Hindi akalain ni Peruvian ang nangyayari, he's been hiding in that corner for so long just to glimpse that lady standing next to the door. Si Romary iyon.
"Damn it!" Litanya niya habang napapasuklay sa mahaba niyang buhok.
Nagdadalawang-isip siya kung pupuntahan na ba niya ito o maghihintay pa siya ng isang minuto. Kabado siya that time.
"I'll do it," kamot-ulong sambit niya saka tinahak ang daan patungo rito.
Aksyon na sana niyang kausapin ito nang mabangga niya ang isang babae, bigla na lang kasi itong bumulaga sa bandang likuran niya.
"Fuck!" he hissed. Nang makita niya ang reaksyon ni Romary ay agad siyang umayos at tumikhim.
"I'm...sorry."
"Oh, it's you." Turo ni Romary.
"Is it him, tita?" Nakangiting sambit ni Charlotte saka dumikit kay Romary. "Introduce me," ngisi pa nito.
"Uh, Peruvian, meet Charlotte, my step-daughter." Pekeng ngiti nito sa binata.
Tumango lang si Peruvian, knowing his eyes are looking just for Romary. "Nice to meet you, Charlotte, anyway, tara punta na tayo sa coffee shop," he is wearing no emotions that time.
"I'd like to..." ngumiti muna si Charlotte saka dumikit sa braso ni Peruvian, "may girlfriend ka na ba?" mas lumawak ang ngiti nito.
Tanaw ni Romary ang pagiging uneasy ni Peruvian, knowing how aggressive Charlotte was.
"Uh, I don't have..."
"Oh, pareho pala tayo, I mean I don't have boyfriend either." Hindi pa rin nawawala ang ngiti sa labi nito.
Hindi tuloy maiwasan ni Peruvian ang magmura behind his mind, kung kailan kasi gusto niyang masolo si Romary ay heto naman at nakikisawsaw si Charlotte.
He has a purpose to her, but, aside of that, he won't take any longer to make a move to Charlotte. Wala sa isip niya ang makasuhan ng bantay bata 163.
'I'm dead!' Sigaw ng isip ni Peruvian. Cursing many words because of how Charlotte stuck her eyes and widely flirting to him.
Oh c'mon, Peruvian, do some move...
Halos hindi niya maatim ang ginagawa nitong paghawak sa braso niya, of course, nag-oover-heat nanaman kasi ang pagkalalaki niya, and aside of it, nawawala sa eksena si Romary, nakasunod na lang ito sa kanila.
"Uh, excuse me. Pwedeng mauna ka na lang sa coffee shop, Charlotte, may kukunin lang din ako saglit sa room ko," paliwanag pa ni Peruvian.
"Ah, sasamahan na kita." Parang bulate si Charlotte na halatang kinikilig.
"Uh, h'wag na. Please find a good spot, susunod lang ako."
"Sige, Tara na, tita." Hatak nito kay Romary.
"Ahm, pwede bang mauna ka na lang, may sasabihin lang muna ako saglit sa kaniya." Dagdag ni Peruvian na siyang rason para bitawan ni Charlotte si Romary.
"Okey. Sige. Sumunod kayo ha." Medyo nawala ang ngiti nito.
Nang makaalis na si Charlotte ay namaywang si Peruvian kay Romary. Halatang disgusto sa presensya ng dalaga.
"Bakit mo s'ya sinama?" He asked.
"Eh kasi, baka ano ang isipin niya sa'tin kaya isinama ko na...alam mo naman sigurong kababalo ko lang, I have a husband, and that is Charlotte's father."
"But, you're done with him, right?"
"Nagluluksa pa ako." Paliwanag ni Romary.
"C'mon, I'm telling this Romary, I am not interested to Charlotte, masyado pa siyang bata. You know what I mean," Peruvian raised his hands in the air.
"I'll leave. I don't want to continue..." Romary looks hesitant to what he said.
Pero bago pa ito makalayo ay agad na kinuha ni Peruvian ang kamay nito saka matamang tiningnan sa mata.
"Why does it seem that you're afraid of me? Bakit ang ilap mo sa akin? Huh? Tell me?"
"Bakit? May dapat ba akong katakutan? Sino ka ba?"
Hindi nakasagot si Peruvian. He just swallow his words as his fist losen up.
Tama naman kasi ito.
Baka nagmamadali siya, baka hindi ito ang dapat na gawin niya.
"Well, I'm...sorry. Gusto ko lang naman sanang makipagkaibigan."
"If that so, you must befriend Charlotte, she's important to me." Sabi ni Romary while staring hard to his eyes.
She's looking his real intent, baka kasi pareho na naman ito sa mga lalaking nagloko at nang-iwan kay Charlotte.
He looked like a nice guy.
Mabait naman ito at prangka.
