rin ng sinasakyan nila, doo'y pumanaog ang isang lalaki at babaeng parang sekretarya dahil sa dami ng dalang bags at mga gamit. "Oh, Alfred, please help us." Tawag pa ni Paris sa lalaking nagngangalang Alfred. Hindi ito kilala ni Peruvian, but it seems malapit ito sa mga kaibigan ni Vanna. Gan'on din si Romary na masayang nakipagbatian sa mga ito. Hindi mapigilang mapatiim-bagang si Peruvian sa nakikita. He felt mad as he stare to that guy, holding Romary's hands. "Oh, ano pang hinihintay mo riyan?" untag ni Vittos sa kaibigan dahil nakatulala na naman ito habang nakatingin sa malayo. "Chop! Chop! Tara na." Ngisi pa nito na nakipagsabayan na sa kumpol ng mga bisita, papasok na ang mga ito sa malaking bukana ng resort. It was magneficent, maganda ang lugar ng Maldives. Maraming mga punong niyog at preskong tanawin mula sa mga karatig isla, katunayan, hal