Napabuntong-hininga si Romary saka nagsalita.
"I'll make a deal then, you're not familiar here, right? I can be your assistant while you're in vacation, in that case, may reason ako para maugnay sa'yo."
"Oh, so ano pala ang work mo? Tour guide?" Ngisi ni Peruvian sa babae.
Romary rolled her eyes. "Sort of, marami akong business." Pagmamalaki pa nito.
"Hmmm, interesting." Saad ni Peruvian na noo'y namamangha sa pagiging straight-forward nito.
"So, ano na? Tutuloy pa ba natin ang coffee? It's almost dinner," pagtataboy ni Romary ng topic.
"Well, let's have some dinner then," ngiti nito.
"Okey. You're treat." Romary intended to note.
"Of course."
Nang magsimula na silang maglakad ay mangilan-ngilan din ang nakasalubong nila. Some talents from that modelling agency na nag-ro-roam sa resort.
"So, you're here for the casting?" Peruvian asked as he check Romary's face.
"Not me, Charlotte wants it." Pagtatama ni Romary rito.
"Oh I see. Kaya pala."
Tumikhim si Romary saka sinipat ang babaeng kanina pa pala nakatingin sa kanila.
"What took you so long? May upuan na tayo doon oh!" Turo ni Charlotte na halatang kanina pa naghihintay.
"I'm sorry. Natagalan ba?" Romary asked as she entered the shop first, ayaw nitong magpahalata kay Charlotte. He even let Peruvian talk to her, bahala na sila. Ang importante lang sa kaniya ngayon, she want to get over from her past relationship, well, hindi naman talaga relationship 'yon, dahil isa lang itong deal ng matandang Jaranilla.
He just help her from hiding to something, ito ang tumulong sa kaniya last time, kung kailan tinakasan niya ang kaniyang nakaraan.
"Have a seat." Gentleman na sambit ni Peruvian sa dalawa. Una nitong ipinaghatak ng upuan si Charlotte, saka naman si Romary, hindi sinasadyang magdikit ang kanilang katawan. Halos gadangkal na lang ang katawan ni Peruvian sa likuran nito. Hindi tuloy makapag-focus si Peruvian sa gagawin, of course dumadampi na kasi sa harapan niya ang pang-upo ni Romary that time.
"Ehem, shall we order?" putol ni Charlotte that time sa kanila. Hawak nito ang isang menu.
"Oh, okey." Romary glimpse to Peruvian, as if he is also checking the peripheral view from her way.
They're observing each other that time. They're looking sideways, and looking away. As if Charlotte is not around. As if they're having a dinner date alone.
"Excuse me? Nakikinig ba kayo?" Medyo iritable na sambit ni Charlotte, kanina pa pala ito nagsasalita.
"Uh, what is it?" Peruvian observe her to lighten her mood.
Ngumiti naman ang dalaga saka tumikhim.
"I want coffee mocha and Italian spaghetti with toasted bread. You know, diet kasi ako...bawal sa'kin ang rice."
Ngiti nito saka tumingin kay Peruvian, as if wala doon si Romary."How about you, Romary?" Peruvian seemed concern to her rather than this lady staring at him to death.
"Just milktea and this one." Turo ni Romary sa siomai na nasa menu."
"Alright, hindi ka ba magra-rice?"
"Hmmm. I don't take heavy meal at dinner."
"Oh, diet ka rin." Mas interesadong tanong nito.
"Ay oo, pareho kasi kami ni tita, keto diet sa kaniya, sa'kin intermittent fasting, you know, mas maganda kasi ang slim body, saka alam mo na, way na rin niya para makapag-move on." Mahabang sambit ni Charlotte.
"Oh it's good to hear, but, I'm sorry to hear your lost," he intented to tell it to Romary, pero palaging sinasalo ito ni Charlotte.
"Thanks, Peruvian. Ang sweet mo naman."
Romary just clear her throat. Tanging ngiti lang ang ginagawa nito that time dahil sa pang-eepal ni Charlotte.
"Well, tell us about you, Peruvian. Taga saan ka pala? Ang cool ng name mo ha, Peruvian, taga Peru ka ba?"
Natawa si Peruvian sa pagiging korni ni Charlotte.
"No, I'm not. I'm from..." he clear his throat, stitching some valid fraud to tell.
"I'm from...Taiwan," paglilihis pa niya.
"But, your accent is Polish." Pagtatama pa ni Romary dito, narinig kasi nito ang accent nito dati sa eskinita.
"Uh, I'm a professor. Actually, marami na akong bansa na napuntahan. Isa na doon ang Poland, saka Russia." Pagtatagpi pa ni Peruvian.
"Ang cool naman!" Sambit pa ni Charlotte na noo'y nangalumbaba pa.
Napailing na lang si Romary that time. She's asking herself, if tama ba ang ginagawa niya ngayon, because, it seems that Peruvian is annoyed to Charlotte. She think that she messed up.
For sure!
Please like and follow the author.
Hindi inaasahan nina Romary ang pangyayari. Charlotte is absolutely fordibben to something she ate earlier kaya sumakit ang tiyan nito. Nagpaalam ito sa kanila that time, afterwards, mas nagkaroon ng oras sina Peruvian at Romary sa kainan, until they decide to have a walk. "So tell me, are you letting me for Charlotte? I'm afraid you're planning something." Medyo ngumiti si Peruvian, halatang nahahalata ang plano ni Romary. Romary remain silent. "I'm not interested to her." Walang gatol na sambit nito sa babae. Tuloy, hindi napigilan ni Romary na pamulahan. She almost out balanced due to her panicking heartbeat. Damn it! Litanya pa nito sa sarili niya. She avoid his eyes. Alam niyang kapag titingin siya'y baka hindi niya mapigilan ang sarili. "You're too straight-forward, young man." She smiled to him. Knowing it's a little insult to his identity. "Young man?" He hissed. "Well, sort of, I know you're too young, mas matanda ako ng dalawang taon," she clearly point a hint. Totoo
Kinabukasan. Maagang nagising si Romary. Masakit ang ulo niya dahil sa kalasingan kagabi. "Oh my mother dear! Anong kalat na naman ang ginawa mo?" tanong niya sa sarili nang makita ang hitsura. Puro buhangin ang binti niya, and probably, hindi siya nagpunas ng katawan, ni amoy ng bibig niya'y alak pa rin. Idagdag pa ang buhok niya na tila nasabunutan sa kanto. "Oh shit..."Napabalikwas siya saka tiningnan ang katabing si Charlotte. Nakahiga pa rin ito, while her mask in her face, two cucumber dip in her eyes and a hair mesh to hold her hair. Kabaliktaran ang hitsura nito sa kaniya. Bahagya niya itong niyugyog. "Karlota...gumising ka. Hoy! Gising!" Dahan-dahan itong nag-unat ng braso saka kinuha ang dalawang pipino sa kaniyang mata. "Hmmm...nakakabulahaw ka.""Tell me, anong nangyari sa'kin?"Umirap ito saka umismid. "Palagay mo?""Ano nga?"Bumangon si Charlotte saka bumuntong-hininga. "Naglasing ka, ewan ko sa'yo, ang taas ng amats mo kagabi, nag-declamation speech ka pa nga.
Dahan-dahang iminulat ni Romary ang mga mata at nilinga-linga ang paningin sa paligid. Nakakapit siya sa isang tila yero mula sa eroplano at ngayo'y lumulutang lutang sa karagatan. Natanaw pa niya ang mga sira-sirang gamit na gaya niya'y nasa karagatan. Ginapangan siya ng kaba nang hindi makita si Peruvian. Nasaan kaya ito? Napalingon siya sa paligid at tanging karagatan lamang ang nakikita niya. Hindi maari! Iyon ang litanya ng isip niya. "Peruvian! Sumagot ka! Nasaan ka?!" Sigaw pa ni Romary habang maluha-luhang ikinampay ang mga kamay sa kung saan at pumunta sa mababaw na parte ng buhanginan. Nasa isang isla na siya. Naalala niyang bumagsak ang sinasakyan nilang eroplano at nakaligtas sila ni Peruvian. Nang madako siya roon ay napasalampak na lamang siya sa buhanginan at sinipat ang islang iyon. Wala siyang nakikitang tirahan doon at tanging matatayog lamang na puno at tila kagubatan ang naroroon. In this case, nakikita niyang nasa may bandang Bohol sila bumagsak at parang n
Wala silang kibo sa oras na iyon, lulan na sila ng sasakyan. Papunta na sila sa pinakamalapit na pagamutan sa isla ng Homonhon. Mabuti na lang at marami ang nag-rescue sa kanila at tumulong na rin para sa kanilang biyahe. Nasa stretcher si Peruvian sa oras na iyon, he is just staring to Romary that time na halos hindi nagsasalita matapos ang kaunting away nila last timre. Walang emosyon ang mukha nito. "Are you coming with me?" he tried to reach her. Medyo dumistansya lang ito saka halatang hindi gustong mailapat ang kamay nito sa kaniya. "Romary, c'mon." "I want you to turned back as some strangers again, Peruvian. I hope that or path won't cross again, goodbye." Medyo malamig na sambit nito. Naiwan si Peruvian sa oras na iyon, katunayan, hindi niya alam ang gagawin ngayon, si Romary lang ang tanging pag-asa niya para mapalapit sa mga Jaranilla. He knew that Charlotte can be an option, but its too risky, dahil alam niyang maraming mata ang nakatutok sa dalaga, ayaw ni Peruvian na
Peruvian immediately grab his jacket and put his shades in his head. Pababa na siya sa eroplanong sinasakyan, ngayon na ang kasal ni Magnus sa Maldives. Hindi na siya makapaghintay pa, aside of his excitementy for his friend, hindi na rin siya makapaghintay na makita si Romary. "Here i come," he smile widely as he step his feet down the road. Hindi naman siya nahirapan dahil nakita niya rin ang magkakapatid na Shaw. Agad siyang lumapit kay Vittos na tila kasabayan niya ring bumaba sa isang private plane. "Dude!" tawag niya rito. Agad siyay nitong inakbayan at ginulo ang buhok. "Ahh! Damn it, isang oras ko 'yang inayos, gago ka!" he hissed. "Anong nakain mo...ang aga mo yata?" tanong pa ni Vittos sa kaibigan. He just roll his eyes and tap his shoulders. "Actually, na-e-excite ako sa mga babae dito, Magnus told me that Maldives is a fucking heaven." "Dude, kahit saan talaga, ang manyak mo!" Tapik pabalik ni Vittos saka lumakad na rin. Sakto na rin at nakisakay si Peruvian sa magkak
Nang makarating na sila sa isla ay isa-isang pumanaog sina Paris, katunayan, may kasabay din silang isang yate na halos 'sing laki rin ng sinasakyan nila, doo'y pumanaog ang isang lalaki at babaeng parang sekretarya dahil sa dami ng dalang bags at mga gamit. "Oh, Alfred, please help us." Tawag pa ni Paris sa lalaking nagngangalang Alfred. Hindi ito kilala ni Peruvian, but it seems malapit ito sa mga kaibigan ni Vanna. Gan'on din si Romary na masayang nakipagbatian sa mga ito. Hindi mapigilang mapatiim-bagang si Peruvian sa nakikita. He felt mad as he stare to that guy, holding Romary's hands. "Oh, ano pang hinihintay mo riyan?" untag ni Vittos sa kaibigan dahil nakatulala na naman ito habang nakatingin sa malayo. "Chop! Chop! Tara na." Ngisi pa nito na nakipagsabayan na sa kumpol ng mga bisita, papasok na ang mga ito sa malaking bukana ng resort. It was magneficent, maganda ang lugar ng Maldives. Maraming mga punong niyog at preskong tanawin mula sa mga karatig isla, katunayan, hal
Nagising si Peruvian sa kabila ng kumot na nakatabon sa kaniya, at ilang damit na nagkalat sa sahig. "What the fudge!?" agad siyang naupo saka nilinga-linga ang lahat ng nasa sahig. Agad din niyang tiningnan ang katawan na parang may malagkit na bagay doon. Nang mahawi ang kumot ay nakita niya ang sarili. "Oh my fuck!!!" sigaw niya nang makitang n*******d siya sa sementong 'yon, with his pubic hair bald as lollipop! "Oh shit shit shit! Sinong nag-ahit nito?! Damn him!" sigaw pa ni Peruvian saka tumayo. Doon lang niya narinig na may nagmamadaling nagbukas sa pinto. "The fuck is happening dude? Shit?! What is happening?" nagulat na lang si Aries sa mga sandaling iyon, kakarating lang niya sa isla at heto nga't nakita niyang n*******d sa harapan niya ang isang Peruvian El Fuego. "Fuck off, man!" "What? fuck what? Ikaw nga 'tong chine-check ko! Para kang baklang sumisigaw riyan!" asik ni Aries na hindi malaman kong tatawa ba siya o hindi habang tanaw ang kahubaran ni Peruvian. Madal
Hindi nagtagal ay naikasal na sina Vanna at Magnus sa isla ng Maldives, masaya ang lahat para sa dalawa, lalo na ang mga taong saksi sa kanila. While they're busy taking pictures, wala naman sa mood si Peruvian na noo'y nasa gilid ng lounge, naninigarilyo lang ito saka malayo ang tingin sa karagatan. After the ceremony ay agad silang nagkasiyahan sa pavilion kung saan nandoon ang mga bisitang dumalo. Naki-enjoy si Peruvian kanina doon but his mood swings is killing him the entire duration. His social interactions is ruining it, kung para sa iba ay masayahin siyang tao, jolly at hindi mawala ang kabulastugan, ngunit sa kabila ng kaniyang masayang personalidad ay nagtatago ang isang malungkot na kwento.Someone tap his shoulder, reason he got alarm, as he aim his pistol to someone.Nakita niyang nabigla si Romary sa oras na iyon, nakatutok ang baril sa mismong mukha niya."What the fuck are you doing here?" binalik ni Peruvian ang baril saka umiwas ng tingin sa dalaga. Tinapos niya ang